Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2433

ตอนที่ 2433 มุกยมโลก

หลินสวินไม่สนใจว่าผู้ฝึกปราณเหล่านั้นจะคิดอย่างไร

เขาสังหรณ์อยู่อย่างหนึ่งว่าเมื่อสังหารทหารนรกกับแม่ทัพนรกพวกนี้ได้หมดแล้ว เป็นไปได้สูงยิ่งว่าลายมรรคนรกที่อยู่ในเตากระบี่ไร้ก้นบึ้งทั้งแปดสิบเอ็ดลายจะแปรสภาพชนิดพลิกฟ้าคว่ำดิน!

ฆ่า!

ฆ่า!

ฆ่า!

ในสนามรบเตากระบี่ไร้ก้นบึ้งส่องแสง แต่ละครั้งที่พุ่งออกไปจะต้องสังหารทหารนรกไปเจ็ดแปดคน และปราณกระบี่ที่พุ่งกวาดออกมาจากเตายิ่งดุดันหาใดเทียบ สังหารทหารนรกเหมือนตัดถอนวัชพืช

แม่ทัพนรกผู้นั้นสังเกตได้ว่าไม่สู้ดีนานแล้ว ดิ้นรนจะหลบหนีอยู่หลายครั้ง แต่ถูกหลินสวินกดข่มอยู่หมัด ไม่อาจทะยานหนีไปได้

สู้จนท้ายสุดหลินสวินถึงกับเริ่มรู้สึกว่าช้าไปบ้างแล้ว จึงปล่อยกายมรรคทั้งห้าออกมาร่วมสู้กับร่างต้นทันที

เห็นผลชะงัด

ผลการต่อสู้เริ่มเพิ่มสูงฉับพลันหลายเท่า

ผ่านไปเพียงหนึ่งถ้วยชา

ทหารนรกในสนามถูกซัดกวาดจนหมดแล้ว ส่วนหลินสวินตอนนี้ ในที่สุดก็ไม่ยั้งมืออีก สังหารแม่ทัพนรกคนนั้นในการโจมตีเดียว

ปัง!

เมื่อเงาร่างสูงใหญ่มหึมาของแม่ทัพนรกระเบิด หมอกควันสีดำล้นหลามหาใดเทียบแผ่กระจายออกมา เตากระบี่ไร้ก้นบึ้งกลืนกินอยู่สองสามชั่วอึดใจกว่าจะดูดซับหมอกควันสีดำที่แปลงมาจากแม่ทัพนรกผู้นี้จนเกลี้ยง

ก็ในตอนนี้เอง เหล่าผู้ฝึกปราณที่อึ้งงันสะท้านสะเทือนมาตลอดจึงตื่นขึ้นเต็มตาทันที

เมื่อเห็นสนามรบวังเวงที่ไม่มีศัตรูสักคน เหลือเพียงหลินสวินยืนอยู่เพียงลำพังนั้น พวกเขาต่างแข็งทื่อไปทั้งตัว อกสั่นขวัญหาย

ทัพทหารนรกที่ยิ่งใหญ่กองทัพหนึ่ง ถึงขั้นมีแม่ทัพนรกคนหนึ่ง ถึงกับถูกเจ้าหมอนั่นคนเดียวฆ่าตายหมดแล้ว!

ก่อนหน้านี้ใครจะคาดคิดเช่นนี้

ส่วนหลินสวินในตอนนี้ก็พ่นลมหายใจขุ่นออกมายาวๆ หลอมโอสถเทพเติมพลังกายที่หมดไปเกินครึ่งนั้นพลางเริ่มประเมินเตากระบี่ไร้ก้นบึ้ง

ก็พบว่าหลังจากลายมรรคนรกแปดสิบเอ็ดลายในเตากระบี่ไร้ก้นบึ้งดูดซับพลังแห่งนรกมหาศาลนั้นแล้ว ก็ล้วนหลอมจนอยู่ในสภาพสมบูรณ์!

แต่ละลายมองเห็นชัดเจน เปล่งจิตวิญญาณอย่างหนึ่งออกมา

มิหนำซ้ำยังการแปรสภาพเช่นนี้ยังคงดำเนินอยู่

จนภายหลังลายมรรคนรกแปดสิบเอ็ดลายนี้เริ่มบีบตัว หลอมรวมเข้าด้วยกัน…

ในที่สุดก็หลอมรวมเป็นลายมรรคนรกใหม่เก้าลาย!

ลายมรรคนรกแต่ละลายต่างสำแดงท่วงทำนองศักดิ์สิทธิ์ที่แตกต่างกันออกมา แผ่กลิ่นอายแตกต่างกันไป

บ้างเย็นเยียบดุจน้ำแข็ง หนาวเหน็บเสียดกระดูก

บ้างตระการตาระเบิดประทุ ดั่งน้ำเดือดดุจเปลวเพลิง

บ้างเป็นท่วงทำนองศักดิ์สิทธิ์ที่เผยให้เห็นความผุกร่อน…

ลายมรรคเก้าลายก็เหมือนกิ่งก้านทั้งเก้าของกฎเกณฑ์นรก ร่วมกันสร้างเป็นนัยเร้นลับนรกที่สมบูรณ์

เพียงแต่ยังคงคลุมเครือ!

พอหลินสวินใช้จิตรับรู้ไปสัมผัสจึงพบว่า ลายมรรคนรกใหม่ทั้งเก้าลายนี้ แต่ละลายแสดงลักษณะพิเศษกระจัดกระจาย คลุมเครือไม่สมบูรณ์ออกมา

‘หรือยังต้องควบรวมอีกขั้น ถึงจะหลอมลายมรรคนรกทั้งเก้าลายนี้ให้ไปถึงขั้นบริบูรณ์ได้’

หลินสวินครุ่นคิด

ต่อให้เป็นเช่นนี้เขาก็ยังพบว่าเมื่อลายมรรคนรกทั้งเก้านี้ถูกควบรวม เตากระบี่ไร้ก้นบึ้งก็เปลี่ยนแปลงไปอย่างเห็นได้ชัด มีท่วงทำนองศักดิ์สิทธิ์อันลึกลับเพิ่มขึ้นมา

มองไปก็คล้ายทางเข้าสู่แดนนรก มีสีสันพิสดารน่าหวาดผวา!

หลังจากผ่านไปครู่หนึ่งหลินสวินก็พลิกมือ ไข่มุกขนาดเท่าไข่นกพิราบเม็ดหนึ่งปรากฏขึ้นกลางฝ่ามือ มีสีขุ่นหรุบหรู่ ภายในเหมือนมีกระแสธารสายหนึ่งไหลหลั่ง ถั่งโถมไหลเวียน แผ่กลิ่นอายเย็นเยียบเสียดกระดูกออกมา

มุกยมโลก!

มีเพียงบนตัวแม่ทัพนรกถึงมีสมบัติล้ำค่าเช่นนี้ มีประโยชน์เหลือเชื่อต่อการหลอมศาสตราจักรพรรดิ หากอยู่ในโลกยอดนิรันดร์สามารถแลกเป็นผลึกต้นกำเนิดจักรวาลชั้นหนึ่งสามแสนก้อนได้เลย!

และตามที่นกกระจอกเขียวพูด คนที่ครอบครองมุกยมโลกทุกคนน้อยนักจะเอาสิ่งนี้ไปขาย

สาเหตุก็เพราะสมบัตินี้หายากถึงที่สุด มีแต่ในแดนนรกเซินหลัวแห่งนี้ถึงมีโอกาสได้มา

หลินสวินคิดเล็กน้อยแล้วเก็บมุกยมโลกไป ตัดสินใจว่าภายหน้ายามรวบรวมได้มากพอค่อยมาศึกษาประโยชน์ของมุกนี้

หลินสวินชำเลืองมองเหล่าผู้ฝึกปราณที่อยู่บนเส้นทางด้านหลังแวบหนึ่งแล้วเดินหน้าต่อไป

“อึ้งหาอะไร ไปเร็วสิ”

ผู้ฝึกปราณเหล่านั้นคล้ายเพิ่งตื่นจากฝัน รีบร้อนตามไป

……

สามวันผ่านไป

หรือก็คือวันที่สิบสี่ที่หลินสวินเหยียบย่างบนทางน้ำพุเหลือง

เขาได้พบกับพวกถานไถเฟิงอีกครั้ง

ที่ตลกก็คือ คราวนี้พวกถานไถเฟิงถูกกองทัพทหารนรกทัพหนึ่งล้อมไว้อีกแล้ว คราวนี้มีแม่ทัพนรกถึงสองคน รวมถึงทหารนรกหลักพัน!

เมื่อหลินสวินมาถึง พวกถานไถเฟิงก็สังเกตเห็นเช่นกัน ต่างเผยสีหน้าประหลาดอย่างห้ามไม่อยู่ คล้ายคิดไม่ถึงว่าเจ้าคน ‘กล้าหาญรักคุณธรรม ชอบช่วยเหลือคนอื่น’ ผู้นี้จะยังมีชีวิตอยู่

“นี่ สหายคนดี รีบมาช่วยที!” มีคนร้องเสียงดัง เรียกหลินสวินว่าคนดีอย่างอดไม่อยู่ เผยบรรยากาศพิลึกพิลั่น

ถานไถเฟิงนิ่วหน้า ตะคอกว่า “ถ้ากล้าพูดสั่วๆ อีกก็อย่าหาข้าไม่เกรงใจ!”

หลินสวินที่อยู่ไกลออกไปยิ้มน้อยๆ ไม่สนใจเรื่องเหล่านี้ เงาร่างเขาไหววูบ พุ่งไปหาแม่ทัพนรกที่อยู่ไกลลิบคนหนึ่ง

เห็นดังนี้ถานไถเฟิงอึ้งไปอย่างอดไม่ได้ “เจ้าหมอนี่คงไม่ใช่คิดอยากช่วยคนอื่นขึ้นมาอีกกระมัง”