Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2835

ตอนที่ 2835 ความเร้นลับของแดนมารสิบทิศ

ไม่กี่ปีมานี้หยวนฉางเทียนที่ได้ดำรงตำแหน่งผู้อาวุโสหอแรกนภา เป็นคนที่ได้รับความสนใจที่สุดคนหนึ่งในลัทธิแรกกำเนิดอย่างไม่ต้องสงสัย

เขามาจากน่านฟ้าที่เก้า เป็นหนึ่งในบุตรเทพของเผ่าเทพตระกูลหยวน มีมรรควิถีขั้นดับเทพขั้นกลาง พรสวรรค์ มรรควิถี ฐานะ ล้วนแข็งแกร่งจนทำให้ผู้คนรู้สึกไม่อาจเทียบได้

แต่หยวนฉางเทียนไม่ใช่คนหยิ่งผยอง

ตรงกันข้ามเขาถ่อมตนอ่อนโยน การวางตัวไม่ขาดตกบกพร่อง ถึงตอนนี้ได้รับความรู้สึกดีๆ มากมายในสำนักแล้ว

ตอนนี้ก้าวออกมาสำแดงความยินดีกับหลินสวิน แน่นอนว่าไม่อยากดึงดูดความสนใจของผู้คนคงยาก

“ที่แท้ก็เป็นผู้อาวุโสหยวน”

หลินสวินยิ้มออกมา “มาหาข้าครั้งนี้มีเรื่องอะไรอีกหรือ”

หยวนฉางเทียนรอยยิ้มอบอุ่น เอ่ยว่า “ก่อนหน้านี้ได้เห็นความองอาจของพี่หลิน เก็บความชื่นชมในใจไม่อยู่จึงอดมาแสดงความยินดีด้วยไม่ได้”

“ขอบคุณมาก” หลินสวินกล่าว “หากไม่มีเรื่องอื่น ข้าขอตัวก่อน”

หยวนฉางเทียนบื้อใบ้ไป เอ่ยว่า “พี่หลิน เหตุใดต้องรีบขนาดนี้”

“ยังมีอะไรอีกหรือ” หลินสวินถาม

หยวนฉางเทียนเอ่ยเสียงขรึม “พี่หลินรู้หรือไม่ว่าเหตุใดหัวหน้าหอเหยียนจี้จึงกักบริเวณพี่หลินเก้าปี”

“หรือผู้อาวุโสหยวนรู้” หลินสวินย้อนถาม

หยวนฉางเทียนยิ้มเอ่ยว่า “ข้าเองก็เพียงแค่คาดเดา อย่าได้คิดเป็นจริง แต่ถ้าพี่หลินอยากฟัง ข้าย่อมสามารถบอกการคาดเดาได้คร่าวๆ”

“โปรดชี้แนะด้วย”

“สิบปีหลังจากนี้ ‘ศึกมรรคอมตะ’ ที่หอบรรพจารย์ลัทธิพ่อมดจัดขึ้นจะเปิดฉากในแดนมารสิบทิศ เมื่อถึงเวลานั้นสี่หอบรรพจารย์จะส่งระดับอมตะห้าคนเข้าร่วม ประลองสูงต่ำ”

หยวนฉางเทียนกล่าว “คาดการณ์เช่นนี้ ที่ให้พี่หลินกักบริเวณเก้าปี เกรงว่าคงเพื่อให้พี่หลินมีโอกาสเข้าร่วมศึกมรรคนี้ในอีกสิบปีได้”

หลินสวินกล่าวอย่างประหลาดใจ “มีเรื่องเช่นนี้ด้วยหรือ”

หยวนฉางเทียนยิ้มพูด “ศึกมรรคอมตะจะต้องจัดอยู่แล้ว ส่วนหัวหน้าหอเหยียนจี้คิดเช่นนี้หรือไม่นั้น ข้าเองก็แค่คาดเดา”

ฟังจบหลินสวินคิดๆ แล้วยิ้มกล่าว “เช่นนั้นรออีกเก้าปีข้าคนแซ่หลินออกมาแล้วค่อยว่ากันเถอะ”

หยวนฉางเทียนประสานหมัดพูด “เช่นนั้นไม่รบกวนพี่หลินแล้ว ลาก่อน”

เขาหมุนตัวจากไป หยวนซีหลิวตามไปติดๆ ติดตามทุกฝีเท้า คนใหญ่คนโตที่ดำรงตำแหน่งผู้อาวุโสพิเศษคนหนึ่ง กลับราวกับข้ารับใช้ ยิ่งขับให้ฐานะของหยวนฉางเทียนไม่ธรรมดา

‘ศึกมรรคอมตะ…’

หลินสวินมองเงาร่างของหยวนฉางเทียนจากไป ไม่ได้คิดมากความอะไร หมุนตัวกลับถ้ำสถิตของตน

……

พลบค่ำ

เถาเหลิ่งนำป้ายสำนักชิ้นใหม่มาให้หลินสวิน

“น้องชาย ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปเจ้าก็เป็นผู้ดูแลเหมือนข้าแล้ว”

เถาเหลิ่งแสดงความยินดีพร้อมรอยยิ้ม

ในฐานะผู้ดูแล ทุกเดือนจะได้รับแกนเทพอมตะห้าพันชั่ง สามารถเข้าออกเขาตำราอ่านตำราได้ตามใจ และสามารถรับผู้สืบทอดของตนได้!

ตามกฎแล้วหากผู้ดูแลจะรับผู้สืบทอด สามารถเลือกได้จากเก้ายอดเขา และสามารถหาต้นกล้าชั้นยอดจากโลกภายนอกได้ แต่รับผู้สืบทอดได้เพียงคนเดียว

ผลประโยชน์ของผู้สืบทอดเหมือนกับศิษย์ของสามหอ สำนักจะมอบทรัพยากรฝึกปราณให้ทุกเดือน

“ผู้อาวุโส…”

หลินสวินเพิ่งจะพูดก็ถูกเถาเหลิ่งขัดจังหวะ “ข้ากับเจ้าล้วนเป็นผู้ดูแลแล้ว แน่นอนว่าเรียกได้ว่าเป็นคนระดับเดียวกัน ไม่จำเป็นต้องเรียกว่า ‘ผู้อาวุโส’ อีก”

หลินสวินยิ้ม ไม่ได้ปฏิเสธ ประสานหมัดพูด “พี่เถา”

เถาเหลิ่งเองก็ยิ้ม “นี่ถึงจะถูก เจ้าในตอนนี้มากอำนาจฐานะสูงส่ง สามารถเทียบกับผู้นำเก้ายอดเขา และเจ้ายังแทนที่ตำแหน่งของจงหลีเจ๋อ ซึ่งยามเขาดำรงตำแหน่งผู้ดูแล รับผิดชอบเรื่องการลงโทษและให้รางวัลผู้อาวุโสเก้ายอดเขามาโดยตลอด ตอนนี้หน้าที่นี้น้องชายเป็นผู้ดูแลแล้ว”

เอ่ยถึงตรงนี้เขาพูดอย่างคล้ายไม่ตั้งใจ “จริงสิ น้องชาย ข้าจำได้ว่าตอนที่อยู่ยอดเขาที่เก้า เจ้าเคยถูกผู้อาวุโสเจิ้งเฉียนสร้างความลำบากให้กระมัง”

หลินสวินเข้าใจความหมายของอีกฝ่ายทันที ยิ้มกล่าว “เช่นนั้นพี่เถาว่าข้าควรทำอย่างไร”

เถาเหลิ่งเอ่ยโดยไม่ต้องคิด “นอกในตีขนาบ”

“นอกในตีขนาบหรือ คำพูดนี้หมายความว่าอย่างไร”

“ในยอดเขาที่เก้า ตั้งแต่ผู้นำยอดเขาจนถึงผู้สืบทอดล้วนยืนอยู่ข้างเจ้าแล้ว นี่ก็คือคนใน ขอแค่เชิญผู้นำยอดเขาฉินอู๋อวี้ลงมือ รวบรวมสิ่งที่ไม่เป็นผลดีต่อเจิ้งเฉียน แล้วเจ้าค่อยออกหน้า ย่อมสามารถทำลายเจิ้งเฉียนได้ในคราเดียว”

เถาเหลิ่งหรี่ตาน้อยๆ ประกายเย็นเยียบวาบไหว “แต่ถ้าเจ้าอยากล้มคนผู้นี้อย่างสิ้นเชิง เท่านี้ยังไม่เพียงพอ ยังต้องสร้างโอกาสให้เจิ้งเฉียนกระทำความผิด ขอเพียงแค่เขาทำความผิด บวกกับหลักฐานความผิดที่รวบรวมมาได้ ทั้งสองอย่างย่อมสามารถถอดถอนตำแหน่งผู้อาวุโสของเขา ไม่มีความเป็นไปได้ที่จะลืมตาอ้าปากอีก”

หลินสวินอดตะลึงไม่ได้ มิน่าตอนอยู่ยอดเขาที่เก้าคนมากมายถึงหวาดกลัวเถาเหลิ่ง พูดถึงเขาแล้วหน้าเปลี่ยนสี วิธีการเช่นนี้ร้ายกาจมากจริงๆ

“น้องชาย เหตุใดจึงมองข้าเช่นนี้” เถาเหลิ่งไม่เข้าใจ

หลินสวินยิ้มพูด “ฟังคำพูดของท่านแล้วข้าอดตะลึงไม่ได้”

“เจ้านี่นะ” เถาเหลิ่งส่ายหน้ายิ้มๆ

หลินสวินกล่าว “เรื่องของเจิ้งเฉียนข้าไม่ได้เก็บมาใส่ใจ กลับอยากฉวยโอกาสนี้ขอคำแนะนำเรื่องของศึกมรรคอมตะกับพี่เถาสักหน่อย”

เถาเหลิ่งยิ้มพูด “นี่ไม่ใช่ความลับอะไร ข้าย่อมบอกทุกอย่างที่รู้ได้”

ครึ่งเค่อหลังจากนั้นเถาเหลิ่งถึงจากไป

ส่วนหลินสวินจมสู่ภวังค์ความคิด

เถาเหลิ่งเล่าเรื่องศึกมรรคอมตะแล้ว

ที่แท้ตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน ทุกๆ สามพันปีหอบรรพจารย์ลัทธิพ่อมดจะจัดศึกมรรคหนึ่งครั้ง สถานที่คือแดนมารสิบทิศ