Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2279

ตอนที่ 2279 หักห้ามใจเอาไว้หน่อย

ค่าตอบแทนในการหลอมศาสตราจักรพรรดิหนึ่งชิ้น ไม่สามารถตีเป็นเงินในความหมายทางโลกได้

โดยส่วนใหญ่การหลอมศาสตราจักรพรรดิหนึ่งชิ้น นอกจากได้รับค่าตอบแทนที่เหนือปกติแล้ว ยิ่งกว่านั้นยังได้รับน้ำใจที่ไม่อาจจินตนาการอีกด้วย

ผู้ใช้งานศาสตราจักรพรรดิส่วนมากเป็นระดับจักรพรรดิ สามารถจินตนาการได้ว่าหากได้รับน้ำใจจากระดับจักรพรรดิคนหนึ่ง มีหรือจะประเมินเป็นมูลค่าได้

ในกาลเวลาไร้สิ้นสุดที่ผ่านมานี้ เผ่าจักรพรรดิช่างเทพหลอมศาสตราจักรพรรดิให้หมื่นเผ่าทั่วแดนหงส์เซียนนี้ไม่รู้กี่ชิ้น พอจะจินตนาการได้ว่าน้ำใจที่สั่งสมมามีค่าขนาดไหน!

และใครต่างรู้ดี เผ่าจักรพรรดิช่างเทพอยู่ภายใต้อาณัติเผ่าหงส์เซียน ฉะนั้นน้ำใจที่สั่งสมมาในกาลเวลานับไม่ถ้วนนี้ ล้วนต้องบันทึกไว้กับเผ่าหงส์เซียนอย่างแน่นอน

กล่าวได้ว่าจากอดีตตราบปัจจุบัน การที่เผ่าหงส์เซียนครองอำนาจเหนือหมื่นเผ่าทั่วหล้ามาตลอด กลายเป็นนายเหนือหัวได้ ความทุ่มเทของเผ่าจักรพรรดิช่างเทพก็เป็นผลงานที่ไม่อาจลบล้าง

งานหลอมอาวุธ เจตวัตถุ เพลิงหลอมที่ใช้ฝึกฝีมือ… ล้วนไม่ขาดแคลนแล้ว เฒ่าดึกดำบรรพ์ทั้งกลุ่มต่างมองหลินสวินด้วยสายตารอคอย

หลินสวินครุ่นคิดเล็กน้อยก่อนเริ่มเคลื่อนไหว

เขาโบกแขนเสื้อคราหนึ่ง

ตูม!

เพลิงเทพที่ส่องวาบอยู่ในส่วนลึกเวิ้งฟ้าสายหนึ่งถูกชักนำมา ร่วงลู่ลงในเตาหลอมที่อยู่กึ่งกลางลานมรรคใบนั้น

ชั่วอึดใจเปลวเพลิงพวยพุ่ง เตาหลอมสั่นสะเทือน

“เพลิงแท้หยางม่วง?” มีเฒ่าดึกดำบรรพ์ตกใจ เพราะนี่ไม่ใช่เพลิงเทพระดับสุดยอด

คนมากมายต่างเผยสีหน้าใคร่ครวญ

งานหลอมอาวุธในครั้งนี้เป็นการหลอม ‘ทวนอสรพิษ’ ให้ผู้อาวุโสคนหนึ่งในเผ่าจักรพรรดิงูเหลือมเขียว ขอเพียงเป็นขั้นลึกลับชั้นต่ำก็พอ

ฮูม…

ไม่รอให้สัตว์ประหลาดเฒ่าทั้งกลุ่มเข้าใจ แขนเสื้อหลินสวินพลิกโบก เจตวัตถุหลายสิบชนิดพุ่งกรูเข้าไปในเตาหลอมใบนั้นราวกระแสน้ำหลาก

ทันใดนั้นเพลิงแท้หยางม่วงพลิกม้วน หลอมรวมเจตวัตถุเหล่านั้นในเตาหลอม ปลดปล่อยประกายเทพเจิดจ้าแสบตาออกมาเป็นสายๆ สีสันตระการตา

นี่คือการหลอมรวมเจตวัตถุ กระทั่งหลอมเจตวัตถุเข้ากันแล้วก็จะสามารถควบรวมโครงอาวุธได้

ฝีมือของหลินสวินไม่มีความพิเศษใด สิ่งเดียวที่พอเอ่ยชมได้ อาจเป็นการเคลื่อนไหวไหลลื่นดุจสายน้ำของเขา เปี่ยมด้วยท่วงทำนองอัศจรรย์

จุดนี้บรรดาเฒ่าดึกดำบรรพ์ในที่นี้ล้วนทำได้กันหมด

“หากใช้เพลิงแท้หยางม่วงหลอมเจตวัตถุเหล่านี้ เกรงว่าต้องเปลืองเวลาหลายวัน” มีคนใคร่ครวญ เริ่มวิเคราะห์

จวบจนตอนนี้พวกเขาต่างสงสัยมากกว่า ว่าเหตุใดหลินสวินไม่เลือกเพลิงเทพที่คุณภาพดีกว่านี้หน่อย แต่กลับเลือกมาแค่เพลิงแท้หยางม่วงนี่เท่านั้น

แต่ไม่นานพวกเขาก็เข้าใจ

ก็เห็นหลินสวินโบกมือ เหนือเวิ้งฟ้าเพลิงเทพสีดำสายหนึ่งราวธารดาราพุ่งโฉบเข้ากลางเตาหลอม

“เพลิงหนาวหยินดำ!” มีคนประหลาดใจ

ตูม!

ก็เห็นในเตาหลอมเพลิงแท้หยางม่วงและเพลิงหนาวหยินดำผสานเข้าด้วยกัน ก็เหมือนหยินหยางที่ไม่อาจผสม เกิดเสียงปะทะดังสนั่นน่าสะพรึง กึกก้องปานสายฟ้าฟาด สะท้านสะเทือนฟ้าดิน

นี่ทำให้เฒ่าดึกดำบรรพ์เหล่านั้นอดปาดเหงื่อไม่ได้ เกือบคิดว่าหลินสวินบ้าไปแล้ว เพลิงเทพสองชนิดนี้ก็เหมือนน้ำกับไฟ ผลักต้านกันเอง ไม่อาจหลอมรวมเข้าด้วยกันได้

ในอดีตที่ผ่านมาไม่มีนักหลอมอาวุธคนไหนกล้าลองใช้เพลิงเทพสองชนิดนี้ในเตาเดียวกัน

แต่ไม่นานทุกคนในที่นี้ก็อึ้งงัน

ก็เห็นในเตาหลอมใบนั้น ระหว่างที่เพลิงเทพสองชนิดต่อต้านและปะทะกัน เจตวัตถุหลายสิบชนิดที่ถูกห่อหุ้มอยู่ในนั้นกลับหลอมละลายและกลายสภาพไปอย่างรวดเร็วน่าเหลือเชื่อ…

เพียงแค่หนึ่งเค่อสั้นๆ เจตวัตถุเหล่านี้ก็ละลายเป็นของเหลวที่บริสุทธิ์ งดงาม สีสันสดใส แผ่แสงสมบัติวาววับออกมา

หลินสวินทำไปตามจังหวะ โยนเจตวัตถุบางส่วนที่เหลืออยู่เข้าไปในนั้น เริ่มดำเนินการหลอมรวม…

ในที่นี้ฮือฮาขึ้นโดยพลัน เฒ่าดึกดำบรรพ์ทั้งกลุ่มต่างมองหน้ากัน ล้วนเผยแววกระจ่างแจ้ง

“ที่แท้เจตวัตถุที่ต้องใช้เวลาหลายวันกว่าจะหลอมได้ กลับสามารถอาศัยแรงปะทะระหว่างเพลิงเทพได้ ทั้งยังทำให้หลอมละลายได้ในเวลาสั้นๆ อีกด้วย วิธีแบบนี้… เหตุใดก่อนหน้านี้พวกเราคิดไม่ถึงกันนะ”

มีเฒ่าดึกดำบรรพ์พึมพำ

“ไม่ ที่ผ่านมาพวกเราต่างเคยคิด แต่ส่วนใหญ่ล้วนพังไม่เป็นท่า ถึงอย่างไรเพลิงเทพหนึ่งพันกว่าชนิด แต่ละชนิดก็มีอานุภาพและคุณลักษณะจำเพาะต่างกัน กอปรกับตอนหลอมศาสตราจักรพรรดิ เจตวัตถุที่จำเป็นก็ไม่เหมือนกัน ยามดำเนินการหลอม ผิดพลาดเพียงเล็กน้อยล้วนอาจทำให้เกิดความล้มเหลวได้”

มีคนทอดถอนใจ

“ตามความเห็นข้า สหายยุทธ์หลินทำเช่นนี้ ต้องเป็นเพราะมองนัยเร้นลับเนื้อแท้และคุณลักษณะของเจตวัตถุเหล่านั้นออกอย่างสมบูรณ์แน่ ถึงได้เลือกใช้วิธีหลอมที่เฉพาะตัวเช่นนี้”

“ถูกต้อง เป็นเช่นนี้แหละ”

เฒ่าดึกดำบรรพ์เหล่านี้สังเกตการณ์ไปพลาง ถกกันไปด้วย ต่างรู้สึกว่าได้รับประโยชน์มากมาย

เลี่ยนจิ่วเซียวคอยฟังมาตลอด เมื่อเห็นเช่นนี้ก็อดล้วงม้วนหยกออกมาไม่ได้ เริ่มตั้งหน้าตั้งตาจดบันทึก ท่าทางตั้งใจเช่นนั้นเหมือนกับบัณฑิตที่ตั้งใจจดเนื้อหาในห้องเรียนอย่างขะมักเขม้นไม่มีผิด

นี่ทำให้เฒ่าดึกดำบรรพ์คนหนึ่งงุนงงยิ่ง “หัวหน้าเผ่า แค่วิธีหลอมอย่างหนึ่งเท่านั้น ไม่ได้อัศจรรย์พันลึกเลยด้วยซ้ำ เหตุใดต้องจดอย่างละเอียดด้วย”

เลี่ยนจิ่วเซียวไม่เงยหน้า กล่าวว่า “นี่เพิ่งเริ่มต้น ฝีมือที่สหายยุทธ์หลินสำแดงออกมาทำให้พวกเจ้าล้วนคาดไม่ถึง นี่ยังไม่คู่ควรให้ศึกษาอย่างตั้งใจอีกหรือ”

ประโยคเดียวทำให้ทุกคนต่างอดเหงื่อตกไม่ได้