Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2215

ตอนที่ 2215 โลกเร้นเทพ

“ผู้อาวุโสก็รู้จักตระกูลลั่วและหุบเหวกลืนกินหรือ” หลินสวินยิ่งสงสัยกว่าเดิม

หลายปีมานี้เขาเจอสัตว์ประหลาดเฒ่ามาไม่รู้เท่าไหร่ แต่ไม่เคยเห็นคนไหนพูดถึงตระกูลลั่วและหุบเหวกลืนกินกับตนเลย

เช่นนี้ดูเหมือนว่า ตระกูลเสวียนนี้จะไม่ธรรมดาจริงๆ!

“เรื่องราวที่ฟากฝั่งฟ้าดารา ตระกูลเสวียนของข้าก็รู้น้อยมาก รู้เพียงว่าจอมจักรพรรดิไร้นามคนก่อนและจักรพรรดิสวรรค์ดำรงในตอนนี้ล้วนมาจากตระกูลลั่ว”

เสวียนซั่งเฉินเอ่ยเสียงขรึม “พลังระเบียบต้องห้ามที่ปกคลุมอยู่บนทางเดินโบราณฟ้าดารา พูดอย่างเคร่งครัด คงจะมาจาก ‘ระเบียบอสนี’ ของโลกอีกฟากฝั่ง และมีตระกูลลั่วเป็นผู้ควบคุม”

“ส่วนรากฐานของตระกูลนี้แข็งแกร่งแค่ไหน ข้าเองก็ไม่รู้ชัด แต่หลานชายก็คงตระหนักได้เช่นกัน ว่าระเบียบอสนีที่ตระกูลหนึ่งควบคุม กลับสามารถปกคลุมทั้งทางเดินโบราณฟ้าดาราได้ ปิดเส้นทางสู่อีกฟากฝั่ง แค่คิดก็รู้ว่าเบื้องลึกเบื้องหลังของตระกูลนี้น่ากลัวเพียงใด”

หลินสวินพยักหน้า นี่เหลือเชื่อมากจริงๆ

แต่พอนึกได้ว่าลั่วชิงสวินมารดาของตนก็มาจากตระกูลลึกลับของอีกฟากฝั่งเช่นนี้ ในใจเขาก็สับสนขึ้นมา

ใครกล้าเชื่อว่าการตามฆ่าหลายปีต่อเนื่องที่มารดาของตนประสบ กลับมาจากตระกูลที่อยู่เบื้องหลังของนาง

ทั้งหมดนี้ล้วนเพื่อห้องโถงมรรคาสวรรค์นั่น! เพื่อหุบเหวกลืนกินที่สมบูรณ์แบบ!

“สำหรับหุบเหวกลืนกิน…”

สายตาของเสวียนซั่งเฉินแฝงการหวนระลึก “ตอนนั้นลู่ป๋อหยาเคยกล่าวโดยไม่ได้ตั้งใจ ว่าพรสวรรค์ระดับนี้ ในตระกูลลั่วอีกฟากฝั่งยังเรียกได้ว่ายิ่งกว่าหนึ่งในหมื่น ถึงขั้นร้อยพันปีก็ยากจะปรากฏสักคน”

“ตระกูลอย่างตระกูลลั่ว คนในตระกูลก็คงมีไม่น้อย แต่คนที่มีโอกาสปลุกพรสวรรค์นี้ขึ้นมาได้มีเพียงทายาทสายตรง แน่นอนว่าเพียงแค่มีโอกาสเท่านั้น”

พูดถึงตรงนี้สายตาของเสวียนซั่งเฉินมองไปยังหลินสวินแล้วเอ่ยว่า “ตอนนี้เจ้าคงจะเข้าใจแล้วใช่หรือไม่ ว่าพรสวรรค์หุบเหวกลืนกินที่เจ้ามีหายากเพียงใด”

หลินสวินขมวดคิ้ว พูดอย่างไม่เข้าใจนัก “แต่ตอนที่ข้ายังเด็ก ตอนที่ข้าฝึกปราณที่จักรวรรดิจื่อเย่าในโลกชั้นล่าง เหมือนจะมีคนจำนวนไม่น้อยเคยได้ยินเรื่องพรสวรรค์หุบเหวกลืนกินนี้”

เสวียนซั่งเฉินใคร่ครวญเล็กน้อยก็ยิ้มพูดว่า “หลานชาย เจ้ายังเดาสาเหตุไม่ออกหรือ คนที่ปล่อยข่าวเหล่านี้จะต้องเป็นพวกศัตรูที่ตามฆ่าแม่เจ้าแน่ ถึงให้ทุกคนได้รู้เรื่องพรสวรรค์หุบเหวกลืนกิน”

“และขอเพียงแค่พรสวรรค์นี้ปรากฏ ข่าวย่อมต้องกระจายออกไปทันที เช่นนี้ศัตรูเหล่านั้นก็จะรู้ทันทีว่าใครเป็นผู้ปลุกพรสวรรค์นี้ ไม่แน่ว่ายังสามารถใช้เบาะแสนี้จับแม่ของเจ้าและลู่ป๋อหยาได้”

คำพูดสั้นๆ ของเสวียนซั่งเฉิน ทำให้หลินสวินเข้าใจขึ้นมาพลัน และตระหนักได้ถึงคำถามหนึ่ง

ตอนนั้นที่ตระกูลหลินประสบเหตุนองเลือด ก็เพราะข่าวที่ตนมีพรสวรรค์หุบเหวกลืนกินเผยแพร่ออกไปไม่ใช่หรือ

ไม่ว่าจะเป็นอวิ๋นชิ่งไป๋หรือปาฉีที่ปลอมตัวเป็นกึ่งจักรพรรดิ ล้วนเป็นแค่ตัวหมากเท่านั้น

สิ่งที่ลงมือและทำให้เกิดภัยคุกคามต่อลั่วชิงสวินและท่านลู่อย่างแท้จริง คือพลังระเบียบต้องห้ามที่มาเยือนจากเหนือท้องฟ้าจักรวรรดิจื่อเย่า!

เมื่อกระจ่างแจ้งเรื่องทั้งหมดนี้แล้ว ในใจหลินสวินอดหนาวสะท้านขึ้นมาไม่ได้ ในหลายปีมานี้มารดาและท่านลู่ผ่านการตามฆ่าที่อันตรายหาใดเปรียบมาเท่าไหร่

และการที่ตระกูลลั่วจากอีกฟากฝั่งทำทุกอย่างด้วยความบ้าคลั่งเช่นนี้ ไม่ใช่หมายความว่าห้องโถงมรรคาสวรรค์ รวมถึงพรสวรรค์หุบเหวกลืนกินที่สมบูรณ์แบบมีค่ามากใช่หรือไม่

สุดท้ายหลินสวินเก็บกล่องสำริดพร้อมเอ่ยว่า “ขอบคุณผู้อาวุโสมากที่มอบสิ่งนี้ให้ บุญคุณครั้งนี้ข้าน้อยไม่มีวันลืม”

กลับเห็นเสวียนซั่งเฉินลุกขึ้นยืนพร้อมกล่าวว่า “หลานชาย ครั้งนี้เจ้ามาเป็นแขกที่ตระกูลเสวียนของข้า กลับเจออุปสรรค คนที่ควรขอโทษคือข้าถึงจะถูก”

หลินสวินรีบลุกขึ้นยิ้มพูด “ข้าจะไม่เข้าใจความคิดของผู้อาวุโสเหล่านั้นได้อย่างไร ก็แค่กังวลว่าข้าหลินเต้ายวนมาเป็นแขกแล้วจะถูกจักรพรรดิสวรรค์ดำรงจับจ้อง ความกังวลเช่นนี้เป็นเรื่องที่สามารถเข้าใจได้อยู่แล้ว”

“ไม่ได้ ครั้งนี้ข้าเชิญเจ้ามา จะให้เจ้าได้รับความไม่เป็นธรรมอีกได้อย่างไร”

เสวียนซั่งเฉินส่ายหน้าพูด “เอาอย่างนี้ ข้าจะยกเว้นให้เจ้าเข้าไปฝึกฝนใน ‘คันฉ่องสมบัติเร้นเทพ’ สักระยะ”

ว่าพลางขยิบตาให้หลินสวิน “นี่เป็นถึงรากฐานของตระกูลเสวียน อย่าว่าแต่คนนอก ทายาททั่วไปในตระกูลก็มีเพียงตอนที่แจ้งมรรคบรรลุจักรพรรดิถึงจะมีสิทธิ์เข้าไป แน่นอนว่าสำหรับมกุฎมหาจักรพรรดิอย่างเจ้า ต้องมีประโยชน์เช่นกัน”

หลินสวินอึ้งไป มีเรื่องดีเช่นนี้ด้วยหรือ

“ไป ข้าพาเจ้าไปเดี๋ยวนี้”

เสวียนซั่งเฉินกล่าวพลางพาหลินสวินออกจากโถงไป

“ผู้อาวุโสช้าก่อน” หลินสวินเอ่ย หยิบจดหมายของศิษย์พี่รองจ้งชิวออกมาแล้วยื่นส่งให้ “ก่อนข้ามาที่นี่ ศิษย์พี่รองจ้งชิวได้ฝากให้ข้ามอบให้ผู้อาวุโส”

เสวียนซั่งเฉินอึ้งไป เปิดจดหมายออกดูแล้วหัวเราะ “คนเย่อหยิ่งอย่างจ้งชิวกลับยังจำบุญคุณที่ข้าติดเขาตอนนั้น นี่ทำให้ข้าคิดไม่ถึงเลยจริงๆ”

ส่วนเรื่องว่าเป็นบุญคุณอะไรนั้น เสวียนซั่งเฉินไม่ได้พูด แต่เขาเข้าใจแล้วว่าที่แท้หลินสวินมาตระกูลเสวียนครั้งนี้ ก็จุดประสงค์อื่นด้วย

เขาเอ่ยอย่างใคร่ครวญ “หลานชาย เจ้าคงยังไม่รู้ว่าหลังจากงานชุมนุมเซียนหมื่นมังกรเริ่มขึ้นเมื่อหลายปีก่อน เส้นทางที่เชื่อมสู่แดนเจินหลงก็ถูกปิดผนึก ตัดขาดจากโลกภายนอกอย่างสิ้นเชิง ลือกันว่าในงานชุมนุมเซียนหมื่นมังกรเกิดการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่บางอย่าง”

หลินสวินนัยน์ตาหดรัด ยามอยู่ในดินแดนรกร้างโบราณ จ้าวจิ่งเซวียนไปที่แดนเจินหลง เดิมก็เพื่อไปเข้าร่วมงานชุมนุมเซียนหมื่นมังกร!

แต่จากที่เสวียนซั่งเฉินพูด ครั้งนี้ในงานชุมนุมนี้กลับเหมือนเกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้น!

นี่ทำให้ในใจหลินสวินบีบรัดขึ้นมา

“หากหลานชายอยากไปจริงๆ ก็ไม่ใช่ว่าไม่มีวิธี”

เสวียนซั่งเฉินเอ่ย “เพียงแต่ต้องใช้ฝีมือสักหน่อย อย่างนี้แล้วกัน ข้าพาเจ้าไปฝึกปราณที่โลกในคันฉ่องสมบัติเร้นเทพก่อน รอตอนที่เจ้าออกมา ข้ารับรองว่าจะจัดเตรียมเรื่องนี้ให้สำเร็จ”