การต่อสู้ครั้งนี้ดำเนินมาสามเค่อแล้ว
ความอันตราย ยากลำบาก คาวเลือด เต็มไปด้วยบรรยากาศปานกดดันและสิ้นหวัง
สัตว์ประหลาดฟ้าดาราที่ตายในมือของหลินสวินและซย่าจื้อ อย่างน้อยก็สามร้อยตัวแล้ว ในนั้นไม่ขาดตัวที่เทียบเท่าระดับจักรพรรดิขั้นห้าและหก
และคนที่สังหารพวกร้ายกาจเหล่านี้ล้วนเป็นซย่าจื้อ
ใครต่างรู้ดี ว่าถ้าไม่ใช่เพราะมีซย่าจื้อ หลินสวินคนเดียวไม่มีทางยืนหยัดมาถึงตอนนี้ได้
แต่ตอนนี้ไม่มีกระบวนสังหารไร้ชีพและกระบวนค่ายกลมรรคสิ้นฟ้าอาสัญแล้ว แม้แต่ซย่าจื้อยังเต็มไปด้วยบาดแผล…
สถานการณ์อันตรายอย่างที่สุด!
เสียงที่เผยความสะใจเหล่านั้นยังคงดังขึ้น อีกทั้งยิ่งพูดยิ่งรุนแรง
จักรพรรดิสงครามเฟิงหลิงไฟสุมอก แต่ทำได้เพียงมองดูตาปริบๆ!
ทว่าทั้งหมดนี้เสมือนไม่ส่งผลกระทบต่อชายหญิงที่ยังคงอาบเลือดเข่นฆ่า
“เมื่อก่อนบาดแผลที่ข้าเคยได้รับรุนแรงกว่านี้ อันตรายที่ประสบก็ทำให้คนสิ้นหวังยิ่งกว่าตอนนี้ ดังนั้นเจ้าไม่ต้องเป็นห่วงว่าข้าจะยืนหยัดไม่ไหว”
หลินสวินหายใจหอบ บนใบหน้าขาวซีดประดับด้วยรอยยิ้ม คล้ายกับต้องการพิสูจน์ให้ซย่าจื้อเห็น เขาจึงยิ่งเข่นฆ่าอย่างดุดันขึ้น
ความจริงเขาเพียงแค่เป็นห่วงว่าซย่าจื้อจะปกป้องตนโดยไม่สนอะไรเพราะเห็นว่าตนบาดเจ็บรุนแรง
“หลายปีมานี้ข้าผ่านการต่อสู้เป็นตายอย่างน้อยก็มากกว่าร้อยครั้ง หลับใหลและนิพพานมาสิบกว่าครั้งแล้ว ตอนที่ย่ำแย่ที่สุดเหลือเพียงร่างกายที่แตกหักและจิตวิญญาณที่กำลังจะดับสลายเท่านั้น”
ซย่าจื้อเอ่ยปาก เสียงกระจ่างยังคงราบเรียบเหมือนที่ผ่านมา “ดังนั้นเรื่องแบบนี้เจ้าอย่ามาแข่งกับข้า”
ยามพูดนางกวัดแกว่งทวนในมือ แทงทะลุหัวสัตว์ประหลาดฟ้าดาราตัวหนึ่ง เลือดสดสาดกระเซ็นราวกับกระแสน้ำ
หลินสวินคลี่ยิ้ม “แข่งอะไร แข่งความน่าอนาถหรือ พวกเรา… น่าอนาถพอแล้ว”
ตอนที่พูดมุมปากมีเลือดไหลออกมา
ซย่าจื้อเงียบไปครู่หนึ่งก่อนเอ่ยว่า “ต่อไปจะไม่เป็นแบบนี้อีกแล้ว”
กลิ่นอายรอบตัวนางอันตรายและดุดันกว่าเดิม แต่หลินสวินสังเกตเห็นว่าในฝ่ามือขวาขาวผ่องที่กำทวนกระดูกขาวอยู่ของนาง มีเลือดแดงสดไหลพราก…
นี่ทำให้ในใจเขาตื่นตระหนก
สัตว์ประหลาดฟ้าดาราที่รับมือยากที่สุดและน่ากลัวที่สุดนั่น ซย่าจื้อจัดการเพียงลำพังแทบจะทั้งหมด นางบาดเจ็บเพราะเหตุนี้ไปแล้วเท่าไหร่กันแน่
นางไม่พูด แต่หลินสวินกลับไม่สามารถทนให้สถานการณ์เช่นนี้ดำเนินต่อไปได้อีก!
“รู้ไหม จำนวนครั้งที่ถูกเจ้าปกป้องมากขึ้น ในใจข้ากลับจะยิ่งไม่สบายใจ ข้าคิดมาตลอดว่าเมื่อไหร่ข้าหลินสวินจะสามารถไม่ต้องยืนอยู่ด้านหลังเจ้าอีกต่อไป”
หลินสวินสูดหายใจลึกคราหนึ่ง ดวงตาที่ประหนึ่งเต็มไปด้วยเลือดของหลินสวินเผยความแน่วแน่ “ตอนนี้ข้ามีคำตอบแล้ว ตั้งแต่นี้ไป ข้าจะยืนอยู่เบื้องหน้าเจ้าตลอดไป!”
กลิ่นอายอันตรายที่ไม่สามารถอธิบายได้แผ่ออกจากร่างที่เปื้อนเลือดและเต็มไปด้วยบาดแผลของหลินสวิน
เขาหันไปยิ้มให้ซย่าจื้อน้อยๆ “จำไว้ ตลอดไป!”
ตูม!
ราวกับทำลายพันธการสายหนึ่งบนร่างออกไป หลินสวินในตอนนี้ปลดปล่อยมรรควิถีทั้งตัวถึงที่สุด!
เสมือนเตาหลอมที่ผ่านการตีหลอมมานับพันครั้ง เดือดพล่าน ลุกโชน โคจรดุดันกลางลมคาวฝนเลือดนั้น!
“นี่…” จักรพรรดิสงครามเฟิงหลิงสั่นไปทั้งตัว เงยหน้าขึ้นโดยพลัน ก็เห็นเงาร่างสูงใหญ่ของหลินสวิน ตอนนี้ราวกับสุริยันดวงโตลุกโชนถึงที่สุด สาดแสงไร้จำกัด
“เจ้าหมอนี่คิดจะทำอะไร”
“ทะลวงระดับ!”
“น่าขัน! ใกล้ตายรอมร่อ ยังกล้าทะลวงระดับบรรลุจักรพรรดิ รนหาที่ตายจริงๆ!”
เหล่าสัตว์ประหลาดเฒ่าบนกำแพงเมืองหมื่นมรรคต่างตกใจ สังเกตเห็นว่ากลิ่นอายบนร่างหลินสวินกำลังเกิดการเปลี่ยนแปลงน่าตกใจ
บรรลุจักรพรรดิ!
คำนี้ตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบันกักขังบุคคลโดดเด่นมาเท่าไรแล้ว
ตอนที่ทะลวงระดับนี้มีคนมากน้อยเท่าไรที่ร่วงหล่น
ในฐานะคนที่ผ่านมาก่อน สัตว์ประหลาดเฒ่าเหล่านี้รู้ดีว่าด่านการแจ้งมรรคบรรลุจักรพรรดินี้น่ากลัวและอันตรายเพียงใด
หวนคิดถึงยามพวกเขาทะลวงระดับ ใครบ้างที่ไม่ได้เตรียมพร้อมอย่างดี ไม่เพียงต้องวางกระบวนค่ายกลล่วงหน้า ยิ่งต้องให้ผู้อาวุโสมากมายคุ้มครองอยู่ข้างๆ กลัวเพียงว่าจะเกิดเรื่องไม่คาดฝันอะไรยามทะลวงระดับ
แต่เจ้าหลินสวินนี่ ต่อสู้มาถึงตอนนี้ ร่างกายเต็มไปด้วยบาดแผลแล้ว ใกล้เผชิญความตาย ตรงหน้ายิ่งมีทัพใหญ่สัตว์ประหลาดโจมตีเข้ามาราวกับกระแสน้ำ
ภายใต้สถานการณ์ที่อันตรายอย่างที่สุดนี้ เขากลับเลือกจะทะลวงระดับ นี่ไม่ต่างอะไรกับการรนหาที่ตาย!
“ไม่ทะลวงระดับก็ตาย ทะลวงระดับก็ตาย เจ้าเศษเดนนี่เลือกทำเช่นนี้ตอนนี้ พิสูจน์ได้ชัดว่าเขาจนหนทางแล้ว จนตรอกสิ้น จำต้องเดิมพันทุกสิ่ง”
มีเฒ่าดึกดำบรรพ์เอ่ยเยาะ “น่าเสียดาย นี่ถูกกำหนดให้เป็นการดิ้นรนก่อนตาย!”
ตูม!
ตอนที่คุยกันนั้น กำแพงเมืองหมื่นมรรคที่ทอดยาวราวกับไร้สิ้นสุดขวางอยู่กลางฟ้าดาราพลันสะเทือนขึ้นมาในตอนนี้
ทันใดนั้นก็เห็นว่าในฟ้าดาราปรากฏเมฆเคราะห์สีดำไร้สิ้นสุด กลิ่นอายทำลายล้างที่อันตรายถึงชีวิตทับซ้อนกับพลังเคราะห์ระเบียบไร้เทียมทานอันคลุมเครือ แผ่ขยายออกมา
“โฮก!”
ทัพใหญ่สัตว์ประหลาดฟ้าดาราเหล่านั้นต่างแตกตื่น สัมผัสได้ถึงความน่ากลัวไร้สิ้นสุดด้วยสัญชาตญาณ
พวกมันส่งเสียงคำรามกึกก้อง ต่างหนีไปจากบริเวณนี้ หลบไปไกลไม่กล้าเข้าใกล้อีก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์