Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2309

ใต้เขาหุบเหวโลหิตเหล่าผู้กล้าเสียววาบ ไม่มีใครไม่สั่นสะท้านเพราะเรื่องนี้

ก่อนหน้านี้ อวี้คุนจื่อเจ้าสำนักสำนักโบราณจรัสเทพพาเฒ่าดึกดำบรรพ์ระดับจักรพรรดิกลุ่มหนึ่งมายอดเขาหุบเหวโลหิต กระบวนทัพระดับนั้นทำให้คนส่วนใหญ่มั่นใจว่าหากจักรพรรดิเต้ายวนกล้าโผล่มา ต้องประสบการโจมตีปานทำลายล้างอย่างแน่นอน

ถึงขั้นล้วนสงสัยว่าจักรพรรดิเต้ายวนไม่กล้ามาตามนัดด้วยซ้ำ

ทว่าตอนนี้จักรพรรดิเต้ายวนไม่เพียงมาแล้ว ซ้ำยังมาคนเดียว ใช้อานุภาพบดขยี้ทลายพลังของเขาหุบเหวโลหิต สังหารสัตว์ประหลาดเฒ่าระดับจักรพรรดิทั้งกลุ่ม แผลงฤทธิ์ไร้ศัตรู!

นี่ทำลายความรู้ความเข้าใจของผู้คนโดยสิ้นเชิง

“อวี้คุนจื่อ จนป่านนี้แล้วเจ้ายังไม่เรียกผู้ช่วยเหล่านั้นออกมาอีกหรือ”

บนยอดเขาเหลือเพียงอวี้คุนจื่อคนเดียว หลินสวินย่างเท้าไปเบื้องหน้า สายตาเย็นเยียบชวนสยอง อานุภาพทั้งร่างปิดครอบเวิ้งฟ้า

อวี้คุนจื่อสูดหายใจลึกกล่าวว่า “เจ้าได้ตามที่หวัง!”

ตูม!

ชั่วอึดใจในพื้นที่ต่างๆ ซึ่งพยับหมอกปกคลุมทั่วเขาหุบเหวโลหิตนั่น มีเงาร่างน่าสะพรึงสายแล้วสายเล่าพุ่งพรวดออกมา กรูเข้ามาทางยอดเขา

นั่นเป็นภิกษุชุดดำทั้งกลุ่ม ไม่ว่าแก่หรือหนุ่มล้วนปลดปล่อยอานุภาพน่าสะพรึงระดับจักรพรรดิออกมา

โดยเฉพาะภิกษุเฒ่าที่เป็นผู้นำ ผิวหนังครึ่งหนึ่งเหี่ยวแห้งเน่าเปื่อย อีกครึ่งหนึ่งมีพลังมีชีวิตเปี่ยมล้น ปรากฏเป็นอนุภาพประหลาดที่รุ่งโรจน์ร่วงโรยสับเปลี่ยน เกิดดับไม่เที่ยง

นี่คือเฒ่าดึกดำบรรพ์แดนกษิติครรภ์ที่สถานะสูงส่งจนน่าตกใจคนหนึ่ง ฉายา ‘บรรพจารย์จักรพรรดิขู่เซิง’!

ข้างกายบรรพจารย์จักรพรรดิขู่เซิงมีมหาจักรพรรดิมรรคธรรมแดนกษิติครรภ์ทั้งกลุ่มติดตามมาเก้าคน แต่ละคนอยู่ในโลกมืดล้วนมีอานุภาพไม่อาจประเมินได้

เมื่อเห็นเช่นนี้หลินสวินชะงักเท้าที่รุกโจมตี สายตาลุ่มลึก สีหน้าเป็นปกติ

ก่อนหน้านี้ยามมาถึงยอดเขาหุบเหวโลหิต เขาก็สัมผัสได้ว่าทั่วบนล่างเขาลูกนี้ นอกจากพวกอวี้คุนจื่อแล้วยังมีกลิ่นอายแข็งแกร่งอื่นๆ บางส่วนซุ่มอยู่ที่นี่ด้วย

ดังนั้นเมื่อกลุ่มพวกบรรพจารย์จักรพรรดิขู่เซิงปรากฏตัว หลินสวินจึงไม่แปลกใจนัก

“แดนกษิติครรภ์ก็ถึงกับส่งคนมาซุ่มโจมตีที่นี่ด้วย!”

ในพื้นที่ละแวกเชิงเขากลับมีเสียงร้องอุทานดังขึ้นระลอกหนึ่ง คนนับไม่ถ้วนตกใจ ล้วนถูกภาพที่เกิดปุบปับทำให้ตกตะลึงไม่กล้าเชื่อ

“หากจัดการแค่จักรพรรดิเต้ายวน แน่นอนว่าคงไม่เคลื่อนกำลังพลขนานใหญ่เช่นนี้ จากที่ข้าเดา การนัดพบที่เขาหุบเหวโลหิตครั้งนี้ สองยักษ์ใหญ่อย่างสำนักโบราณจรัสเทพและแดนกษิติครรภ์น่าจะร่วมมือกันนานแล้ว เพื่อจะกำจัดจักรพรรดิเต้ายวน รวมถึงกองกำลังที่เหลืออยู่ของหอวิหคทองแดงนั่นให้สิ้นซาก แต่ใครก็คาดไม่ถึงว่าจักรพรรดิเต้ายวนจะถึงกับมุ่งหน้ามาคนเดียว…”

“น่าจะเป็นเช่นนี้แหละ”

เสียงวิพากษ์วิจารณ์ต่างๆ ดังขึ้นไม่หยุดราวหม้อเดือด

และบนยอดเขาหุบเหวโลหิต

หลังพวกบรรพจารย์จักรพรรดิขู่เซิงปรากฏตัว อวี้คุนจื่อกลับสีหน้าไม่น่ามองนัก ถึงขั้นเจือแววอึมครึมไม่สิ้น

จากสัญญาของพวกเขาสำนักโบราณจรัสเทพและแดนกษิติครรภ์ก่อนหน้านี้ การเคลื่อนไหวสังหารหลินสวินครั้งนี้ให้สำนักโบราณจรัสเทพเป็นผู้นำ

ทว่าตอนนี้กำลังพลของสำนักโบราณจรัสเทพเหลือเพียงเขาอวี้คุนจื่อคนเดียว ถึงขั้นที่ชีวิตประสบอันตรายถึงตาย!

นี่จะไม่ให้ในใจอวี้คุนจื่อรู้สึกอับอายได้อย่างไร

โดยเฉพาะตอนนี้ยังต้องขอความช่วยเหลือจากคนของแดนกษิติครรภ์ ยิ่งทำให้เขารู้สึกอับอายแทบอยากแทรกแผ่นดินหนี

บรรพจารย์จักรพรรดิขู่เซิงเหลือบมองอวี้คุนจื่อปราดหนึ่งก็ยิ้มขึ้นมา“สหายยุทธ์อวี้คุนจื่อ เจ้าควรปล่อยพลังผนึกของเขาลูกนี้แล้วให้พวกข้ามาช่วยเสริมทัพนานแล้ว แต่ว่าตอนนี้… ก็ยังไม่สายเกินการ”

อวี้คุนจื่อแค่นเสียงเย็นไม่พูดจา ในใจยิ่งไม่สบอารมณ์ขึ้นเรื่อยๆ

นัดหมายที่เขาหุบเหวโลหิตครานี้ สิ่งที่เขาพึ่งพาที่สุดก็คือความสามารถควบคุมนัยเร้นลับระเบียบของเขาหุบเหวโลหิต เมื่อมีพลังนี้ก็ถึงขั้นกล้ามองข้ามบรรพจารย์จักรพรรดิขู่เซิงได้

แต่ตอนนี้…

ความจริงพิสูจน์แล้วว่าพลังเขาหุบเหวโลหิตนี้ใช้กับหลินสวินไม่ได้สักนิด!

“ยังไม่สายเกินการจริงๆ นอกจากพวกเจ้าแล้วยังมีคนอื่นอีกหรือไม่” กลับเห็นหลินสวินเอ่ยปาก คำพูดสบายๆ ไม่มีความกลัวเกรงใดๆ เผยให้เห็นแม้แต่น้อย

บรรพจารย์จักรพรรดิขู่เซิงอึ้งไปเล็กน้อย ชี้หลินสวินแล้วหัวเราะด่า “ฮ่าๆ เดรัจฉานน้อยอย่าใจร้อน ข้าจะโปรดสัตว์เจ้าเดี๋ยวนี้”

ตูม!

พูดยังไม่ทันขาดคำ บาตรทองม่วงใบหนึ่งพุ่งทะยานขึ้นกลางอากาศ สาดแสงธรรมสีดำแปลกประหลาดมากมายแผ่ครอบไปทางหลินสวิน

บาตรหมื่นเคราะห์!

สมบัติประจำตัวของบรรพจารย์จักรพรรดิขู่เซิง ลือกันว่าเขาดับทำลายความชั่วร้าย หลุดพ้นสลายเคราะห์มาชั่วชีวิตนี้ พลังแห่งการข้ามเคราะพ้นทุกข์ที่สั่งสมมาทั้งหมดล้วนหลอมเข้าไปในสมบัติบริสุทธิ์ชิ้นนี้

อย่าว่าแต่ระดับจักรพรรดิทั่วไป แม้แต่บรรพจารย์จักรพรรดิรุ่นเดียวกัน หากถูกบาตรนี้ปิดครอบก็จะจมสู่นรกพ้นทุกข์ อยู่ก็ไม่ได้ตายก็ไม่สามารถ พบเจอความทรมานและการกัดกร่อนของการข้ามเคราะห์พ้นทุกข์ชั่วกัปชั่วกัลป์ น่ากลัวเป็นที่สุด

บรรพจารย์จักรพรรดิขู่เซิงลงมือ ทำให้ทุกคนล้วนกระปรี้กระเปร่า

ท่วงท่าแข็งแกร่งเผด็จการก่อนหน้านี้ของหลินสวิน ทำเอาคนที่ระดับต่ำกว่าบรรพจารย์จักรพรรดิอย่างพวกเขาหวาดกลัวอยู่ในใจ

กล่าวได้ว่า ตอนนี้บรรพจารย์จักรพรรดิขู่เซิงก็คือที่พึ่งใหญ่ที่สุดของพวกเขา!

‘เจ้าเฒ่านี่เหี้ยมได้ใจจริงๆ งัดไพ่ตายออกมาใช้ทันทีที่ลงมือ เห็นได้ชัดว่าไม่คิดจะให้โอกาสหลินเต้ายวนนี่รอดชีวิตสักนิด” อวี้คุนจื่อสีหน้าเปลี่ยนสลับไปมา

เดิมทีโอกาสสังหารหลินสวินควรจะเป็นของพวกเขาสำนักโบราณจรัสเทพ แต่ตอนนี้… เขาอวี้คุนจื่อกลับกลายเป็นผู้ชมเสียได้!

หากเรื่องในวันนี้แพร่ออกไป หน้าตาและอำนาจบารมีของพวกเขาสำนักโบราณจรัสเทพคงป่นปี้!

และในช่วงคับขันอันตรายหาใดเปรียบนี้

ปึง!

เงาร่างดุจมายาสายหนึ่งปรากฏขึ้นเงียบๆ มือเรียวดุจหยกกวาดเบาๆ บาตรหมื่นเคราะห์ที่น่าสะพรึงจนทำให้ระดับจักรพรรดิคนไหนๆ ล้วนสิ้นหวัง ราวพบเจอแรงโจมตีอย่างแรง ส่งเสียงดังวู้มคราหนึ่งก่อนซวนเซลอยคว่ำออกไป

หืม?

บรรพจารย์จักรพรรดิขู่เซิงนัยน์ตาหดรัดโดยพลัน

ขณะเดียวกันอวี้คุนจื่อและผู้ยิ่งใหญ่แดนกษิติครรภ์คนอื่นๆ ล้วนสั่นไหวไปทั้งร่าง หน้าเปลี่ยนสียกใหญ่ ต่างมองไปทางเงาร่างอรชรที่ปรากฏปุบปับสายนั้น

คนผู้นี้ย่อมเป็นซี

“เดรัจฉานเฒ่านี่ใจร้อนรีบไปตาย ผู้อาวุโส ได้แต่มอบให้ท่านจัดการแล้ว”

หลินสวินกล่าวผ่านๆ

ซีพยักหน้า เงาร่างขยับไหว ละอองแสงดั่งภาพฝันสาดพรม ถักทอกลายเป็นเงาแสงประดุจระเบียบ พุ่งไปทางบรรพจารย์จักรพรรดิขู่เซิง

“สยบ!” บรรพจารย์จักรพรรดิขู่เซิงตะโกนลั่น

บนตัวเขาแสงเทพรุ่งเรืองโรยราเจิดจรัส ควบรวมเป็นขาวดำสองสี อานุภาพบรรพจารย์จักรพรรดิทั่วร่างปลดปล่อยออกมาที่นี่อย่างไม่เคยมีมาก่อน