Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 3032

ตอนที่ 3032 ข่าวร้าย

ตึง! ตึง! ตึง!

ทุกก้าวของหลินสวินประหนึ่งฟ้าถล่มดินทลาย อานุภาพของระดับนิรันดร์พุ่งใส่ไท่เฮ่าอู่ราวกับพลิกภูเขาคว่ำสมุทร

ร่างไท่เฮ่าอู่หลั่งประกายเทพสีเงิน เรียกโคมสำริดสีม่วงชิ้นหนึ่งออกมาพลัน

นี่เป็นศาสตรามรรคนิรันดร์ของเขา ชื่อว่า ‘โคมเทพเวทนา’ ตัวโคมสลักดอกไม้เพลิงมหามรรคมากมายที่ควบรวมจากกฎเกณฑ์มหามรรค งดงามหลากสี

ขอเพียงถูกดอกไม้เพลิงนั่นสัมผัสแม้แต่นิด ก็จะถูกเผาจิตวิญญาณหมดสิ้น เรียกได้ว่าอหังการเป็นที่สุด

เพียงแต่ศาสตรามรรคนิรันดร์ที่ไร้ข้อบกพร่องชิ้นนี้ ยามนี้กลับถูกอานุภาพของหลินสวินข่มไว้ ดอกไม้เพลิงมหามรรคนั่นเพิ่งจะปรากฏก็แตกสลายหายไปในอากาศ

เช่นเดียวกับไท่เฮ่าอู่ที่ถูกโจมตีไปทั้งตัว ประหนึ่งอยู่ในหล่มและกำลังโดนกระหน่ำจากทุกทิศทาง

นี่น่ากลัวเกินไปแล้ว!

แค่อานุภาพที่หลินสวินปล่อยออกมาเท่านั้นกลับแข็งแกร่งได้ถึงขั้นนี้ นี่ทำให้ไท่เฮ่าอู่รู้สึกไม่เข้าทีและหวาดกลัวยิ่ง

ส่วนไท่เฮ่าจื่อ หากไม่ใช่ว่าถูกไท่เฮ่าอู่ปกป้องไว้สุดกำลังเกรงว่าคงถูกฆ่าตายคาที่ไปนานแล้ว ทว่าแม้ตอนนี้จะโชคดีรอดมาได้แต่ก็ทำเอาตกใจหน้าซีดเซียว แตกตื่นลนลานแล้ว

เห็นเขาไม่เอาไหนเช่นนี้ มุมปากหลินสวินก็ผุดแววยิ้มหยัน “ขยะไร้ประโยชน์เช่นนี้ยังคิดจะแต่งกับซีหรือ”

ไท่เฮ่าจื่อย่อมไม่ใช่ขยะไร้ประโยชน์

ในฐานะนายน้อยตระกูลไท่เฮ่า พรสวรรค์ รากฐาน และวิถีมรรคของเขาเป็นเลิศกว่าคนรุ่นเดียวกันในตระกูล โดดเด่นเหนือใคร

แต่ในสายตาหลินสวิน… ย่อมไม่ต่างอะไรกับขยะไร้ประโยชน์

“หลินสวิน เจ้าคิดจะเป็นศัตรูกับตระกูลไท่เฮ่าของข้าอย่างสิ้นเชิงหรือ”

ไท่เฮ่าอู่ตะโกน

“หากข้าบอกว่าตระกูลไท่เฮ่าในตอนนี้ไม่คู่ควรกับการเป็นศัตรูกับข้าสักนิดเจ้าจะเชื่อหรือไม่” หลินสวินกล่าวลวกๆ

ไท่เฮ่าอู่หน้าเปลี่ยนสีไปมาไม่หยุด

เห็นว่าหลินสวินก้าวเข้ามาใกล้เรื่อยๆ เขาโบกแขนเสื้อคราหนึ่งเรียกไพ่ตายออกมา…

สวบ!

คทาทองสมประสงค์ชิ้นหนึ่งพุ่งออกมากลางอากาศ จากนั้นควบรวมออกมาเป็นรูปจำลองเจตจำนงสูงใหญ่แข็งแกร่งสายหนึ่ง

นี่เป็นชายในชุดแพรคนหนึ่ง ร่างสูงตระหง่านปานทวนยาว ทั่วร่างอบอวลกลิ่นอายนิรันดร์ขั้นสรรสร้าง

นัยน์ตาหลินสวินเผยเผยแววเหยียดหยาม

แม้แต่รูปจำลองเจตจำนงขั้นไร้ขอบเขตยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา ยิ่งไม่ต้องพูดถึงรูปจำลองเจตจำนงขั้นสรรสร้าง

ยามชายชุดแพรผู้นี้ปรากฏตัว หลินสวินก็ลงมือโดยไม่ลังสักนิด

ฉัวะ!

เขารวบนิ้วกรีดคราหนึ่ง

ควบรวมปราณกระบี่ที่ประทับนัยเร้นลับนิพพานสายหนึ่งกลางอากาศแล้วฟันลงไป

พริบตานั้นฟ้าดินเหมือนถูกฟันเป็นสองส่วน!

“หนีเร็ว!”

นัยน์ตาชายชุดแพรหดรัดทันที สัมผัสได้ถึงความน่ากลัวของกระบี่นี้ ระหว่างที่ส่งเสียงเขาก็ขยับมือทั้งคู่ควบรวมประทับเทพกฎเกณฑ์สีทองสายหนึ่งออกมากลางอากาศ กลิ่นอายกฎระเบียบไหลหลั่งประหนึ่งทำลายล้าง

มองจากไกลๆ คล้ายภูเขาเทพสีทองลูกหนึ่งขวางกั้นอยู่ตรงนั้น ปิดฟ้าบังตะวัน

เพียงแต่พลังที่แฝงอยู่ในกระบี่นี้ของหลินสวินน่าสะพรึงระดับไหน รูปจำลองเจตจำนงขั้นสรรสร้างอย่างเขาคนเดียวจะต้านท้านไหวหรือ

ก็เห็น…

ปึง!

ประทับเทพสีทองราวกระดาษเปื่อย ถูกฟันออกเป็นสองซีกและระเบิดเสียงดังสนั่น

ตามด้วยเงาร่างของชายชุดแพรเองก็กำลังถูกกระบี่นี้ฟันโดน รอยกระบี่ใหญ่สายหนึ่งปรากฏขึ้นบนร่าง เกือบถูกฟันเป็นสองส่วนเช่นกัน

ภาพน่าสะพรึงเช่นนี้ทำเอาหนังศีรษะไท่เฮ่าอู่ชาวาบ หวาดกลัวสุดขีด

เขาพาไท่เฮ่าจื่อเคลื่อนย้ายผ่านห้วงอากาศหนีอย่างไม่ลังเล ไอรีนโนเวล

แต่สุดท้ายก็ช้าไปก้าวหนึ่ง

หลินสวินย่อมไม่ปล่อยพวกเขาจากไป

ก็เห็นฟ้าดินดังกู่ก้อง กฎเกณฑ์นิรันดร์ลึกลับคลุมเครือราวกับตาข่ายฟ้าที่มีอยู่ทุกแห่งหน พุ่งโจมตีลงมา

“เปิด!”

รูปจำลองเจตจำนงที่ได้รับความเสียหายอย่างหนักของชายชุดแพรร้องตะโกน ใช้กำลังทั้งหมดในร่างต้านการโจมตีนี้สุดชีวิต ช่วยเปิดทางรอดให้พวกไท่เฮ่าอู่

“เปิด!”

ขณะเดียวกันไท่เฮ่าอู่ก็ดวงตาแดงก่ำ โกรธจัดจนหนวดผมชี้ชัน ใช้กำลังทั้งหมดเคลื่อนย้ายไป

เพียงแต่ทั้งหมดนี้กลับเสียเปล่า

ตูม โครม!

ที่มาพร้อมกับเสียงระเบิดกึกก้องคือการสกัดขวางของชายชุดแพรก่อนหน้านี้ถูกกำราบลง รูปจำลองเจตจำนงที่เสียหายของเขาโดนระเบิดเป็นจุณ แปรสภาพเป็นละอองแสงกระจัดกระจาย

ส่วนไท่เฮ่าอู่ถูกกฎเกณฑ์นิรันดร์ที่คล้ายโซ่เทพเป็นสายๆ พันธนาการไว้ ไม่อาจขยับตัวได้อีกแม้แต่น้อย

ทันใดนั้นเขาสิ้นหวังแล้ว

ความแข็งแกร่งของหลินสวินทำลายความเข้าใจทั้งหมดของเขาโดยสิ้นเชิง

ส่วนไท่เฮ่าจื่อ ตอนนี้ก็ถูกหลินสวินคว้าจับผ่านห้วงอากาศราวกับจับแมลงตัวหนึ่ง

“หลินสวิน! เจ้ารอก่อนเถอะ ตระกูลไท่เฮ่าของข้าไม่ปล่อยเจ้าไว้แน่…!” ไท่เฮ่าจื่อร้องตะโกนด้วยความแค้น

ปัง!

เสียงยังไม่ทันสะท้อนกลับ ร่างของเขาก็ถูกบีบแตก จิตสิ้นวิญญาณสลาย

“เจ้า… เจ้า…”

ถูกกระทบกระเทือนมากมายเช่นนี้ ระดับนิรันดร์อย่างไท่เฮ่าอู่ถึงกับพูดไม่ออก ทั้งร่างรู้สึกราวกับพังทลาย

“ไม่ต้องตกใจเกินไป รอหลังจากข้าจัดการพวกเจ้าแล้ว ข้าจะต้องไปตระกูลไท่เฮ่าด้วยตัวเองสักรอบ ไปดูว่าตระกูลของพวกเจ้าคู่ควรเป็นศัตรูหรือไม่”

หลินสวินมาถึงเบื้องหน้าไท่เฮ่าอู่ แววตาเย็นชาและเรียบเฉย

“เจ้ารนหาที่ตาย!!”