Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2193

ตอนที่ 2193 อานุภาพระดับมกุฎจักรพรรดิ

วู้ม!

แสงธรรมสีดำราวน้ำหมึกไหลวน ตัดสลับด้วยกฎเกณฑ์มรรคจักรพรรดิ กลายเป็นประทับบดบังฟ้า มีมายามุนินทร์นั่งบัญชาอยู่ภายใน ท่องสวดเสียงธรรม แผ่ท่วงทำนองศักดิ์สิทธิ์แห่งมหาปัญญาอันสัมบูรณ์ไร้กลัวเกรงออกมา

ประทับดับสิ้น!

ทันทีที่ภิกษุเฒ่าระดับจักรพรรดิแห่งแดนกษิติครรภ์คนนี้ลงมือก็ใช้ยอดวิชาที่แข็งแกร่งที่สุดของตน สำแดงอานุภาพสูงส่งของสัตว์ประหลาดเฒ่าระดับจักรพรรดิขั้นสามคนหนึ่งออกมา

ประทับนี้เผยอานุภาพที่ทำให้ฟ้าถล่มดินทลาย สรรพสิ่งพินาศย่อยยับ!

หลินสวินเหยียดมือขวาออกไปเหมือนชักกระบี่

ฉึ่บ!

ปลายกระบี่สามชุ่นปรากฏ ปราณกระบี่ร้อยฉื่อพุ่งยิงออกมา เผยอานุภาพไร้ใดเปรียบ

พลันเห็นว่าในประทับดับสิ้นที่บังฟ้าคลุมตะวันนั้น มายามุนินทร์ถูกปราณกระบี่ผ่าครึ่ง เสียงสวดดังกระหึ่มถูกเสียงกังวานของปราณกระบี่ปกคลุม

จากนั้นประทับนี้ก็ระเบิดกลางอากาศ ถูกฟันแหลกราวกับทำจากเศษกระดาษ

ห่างออกไปภิกษุเฒ่าระดับจักรพรรดิเพิ่งสัมผัสได้ถึงความไม่เข้าที ปลายกระบี่สามชุ่นนั้นก็ซัดไอพลังดุดันเข้าใส่

ฉัวะ!

หัวชั้นเลิศที่หลั่งเลือดสดๆ กระเด็นขึ้นเหนือฟ้า

ปราณกระบี่สะเทือนสนั่นดุจเขาถล่มสมุทรคำราม ฝังกลบร่างไร้หัวนั้นของเขาแล้วบดขยี้จนราบคาบ!

ห้วงอากาศใกล้เคียงถูกกระบี่นี้บีบกดจนทรุดตัว สภาพอากาศแปรปรวนไร้ใดเปรียบม้วนแผ่ขยายออกไป ทำให้ระดับจักรพรรดิบางส่วนที่อยู่ใกล้ตกใจจนพากันหลบหลีก

ในที่นั้นเงียบสงัดไร้สุ้มเสียง

ปลายกระบี่สามชุ่น สังหารภิกษุเฒ่าระดับจักรพรรดิขั้นสามในพริบตา เร็วจนน่าเหลือเชื่อและน่ากลัวถึงขีดสุด!

พอมองหลินสวินอีกครั้ง เขายืนอย่างสบายๆ ท่าทางนิ่งเฉย ริมฝีปากขยับพูดออกมาสี่คำเบาๆ

“ไม่ประมาณตน”

ทุกคนต่างหน้าเปลี่ยนสี แววตาไหววูบ

สัตว์ประหลาดเฒ่าที่อยู่ต่ำกว่าระดับจักรพรรดิขั้นสามบางคนขนลุกซู่ไปทั้งตัว หัวใจเย็นเยียบขึ้นมา นี่คือท่าทีกดกำราบอย่างสมบูรณ์ เช่นนี้จะสู้อย่างไร

“พลังต่อสู้ของเจ้าหมอนี่เดิมทีก็เหนือธรรมดา คนทั่วไปไม่อาจเทียบได้แต่แรก ทุกท่านอย่าถูกภาพนี้ทำให้ตกใจเด็ดขาด”

มีคนตวาดลั่น กระตุ้นขวัญกำลังใจ ระดับจักรพรรดิหลายร้อยคนในที่นั้น หากถูกเรื่องนี้ทำให้หวั่นหวาด นั่นจะไม่เสียหน้าเกินไปหน่อยหรือ

หลินสวินเงยหน้ามองออกไป เห็นคนที่พูดนั้นเป็นชายชุดเหลืองคนหนึ่ง แฝงตัวอยู่ในฝูงชน

“หนวกหู!”

แววตาเขาเยียบเย็น ชักกระบี่กลางอากาศ

ฉึ่บ!

ปลายกระบี่หกชุ่นสายหนึ่งควบรวมกัน เหมือนปรากฏขึ้นมาจากกาลเวลานิรันดร์ทีละน้อย ส่องภูผาธาราสว่างไสว ทำให้ใต้หล้าตกตะลึง สั่นสะเทือนไปทั่วทิศ

ปราณกระบี่น่าหวาดกลัวไร้ขอบเขต พุ่งทะลวงเก้าฟ้าสิบแผ่นดินในยามนี้

สามชุ่นสงัดนิรันดร์ หกชุ่นอวสาน!

“แย่แล้ว!” ชายชุดเหลืองนัยน์ตาหดรัด รู้สึกไม่ปลอดภัยอย่างมาก กระบี่นี้จับจ้องพลังขับเคลื่อนของเขา เห็นชัดว่ามุ่งเป้ามาที่เขา

ฟุ่บ!

เขาเลือกหลบหนีโดยไม่ลังเล

แต่ปราณกระบี่ที่ฟันออกไปราวกับมีดวงตา กรีดผ่านห้วงอากาศเข้ามาในพริบตา เร็วกว่าการเคลื่อนย้าย มีอานุภาพทรงพลังเกินต้านทาน ไม่มีสิ่งใดทำลายไม่ได้

พลันเห็นว่ากลางอากาศกลิ่นอายของชายชุดเหลืองคนนั้นถาโถมขึ้นลง แผ่เงาแสงทบเป็นชั้นๆ เหมือนมีเกราะเทพมากมายป้องกันรอบกาย

ในช่วงวิกฤตินี้เขาแทบจะทุ่มสุดตัว ขอแค่เขาต้านพลังพริบตานั้นได้ ก็สามารถหลบกระบี่นี้ได้

ตูม!

ปราณกระบี่ฟันมา พลังป้องกันมากมายที่ราวกับเกราะเทพนั้น เวลานี้กลับเหมือนมายาฟองสบู่ ระเบิดออกสนั่นหวั่นไหว ปราณกระบี่ไร้ใดเปรียบเข้าโจมตี ผ่าตัวเขาออกเป็นสองซีก

ซ่า… ฝนโลหิตแดงสดข้นคลั่กสาดพรม เฒ่าดึกดำบรรพ์ที่มาจากเผ่าจักรพรรดิดึกดำบรรพ์บางแห่ง ทั้งมีพลังต่อสู้ระดับจักรพรรดิขั้นสี่คนนี้ถูกผ่าแหวกกลางอากาศ!

สภาพการตายน่าอนาถนั้นทำให้ระดับจักรพรรดิหลายร้อยคนในที่นั้นพลันหน้าเปลี่ยนสี แข็งแกร่งเกินไปแล้ว มรรคกระบี่นั้นไม่อาจทัดเทียมได้จริงๆ

กระบี่เดียวตัดสินเป็นตาย!

ภาพการตายเช่นนี้ทำให้สัตว์ประหลาดเฒ่าพวกนั้นตกตะลึงอีกครั้ง เกือบแสนปีมานี้พวกเขาล้วนไม่เคยสัมผัสมาดสง่างามของมกุฎมหาจักรพรรดิ

ยามนี้มาดสง่างามนั้นปรากฏขึ้นบนโลกอีกครั้งแล้ว!

เหนือระดับจักรพรรดิมีขอบเขตมกุฎ แตกต่างกันราวฟ้ากับดินจริงๆ!

แววตาของจักรพรรดิสงครามเฟิงหลิงพลันไหววูบ เขาจินตนาการได้ว่าหลังจากหลินสวินบรรลุจักรพรรดิสำเร็จต้องแข็งแกร่งมาก แต่กลับคิดไม่ถึงว่าจะแข็งแกร่งเช่นนี้

“เข้าไปพร้อมกัน อย่าให้เขาโจมตีทีละคนเช่นนี้อีก!”

จักรพรรดิกระบี่อวิ๋นกวงที่เคยพาคนไปล้อมสังหารซย่าจื้อสีหน้าเคร่งขรึม น้ำเสียงดั่งสายฟ้าฟาด “อีกอย่างเจ้าหมอนี่ต้องคุ้มครองเจ้าเฒ่าเฟิงหลิงไม่ใช่หรือ พวกเราอย่าปล่อยเจ้าเฒ่าเฟิงหลิงไปเด็ดขาด!”

ความจริงแล้วคำพูดนี้เป็นการกล่าวเตือน ทำให้ทุกคนไปล้อมโจมตีจักรพรรดิสงครามเฟิงหลิง อาศัยสิ่งนี้มารั้งหลินสวินไว้

ถึงอย่างไรในแดนปรินิพพานนี้ก็ไม่อาจใช้ของภายนอกและพลังนอกกาย หากหลินสวินคิดปกป้องจักรพรรดิสงครามเฟิงหลิง ย่อมได้แต่เฝ้าระวังอยู่ข้างกายเขา!

สัตว์ประหลาดเฒ่าไม่น้อยนัยน์ตาวาววาบ เตรียมพร้อมลงมือ

“พวกเจ้า… ทำไมช่างต่ำช้าเช่นนี้ ไร้ยางอายอะไรปานนี้!”

จักรพรรดิสงครามเฟิงหลิงโกรธจัด ระดับจักรพรรดิหลายร้อยคนลงมือจัดการชายหนุ่มที่เพิ่งบรรลุจักรพรรดิคนเดียว ดูไม่โสภายิ่งนัก แต่ตอนนี้เป็นอย่างไร เฒ่าสารเลวพวกนั้นยังวางอุบายโสมมเช่นนี้อีก ช่างไร้ยางอายเป็นอย่างยิ่ง!

“สหายน้อย เจ้าไม่ต้องสนใจข้า ก่อนตายได้รับความช่วยเหลือจากเจ้า ข้าก็เบิกบานอยู่ในปรโลกแล้ว” จักรพรรดิสงครามเฟิงหลิงนัยน์ตาเด็ดเดี่ยว

เขาไม่ยอมให้ตัวเองกลายเป็นภาระของหลินสวินแน่!

“เบิกบานอยู่ในปรโลกอะไร ท่านรอดูละครก็พอ” หลินสวินพูด ก่อนเปล่งเสียงกระจายออกไป “ซย่าจื้อ กินอิ่มหรือยัง”