Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2706

ตอนที่ 2706 ฟ้าดินหมื่นจั้ง มีเขาเป็นจุดสูงสุด

เมฆาครามมหามรรคก้อนที่หนึ่งบนฟ้าสูงเก้าพันเก้าร้อยจั้ง!

นั่นเป็นความสูงที่ผู้สืบทอดคนหนึ่งของเจ้าลัทธิแรกกำเนิดสร้างไว้ หมื่นกาลจนบัดนี้ยังไม่มีใครก้าวผ่านได้

แต่ในตอนนี้ เงาร่างสูงโปร่งของหลินสวินนั้นข้ามผ่านความสูงของเมฆาครามมหามรรคก้อนนี้ไปได้แล้ว!

เขายับเยินนัก

ชุดสีขาวพระจันทร์มีเหงื่อไหลซึม มรรควิถีทั้งในและนอกร่างกายถูกกระตุ้นจนถึงขีดสุด พาดผ่านใต้นภาครามเหมือนหุบเหวแห่งหนึ่ง

ภาพนี้ทำให้ทุกคนในที่นั้นเหม่อลอย

ผู้ชมเหล่านั้นต่างหัวสมองขาวโพลน พวกเขาไม่เข้าใจอย่างแท้จริงว่าความสูงนี้หมายความว่าอย่างไร แต่กลับรู้ว่าหลินสวินในวันนี้ทำลายสถิติที่สูงที่สุดตั้งแต่อดีตกาลไปแล้ว!

อาศัยเพียงจุดนี้ก็สามารถทำให้ใจสั่นระรัวได้

สำหรับระดับอมตะที่มาจากน่านฟ้าที่แปดเหล่านั้นแล้ว กลับรู้มากยิ่งกว่า

พวกเขาต่างรู้ดีว่าบุคคลที่มีเมฆาครามมหามรรคก้อนนั้นเป็นตัวแทน ตอนนี้เป็นผู้มากสามารถคนหนึ่งในน่านฟ้าที่เก้า เป็นบุคคลแข็งแกร่งที่มีอานุภาพเทียมฟ้าผู้หนึ่งไปแล้ว

และยังเป็นตำนานที่ทำให้ยักษ์ใหญ่อมตะน่านฟ้าที่แปดอย่างพวกเขายังต้องให้ความยำเกรงอยู่บ้าง!

แต่ตอนนี้ผลงานของผู้มากความสามารถผู้นี้ที่สร้างไว้เมื่อนานมาแล้ว ถูกทำลายสถิติไปแล้ว

หากเปลี่ยนเป็นคนอื่น พวกเขาคงโห่ร้องยินดี ตื่นตะลึง และชื่นชม

แต่ยามนี้พวกเขาแต่ละคนต่างรู้สึกย่ำแย่อย่างกับกินแมลงวันตาย หมดอารมณ์เพียงไหนอย่างได้พูดถึง

เพราะคนที่ทำลายสถิติสูงสุดนี้ คือหลินสวิน!

บัดนี้ฟางเต้าผิงซึ่งเฉยชาเหมือนคนนอกมาตลอดก็เผยสีหน้าซับซ้อน เอ่ยทอดถอนใจว่า “ถ้าเจ้าลัทธิแรกกำเนิดของเรายังอยู่ เกรงว่าจะรับเขาเป็นศิษย์เบื้องท้ายทันที”

ฟางเต้าผิงมีฐานะเป็นคนเก่าแก่ในหอบรรพจารย์ลัทธิแรกกำเนิด รู้ตั้งแต่ตอนที่เข้าลัทธิแรกกำเนิดแล้วว่าทุกคนที่ไปถึงความสูงเก้าพันจั้งในการทดสอบรอบที่สามได้ ล้วนมีสิทธิ์เป็นผู้สืบทอดของเจ้าลัทธิแรกกำเนิด!

เพียงแต่ผ่านไปไม่รู้กี่ปีก็ไม่เคยมีใครทำได้ถึงขั้นนี้ เรื่องนี้ถึงกับแทบไม่มีคนยกขึ้นมาอีก

“นั่นสิ เสียดายแค่ว่าเจ้าลัทธิออกเดินทางไกลไปนานแล้ว ใครก็ไม่รู้ว่าเขาจะปรากฏตัวอีกเมื่อไร…”

เซียวเหวินหยวนพึมพำ

เขาเองก็อยู่มาหลายหมื่นปี เรียกได้ว่าเป็นเฒ่าดึกดำบรรพ์แล้ว แต่ต่อหน้าเจ้าลัทธิแรกกำเนิดก็เป็นเพียง ‘คนรุ่นหลัง’ ผู้หนึ่ง

เพราะในอดีตที่ผ่านมา ตั้งแต่ก่อตั้งหอบรรพจารย์ลัทธิแรกกำเนิดจนบัดนี้ ก็มีแต่เจ้าลัทธิแรกกำเนิดเพียงผู้เดียวที่ไม่เคยเปลี่ยนมาก่อน

นี่ก็หมายความว่า ช่วงเวลาที่เจ้าลัทธิแรกกำเนิดมีชีวิตอยู่ยาวนานจนทำให้เฒ่าชราที่ยังมีชีวิตอยู่ส่วนมากได้แต่วางตัวเป็นคนรุ่นหลังเท่านั้น

“แม้เจ้าลัทธิจะไม่อยู่ แต่ด้วยผลงานในวันนี้ ความสำเร็จบนมรรคาอมตะของหลินสวินในภายภาคหน้าต้องไม่น้อยหน้าศิษย์เบื้องท้ายของเจ้าลัทธิสามท่านนั้นแน่”

หลีเจินเอ่ยเสียงขรึม

พอได้ยินทั้งสามเอ่ยชื่นชมเจือทอดถอนใจ ตงหวงชิงก็คับข้องใจเหมือนกินแมลงวันตาย

ที่ยิ่งกว่านั้นก็คือ ตอนนี้หลีเจินยังถามว่า “ผู้อาวุโสตงหวง เจ้าเป็นผู้ดูแลหลักของการทดสอบรอบที่สาม คิดเห็นอย่างไรกับเรื่องนี้”

ในใจตงหวงชิงยิ่งไม่สบอารมณ์ ปากกลับฝืนยิ้มเอ่ยว่า “หลินสวินคนนี้… อืม… ต่อให้ข้าไม่ชอบเขานัก แต่ก็ต้องพูดว่า ปะ… เป็น… ชายหนุ่มที่ยอดเยี่ยม…”

พูดจบตัวเขาก็รู้สึกไม่ดีอย่างที่สุด

ชื่นชมศัตรูคู่แค้นที่หมายจะฆ่าให้ตายรู้สึกอย่างไร

คนอื่นไม่รู้ แต่ตงหวงชิงในตอนนี้รู้ดีที่สุด

“ระยะหมื่นจั้ง!”

ขณะนี้ฟางเต้าผิงเอ่ยปาก หน้าเปลี่ยนสีไปโดยสิ้นเชิง

ขณะเดียวกันทุกคนก็เห็นว่าหลังจากเงาร่างของหลินสวินข้ามเมฆาครามมหามรรคก้อนที่หนึ่งไปได้ก็ไม่ได้หยุดเดิน แต่ยังคงเยื้องย่างและมาถึงจุดที่สูงหมื่นจั้งนั้นทีละนิด

ที่นั่นเป็นห้วงอากาศที่อยู่เหนือสุดของวังกระบี่หมื่นยอด

หากกล่าวว่าวังกระบี่หมื่นยอดเป็นกระบี่เล่มหนึ่ง หลินสวินในตอนนี้ก็ยืนกลางอากาศอยู่เหนือกระบี่นี้

ฟ้าดินหมื่นจั้ง มีเขาเป็นจุดสูงสุด!

สายตาทุกคู่ต่างแหงนมองเงาร่างสูงโปร่งโดดเด่นเกินธรรมดานั้นอย่างเงียบงัน

ไม่ต้องสงสัยว่าในการทดสอบของหอบรรพจารย์ลัทธิแรกกำเนิดวันนี้ หลินสวินทำลายสถิติในอดีต ทั้งยังจารึกตำนานของตนไว้ที่นี่ด้วย!

เพียงจุดนี้ก็ทำให้ชื่อของเขาดังก้องไปทั่วโลกยอดนิรันดร์ ถูกจดจำไปหมื่นยุคได้แล้ว

……

บนฟ้าสูงหมื่นจั้งเป็นทะเลเมฆขาวโพลนแถบหนึ่ง

หลังจากมาถึงที่นี่จริงๆ กลับไม่มีพลังกดข่มที่ได้รับมาตลอดทาง ทำให้หลินสวินตัวเบาหวิว พ่นลมหายใจออกมายาวๆ

ขนาดเขายังคิดไม่ถึงว่าพลังที่ปกคลุมตลอดระยะทางหมื่นจั้งนี้จะแข็งแกร่งและน่ากลัวขนาดนั้น ทำให้หลังจากเขาไปถึงความสูงเก้าพันจั้งก็เริ่มรู้สึกเปลืองแรง

ระหว่างที่มายังฟ้าสูงหมื่นจั้งนี้ยิ่งลำบากยากเย็น

แต่ยังดีที่ทั้งหมดนี้จบลงแล้ว

หลังจากหลินสวินใช้พลังเจตจำนงของตนควบรวมเมฆาครามมหามรรคก้อนหนึ่ง และสลักอักษร ‘หลินเต้ายวน’ ที่งามวิจิตรลงไปแล้วก็คิดจะจากไป

จู่ๆ บนทะเลเมฆขาวโพลนนั้นกลับมีแมวสีขาวหิมะตัวหนึ่งโผล่ออกมา ร่างกายอวบอ้วน ขนนุ่มเปล่งประกาย ดวงตาทั้งคู่ลึกดุจน้ำทะเลสาบสีเขียวมรกต

แมวขาวหรือ

หลินสวินอึ้งไป

หลายปีมานี้เขาไม่เคยเห็นสัตว์เทพนกปีศาจอะไรบ้าง ขนาดหงส์เซียน วิหคชาด เต่าดำ มังกรเจินหลงยังได้พบไม่น้อย

เพียงแต่นึกไม่ถึงว่าบนฟ้าสูงหมื่นจั้งในการทดสอบรอบที่สามนี้จะได้พบแมวตัวหนึ่ง มิหนำซ้ำยังทั้งขาวทั้งอ้วนตุ๊ต๊ะ ท่าทางเกียจคร้าน