Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2844

หลินสวินส่ายหน้ากล่าว “พูดยาก”

หยวนฉางเทียนคล้ายเข้าใจยิ่ง ยิ้มกล่าวว่า “ก็จริง พวกเราเพิ่งมาถึงแดนมารสิบทิศ ยังไม่ค่อยคุ้นกับสถานการณ์ที่นี่ ตอนนี้คิดมากไปก็เปล่าประโยชน์”

เขาหยุดไปครู่หนึ่งแล้วกล่าวว่า “แต่ข้าตัดสินใจแล้วว่าจะอยู่ในแดนมารบูรพาแห่งนี้ต่อ ช่วงเวลาถัดจากนี้แม้จะไปล่าสัตว์ระเบียบก็จะยึดที่นี่เป็นฐานที่มั่น”

“พวกเราคิดเห็นเหมือนกับผู้อาวุโสหยวน”

เฉาเป่ยโต้วและอวิ๋นเทียนหมิงกล่าวโดยไม่ต้องคิด

จากนั้นเฉาเป่ยโต้วก็มองมาที่หลินสวิน “ก่อนหน้านี้ผู้ดูแลหลินไม่ใช่บอกว่าจะไม่เคลื่อนไหวกับพวกเรา เพราะห่วงว่าปัญหาบนตัวเขาจะทำให้พวกเราเดือดร้อนไปด้วยหรือ ตอนนี้เจ้าสามารถไปได้แล้ว”

หลินสวินมองเฉาเป่ยโต้วอย่างลุ่มลึกปราดหนึ่งก่อนกล่าวว่า “เช่นนั้นข้าคนแซ่หลินก็ขออวยพรผู้อาวุโสเฉาล่วงหน้า ว่าขอให้รอดชีวิตออกจากแดนมารสิบทิศแห่งนี้”

กล่าวพลางเขาหมุนตัวจากไปโดยตรง

หลีเจินที่นิ่งเงียบไม่เอ่ยวาจามาตลอดก็ตามหลังเขาไปติดๆ

มองดูทั้งคู่ค่อยๆ จากไปไกล หยวนฉางเทียนถอนใจเบาๆ “ดูท่าระหว่างข้ากับเขา… จะไม่โอกาสเปลี่ยนจากศัตรูเป็นมิตรกันสักเท่าไรแล้ว”

ตั้งแต่ออกจากแดนแรกเริ่มจนตอนนี้ ตลอดทางนี้เขาเคยแสดงความเป็นมิตรต่อหลินสวินไม่เพียงแค่หนึ่งครั้ง

แต่เห็นได้ชัดว่าหลินสวินไม่คิดจะผูกมิตรกับเขาเลย

ไม่ใช่มิตรก็เป็นศัตรู!

เฉาเป่ยโต้วกล่าว “ผู้อาวุโสหยวน ครั้งนี้เจ้าหมอนี่ต้องตายแน่แล้ว พวกเราอย่าไปสุงสิงเป็นพวกเดียวกับเขาเด็ดขาด ถึงขั้นต้องขีดเส้นแบ่งแยก”

หยวนฉางเทียนส่ายหน้า “หากเห็นเขาตกอยู่ในสถานการณ์ลำบาก ข้าก็ยังจะยื่นมือช่วยเหลือ”

เฉาเป่ยโต้วและอวิ๋นเทียนหมิงสบตากันปราดหนึ่ง ล้วนไม่เข้าใจยิ่ง

กลับเห็นหยวนฉางเทียนกล่าวเรียบๆ “ทำให้หลินสวินติดหนี้บุญคุณ ภายหน้าเขาจะมีเหตุผลอะไรให้ไม่ตอบแทนเล่า เว้นแต่ข้าจะมองเขาผิดไป”

พวกเฉาเป่ยโต้วสองคนถึงค่อยกระจ่างขึ้นมา

สิ่งที่ยากจะตอบแทนมากที่สุดในโลก ย่อมต้องเป็นหนี้น้ำใจ!

หลินสวินกล้าไม่ตอบแทนหนี้น้ำใจหรือ

แม้ว่าพวกเฉาเป่ยโต้วสองคนจะมองหลินสวินเป็นศัตรู แต่ก็ไม่อาจไม่ยอมรับว่าหากหลินสวินติดหนี้บุญคุณ ด้วยลักษณะนิสัยของเขาไม่มีทางไม่ตอบแทนเด็ดขาด

นี่ก็คือเกียรติและศักดิ์ศรีของหลินสวิน

ต่อให้เป็นศัตรูล้วนต้องยอมรับ!

“ทั้งสองท่าน การแข่งขันในศึกมรรคอมตะครั้งนี้เริ่มขึ้นตั้งแต่ตอนนี้แล้ว หลังจากนี้ในเมื่อพวกเจ้ายินดีติดตามอยู่ข้างกายข้า เช่นนั้นทางที่ดีควรดำเนินการตามคำสั่งของข้าคนแซ่หยวนเข้าไว้”

หยวนฉางเทียนเอ่ยปากราบเรียบ ขณะนี้กลิ่นกายบนตัวเขาเปลี่ยนไปมาก เต็มไปด้วยอานุภาพยิ่งใหญ่

พวกเฉาเป่ยโต้วสองคนสีหน้าเคร่งขรึม ประสานหมัดคารวะกล่าวว่า “พวกข้าย่อมต้องปฏิบัติตามคำสั่ง”

…

นอกเมืองบูรพา

ฟ้าดินเวิ้งว้าง ลมพัดทรายหอบม้วน

หลินสวินสังเกตเห็นหลีเจินที่ตามมา อดกล่าวขอโทษไม่ได้ “ผู้อาวุโส ทำให้ท่านต้องอดสูเพราะข้าแล้ว”

สีหน้าเย็นชากร้าวแกร่งของหลีเจินเจือรอยยิ้มบางๆ กล่าวว่า “ติดตามพวกเขาต่างหากข้าจึงจะอดสู เจ้าไม่ต้องพูดมากความอีกแล้ว การเคลื่อนไหวต่อจากนี้ให้เจ้าเป็นคนจัดการก็พอ”

ในใจหลินสวินอุ่นวาบ กล่าวว่า “ผู้อาวุโส ช่วงเวลาต่อจากนี้ต้องมีอันตรายมากมายเกิดขึ้นแน่ แต่ข้าสามารถรับรองกับท่านได้ ว่าพวกเราจะสามารถรอดชีวิตออกจากแดนมารสิบทิศอย่างแน่นอน”

เขาคิดๆ ดูแล้วกล่าวอย่างหนักแน่น “ไม่เพียงจะรอดชีวิตออกไป แต่ยังหอบของดีเต็มกอบเต็มกำกลับไปอีกด้วย!”

หลีเจินกล่าว “รอดชีวิตก่อนค่อยว่าเรื่องอื่นทีหลัง”

“ผู้อาวุโสกล่าวถูกต้องที่สุด”

หลินสวินระเบิดหัวเราะขึ้นมาทันใด

สวบ!

จู่ๆ เปลวเพลิงสีม่วงสายหนึ่งก็พุ่งปราดออกมาจากพื้นดิน พุ่งเข้ามาทางหลินสวินดุจสายฟ้าแลบ เร็วจนน่าเหลือเชื่อ

“ระวัง!”

ขณะที่หลีเจินเอ่ยเตือนก็หมายจะลงมือแล้ว

ก็เห็นหลินสวินโบกแขนเสื้อคราหนึ่ง

ตูม!

เปลวเพลิงสีม่วงสายนี้แตกกระจายหายไป

ที่ตามมาติดๆ คือฝ่ามือหลินสวินที่ตบใส่แผ่นดิน ในเสียงดังอึงอลผืนดินถูกแหวกออก ดินโคลนพุ่งกระเซ็น ก็เห็นเงาร่างสีม่วงสายหนึ่งปรากฏสู่ครรลองสายตา อยู่ลึกลงไปหลายสิบจั้ง

นี่คือสัตว์ปีศาจที่รูปร่างคล้ายตัวลิ่น ทั่วลำตัวมีเปลวเพลิงสีม่วงลุกโชน สันหลังมีหนามแหลมเหมือนดาบกระบี่อยู่ทั่ว เบียดเสียดแน่นขนัด

ฟึ่บๆๆ!

สัตว์ปีศาจคล้ายสัมผัสถึงอันตราย แผ่นหลังของมันยิงหนามแหลมออกมาทันควัน พุ่งออกมาเนืองแน่นดุจดั่งฝนลูกดอกสีม่วงทั้งแถบ

ห้วงอากาศบริเวณที่ยิงผ่านถูกหลอมละลาย เสียงเล็กแหลมแสบหูดังก้องฟ้าดิน พลังโจมตีนี้ถึงกับไม่ด้อยกว่าอานุภาพของขั้นดับเทพสักนิด

กลับเห็นหลินสวินยื่นมือไปคว้าไอลีนโนเวล

ตูม โครม!

วังวนหุบเหวใหญ่ลึกล้ำแห่งหนึ่งปรากฏออกมา กฎเกณฑ์ไหลเวียน หอบม้วนหนามแหลมสีม่วงเต็มฟ้านั่นแล้วทำลายทิ้งจนสิ้นซาก

สวบ!

สัตว์ปีศาจเตรียมจะเผ่นหนีจากส่วนลึกใต้ดินทันที

แต่ช้าไปก้าวหนึ่งแล้ว มือข้างหนึ่งปรากฏแล้วจับมันไว้ตรงๆ ก่อนจะหิ้วขึ้นมา

การกระทำทั้งหมดนี้เสร็จสิ้นเกือบจะในเวลาเพียงแวบเดียว