Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 2979

ตอนที่ 2979 สหายเก่าพานพบกันอีก

จักรวาลในแขนเสื้อ!

เพียงแต่อภินิหารที่หลินสวินสำแดงออกมานี้กลับเรียกได้ว่าวิปริต แค่เพียงพริบตาก็เก็บผู้แข็งแกร่งเจ็ดขุมอำนาจใหญ่ทั้งหมดไป

ต่อให้เป็นผู้แข็งแกร่งอย่างระดับอมตะยังเหมือนอ่อนแอปานมดปลวก

จินตู๋อีอึ้งงันอยู่ตรงนั้น ไม่อาจดึงสติกลับมาเนิ่นนาน

ผู้สังเกตการณ์ที่อยู่ห่างไปราวกับถูกฟ้าผ่า ถูกภาพสะเทือนใต้หล้านี้ทำเอาตกตะลึงจนคุมสติไม่อยู่

เจ็ดขุมอำนาจใหญ่ รวบรวมขุมอำนาจชั้นยอดแต่ละฟ้าดาราทั่วโลกพันจักรวาลไว้ด้วยกัน หลายปีนี้ยึดครองน่านน้ำรอบแหล่งน้ำศักดิ์สิทธิ์มาตลอด ไม่มีใครสั่นคลอนได้

โดยเฉพาะระดับอมตะพวกนั้นยิ่งแข็งแกร่งถึงขั้นทำให้คนหน้าเปลี่ยนสีเมื่อกล่าวถึง

แต่ตอนนี้…

ล้วนถูกเก็บไปเหมือนลมสารทกวาดใบไม้ร่วงโรย

ไม่รอดสักคน!

เหตุการณ์น่าเหลือเชื่อนี้ใครจะนิ่งเฉยได้

มีเพียงเสวียนจิ่วอิ้นกับจินเทียนเสวียนเยวี่ยที่สีหน้าเป็นปกติ หากให้คนพวกนี้รู้เรื่องที่เกิดขึ้นในโลกยอดนิรันดร์ เกรงว่าคงไม่ประหลาดใจเช่นนี้แน่

ส่วนซย่าจื้อแทะเมล็ดแตงตั้งแต่ต้นจนจบ เมล็ดแตงวิญญาณที่หลินสวินคั่วไว้ให้นางครบทั้งรูปรสกลิ่นสี ช่วงนี้จึงทำให้นางหลงใหลนัก

กระทั่งทำให้นางไม่สนใจเรื่องอื่นจริงๆ ใช่ว่าเกียจคร้าน แต่ไม่รู้สึกสนใจโดยสิ้นเชิง

ตอนนี้หลินสวินเหมือนทำเรื่องเล็กธรรมดาเรื่องหนึ่ง นัยน์ตากวาดมองโดยรอบพลางกล่าว “ภายในสามวันรัศมีพันลี้รอบแหล่งน้ำศักดิ์สิทธิ์ต้องไม่มีใครปรากฏตัวอีก มิฉะนั้นอย่าหาว่าข้าคนแซ่หลินไม่เกรงใจ”

เสียงกระจายไปอย่างชัดเจน ม้วนผืนทะเลพัดไกลออกไปอีก

เวลานี้เหล่าผู้ฝึกปราณของขุมอำนาจมากมายที่กระจายอยู่บนทะเลกลืนวิญญาณ ไม่ว่ากำลังต่อสู้หรือปิดด่านฝึกปราณ ไม่ว่าเป็นระดับอมตะที่พลังปราณแข็งแกร่งหรือผู้ฝึกปราณคนอื่น ล้วนได้ยินเสียงเปี่ยมอานุภาพกดดันยิ่งใหญ่ สั่นสะเทือนจิตวิญญาณนี้

ทุกคนต่างหน้าเปลี่ยนสีพร้อมกันทันที

ใครออกคำสั่งอย่างเผด็จการเช่นนี้

หลินสวินไม่สนใจเรื่องพวกนี้ หลังจากพูดจบสายตาเขามองไปทางจินตู๋อีแล้วยิ้มกล่าว “เจ้าคางคก มัวนิ่งอึ้งทำไม นำทางไปสิ”

จินตู๋อีเหมือนเพิ่งตื่นจากฝัน พาพวกหลินสวินเข้าไปในแหล่งน้ำศักดิ์สิทธิ์ทันที

กระทั่งเงาร่างของพวกเขาหายไป เหล่าผู้ชมการต่อสู้ที่อยู่ห่างไกลนั้นจึงได้สติกลับมาช้าๆ บรรยากาศในที่นั้นพลุ่งพล่านตามมาติดๆ

“สวรรค์! กำลังพลของเจ็ดขุมอำนาจใหญ่ถึงกับถูกกวาดล้างเช่นนี้หรือ”

“คนผู้นั้นเป็นใคร มรรควิถีเขาน่ากลัวแค่ไหนกันแน่ เป็นสัตว์ประหลาดเฒ่าขั้นดับเทพหรืออย่างไร”

“เขาเรียกตัวเองว่าคนแซ่หลิน หรือว่า…”

ท่ามกลางเสียงวิจารณ์พลันมีคนร้องอย่างตื่นเต้นหาใดเปรียบ “เป็นเขา จักรพรรดิเต้ายวน! เขากลับมาแล้ว!”

จักรพรรดิเต้ายวน!

เพียงชั่วขณะผู้แข็งแกร่งของขุมอำนาจที่มาจากนอกทางเดินโบราณฟ้าดาราพวกนั้นล้วนนึกถึงคนผู้หนึ่งขึ้นมา

หลินเต้ายวน จอมจักรพรรดิคนแรกของทางเดินโบราณฟ้าดารา เคยกดข่มทางเดินโบราณฟ้าดาราด้วยตัวคนเดียวในช่วงเวลาหนึ่ง

เขาคือผู้สืบทอดคีรีดวงกมล เป็นผู้บุกเบิกสำนักยุทธ์ก่อเกิด ทั้งเป็นตำนานที่ทั่วหล้ายอมรับคนหนึ่ง!

“ใช่ ต้องเป็นจักรพรรดิเต้ายวนแน่ เดิมทีสำนักยุทธ์ก่อเกิดก็เป็นสำนักที่เขาสร้างขึ้นเพื่อคนตระกูลหลิน ปัจจุบันเขากลับมาเห็นสำนักยุทธ์ก่อเกิดถูกปิดล้อมเช่นนี้ การลงมือเวลานี้ก็เป็นเรื่องสมเหตุผล”

ผู้คนไม่น้อยรู้สึกตื่นเต้นจนใจสั่น

“ปีนั้นยามจักรพรรดิเต้ายวนจากไป เขามีพลังปราณระดับมกุฎจักรพรรดิ นี่เพิ่งผ่านมาร้อยกว่าปี พลังปราณของเขากลับแข็งแกร่งถึงขั้นนี้แล้ว…”

มีคนสั่นสะท้าน

เพียงสะบัดแขนเสื้อก็กวาดล้างเจ็ดขุมอำนาจใหญ่ดั่งพายุหอบเศษเมฆา

นี่ช่างเหมือนเทพบนสวรรค์จริงๆ!

ไม่นานข่าวที่นี่ก็แพร่สะพัดไปดั่งพายุ กระจายทั่วทะเลกลืนวิญญาณในวันนั้น

“หลินเต้ายวน… เขาถึงกับแข็งแกร่งเพียงนั้นเชียวหรือ”

เหล่าผู้แข็งแกร่งของขุมอำนาจต่างถิ่นใจสั่นไม่หยุด ถูกวิธีเผด็จการของหลินสวินทำให้หวั่นหวาด เจ็ดขุมอำนาจชั้นยอดยังถูกกวาดล้างในชั่วขณะสะบัดแขนเสื้อ อานุภาพเช่นนั้นใครเล่าจะไม่หวาดกลัว

“ยุ่งยากแล้ว!”

“มีหลินเต้ายวนอยู่ ใครจะไปเสาะหาวาสนาในแหล่งน้ำศักดิ์สิทธิ์ได้อีก”

ขุมอำนาจต่างถิ่นพวกนั้นรับรู้ถึงความรุนแรงของปัญหา

“ฮ่าๆๆ ในที่สุดจักรพรรดิเต้ายวนก็กลับมาแล้ว สุดท้ายทางเดินโบราณฟ้าดารานี้ก็พบแสงอรุณ!”

สำหรับผู้ฝึกปราณบนทางเดินโบราณฟ้าดารา การกลับมาของหลินสวินทำให้พวกเขารู้สึกตื่นเต้น ฮึกเหิม และยินดี

หลายปีนี้ขุมอำนาจต่างถิ่นรุกรานทางเดินโบราณฟ้าดาราอย่างหนัก ก่อให้เกิดพายุโลหิตทั่วหล้า ทำให้ทุกหนแห่งวุ่นวายไม่สงบ เกิดเป็นภาพสรรพชีวิตจมสู่ความทุกข์

โดยเฉพาะอย่างยิ่งทะเลกลืนวิญญาณบนโลกชั้นล่างนี้ เพื่อยึดครองศุภโชคในแหล่งน้ำศักดิ์สิทธิ์ ขุมอำนาจต่างถิ่นพวกนั้นเปิดฉากเข่นฆ่าที่นี่นับครั้งไม่ถ้วน

แน่นอนว่าเหล่าชนพื้นเมืองในโลกชั้นล่างย่อมรับแรงกระแทกเป็นกลุ่มแรก ถูกสังหารหมู่และฆ่าฟันไปไม่รู้เท่าไร

ก่อนหลินสวินจะกลับมาผู้คนต่างรู้สึกรันทดและสิ้นหวัง คิดว่าทางเดินโบราณฟ้าดาราในภายหน้าต้องถูกขุมอำนาจต่างถิ่นยึดครองแน่

แต่ตอนนี้ต่างออกไปแล้ว!

“จักรพรรดิเต้ายวนกลับมาต้องเปิดฉากสะสางบัญชีแน่ รอก่อนเถอะ ด่านเคราะห์ของขุมอำนาจต่างถิ่นพวกนั้นมาถึงแล้ว!”

เมื่อข่าวแพร่กระจายไปไม่หยุด เหล่าผู้ฝึกปราณนับไม่ถ้วนที่เคยถูกขุมอำนาจต่างถิ่นบีบกดและรังแกล้วนเกิดประกายความหวังอย่างอดไม่ได้ เฝ้ารอวันที่ขุมอำนาจต่างถิ่นพวกนั้นประสบเคราะห์มาเยือน

ตอนนี้แหล่งน้ำศักดิ์สิทธิ์เป็นศูนย์รวมที่ทั่วหล้าให้ความสนใจ

การกลับมาของหลินสวิน รวมถึงความพินาศของเจ็ดขุมอำนาจใหญ่ ไม่นานเรื่องใหญ่สะท้านฟ้าเช่นนี้ก็แพร่ไปทุกเขตแดนดาราทั่วทางเดินโบราณฟ้าดารา

เปิดฉากความปั่นป่วนโกลาหลนับไม่ถ้วนทันที

เคร้ง!

หัวของเจ้านกดำกระแทกหม้อดำใบใหญ่ ดีดตัวขึ้นมาเหมือนถูกทำให้ตกใจ กระพือปีกตะโกนลั่น “สวรรค์ ข้ามองเห็นอะไร คงไม่ใช่ว่าตาลายกระมัง”

บริเวณที่ไกลกว่านั้น วิญญาณค่ายกลเสี่ยวอู่กับวิญญาณกระบี่เย่จื่อที่กำลังยุ่งอยู่กับการวางผนึกล้วนหยุดการกระทำในมือพร้อมกัน เผยสีหน้าประหลาดใจ

“นายท่าน”

วิญญาณค่ายกลเสี่ยวอู่พุ่งโฉบเข้ามา เริงระบำรอบตัวหลินสวินไม่หยุด

วิญญาณกระบี่เย่จื่อนิ่งสงบไม่น้อย แต่สีหน้ากลับยากปกปิดความยินดีและตื่นเต้น

เพิ่งก้าวเข้ามาในแดนลับดวงกมลก็เจอพวกพ้องที่คุ้นเคยมากเช่นนี้ หลินสวินอดยิ้มไม่ได้เช่นกัน ในใจยินดีถึงขีดสุด ความรู้สึกนั้นน่ายินดียิ่งกว่าสังหารศัตรูแข็งแกร่งคนหนึ่ง ไอรีนโนเวล

เจ้าคางคกเห็นภาพนี้แล้วหัวเราะไม่หยุด

เสวียนจิ่วอิ้นกับจินเทียนเสวียนเยวี่ยสบตากันวูบหนึ่งแล้วยิ้ม ภาพการเจอกันหลังจากไม่ได้พบกันมานานนี้ทำให้คนรู้สึกร่วมได้ง่ายจริงๆ

“จริงสิ ลืมบอกพวกเจ้าไป เจ็ดขุมอำนาจใหญ่ที่เฝ้าอยู่ตรงทางเข้าแหล่งน้ำศักดิ์สิทธิ์ถูกพี่ใหญ่กำราบหมดแล้ว”

เจ้าคางคกพูดถึงตรงนี้แล้วจ้องเจ้านกดำ “นกขี้ขโมย เมื่อครู่เจ้าพูดอะไรออกมา บอกว่าขอเพียงทำลายศัตรูได้เจ้าจะโขกหัวติดต่อกันใช่ไหม”

ทุกคนต่างอึ้งงัน เจ็ดขุมอำนาจใหญ่ถูกกำราบหมดแล้วหรือ

หากไม่ใช่ว่าเจ้าคางคกพูดเอง พวกเขาคงแทบไม่กล้าเชื่อ

ขณะเดียวกันเจ้านกดำสีหน้าค้างแข็ง รีบเอ่ยอธิบาย “ข้าพูดถึงพวกเขา ไม่ได้พูดถึงเจ้าหลินสวินนี่ หากรู้ว่าเขากลับมา ข้าย่อมไม่มีทางพูดเช่นนี้แน่! ไม่ว่าอย่างไรเจ็ดขุมอำนาจใหญ่ก็ถูกกวาดล้างหมดแล้ว นี่เป็นเรื่องน่ายินดีอย่างยิ่ง ไม่ต้องพูดถึงเรื่องโขกหัวอีก!”

ทุกคนต่างยิ้มออกมาอย่างอดไม่ได้ เจ้านกดำก็เป็นเช่นนี้ พวกเขาเห็นจนชินมานานแล้ว

“พี่ใหญ่ หลายปีนี้ทุกคนล้วนคิดถึงเจ้ามาก” อาหลู่ยิ้มยิงฟันกล่าว “จริงสิ อย่ามัวแต่อยู่ตรงนี้เลย พวกเรากลับไปกันเถอะ พี่สะใภ้กับคนอื่นยังรอข่าวจากเจ้าคางคกอยู่ในโถงประชุม”

“ได้”

หลินสวินพยักหน้า

คนทั้งขบวนเคลื่อนตัวไปข้างหน้าทันที

เมื่อเทียบกับปีนั้นแดนลับดวงกมลเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิงแล้ว พลังชีวิตดั้งเดิมที่หนักแน่นทรงพลังกลายเป็นหมอกอัศจรรย์แสงมงคลปกคลุมใต้เวิ้งฟ้า แผ่กลิ่นอายมหามรรคดั้งเดิมที่บริสุทธิ์พลุ่งพล่าน

บนพื้นดินมีหมู่เขาสลับทับซ้อน คดเคี้ยวไปมาเหมือนมังกร กอหญ้าต้นไม้ที่เติบโตบนนั้นล้วนแผ่กลิ่นอายวิเศษชวนตะลึง พลังชีวิตยิ่งใหญ่

ห่างจากซากคีรีดวงกมลไปไม่ไกลก็คือประตูทางเข้าสำนักยุทธ์ก่อเกิด

สิ่งปลูกสร้างเรียงรายเป็นระเบียบบนภูเขาเทพลูกหนึ่ง มีโรงหลอมยา สวนโอสถ ลานแสดงยุทธ์ หอเก็บตำรา หอถ่ายทอดมรรคเป็นต้น

นอกจากนี้ยังมีถ้ำสถิตมากมายแต้มแต่งตรงจุดต่างๆ บรรยากาศยิ่งใหญ่ดั่งแดนพิสุทธิ์ในอุดมคติ เหมือนแดนสมบัติแห่งเซียนสวรรค์

‘ในที่สุดก็กลับมาแล้ว…’

ใจของหลินสวินอดตื่นเต้นขึ้นมาไม่ได้เช่นกัน ในหัวปรากฏเงาร่างที่คุ้นเคยมากมายอย่างอดไม่อยู่ มีจ้าวจิ่งเซวียน มีหลินฝานตอนเด็ก มีลุงจงเป็นต้น

………………….