Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2292

ตอนที่ 2292 ดีดนิ้วสังหาร

กระบี่มรรคอึงอล เคลื่อนไหวดุจอสนี ปราณกระบี่ดุดันฉีกกระชากห้วงอากาศเป็นแนวยาว

ระดับจักรพรรดิเจ็ดคนรับศึกอย่างเร่งรีบ ตื่นตระหนกจนทำอะไรไม่ถูกทันที

พรูด!

เพียงพริบตาก็มีระดับจักรพรรดิคนหนึ่งถูกตัดหัว ปราณกระบี่ไพศาลไร้ใดเปรียบปิดคลุมฟ้าดิน ทำลายศพกลายเป็นขี้เถ้าปลิวหาย

ปัง!

ไม่นานมีทวนสีเขียวถูกฟันหักเป็นสองท่อน คิ้วของเจ้าของทวนถูกแทงทะลุ ส่งเสียงคำรามด้วยความโกรธอย่างไม่จำยอม ตายคาที่

…และในการเข่นฆ่าที่บดขยี้โดยสมบูรณ์เช่นนี้ หลินสวินเองก็รับรู้ได้ถึงอานุภาพแท้จริงของเตากระบี่หนึ่งเดียวแล้ว

คำเดียว แข็งแกร่ง!

ใช้สมบัตินี้ต่อสู้ ไม่เพียงทำให้มรรควิถีทั้งกายของเขาได้รับการปลดปล่อยอย่างสมบูรณ์แบบที่สุด และพลังต่อสู้เมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้ก็เห็นได้ชัดว่าพัฒนาขึ้นอย่างก้าวกระโดด

ในใจหลินสวินพลันกระเพื่อมไหว ใช้เตากระบี่หนึ่งเดียวสำแดงมรดกคัมภีร์กระบี่ไท่เสวียน

ตูม โครม!

ก็เห็นบนกระบี่มรรคหนึ่งเดียวนั่นปลดปล่อยปราณกระบี่ไร้จำกัด กลายเป็นกระบวนค่ายกลกระบี่ กำราบด้วยอานุภาพปิดคลุมฟ้าดิน

ทันใดนั้นเสียงสะเทือนฟ้าดินกึกก้อง ตอนที่หมอกแสงและฝุ่นควันทั้งหมดสลายไป ระดับจักรพรรดิห้าคนที่เหลืออยู่ในที่นั้นตอนแรก สามคนถูกสังหารคาที่ มีเพียงแค่สองคนที่ยังยืนอยู่ แต่ก็บาดเจ็บสาหัสแล้ว!

เมื่อหนึ่งกระบี่ไหวเคลื่อนฟันออกไป ระดับจักรพรรดิสองคนที่เหลืออยู่นี้ก็ถูกสังหารเช่นกัน

‘หากใช้มรดกมรรคกระบี่ด้วยกระบี่มรรคหนึ่งเดียว อานุภาพสามารถเพิ่มขึ้นจากปกติเท่าตัว!’

ได้ข้อสรุปนี้ทำให้หลินสวินเองก็อดสูดหายใจสะท้านด้วยความตกใจไม่ได้

ไม่นานเขาก็เดาเหตุผลภายในออกแล้ว เตากระบี่หนึ่งเดียวหลอมจากเจตวัตถุอย่างพวกเก้าศาสตราจักรพรรดิแห่งคุนหลุน

นี่ก็ทำให้ชั่วขณะที่เตากระบี่หนึ่งเดียวถือกำเนิดขึ้น ก็มีความมหัศจรรย์ที่แตกต่างกันของเก้าศาสตราจักรพรรดิแห่งคุนหลุนแล้ว

อย่างเช่นขวดไร้ขอบเขต ก็สามารถทำให้อานุภาพการโจมตีเพิ่มขึ้น!

คิดถึงตรงนี้ หลินสวินเองยังอดตื่นเต้นไม่ได้

‘ก็ไม่รู้ว่าเมืองจักรพรรดิหมื่นเพลิงในตอนนี้พังไปอย่างสิ้นเชิงแล้วหรือยัง พวกซี ซย่าจื้อ… จะเป็นอย่างไรบ้าง’

หลินสวินไม่กล้าล่าช้าอีก ใคร่ครวญคร่าวๆ และเดินออกนอกแดนลับไป

ตูมโครม…

ทันทีที่เดินออกจากแดนลับ เสียงกึกก้องสะเทือนหูดังมาระลอกหนึ่ง เหมือนฟ้าถล่มดินทลาย กลิ่นอายทำลายล้างปั่นป่วน

เมื่อจิตรับรู้ของหลินสวินแผ่ออก ก็เห็นเมืองจักรพรรดิหมื่นเพลิงที่กว้างใหญ่โอ่อ่าถึงกับพังทลายทั้งหมดแล้ว เต็มไปด้วยซากหักพัง

ถนนกว้างที่ปกติเป็นระเบียบเรียงรายเหมือนใยแมงมุม สิ่งก่อสร้างยิ่งใหญ่โออ่าที่หนาแน่น… ถูกทำลายไปตั้งนานแล้ว

เขม่าควันม้วนตัว เมืองใหญ่โตแห่งหนึ่งถึงกับไม่มีส่วนที่สมบูรณ์อีก!

“ฆ่า!”

“ฆ่า!”

“ฆ่า!”

ห่างออกไปไกลเสียงเข่นฆ่าที่ราวกับเทพมารคำรามดังมา แสงมรรคและศาสตราจักรพรรดิน่าตกตะลึงอึงอลอยู่ตรงนั้น ปั่นป่วนท้องฟ้า สะเทือนทั่วทิศ

นอกจากนี้ยังมีผู้แข็งแกร่งมากมายของเผ่าเต่าดำและเสือดาวโจมตีรุกล้ำเข้ามาในเมืองปานกระแสน้ำหลาก กำลังตามฆ่าผู้แข็งแกร่งในเมือง

ภาพเช่นนี้ประหนึ่งวันโลกาวินาศ เต็มไปด้วยกลิ่นอายทำลายล้าง นองเลือด และโหดร้าย

ทันใดนั้นหัวใจของหลินสวินขมวดเกร็งขึ้นมา

“เร็ว ฆ่าพวกเขา! อย่าให้เหลือแม้แต่คนเดียว!”

ห่างออกไปเหล่าผู้แข็งแกร่งเผ่าเสือขาวรวมตัวกัน อานุภาพล้นฟ้า กำลังตามฆ่าคนของเผ่าจักรพรรดิช่างเทพ ถึงขั้นที่หลินสวินยังมองเห็นเงาร่างของพวกเลี่ยนหงซิ่ว เลี่ยนเฟยเจี่ยด้วย

“บ้าคลั่งจริงๆ…”

สายตาของหลินสวินเย็นชา เงาร่างทะยานขึ้นโดยพลัน ปราณกระบี่ไท่เสวียนทะยานออกจากจุดชีพจรรอบตัวเขา ปกคลุมไปทางนั้น

ตูม โครม!

ปราณกระบี่ไพศาลราวกับมหาสมุทร ปรากฏอานุภาพไร้เทียมทาน

ชั่วพริบตาเท่านั้นผู้แข็งแกร่งเผ่าจักรพรรดิเสือขาวหลายสิบคนก็ถูกปราณกระบี่แผ่กว้างสังหารจนหมด เผด็จการหาใดเปรียบ

พวกเลี่ยนหงซิ่ว เลี่ยนเฟยเจี่ยต่างอึ้งงัน พลันเผยสีหน้าดีใจออกมา เพิ่งจะตระหนักได้ว่าหลินสวินช่วยพวกเขาเอาไว้

“ต้องทำให้ทุกท่านลำบากสักหน่อยแล้ว”

หลินสวินสะบัดแขนเสื้อ ไม่รอพวกเลี่ยนหงซิ่วตอบรับก็เก็บพวกเขาใส่เข้าไปในเจดีย์ไร้สิ้นสุดทั้งหมด

เมืองจักรพรรดิหมื่นเพลิงในตอนนี้ไม่มีที่ซ่อนตัวที่ปลอดภัยแล้ว หลินสวินเองก็ทำได้เพียงจัดแจงพวกเขาเช่นนี้ชั่วคราว

จากนั้นเขาพุ่งไปทางนอกเมือง

ระหว่างทางสามารถเห็นผู้แข็งแกร่งเผ่าเสือขาวและเต่าดำได้ทุกที่ บุคคลที่ต่ำกว่าระดับจักรพรรดิส่วนใหญ่ล้วนเคลื่อนไหวกันเป็นกลุ่ม กำลังล่าผู้แข็งแกร่งเผ่าหงส์เซียนและเผ่าจักรพรรดิช่างเทพในเมือง

สำหรับเรื่องนี้หลินสวินย่อมไม่เกรงใจ ศัตรูทุกคนที่ถูกเขาพบเห็นล้วนถูกเขาสังหารทันที ไม่ปรานีเลยสักนิด

มองลงมาจากท้องฟ้าจะพบว่าทิศทางที่หลินสวินเคลื่อนไหวเป็นเส้นสายหนึ่ง ทุกที่ที่ผ่านบริเวณรอบๆ ล้วนย้อมสีเลือดเข้มข้น

นั่นเป็นเลือดที่สาดกระเซ็นออกมาหลังจากศัตรูร่วงหล่น

และมีระดับจักรพรรดิรับรู้ได้ถึงตัวตนของหลินสวิน โจมตีมาจากระยะไกล เพียงแต่นี่ไม่ต่างอะไรกับการรนหาที่ตาย ถูกหลินสวินสังหารอย่างเด็ดขาดทั้งหมด

ระหว่างทางหลินสวินไม่ได้เสียเวลา เขารู้ดีว่าฆ่าคนที่ต่ำกว่าระดับจักรพรรดิมากเท่าไหร่ก็ไม่มีประโยชน์

เรื่องด่วนตอนนี้คือการสังหาร ‘ผู้ยิ่งใหญ่’ ของเผ่าเสือขาวและเต่าดำ!

……

นอกเมือง

ย้อนมองกลุ่มสัตว์ประหลาดเฒ่าอย่างพวกไป๋หลิงเจิน อู่ซิวสิง ล้วนนัยน์ตาหดรัด เหมือนยากจะเชื่อ

คนรุ่นเยาว์ระดับจักรพรรดิขั้นสาม เหตุใดจึงกล้าคุยโวเช่นนี้

แต่ถ้าอีกฝ่ายโกหก เหตุใดจึงสามารถเดินออกจากในเมืองอย่างปลอดภัยได้

ทันใดนั้น พวกเขาล้วนอดประหลาดใจไม่ได้

“คนรุ่นเยาว์ เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นใคร กล้าพูดจาส่งเดชเช่นนี้ รนหาที่ตายหรือ”

ไป๋หลิงเจินพูดอย่างเย็นชา ในคำพูดเต็มไปด้วยความดูถูก

ว่าแล้ว เขาก็โบกมือ “ผู้เฒ่าเจ็ด ไปจับเด็กคนนั้นไว้ซะ”

เฒ่าชราชุดคลุมเทาคนหนึ่งถอนตัวออกจากการต่อสู้ มองหลินสวินห่างออกไปที่เพิ่งปรากฏตัวด้วยสายตาเย็นชา ทั่วร่างแผ่กลิ่นอายของระดับจักรพรรดิขั้นแปด

“หลินสวิน รีบถอยเร็ว!” ต้าหวงสีหน้าเปลี่ยนไป

กลับเห็นหลินสวินยิ้มเยาะพูด “สัตว์เดรัจฉานตัวหนึ่งเท่านั้น ดีดนิ้วก็ฆ่าได้แล้ว”

คำพูดนี้ออกมา สัตว์ประหลาดเฒ่าเผ่าเสือขาวและเต่าดำโกรธจนเกือบจะหัวเราะออกมา เจ้าหมอนี่ดุร้ายเกินไปจริงๆ!

พลังปราณระดับจักรพรรดิขั้นสามเท่านั้น กลับกล้าไม่เห็นพวกเขาในสายตา เห็นได้ชัดว่ารนหาที่ตายเอง!

พวกหวงชางเทียนในใจกระตุกวูบคราหนึ่ง ทั้งตกใจในความกล้าหาญของหลินสวิน และอดกังวลแทนเขาไม่ได้

ถึงอย่างไร อีกฝ่ายก็คนมากพลังมาก ได้เปรียบอย่างสิ้นเชิง ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ คงมีเพียงแค่การดำรงอยู่ระดับบรรพจารย์จักรพรรดิกล้าเข้าร่วม

แต่หลินสวิน…อย่างไรก็เป็นระดับจักรพรรดิขั้นสามเท่านั้น…

สำหรับทั้งหมดนี้ หลินสวินเหมือนไม่รับรู้ สีหน้านิ่งสงบและเฉยเมย ในริมฝีปากพ่นประโยคหนึ่งออกมาเบาๆ “วันนี้ข้าอยากเห็นสักหน่อยว่า พลังของระดับบรรพจารย์จักรพรรดิแข็งแกร่งเพียงใด”

“มารผจญ! เพียงแค่ระดับจักรพรรดิขั้นสามเท่านั้น กล้าบ้าระห่ำเช่นนี้ เสียสติไปแล้วหรือเปล่า รีบมาตายซะ!”

ผู้เฒ่าเจ็ดที่มีพลังปราณระดับจักรพรรดิขั้นแปดนั่นสีหน้ามืดมนลง ลงมืออย่างกะทันหัน ในฝ่ามือปรากฏทวนที่อสนีสีม่วงพันรอบ เฉือนลงอย่างกะทันหัน

ตูม โครม!

แสงดาบราวกับอสนีธารช้างเผือกดิ่งลง มาพร้อมกับอานุภาพที่รุนแรงไร้ที่เทียม กำราบสังหารไปทางหลินสวิน

หลินสวินพูดอย่างเฉยเมย “ข้าบอกว่า จัดการเจ้า ดีดนิ้วก็สามารถฆ่าได้แล้ว”

ยังไม่ทันสิ้นเสียง

เคร้ง!

เสียงครวญที่สะเทือนฟ้าดังก้อง กระบี่มรรคเล่มหนึ่งปรากฏกลางอากาศ เผชิญกับประกายดาบสีม่วงนั่น การพบเจอของทั้งหมดประหนึ่งมหาดาราระเบิดออก ฟ้าดินคำราม กาลเวลาเลิกความปั่นป่วน พลุ่งพล่านแผ่

ตูม!

ชั่วพริบตาเท่านั้น ก็เห็นทวนสายฟ้าสีม่วง ระเบิดออกอย่างง่ายดายเหมือนกระดาษ

จากนั้นเงาร่างของผู้เฒ่าเจ็ดยังไม่ทันหลบ ก็ถูกกระบี่มรรคที่เฉือนมาอย่างรุนแรงผ่าแหวกทั้งเป็น!

——