Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 3030

ตอนที่ 3030 เวลาหรือ โชคชะตาหรือ

ระเบียบระดับเทพถูกช่วงชิงไป จี้เหอไม่รู้เป็นตาย

จี้เป่ยเฟิงถูกจับเป็น

และตอนนี้รูปจำลองเจตจำนงของจี้ชิงเฟิง ระดับนิรันดร์ขั้นไร้ขอบเขตถูกซัดระเบิด!

แรงโจมตีทั้งหมดนี้ทำให้ระดับนิรันดร์อย่างจี้เซียวอวิ๋นยังรู้สึกพังทลาย

เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร

เป็นไปได้อย่างไร

เผ่าเทพนิรันดร์ตระกูลจี้ เป็นห้าอันดับแรกในเผ่าเทพนิรันดร์แห่งน่านฟ้าที่เก้า ในกาลเวลาไร้สิ้นสุดที่ผ่านมาประหนึ่งเทพผู้สูงส่งมาโดยตลอด มองลงมายังผู้คนเบื้องล่าง

แต่ตอนนี้…

กลับมีความเป็นไปได้ว่าจะล่มสลาย!

และทั้งหมดนี้ล้วนมาจากฝีมือของคนผู้เดียว…

หลินสวิน!

ตอนนี้ผู้ฝึกปราณนับไม่ถ้วนที่อยู่ห่างออกไปล้วนอึ้งงันอยู่ตรงนั้น จิตวิญญาณหลุดลอย สีหน้าเต็มไปด้วยความหวาดหวั่นและงุนงง

ไม่มีใครคิดว่ารูปจำลองเจตจำนงของของคนเช่นจี้ชิงเฟิงจะถูกทำลายเช่นนี้

และไม่มีใครคิดว่าหลินสวินคนเดียวก็กดข่มทั้งตระกูลจี้ได้แล้ว

นี่เหลือเชื่อเกินไป

ตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบันไม่เคยมีเรื่องเช่นนี้เกิดขึ้น เพราะที่นี่คือน่านฟ้าที่เก้า เป็นอาณาจักรของเผ่าเทพนิรันดร์สิบสองตระกูล!

แต่ตอนนี้การปรากฏตัวของหลินสวินกลับเหมือนทำลายการรับรู้ที่ผ่านมา ล้มล้างสถานการณ์ของน่านฟ้าที่เก้าอย่างสิ้นเชิง!

“นี่… นี่จะฟ้าเปลี่ยนหรือ”

ผู้คนไม่รู้เท่าไรประหลาดใจ

“น่ากลัวเกินไปแล้ว บนโลกนี้มีคนเช่นหลินสวินได้อย่างไร…”

ในขณะที่ทุกคนกำลังตื่นตระหนก หลินสวินก้าวเดินกลางอากาศ มองจี้เซียวอวิ๋นที่อยู่ห่างออกไปจากไกลๆ แล้วเอ่ยว่า “วางใจเถอะ ตระกูลจี้จะไม่ถูกฆ่าล้างตระกูลไปเช่นนี้ แต่สิ่งที่ต้องแลกกลับไม่น้อย”

คำพูดของเขาเรียบง่าย ทว่ากลับแทงเข้าไปในใจของจี้เซียวอวิ๋นอย่างรุนแรงปานเหล็กแหลม

“ตระกูลจี้ของข้าไม่มีทางถูกทำลาย!!” ดวงตาของจี้เซียวอวิ๋นเต็มไปด้วยเลือด คำรามออกมา

หลินสวินยิ้มน้อยๆ “ที่เจ้าพูดไม่ผิด คนที่สมควรตายเป็นเพียงคนส่วนหนึ่งของตระกูลจี้”

“เจ้าหมายความว่าอย่างไร” จี้เซียวอวิ๋นสีหน้าคล้ำเขียว

“หากข้าบอกว่ามาครั้งนี้เพื่อระบายแค้นให้ผู้อาวุโสซี เจ้าเชื่อหรือไม่” หลินสวินพูด

“ซีหรือ”

จี้เซียวอวิ๋นอึ้งไปก่อน จากนั้นเอ่ยอย่างยากจะเชื่อ “จี้ซีตระกูลข้า!?”

“ไม่ผิด” หลินสวินพยักหน้า “เพื่อผูกสัมพันธ์กับตระกูลไท่เฮ่า เฒ่าชราอย่างพวกเจ้าบีบให้ผู้อาวุโสซีแต่งงาน ต่ำช้าและไร้ยางอายแค่ไหน ครั้งนี้หากไม่ใช่เพราะข้ามาทัน ทั้งชีวิตของผู้อาวุโสซีคงถูกเฒ่าชราอย่างพวกเจ้าทำลาย!”

พูดถึงตอนท้ายในดวงตาลินสวินมีไอสังหารพวยพุ่งแล้ว

จี้เซียวอวิ๋นอึ้งงันอย่างสิ้นเชิง…

เดิมทีเขาคิดว่าหลินสวินมาคราวนี้เพื่อแก้แค้น ใครจะคิดว่านี่กลับเกี่ยวข้องกับเรื่องที่จี้ซีจะแต่งงาน

“เพราะเหตุนี้เจ้าจึงเปิดฉากเข่นฆ่าครั้งใหญ่ในตระกูลจี้หรือ”

จี้เซียวอวิ๋นพูด

หลินสวินส่ายหน้า “ผิดแล้ว ตระกูลจี้ของพวกเจ้าควรรู้สึกโชคดี หากไม่ใช่เพราะผู้อาวุโสซี วันนี้ตระกูลเจ้าต้องถูกถอนรากถอนโคน ถูกลบชื่อออกจากโลก”

จี้เซียวอวิ๋นหน้าเปลี่ยนสีไม่สามารถสงบได้ ครู่ใหญ่ถึงพูดอย่างหดหู่ “พูดเช่นนี้ ตระกูลข้ายังต้องขอบคุณเจ้าเช่นนั้นหรือ”

หลินสวินกล่าว “นี่ไม่จำเป็น ขอเพียงเฒ่าชราอย่างพวกเจ้าตาย ก็เป็นเรื่องที่โชคดีที่สุดสำหรับตระกูลจี้ของพวกเจ้าแล้ว”

จี้เซียวอวิ๋นพูดอย่างจิตใจเลื่อนลอย “ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้ ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้…”

หากหลินสวินมาเพื่อแก้แค้นเท่านั้น เขาย่อมไม่เสียใจภายหลังแน่ แต่ยามรู้ว่าหลินสวินมาเพราะเรื่องของจี้ซี เขากลับไม่อาจไม่เสียใจภายหลัง!

หากรู้ตั้งแต่แรกว่าความสัมพันธ์ของจี้ซีกับหลินสวินดีขนาดนี้ ตระกูลจี้… จะเกิดคราวเคราะห์เช่นนี้ได้อย่างไร

ทั้งใครจะปฏิบัติเช่นนั้นกับจี้ซี

เพียงแต่…

ตอนนี้ไม่ว่าจะเสียใจภายหลังอย่างไรก็ไม่มีประโยชน์แล้ว!

“หลินสวิน”

จู่ๆ จี้เซียวอวิ๋นก็เงยมองหลินสวิน สีหน้าสงบผิดปกติ “ครั้งนี้ไม่ว่าเจ้ามาเพื่ออะไร ความแค้นในวันนี้ก็ถูกกำหนดให้ไม่สามารถคลี่คลายได้ อย่าลืมว่าตระกูลจี้ของข้ามีผู้ยิ่งใหญ่มากมายมุ่งหน้าไปแหล่งสถานคุนหลุนนานแล้ว บางทีอาจมีคนโชคร้ายประสบเคราะห์ แต่ก็ต้องมีคนที่ปลอดภัย หากพวกเขารู้เรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้ ทุกอย่างล้วนไม่อาจปรองดองกันได้แล้ว!” ไอรีนโนเวล

หลินสวินพยักหน้าพูด “ยามข้าเหยียบทำลายตระกูลหยางพวกเขาก็เคยพูดเช่นนี้”

ทำลายตระกูลหยาง!

หลินสวินเผยความจริงเรื่องหนึ่งอย่างไม่ใส่ใจ ทำให้ความยึดมั่นสุดท้ายในใจจี้เซียวอวิ๋นพังทลาย

หากเป็นก่อนต่อสู้จี้เซียวอวิ๋นย่อมไม่เชื่อคำพูดนี้ แต่ตอนนี้… เขาไม่เชื่อไม่ได้แล้ว

แม้แต่พวกเขาตระกูลจี้ยังประสบเคราะห์ใหญ่เช่นนี้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงตระกูลหยางที่เทียบพวกเขาไม่ได้

ชั่วขณะหนึ่งจี้เซียวอวิ๋นเงียบไป

ครู่ใหญ่เขาถึงถอนหายใจยาว “ฝึกปราณมาทั้งชีวิต เดิมคิดว่าเผ่าเทพนิรันดร์อย่างตระกูลจี้ของข้า ค้นหาทั่วหล้า ศัตรูก็มีเพียงเคราะห์แห่งยุคสมัยเท่านั้น ไม่เคยคิดว่าบนโลกนี้กลับมีคนเช่นเจ้าหลินสวิน…”

“ที่น่าขันคือหากไม่ใช่เพราะเคราะห์แห่งยุคสมัย หากไม่ใช่เพราะผู้อาวุโสเหล่านั้นไปแหล่งสถานคุนหลุนแล้ว ตระกูลจี้ของข้า… จะประสบเคราะห์อย่างวันนี้ได้อย่างไร”

“เวลาหรือ โชคชะตาหรือ”

น้ำเสียงเจือความเปล่าเปลี่ยว โศกเศร้า และขมขื่นดังขึ้นกลางฟ้าดิน

หลินสวินคล้ายสัมผัสถึงบางอย่าง พลันยื่นมือคว้าไปทางจี้เซียวอวิ๋นผ่านห้วงอากาศ แต่กลับช้าไปก้าวหนึ่ง

ก็เห็น…

เงาร่างของจี้เซียวอวิ๋นสลายไปอย่างไร้สุ้มเสียง กลายเป็นละอองแสงพร่างพรม ดับสิ้นถึงขีดสุดกลางห้วงอากาศ

หลินสวินอดเลิกคิ้วไม่ได้