Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2920

ตอนที่ 2920 ให้จบที่ข้า

ในน่านฟ้าที่หก ที่ตั้งของตระกูลเหวินอยู่ใกล้กับแคว้นเทพนภาครามที่ตระกูลเผิงอยู่ที่สุด

ด้วยเหตุนี้จึงได้รับประโยชน์ก่อนใคร ตลอดสิบแปดปีนี้พื้นที่และอิทธิพลที่ตระกูลเผิงเสียไปทั้งหมด ถูกตระกูลเหวินยึดครองมากที่สุด

ยามราตรี

ในเขาเทพเมฆวารีที่ตั้งของตระกูลเหวิน แสงเทียนในโถงใหญ่ส่องสว่าง

เหล่าคนใหญ่คนโตตระกูลเหวินมากมายรวมตัวกันที่นี่ ร่ำสุราอย่างเบิกบาน กินอาหารโอชะสำราญใจ

“พี่ใหญ่ ถ้าไม่ผิดคาด อย่างมากตระกูลเผิงก็ยืนหยัดได้อีกแค่สามปี ช่วงนี้พวกเราตระกูลเหวินต้องเร่งมือสักหน่อย ชิงเขาเทพชะตาสวรรค์มาไว้ในมือ เช่นนี้แคว้นเทพนภาครามในภายหน้าก็จะกลายเป็นพื้นที่ของพวกเราตระกูลเหวิน”

ผู้อาวุโสรองของตระกูลเหวิน เหวินเซียวอิ่นยกจอกพลางหัวเราะลั่น

“เจ้ารอง เจ้าดื่มมากไปแล้ว”

ในฐานะผู้นำตระกูลเหวิน เหวินเทาจิ่งรักษาสติให้แจ่มชัด

เพียงแต่สีหน้าได้ใจเสี้ยวหนึ่งยังคงฉายอยู่ในดวงตาของเขา สิบแปดปีมานี้ แค่กลืนกินอำนาจของตระกูลเผิงก็ทำให้อิทธิพลของพวกเขาตระกูลเหวินเพิ่มขึ้นมาก ทรัพย์สมบัติและทรัพยากรฝึกปราณมหาศาลที่ยึดมาได้ยิ่งทำให้ตระกูลเหวินเหมือนเสือติดปีก อิทธิพลและพื้นที่ครอบครองขยายกว้างอย่าพลิกฟ้าพลิกดิน

เป็นเช่นที่เหวินเซียวอิ่นว่า ขอเพียงยึดเขาเทพชะตาสวรรค์ของตระกูลเผิงมาได้อีก แคว้นเทพนภาครามทั้งหมดก็จะเป็นใต้หล้าของพวกเขาตระกูลเหวิน!

“ฮ่าๆๆ หลินสวินนั่นคงคิดไม่ถึงสักนิดว่าเพราะเกี่ยวข้องกับเขา ทำให้พวกเราตระกูลเหวินฉวยโอกาสนี้คว้าลาภลอยมาได้” มีคนหัวเราะลั่น

เมื่อพูดถึงหลินสวิน นัยน์ตาผู้นำตระกูลเหวินเทาจิ่งก็เผยแววเยียบเย็น “เจ้าปีศาจนี่ตอนนี้แม้เป็นรองหัวหน้าหอคนหนึ่งในลัทธิแรกกำเนิด แต่เขาก็ล่วงเกินพันธมิตรสงครามสิบตระกูลไปแล้ว วันหน้าเขาต้องประสบเคราะห์และสิ้นชีพแน่!”

หลายปีก่อนตระกูลเหวินก็ผูกแค้นกับหลินสวินแล้ว แต่ระหว่างเคลื่อนไหวจัดการหลินสวินในช่วงนั้นกลับทำให้เสียหายไปมาก

นี่ทำให้พวกเขาแค้นหลินสวินเข้ากระดูก

“ใช่แล้ว เจ้าสวะนี่ต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย! พวกเราก็รอฟังข่าวการตายของเขา…”

ตอนที่เหวินเซียวอิ่นกำลังยกจอกยิ้มกล่าว จู่ๆ แสงกระบี่สายหนึ่งก็วาบผ่าน คำพูดที่เหลือของเขาหายลงไปในลำคอทันที ดวงตาทั้งคู่เบิกโพลง

เหล่าคนใหญ่คนโตตระกูลเหวินตกตะลึง ในครรลองสายตารอยเลือดสายหนึ่งปรากฏขึ้นบนคอเหวินเซียวอิ่น จากนั้นรอยเลือดก็ขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ จนท้ายสุดทั้งศีรษะก็ร่วงลงพื้น น้ำพุเลือดพุ่งขึ้นฟ้า

กระทั่งพลังจิตยังถูกฟันขาด!

“รอฟังข่ายการตายของข้าหรือ ข้าเกรงว่าพวกเจ้าจะรอไม่ไหว”

เสียงเย็นเยียบสายหนึ่งดังมาจากประตู

ยามเสียงนี้ดังขึ้น ทุกคนต่างตกตะลึงไปทันที

ที่นี่เป็นอาณาเขตตระกูลเหวิน การป้องกันแน่นหนา เดิมทีทุกคนกำลังดื่มสุราเบิกบาน จู่ๆ แสงกระบี่ก็วาบขึ้น จากนั้นหัวของเหวินเซียวอิ่นก็หล่นลงมา ภาพนี้เพียงพอให้คนหวาดผวาแล้ว

สาวใช้บางส่วนที่รับใช้อยู่แทบจะกรีดร้องออกมา

เมื่อทุกคนหันไปมอง ก็เห็นนอกประตูทางเข้ามีชายสวมชุดขาวพรจันทร์คนหนึ่งยืนไพล่หลังอยู่ นัยน์ตาลุ่มลึกดุจหุบเหว

คนผู้นี้เป็นใคร!?

ในใจคนส่วนใหญ่ประหลาดใจ

คนที่เคยเห็นหลินสวินจริงๆ ในน่านฟ้าที่หก สุดท้ายแล้วก็เป็นคนส่วนน้อย ต่อให้คนตระกูลเหวินเกลียดหลินสวินเข้ากระดูก แต่ก็ไม่แน่ว่าจะจำหน้าหลินสวินได้

มีเพียงผู้นำตระกูลเหวินเทาจิ่งกับพวกสัตว์ประหลาดเฒ่าไมกี่คนที่สั่นไปทั้งร่าง ใบหน้าปรากฏสีหน้าหวาดผวาราวเจอผี เผยแววยากจะเชื่อ

“บังอาจ! เจ้าเป็นใครถึงกล้าบุกเข้ามาฆ่าคนตระกูลเหวินของข้า!”

ฮูหยินของเหวินเทาจิ่งก็อยู่เช่นกัน นี่เป็นหญิงที่นิสัยขี้โมโหรูปโฉมงดงาม นางลุกขึ้นมาด่าทอตรงๆ

สมกับเป็นฮูหยินผู้นำตระกูล เจอเหตุน่าตกใจเช่นนี้หน้าก็ยังไม่เปลี่ยนสี กลับยังแสดงความห้าวหาญมองตรงมาที่หลินสวินอย่างเย็นเยียบ

“ทำไมจะไม่กล้า ตระกูลเหวินของเจ้าไม่ใช่ถ้ำเสือวังมังกร ข้าอยากมาก็มา อยากไปก็ไป”

หลินสวินสองมือไพล่หลัง เอ่ยปากเรียบๆ

“เจ้าหนุ่ม เจ้าบุกเข้ามาตระกูลเหวินของข้าอย่างไร้สุ้มเสียง บางทีอาจมีความสามารถไม่เลว เพียงแต่ลำพังเจ้าคนเดียวก็กล้ารังแกตระกูลเหวินของข้า นี่ไม่ต่างอะไรกับรนหาที่ตาย คนไม่รู้ฟ้าสูงแผ่นต่ำอย่างเจ้าข้าเจอมาเยอะแล้ว จะให้โอกาสเจ้าอีกครั้ง พูดออกมาว่าเป็นใครส่งเจ้ามา พวกเราจะให้โอกาสเจ้าชดใช้ความผิดสักครั้ง”

ฮูหยินผู้นำตระกูลกล่าวเย็นชา

นางใจกล้ามากยิ่งยวด ทั้งเห็นชัดว่าผ่านประสบการณ์มาโชกโชน พบเห็นเรื่องราวมามากมาย ดังนั้นไม่เพียงไม่กลัวสักนิด กลับยังข่มขู่หลินสวินได้ด้วย

“ชดใช้ความผิดหรือ”

ริมฝีปากหลินสวินเหยียดขึ้นเย้ยหยัน “พวกเจ้าตระกูลเหวินคิดจะให้ข้าชดใช้อย่างไร”

ยามเขาพูดคุย เหวินเทาจิ่งและพวกสัตว์ประหลาดเฒ่าคนอื่นทั้งหมดจำเขาได้แล้ว กลัวจนตัวแข็งทื่อ ใบหน้าขาวซีด บนหน้าผากปรากฏเหงื่อเม็ดใหญ่ ไม่กล้าแสดงความโกรธใดๆ

แต่ก็ยังมีคนบางส่วนที่ไม่รู้จัก ตอนนี้ล้วนสงสัยเช่นกัน สังเกตเห็นว่าสถานการณ์คล้ายมีบางอย่างไม่ชอบกล

อย่างเช่นฮูหยินผู้นำตระกูลก็สังเกตเห็นความผิดปกตินี้แล้ว แต่นางยังคงรักษาความสงบไว้ กล่าวเสียงเย็นว่า “เกรงว่าเจ้าคงยังไม่รู้ว่ารากฐานตระกูลเหวินเราเกรียงไกรแค่ไหน ทั่วน่านฟ้าที่หกพวกเราตระกูลเหวินจัดอยู่ในห้าอันดับแรก คนที่เมื่อก่อนล่วงเกินตระกูลเหวินล้วนไม่มีจุดจบที่ดี…”

แม้นางจะพูดเช่นนี้ แต่น้ำเสียงกลับค่อยๆ แผ่วลง เพราะนางเห็นสีหน้าหวาดหวั่นของเหวินเทาจิ่งกับสัตว์ประหลาดเฒ่าเหล่านั้น ทั้งยังส่งสัญญาณทางสายตามาให้นางไม่หยุด

เวลานี้นางก็รู้สึกผิดปกติอย่างที่สุดแล้ว

“เหวินเทาจิ่งคาราวะรองหัวหน้าหอหลิน”

เหวินเทาจิ่งระงับความหวาดผวาในใจ ยืดตัวขึ้นอย่างสั่นเทา คารวะไปทางหลินสวิน

รองหัวหน้าหอหลินหรือ

รองหัวหน้าหอหลินไหน

คนบางส่วนยังคงงงงวย

แต่ก็มีคนเข้าใจขึ้นมาทันที ร้องเสียงหลงดังลั่น “เป็นเขา หลินสวินรองหัวหน้าหอแรกนภาของลัทธิแรกกำเนิด!”

หลินสวิน!