Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2629

ตอนที่ 2629 นัยเร้นลับของกระดูกคุน

ปึง!

โซ่เทพสีขาวหิมะแตกระเบิดเป็นข้อๆ สาดพุ่งกระแสเพลิงระเบียบสว่างจ้าแสบตาออกมา เอ่อท่วมทั้งตัวหลินสวินจมอยู่ภายในนั้น

หวั่นโหรวที่ยืนอยู่ข้างๆ หลินสวินตกใจจนใบหน้างามขาวซีดราวตกสู่ถ้ำน้ำแข็ง

ไม่ไกลออกไปเจียวไท่หังหัวเราะลั่นกล่าวว่า “ต่อให้พลังต่อสู้เย้ยฟ้าแล้วอย่างไร ภายใต้การปกคลุมของเพลิงระเบียบแสงโรจน์นี้ ก็ต้องประสบเคราะห์อยู่ดี!”

“อย่างนั้นหรือ เจ้าดีใจเร็วไปหน่อยหรือไม่”

เสียงเรียบเฉยสายหนึ่งดังขึ้น ก็เห็นเพลิงระเบียบสีขาวโพลนเหมือนวัวโคลนจมทะเล อันตรธานหายลับไป ก่อนจะเผยเงาร่างสูงโปร่งของหลินสวินขึ้นมา

สมบูรณ์ไม่บาดเจ็บ!

รอมยิ้มเจียวไท่หังแข็งค้าง ลูกตาแทบหลุดออกมา “ภายใต้พลังระดับนี้ แม้แต่ระดับอมตะก็ต้องได้รับบาดเจ็บสาหัส เจ้า… เจ้าต้านทานได้อย่างไร”

ไม่เพียงแค่ต้านทานได้ ซ้ำยังไม่บาดเจ็บแม้แต่นิด!

นี่น่าเหลือเชื่อย่างเห็นได้ชัด

แม้แต่หวั่นโหรวยังอดปากอ้าตาค้างไม่ได้ ขนาดพลังระเบียบยังฆ่าไม่ตาย!?

คุณชายสืออวี่ผู้นี้ออกจะแข็งแกร่งไปหน่อยแล้วกระมัง

“นี่คือเพลิงระเบียบที่เจ้าเก็บรวบรวมมาจากถ้ำเทพแสงเหนือหรือ”

หลินสวินถามขึ้นด้วยความอยากรู้

ยิ่งเขาสงบนิ่งและทำตัวตามสบายมากเท่าไหร่ ในใจเจียวไท่หังก็ยิ่งหวาดกลัวและลนลานมากเท่านั้น ไม่อาจจินตนาการได้ว่าในน่านฟ้าที่หกนี้มีคนหนุ่มเย้ยฟ้าเช่นนี้โผล่มาตั้งแต่เมื่อไหร่

“เจ้าเป็นใครกันแน่!?”

เจียวไท่หังเบิกตาถลน แผดเสียงกล่าว

“อาจารย์ เขา… เป็นไปได้สูงว่าเขาอาจเป็นหลินสวิน!!”

ไกลออกไปจอมมรรคมารแดงที่เลือดกบปากจมูกตะโกนขึ้น

หลินสวินหรือ

เจียวไท่หังอึ้งไป จากนั้นพลันหน้าเปลี่ยนสียกใหญ่ ในสมองนึกถึงข่าวลือต่างๆ ที่เกี่ยวกับผู้สืบทอดคีรีดวงกมลคนนั้นในช่วงหลายปีมานี้อย่างอดไม่ได้

ในข่าวลือ หลินสวินนั่นบุกตะลุยจากน่านฟ้าที่หนึ่งไปถึงน่านฟ้าที่ห้า ตลอดทางเรียกพายุฝนนองเลือด แม้แต่พวกเผ่าจักรพรรดิอมตะทั้งกลุ่มยังทำอะไรไม่ได้!

ต่อให้เป็นระดับอมตะลงมือ เขาก็หนีรอดได้อย่างปลอดภัยเสมอมา

กล่าวได้ว่าแม้แต่ในน่านฟ้าที่หกตอนนี้ ชื่อของผู้สืบทอดคีรีดวงกมลหลินสวินยังเป็นตัวแทนของตำนานที่ไม่มีใครแย่งความเฉิดฉายของเขาไปได้

คนร้ายกาจโลกตะลึงที่ทำให้เผ่าจักรพรรดิอมตะยังปวดหัว!

หากบอกว่าสืออวี่ตรงหน้านี้คือผู้สืบทอดคีรีดวงกมลคนนั้น เช่นนั้นทุกสิ่งที่เกิดขึ้นตลอดเส้นทางก็อธิบายได้ง่ายแล้ว

การตายของคนตระกูลเหิงเหล่านั้นก็ไม่ใช่ไร้แค้นไร้พยาบาทสักนิด!

เพราะบนโลกใบนี้ ในบรรดาพวกคนร้ายกาจที่กล้าสังหารคนจากเผ่าจักรพรรดิอมตะ ย่อมมีหลินสวินด้วยอย่างแน่นอน ทั้งยังเป็นคนที่ได้รับความสนใจมากที่สุดในช่วงหลายปีมานี้

“พูดพล่ามมากเกินไปแล้ว”

และเป็นเวลานี้ที่หลินสวินเริ่มลงมือแล้ว แขนเสื้อโบกสะบัด ปราณกระบี่ประหนึ่งครอบฟ้าคลุมดินพุ่งสาดออกมาปิดครอบทั่วทั้งตำหนักใหญ่

เจียวไท่หังต้านทานสุดกำลังก็เปลืองแรงเปล่า พริบตาเดียวร่างก็ถูกแสงกระบี่นับไม่ถ้วนฟันแหลก ก่อนสิ้นใจยังส่งเสียงคำรามที่เจือความเศร้าปนโกรธและอ้างว้างออกมา

“ได้ตายภายใต้เงื้อมมือระดับตำนานอย่างเจ้า… ก็ไม่ขาดทุน!”

ส่วนจอมมรรคมารแดงยิ่งไม่เอาไหน ถึงขั้นไร้เรี่ยวแรงต้านทานพลังเข่นฆ่าระดับนี้ พริบตาเดียวก็ร่างแหลกมรรคสลาย ซ่านเซ็นไปภายใต้ปราณกระบี่ไพศาล

กระทั่งทุกสิ่งกลับสู่ความเงียบสงบ ในตำหนักใหญ่แห่งนี้เป็นรูพรุนยับเยินหมดแล้ว ทุกแห่งหนประทับรอยกระบี่สยองติดตา

“ท่าน… คือหลินสวินจริงๆ หรือ” หวั่นโหรวแววตาสับสน ทุกสิ่งที่พบเจอในวันนี้สร้างแรงโจมตีรุนแรงต่อนางเกินไป ทำให้สมองของนางค่อนข้างมึนตื้อ

หลินสวินเอ่ยเสียงอบอุ่น “ใช่หรือไม่ล้วนไม่สำคัญแล้ว สิ่งสำคัญคือแม้เจียวไท่หังจะตาย แต่สิ่งที่เจ้าควรไตร่ตรองคือควรช่วยพ่อของเจ้าคลี่คลายเคราะห์สังหารจากตระกูลเหิงอย่างไร”

หวั่นโหรวฉุกคิดขึ้นมา นิ่งเงียบครู่หนึ่งก่อนจะพยักหน้า

“ไปเถอะ”

หลินสวินเดินออกไปนอกตำหนักใหญ่

หวั่นโหรวทอดมองเงาหลังสูงโปร่งโดดเด่นของเขาพลางพึมพำในใจ ไม่ว่าเขาเป็นใคร อย่างไรก็เป็นผู้มีพระคุณของหอการค้าเก้าใบของข้า เท่านี้ก็พอแล้ว…

…

บนทะเลประหัตมาร

ยานสมบัติของหอการค้าเก้าใบลอยเคลื่อนอยู่กลางอากาศ

“คุณชาย ท่านโปรดรับสมบัตินี้ไว้เถิด”

หวั่นโหรวยื่นกล่องหยกที่ปิดผนึกกระดูกบริสุทธิ์บรรพจารย์คุนไว้ให้หลินสวิน นางในเวลานี้สงบสติลงได้โดยสมบูรณ์แล้ว

“ข้าช่วยพวกเจ้าไม่ใช่เพราะของพวกนี้” หลินสวินกล่าวสบายๆ

หวั่นโหรวกล่าวอย่างจริงจัง “บุญคุณและเมตตายิ่งใหญ่ของคุณชาย ผู้น้อยไม่มีสิ่งใดตอบแทน หากคุณชายไม่รับสมบัตินี้ เกรงว่าชั่วชีวิตนี้ข้าคงสงบใจไม่ลง”

หลินสวินอึ้งไปครู่หนึ่ง ไม่ได้บอกปัดอีกกล่าวว่า “เช่นนั้นข้าก็ไม่หมิ่นน้ำใจแล้ว”

ว่ากันตามตรง เขาสงสัยใคร่รู้เรื่องกระดูกบริสุทธิ์บรรพจารย์คุนนี่อย่างมาก