Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2222

ตอนที่ 2222 เผ่ามนุษย์ที่โรยรา

เมืองใบไม้ทอง

สูงตระหง่านมโหฬาร เป็นเมืองแห่งหนึ่งที่ใหญ่ที่สุดในพื้นที่หนึ่งล้านลี้ในแถบนี้ ปกครองโดยเผ่าจักรพรรดิเจินโห่วนับแต่อดีตถึงปัจจุบัน

ในทุกวันจะมีสิ่งมีชีวิตของแต่ละเผ่าใหญ่ที่อาศัยอยู่ในใกล้ๆ แถบนี้มาทำการค้าขายที่เมืองใบไม้ทอง ส่วนใหญ่มักจะมาเพื่อแลกเปลี่ยนทรัพยากรฝึกปราณ

นี่ทำให้เมืองใบไม้ทองครึกครื้นมั่งคั่งหาใดเปรียบ ว่ากันตามขนาดเมือง ก็เพียงพอจะจัดอยู่ร้อยอันดับแรกของแดนเจินหลงได้

“ต้าหวง พวกเรามาเพื่อสืบข่าว หากไม่มีคำสั่งจากข้าห้ามเคลื่อนไหวโดยพลการ”

หลินสวินเอ่ยเตือน

ต้าหวงเจ้าหมอนี่ บุ่มบ่ามและเอาแต่ใจเกินไป หากไม่เตือนล่างหน้าต้องเป็นตัวก่อเรื่องแน่

ต้าหวงหลุดขำ ทำหน้าดูแคลน “วางใจเถิด พวกคนทั่วไปข้าคร้านจะใส่ใจ เทพบนสวรรค์จะถือสาเอาความกับมดปลวกพวกนั้นด้วยหรือ”

ประโยคนี้ช่างบาดหูยิ่ง มีปัญหาทั้งสามทัศนะ[1]

แต่หลินสวินก็คร้านจะไปถกเถียง ขอเพียงไม่ก่อเรื่อง ทุกอย่างล้วนคุยกันได้

ต่อมาหลินสวินกำชับซีและซย่าจื้อให้เก็บงำกลิ่นอาย ทำเช่นนี้ก็เพราะอยากให้เก็บงำตัวตนสักหน่อย เลี่ยงไม่ให้เกิดปัญหาที่ไม่จำเป็น

จากนั้นคนทั้งขบวนก็เคลื่อนย้ายไปยังเมืองใบไม้ทองที่อยู่ไกลๆ แห่งนั้น

ระหว่างทางพวกเขาพบเห็นสิ่งมีชีวิตรูปร่างแปลกพิลึกมากมาย บ้างยังพอรู้จัก บางเผ่าพันธุ์แม้แต่บุคคลระดับต้าหวงกับซีก็ยังเพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรก

เช่นสิ่งมีชีวิตชนิดหนึ่ง ดุจดั่งคนแคระที่สูงหนึ่งฉื่อ ขาสองข้างมีรากแขนงงอกเต็มไปหมด เหนือศีรษะเป็นกิ่งใบสีเขียวมรกตพุ่มหนึ่ง ตาสามเหลี่ยม จมูกใหญ่ ในปากมีเขี้ยวคมขาวหิมะเล็กละเอียดเต็มไปหมด ดูอัปลักษณ์ยิ่ง

ทำเอาผู้คนยากจะระบุได้ ว่านี่คือสิ่งมีชีวิตจำพวกต้นไม้ใบหญ้าหรือว่าประเภทสัตว์กันแน่ สรุปแล้วมันดูแปลกประหลาดยิ่ง

และยังมีสิ่งมีชีวิตที่เหมือนลูกกระสุนขนาดมหึมาลูกแล้วลูกเล่า กำลังกระเด้งทะยานอยู่กลางอากาศ หลังจากพบเห็นทำเอาผู้คนอดอยากเข้าไปเตะสักป้าบไม่ได้…

แต่ไม่นานพวกหลินสวินก็ตระหนักได้ว่า ไม่ว่าจะเป็นสิ่งมีชีวิตชนิดไหน เมื่อพบเห็นขบวนของพวกเขาต่างทำสีหน้าแปลกประหลาด เสมือนตกใจแกมสงสัยยิ่ง ประหนึ่งจับจ้องสัตว์ประหลาดกลุ่มหนึ่ง

นี่ทำให้หลินสวินขมวดคิ้ว เป็นสถานการณ์ใดกัน

“เจ้าไม่สังเกตหรือ ว่าสิ่งมีชีวิตที่พบเห็นระหว่างทางไม่มีผู้ฝึกปราณเผ่ามนุษย์สักคน บางทีคงเพราะเป็นเช่นนี้ เลยทำให้ตอนที่พวกเราปรากฏตัว พวกเขาจึงรู้สึกว่าแปลกประหลาดยิ่ง”

เสียงของซีเย็นใสกังวาน

หลินสวินพยักหน้าน้อยๆ การเตือนของซีทำให้เขาเองก็ฉุกคิดขึ้นมาได้ว่าในแดนเจินหลงแห่งนี้ ผู้ฝึกปราณเผ่ามนุษย์เหมือนจะกลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่หายากสุดจะเปรียบ

ต่อให้สิ่งมีชีวิตบางส่วนแปลงร่างเป็นเผ่ามนุษย์ แต่ลักษณะและกลิ่นอายของพวกเขาก็แตกต่างจากพื้นฐานที่เผ่ามนุษย์มี

“สหายเผ่าสุนัขท่านนี้”

ทันใดนั้นชายร่างสูงล่ำคนหนึ่งก็ทะยานมาจากไกลๆ มีเส้นผมทองอร่ามทั่วศีรษะ นัยน์ตาดุจดั่งระฆังทองแดง บนลำแขนที่บึกบึนดั่งหินผาปกคลุมด้วยเกล็ดหนึ่งชั้น

เขามองต้าหวงแล้วชี้ไปยังหลินสวิน ซย่าจื้อและซี ก่อนกล่าวว่า “พวกนี้คือทาสเผ่ามนุษย์ที่เจ้าจับมาได้หรือ”

ต้าหวงอึ้งไป ทอดสายตามองไปทางพวกหลินสวิน พวกหลินสวินเองก็ขมวดคิ้ว ประโยคเดียวที่เอ่ยออกมาโดยไม่ตั้งใจ กลับเป็นความอัปยศอดสูต่อเผ่ามนุษย์

เมื่อมองดูชายร่างสูงล่ำคนนี้ ท่าทางและคำพูดล้วนตามสบายยิ่ง เห็นได้ชัดว่าเขาคุ้นเคยกับการเห็นเผ่ามนุษย์เป็นพวกต่ำต้อยราวกับทาสมาเป็นเวลายาวนาน

หนำซ้ำเขาพูดคุยกับต้าหวงตรงๆ เปิดเผยทัศคติของเขาได้อย่างชัดเจนแล้ว

“เจ้ามีปัญหาหรือ” ต้าหวงถาม

“คุณชายของข้าถูกใจทาสหญิงคนนี้” ชายร่างกำยำชี้ไปที่ซี “คิดอยากซื้อนางเอาไว้ เจ้าว่าราคามาเลย”

ดวงตาสุนัขของต้าหวงเบิกกว้าง คล้ายไม่อยากจะเชื่อ “เจ้า… อยากซื้อนาง?”

ชายร่างกำยำขมวดคิ้ว “แค่ทาสต่ำต้อยคนหนึ่ง อย่าบอกนะว่าสหายดูหมิ่นคิดว่าเผ่าสิงห์มังกรทองคำของข้าซื้อไม่ได้”

กล่าวพลางเขาสะบัดมือลวกๆ ถุงเก็บของใบหนึ่งก็หล่นตุบตรงหน้าต้าหวง “ในนี้เป็นเงินสมบัติหนึ่งพันเจินหลง หากอยู่ในท้องตลาดก็เพียงพอจะซื้อทาสเผ่ามนุษย์เจ็ดแปดคนได้แล้ว”

ต้าหวงหัวเราะฮ่าๆ ขึ้นมา กล่าวว่า “คุณชายของเจ้าอยู่ที่ไหน”

ชายร่างกำยำชี้ไปยังที่ไกลๆ ห้วงอากาศตรงนั้นมียานสมบัติขนาดมหึมาลำหนึ่งจอดอยู่ ทั่วตัวยานทองจรัส ส่องแสงเปล่งประกายภายใต้แสงนภา

ตอนที่พวกหลินสวินมองไป ก็เห็นชายหนุ่มผมทองที่สวมชุดหรูหราอาภรณ์หยก ท่าทางองอาจหาใดเปรียบเดินออกมาจากยานสมบัติ นัยน์ตาคู่นั้นกวาดมองเข้ามาดุจดั่งสายฟ้า กล่าวว่า “สหาย ข้าถูกใจแม่นางน้อยคนนั้น ไว้หน้ากันหน่อยดีหรือไม่”

ในถ้อยคำเผยแววหยิ่งทระนง

ต้าหวงถอนใจเบาๆ “หลินสวิน นี่ข้าไม่ได้เป็นฝ่ายหาเรื่องก่อน แต่เป็นพวกสารเลวที่ไม่ลืมตาพวกนี้วิ่งโร่มาตายแบบโง่ๆ เองนะ”

“เจ้าว่าอะไรนะ” ชายร่างกำยำเดือดดาล

ต้าหวงปรายตามองเขาปราดหนึ่ง ปึง! ฝ่ายหลังร่างระเบิดทันที เลือดเนื้อที่แตกละเอียดล้วนถูกกำจัดทิ้งตรงๆ

ต้าหวงเหยียดหยาม “โหวกเหวกโวยวาย คิดจริงๆ หรือว่าข้าจะไม่ถือสากับพวกมดปลวก”

บนยานสมบัติสีทองที่อยู่ไกลๆ นั้น ชายหนุ่มชุดหรูหราขมวดคิ้วนิ่วหน้า ตะโกนเสียงดังลั่น “เจ้าถึงขั้นกล้าฆ่าผู้ติดตามข้างกายข้าหรือ!”

คนพรรค์นี้ต้าหวงฆ่าไปก็ไม่รู้สึกอะไรจริงๆ ถึงขั้นคร้านจะพูดด้วยซ้ำ

นัยน์ตาสุนัขของมันกวาดมองปราดหนึ่ง ในปากสุนัขส่งเสียงดัง ‘ปึง’ ออกมา

ยานสมบัติสีทองที่อยู่ไกลๆ ก็แตกระเบิดออกเป็นเสียงดังปึง ชายหนุ่มชุดหรูหราคนนั้นยังไม่ทันได้วิ่งหนี ก็ระเบิดโครมไปพร้อมกับยานสมบัติตรงๆ

ตั้งแต่ต้นจนจบหลินสวินไม่ได้ห้ามปราม กล้าคิดไม่ซื่อกับซี ต่อให้ต้าหวงไม่ลงมือ เขาก็ไม่มีทางเกรงใจเป็นแน่

พื้นที่แถบนี้อยู่ไม่ไกลจากเมืองใบไม้ทองแล้ว เมื่อเห็นยานสมบัติของเผ่าสิงห์มังกรทองคำแตกระเบิด สิ่งมีชีวิตมากมายแถวนั้นต่างตกใจ