Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2288

ตอนที่ 2288 แสงเคราะห์ดับมรรค

ผู้อาวุโสห้ามีนามว่าหวงชางไห่

สาเหตุที่ทุกคนตกตะลึงและเดือดดาลถึงขั้นไม่มีอะไรยิ่งกว่า เป็นเพราะหวงชางไห่คือน้องชายแท้ๆ ของหวงชางเทียน!

แต่เห็นได้ชัดว่าหวงชางไห่ก็ทรยศแล้ว ทั้งทันทีที่ลงมือก็ตัดหัวเลี่ยนชิงฉีด้วย

เลี่ยนชิงฉีไม่ใช่แค่ปฐมาจารย์สลักลายมรรคที่ชื่อเสียงสะเทือนใต้หล้าคนหนึ่ง ปัจจุบันกระบวนค่ายกลผนึกของเมืองจักรพรรดิหมื่นเพลิงนี้ก็ต้องควบคุมและโคจรโดยเลี่ยนชิงฉี

เมื่อเขาตาย เมืองจักรพรรดิหมื่นเพลิงก็ตกอยู่ในอันตราย!

“เจ้าสวะ!”

หวงชางเทียนโกรธจนเส้นเลือดเขียวปูดโปน ชักกระบี่ติดตัวออกมา เงื้อเตรียมจะตัดหัวหวงชางไห่ แต่กลับถูกผู้อาวุโสที่อยู่ใกล้ขัดขวางและห้ามปราม

“หัวหน้าเผ่าไม่ได้นะขอรับ บางทีผู้อาวุโสห้าอาจถูกศัตรูควบคุม ไม่เป็นตัวของตัวเอง!”

หวงชางเทียนถูกขวาง แต่หวงชางไห่กลับเหมือนทุ่มสุดตัว ส่งเสียงหัวเราะลั่น “พี่ใหญ่ ท่านตัดคอข้าสิ ถึงอย่างไรเผ่าหงส์เซียนของพวกเราก็จะดับสิ้นในมือท่าน ตายเร็วหรือตายช้าจะต่างอะไรกัน”

“เจ้า…” หวงชางเทียนไอสังหารพลุ่งพล่าน โกรธจนจะระเบิด ดวงตาคั่งโลหิต

ทัพใหญ่ของศัตรูประชิดเมือง เดิมทีสถานการณ์ก็ล่อแหลมอันตราย แต่เวลานี้ในเผ่าของพวกเขากลับเกิดเภทภัย นี่คือเคราะห์ซ้ำกรรมซัดอย่างไม่ต้องสงสัย

นอกเมืองพวกไป๋หลิงเจินกับอู่ซิวสิงต่างหัวเราะขึ้นมา น้ำเสียงเต็มไปด้วยความเย้ยหยันและดูถูก

กองทัพใหญ่ของเผ่าเสือขาวและเต่าดำที่อยู่เบื้องหลังพวกเขาก็หัวเราะ เสียงหัวเราะดังก้องฟ้าดินเหมือนกระแสน้ำ

ในเมืองผู้แข็งแกร่งของเผ่าหงส์เซียนและเผ่าจักรพรรดิช่างเทพ สีหน้าแต่ละคนล้วนอึมครึมจนประหนึ่งจะมีน้ำหยดออกมา โกรธจนสั่นไปทั้งตัว

“หนอนบ่อนไส้กับคนทรยศ มักจะน่าชังกว่าศัตรู”

ต้าหวงถอนหายใจ “หากเป็นอย่างที่ข้าพูด พวกเขากล้าไปช่วยศัตรูโดยไม่สนแม้แต่ชีวิต ทำไมไม่ให้พวกเขาสมปรารถนา สำเร็จโทษพวกเขาซะ?”

“ไม่ได้!”

หลายคนคัดค้าน เชื่อว่าการทรยศของหวงโหย่วเต้าและหวงชางไห่ต้องมีสาเหตุอื่นแน่ มีโอกาสสูงว่าจะเป็นการกระทำที่ควบคุมตัวเองไม่ได้

หวงชางเทียนก็เผยความลังเลและดิ้นรน

ต้าหวงแค่นเสียงเย็นชาแล้วกล่าวเสียงขรึม “ศัตรูแข็งแกร่งอยู่เบื้องหน้า หากไม่ฆ่าพวกเขาสองคนให้กองพลสบายใจ ไหนเลยจะมีขวัญกำลังใจไปต้านการโจมตีของศัตรู”

คนมากมายต่างถลึงตามองต้าหวง นี่คือเรื่องของพวกเขาเผ่าหงส์เซียน มีหรือจะยอมให้คนนอกออกความเห็น

ฟุ่บ!

พลันเห็นหวงชางเทียนสะบัดกระบี่ ยามทุกคนไม่ตอบสนองก็ตัดหัวของหวงชางไห่แล้ว เลือดสีสดสาดกระเซ็นไปทั้งตัว

ทุกคนต่างอึ้งงัน นี่เป็นถึงน้องชายแท้ๆ ของหัวหน้าเผ่า แต่กลับถูกหัวหน้าเผ่าสังหารด้วยตัวเอง!

“ไม่ว่าจะเป็นใคร โจรทรยศล้วนสมควรตาย!”

หวงชางเทียนใบหน้าไร้ความรู้สึก แววตาเยียบเย็นจนน่ากลัว มองไปยังผู้อาวุโสสามหวงโหย่วเต้า “ข้าคร้านจะถามเหตุผลแล้ว ตั้งแต่พริบตาที่พวกเจ้าทรยศก็สมควรตายแล้ว!”

“เจ้า… ทำไมเจ้าถึงกล้า…” หวงโหย่วเต้าเองก็ตาค้าง เดิมเขาคิดว่าฉากจบที่เลวร้ายที่สุดก็แค่ถูกกำราบกักขัง ใครจะคิดว่าเวลานี้หวงชางเทียนกลับเลือดเย็นไร้ปรานีเช่นนั้น

ฟุ่บ!

แสงกระบี่ส่องประกาย หวงโหย่วเต้ายังพูดไม่ทันจบก็ถูกฆ่าตายคาที่ ก่อนตายบนสีหน้าเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกและยากจะเชื่อ

“ในช่วงความเป็นตาย ข้าไม่อยากใช้กระบี่ในมือฟันคนในเผ่าของตัวเองอีก” หวงชางเทียนสีหน้าเรียบเฉย มีความน่าเกรงขามที่สะกดข่มผู้คนอย่างหนึ่ง

เวลานี้คนในเผ่าหงส์เซียนและเผ่าจักรพรรดิช่างเทพล้วนสั่นสะท้าน

ตูม!

ทันใดนั้นกระบวนค่ายกลผนึกรอบเมืองจักรพรรดิหมื่นเพลิงพลันสั่นสะเทือน ที่แท้กองทัพใหญ่ของเผ่าเสือขาวและเต่าดำที่อยู่นอกเมืองก็เปิดฉากจู่โจมใหม่อีกครั้งแล้ว

ไป๋หลิงเจินและอู่ซิวสิงต่างนำสัตว์ประหลาดเฒ่าในเผ่าลงมือพร้อมกัน ระดับจักรพรรดินับร้อยคนออกศึก อานุภาพที่ปลดปล่อยออกมาราวกับธารสวรรค์ทลายเขื่อนแตก ทำให้ฟ้าดินพังทลาย สรรพสิ่งดับมอด!

กระบวนค่ายกลผนึกที่ปกคลุมรอบเมืองจักรพรรดิหมื่นเพลิงถูกโจมตีจนม้วนซัดอย่างรุนแรง เหมือนจะพังทลายได้ตลอดเวลา

ไม่มีเลี่ยนชิงฉีควบคุม เลี่ยนจิ่วเซียวกับสัตว์ประหลาดเฒ่าเผ่าจักรพรรดิช่างเทพลงมือพร้อมกันก็ได้แต่คงสภาพการโคจรของกระบวนค่ายกลผนึกเท่านั้น

สีหน้าของพวกเขาต่างร้อนรนขึ้นมา พากันเอ่ยปาก “ใต้เท้า ใกล้ยืนหยัดไม่อยู่แล้ว!”

หวงชางเทียนสีหน้าวูบไหวไม่หยุด ครู่ใหญ่จึงเอ่ยถาม “ลูกหลานรุ่นเยาว์ในเผ่า เตรียมพร้อมรับมือแล้วใช่หรือไม่”

ทุกคนพยักหน้าพร้อมกัน

“เช่นนั้นก็ช่างปะไร”

เวลานี้หวงชางเทียนเหมือนจะทุ่มสุดตัว กล่าวด้วยสีหน้านิ่งสงบ “ความหวังหนึ่งเดียวของพวกเราอยู่ที่ใต้เท้าบรรพชน ทุกท่าน ยินดีสู้สุดชีวิตไปถึงตอนท้ายพร้อมข้าหรือไม่”

“ยินดี!”

ทุกคนตอบรับสนั่นหวั่นไหว สีหน้าเด็ดเดี่ยว

หวงชางเทียนหัวเราะร่า “ดี! วันนี้กระดูกเฒ่าอย่างพวกเราจะสู้ให้เต็มที่ ยอมตายดีกว่าก้มหัว!”

น้ำเสียงเจือความองอาจผ่าเผยหาใดเปรียบ

แต่เสียงที่โจมตีเมืองนั้นกลับกระชั้นถี่ยิ่งกว่าเดิม ส่งเสียงกึกก้องราวอสนีบาต เพิ่มความกดดันที่พาให้คนสิ้นหวังเหมือนเสียงบรรเลงกระชากวิญญาณ

สายตาหวงชางเทียนมองไปยังพวกซีพลางกล่าว “สหายยุทธ์ทั้งสามเชิญกลับไปที่ร้านช่างเทพ แนวป้องกันสุดท้ายได้แต่มอบให้พวกเจ้าจัดการแล้ว”

เนื่องจากมีผู้ทรยศ เวลานี้หวงชางเทียนถึงขั้นไม่กล้าเชื่อคนในเผ่าที่อยู่ข้างกายพวกนั้นได้อย่างสมบูรณ์แล้ว

“ยอมพลีชีพจริงหรือ” ซีเอ่ยถาม

หวงชางเทียนยิ้มกล่าว “ทำไมจะไม่ได้”

นัยน์ตากระจ่างของซีกวาดมองไปนอกเมืองพลางกล่าว “ระดับจักรพรรดิที่อยู่นอกเมืองแม้มีมากนับร้อยคน แต่คนที่อยู่ในระดับบรรพจารย์จักรพรรดิกลับมีแค่สิบเก้าคนเท่านั้น ขอแค่จัดการสิบเก้าคนนี้ได้ การต่อสู้นี้พวกเขาต้องแพ้แน่”

ทุกคนได้ยินแล้วพลันตกตะลึง แน่นอนว่าพวกเขาก็รู้ว่าสิ่งที่ซีพูดถูกต้องที่สุด แต่สิ่งสำคัญคือ…