Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2816

ตอนที่ 2816 จับรวบทั้งหมด

จี้เซียวกำลังอาบน้ำ

น้ำตกหลั่งรินลงกลางสระ ไอน้ำอบอวล ร่างขาวผ่องเพรียวบางของนางรางเลือนกลางหมอกควัน

นางแช่อยู่ในน้ำแร่วิญญาณใสสะอาดนุ่มนวล จี้เซียวดูเรื่อยเฉื่อยและผ่อนคลายนัก ดวงตาเรียวชี้งดงามหรี่ลงเล็กน้อย ผมดำทั้งศีรษะแผ่สยายในน้ำราวกับสาหร่าย ใบหน้ารูปไข่ที่เรียกได้ว่าพริ้งเพราเจือแววยินดีและเพลิดเพลิน

โดยรอบไร้ผู้คน ทำให้จี้เซียวเผยเรือนร่างกลางไอน้ำโดยไม่หวาดกลัว

เมื่อหลินสวินปรากฏตัวกลางอากาศก็เห็นภาพนี้ เขาอึ้งไปอย่างอดไม่ได้

จี้เซียวเหมือนไม่รู้ตัว ใช้มือลูบผมดำขลับเบาๆ แต่หางตาของนางกลับไหววูบเล็กน้อย

ฟุ่บ!

ปราณกระบี่ไร้ใดเปรียบสายหนึ่งฟันใส่หลินสวิน เร็วจนน่าเหลือเชื่อ

เงาร่างของหลินสวินไม่ขยับ ปราณกระบี่นั้นสลายไปทั้งหมดเมื่ออยู่ห่างจากเบื้องหน้าเขาหนึ่งฉื่อ ถูกลบหายไปโดยไร้สุ้มเสียง

ตูม!

น้ำแร่ในสระเกดิเสียงกังวาน กระแสน้ำนับไม่ถ้วนม้วนซัด ระเบิดพุ่งไปทางหลินสวินดุจฝนธนูนับหมื่นแสน

หลินสวินยังคงไม่ขยับ

แต่ตรงหน้าเขาคล้ายมีปราการหนึ่งขวางศรอุทกนับหมื่นแสนนี้ไว้ เสียงระเบิดดังระงมไม่ขาดหู

“ทำไมถึงเป็นเจ้า!?”

ขณะเดียวกันจี้เซียวสวมชุดกระโปรงเขียวน้ำทะเลแล้ว แสงมรรคไหลวนทั้งตัว นัยน์ตาดุจอสนีมองหลินสวินจากไกลๆ ใบหน้างามนั้นฉายแววตกตะลึง

นี่คือที่พักของนาง คนทั่วไปไม่อาจบุกเข้ามาได้แต่แรก

แต่หลินสวินกลับปรากฏตัวโดยไม่มีสัญญาณแม้แต่น้อย ทำให้นางไม่ทันตั้งตัว

“รูปร่างไม่เลว”

หลินสวินยิ้มพลางกล่าวชม

นัยน์ตากระจ่างของจี้เซียวดุจหิมะ ดวงหน้างามเจือแววเยียบเย็นหยิ่งทะนง “เจ้าเห็นหมดแล้วหรือ”

“ที่ควรมองล้วนเห็นหมดแล้ว ที่ไม่ควรมองก็เห็นโดยไม่ตั้งใจ”

หลินสวินซื่อสัตย์นัก “หากเจ้าคิดว่านี่คือการลบหลู่ เช่นนั้นข้าก็หมดหนทาง ใครให้เจ้าอาบน้ำที่นี่ยามข้ามาเล่า”

จี้เซียวอึ้งงันแล้ว ไม่สามารถจินตนาการได้อย่างสิ้นเชิงว่าทำไมบนโลกนี้ถึงมีคนไร้ยางอายเช่นนี้อยู่ ทั้งเหตุใดถึงพูดจาไร้ยางอายเช่นนี้!!

แต่ถึงอย่างไรนางก็เป็นธิดาเทพของตระกูลหนึ่ง เป็นปีศาจแห่งยุคที่ใต้หล้าต่างรู้จัก

ไม่นานนางก็สงบสติอารมณ์กลับมากล่าวว่า “เจ้ามาทำอะไร ต้องการสังหารข้าหรืออยากได้อะไรบางอย่างจากข้า”

“ยังไม่ฆ่าเจ้าชั่วคราว แต่ตอนนี้เจ้าต้องไปกับข้า”

หลินสวินกล่าว

“หากข้าไม่รับปากเล่า”

จี้เซียวถาม ท่าทางราวกับเซียน โดดเด่นยากจับต้อง แต่กลับมีไอสังหารเยียบเย็นพลุ่งพล่าน

หลินสวินยื่นมือออกไป

พรึ่บ!

ชายชุดกระโปรงเขียวน้ำทะเลนั้นของจี้เซียวถูกฉีกขาด เผยผิวต้นขาขาวผ่องเปล่งประกายช่วงหนึ่ง นี่ทำให้นางสั่นสะท้านไปทั้งตัวกล่าวว่า “พลังกฎระเบียบของเมือง!”

“ไม่ผิด ตอนนี้เจ้าคิดขัดขืนต่อหรือจะตามข้ามา”

หลินสวินกล่าว

ดวงหน้างามของจี้เซียวพลันแปรเปลี่ยน เนิ่นนานกว่าจะกล่าว “ข้าไปกับเจ้า”

หลินสวินยิ้มแล้วกล่าว “ฉลาด”

…

เจียงหลินชิวกำลังนั่งสมาธิ

สำหรับเขาเมืองเทพศุภโชคก็เหมือนกรงขัง มรรควิถีถูกกดจนอยู่ในระดับจักรพรรดิ ต่อให้นั่งสมาธิก็ไม่มีประโยชน์ใดต่อพลังปราณของเขา

แต่เจียงหลินชิวยังคงนั่งสมาธิเหมือนเดิม

หนทางแห่งการฝึกปราณ ความสูงส่งอยู่ที่กล้ามองไปเบื้องหน้า พากเพียรไม่ลดละ ต่อให้มีพรสวรรค์พลิกฟ้าแค่ไหน รากฐานพลังแข็งแกร่งเท่าไหร่ เจียงหลินชิวก็ไม่เคยผ่อนปรนต่อเงื่อนไขของตน

นี่ก็คือสิ่งสำคัญที่เขาก้าวสู่ระดับอมตะขั้นดับเทพได้ในเวลาสั้นๆ ไม่ถึงห้าร้อยปี

ผู้คนล้วนคิดว่าสิ่งที่เขาพึ่งพาคือชาติกำเนิดและพรสวรรค์

แต่กลับไม่มีใครรู้ว่าเบื้องหลังเขาทุ่มเทความพยายามและเลือดเนื้อไปเท่าไหร่

เมื่อหลินสวินปรากฏตัวก็เห็นภาพเช่นนี้

เจียงหลินชิวตกใจตื่นทันที การตอบสนองแรกของเขาก็คือลงมือ ไม่พูดมากความแม้แต่น้อย

ตูม!

ตั้งแต่หยัดร่างจนซัดหมัดแทบเกิดขึ้นในชั่วพริบตา

พลังของหมัดนี้ก็แข็งแกร่งถึงขั้นเกือบไม่มีใครทัดเทียม

หลินสวินสะบัดแขนเสื้อคราหนึ่ง

ปึง!

เจียงหลินชิวถูกซัดจนล้มนั่งอยู่ตรงนั้น เขาหน้าเปลี่ยนสี จากนั้นก็เงียบไป คล้ายรู้สถานการณ์ของตนแล้ว เอ่ยว่า “นัยเร้นลับยิ่งใหญ่ของนภาดาราศุภโชคคือได้รับวิชาใช้พลังกฎระเบียบของเมืองนี้หรือ”

หลินสวินพยักหน้า “ถูกต้อง”

เจียงหลินชิวถอนใจยาว “หากกล่าวเช่นนี้ ขอเพียงเจ้าต้องการ ย่อมฆ่าใครก็ตามในเมืองนี้ได้ตามใจปรารถนาแล้ว…”

หลินสวินกล่าว “ไม่ ข้าแค่อยากจัดการศัตรู”

เจียงหลินชิวกล่าว “ต่อให้เป็นเช่นนั้น เมื่อเจ้าออกจากเมืองนี้ก็ต้องประสบเคราะห์แน่”

หลินสวินเอ่ยว่า “ดังนั้นข้าจึงมาจับตัวพวกเจ้า ยามจากไปค่อยดูว่าชีวิตพวกเจ้าสำคัญต่อเฒ่าชราพวกนั้นหรือไม่”

เจียงหลินชิวอึ้งไปครู่หนึ่งก่อนกล่าว “ที่แท้เป็นเช่นนี้”

…

ประตูสวรรค์ทิศใต้ปรากฏอยู่ในครรลองสายตาแต่ไกล

เกาหยางเจวี๋ยเคลื่อนตัวเต็มอัตรา สำแดงมรรควิถีทั้งตัวถึงขีดสุด

หากเป็นไปดังคาด หลังผ่านไปสามลมหายใจเขาจะออกไปทางประตูสวรรค์ทิศใต้ได้

แต่เมื่อร่างเขาปรากฏตรงประตูสวรรค์ทิศใต้ กลับมีเงาร่างหนึ่งรออยู่ตรงนั้นแล้ว

หลินสวิน!

นี่ทำให้เกาหยางเจวี๋ยใจหล่นวูบ

ชิ้ง!