Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 3075

ตอนที่ 3075 บัวชะตามหามรรค

ภูเขาเทพใบบัว

เมื่อการเคลื่อนไหวประหลาดของทะเลโชคชะตาปะทุขึ้น ก็ถูกของลัทธิแรกกำเนิด ลัทธิวิญญาณ และผู้สืบทอดคีรีดวงกมลสังเกตเห็น พวกเขารวมตัวกันในทันที

“น่าเสียดายแล้ว…”

สิงเจี้ยนสยาถอนใจยาว

เขาสวมชุดดำทั้งชุด สะพายกระบี่โบราณ รูปร่างสูงโปร่ง สง่างามละโลกีย์ ครอบครองมรรควิถีขั้นไร้ขอบเขตใหญ่ และเป็นเฒ่าดึกดำบรรพ์ที่อาวุโสยิ่งคนหนึ่งในลัทธิแรกกำเนิด มายังแดนผนึกไร้นามแห่งนี้ตั้งแต่ก่อนหน้านี้นานมากแล้ว

ได้ยินเสียงทอดถอนใจของเขา ทุกคนบริเวณใกล้เคียงล้วนนิ่งเงียบไปพักหนึ่ง

พวกเขาล้วนรู้ว่าสิงเจี้ยนสยากำลังเสียดายอะไรอยู่

“หากเป็นเช่นนี้ต่อไปเรื่อยๆ จนเคราะห์แห่งยุคสมัยมาเยือน พวกเราจะไม่เหลือโอกาสไปชิงบัวชะตามหามรรคนั่นอีกต่อไป”

ฟู่หนานหลีขมวดคิ้วกล่าว “สิ่งสำคัญที่สุดคือก่อนเคราะห์แห่งยุคสมัยจะมาเยือน พวกลัทธิพ่อมด ลัทธิฌานยังจะยกขบวนบุกเข้ามาอีกแน่ จากที่ข้าดู แทนที่จะรอรับมือศัตรูเฉยๆ ไม่สู้ถือโอกาสนี้ฝ่าออกไปดีกว่า!”

เขาผมเคราหงอกขาว สวมชุดเหลือง บนตัวมีกลิ่นอายที่ไม่ด้อยกว่าสิงเจี้ยนสยาไหลเวียน ทั้งเขายังเป็นผู้นำของขุมอำนาจลัทธิวิญญาณ

เมื่อได้ยินทุกคนล้วนมีท่าทางหมายมาดทนรอไม่ได้อยู่บ้าง

หลายปีนี้พวกเขาถูกกักในภูเขาเทพใบบัวมาโดยตลอด ไม่เพียงไม่อาจหลอมพลังชะตามหามรรคที่มากพอ ยังถูกศัตรูที่เฝ้าอยู่ห่างจากภูเขาเทพใบบัวจับจ้องอยู่ทุกตลอด ไม่อาจไม่ระวังทุกเช้าค่ำ

และตอนนี้ทะเลโชคชะตาแห่งนั้นกำลังอุบัติโอกาสครั้งที่สี่ แต่พวกเขากลับทำได้เพียงมองตาปริบๆ ถึงขั้นไม่มีโอกาสไปแย่งชิง

สถานการณ์เช่นนี้ทำให้พวกเขารู้สึกอัดอั้นยิ่งนานแล้ว

และตอนนี้หากบุกออกไปเต็มกำลัง ย่อมสามารถสังหารศัตรูเหล่านั้นจนตั้งตัวไม่ติดได้

ถึงอย่างไรยามบัวชะตามหามรรคปรากฏ ไม่ว่าลัทธิพ่อมด ลัทธิฌาน หรือเผ่าเทพนิรันดร์สิบสองตระกูลเหล่านั้นล้วนต้องเคลื่อนกำลังพลชั้นยอดไปยังทะเลโชคชะตา

เมื่อเป็นเช่นนี้กำลังพลของศัตรูที่กระจายตัวในโลกวิญญาณยุทธ์เหล่านี้ต้องอ่อนแอลงสุดขีดแน่นอน!

“ไม่ได้”

สิงเจี้ยนสยาส่ายหน้า “เรื่องที่พวกเราคิดได้ เจ้าเฒ่าสองคนอย่างซินหูและเหลยซ่งมีหรือจะคิดไม่ได้ หากข้าเดาไม่ผิด พวกเขาต้องเตรียมพร้อมไว้แล้วแน่”

เขาเว้นช่วงไปแล้วกล่าวต่อ “และทันทีที่พวกเราออกจากภูเขาเทพใบบัวแห่งนี้ คงจะพบเจอการโจมตีถึงชีวิตอย่างง่ายดายยิ่ง”

ภูเขาเทพใบบัวในตอนนี้มีระเบียบระดับเทพปกคลุมมากมาย ล้วนวางกระบวนผนึกชั้นยอดทั้งในนอก และเพราะมีพลังป้องกันเหล่านี้อยู่ ทำให้แม้หลายปีมานี้พวกเขาจะถูกกักขัง แต่กลับไม่กังวลว่าจะถูกศัตรูรุกราน

แต่ทันทีที่ออกจากภูเขาเทพใบบัวก็จะต่างไปแล้ว

“หรือจะมองดูตาปริบๆ เช่นนี้”

ฟู่หนานหลีสีหน้าอึมครึม ในใจไม่สบอารมณ์อยู่บ้าง

“นี่ใช่ว่าจะเป็นเช่นนั้น”

ทันใดนั้นรั่วซู่ฝั่งคีรีดวงกมลเอ่ยปากเสียงเบา “สามครั้งก่อนยามบัวชะตามหามรรคปรากฏ ขุมอำนาจศัตรูเหล่านั้นสู้แพ้ครั้งแล้วครั้งเล่า ไม่เคยสำเร็จสักครั้ง ทั้งเสียกำลังพลไปไม่น้อยเพราะเหตุนี้ด้วย ตอนนี้หากพวกเขาคิดชิงบัวชะตามหามรรคซึ่งปรากฏเป็นครั้งที่สี่นี้ ย่อมต้องจ่ายค่าตอบแทนแน่นอน!”

สายตาทุกคนวาววับ

พวกเขารั่วซู่พูดไม่ผิด

แต่เมื่อนึกถึงว่าศัตรูเหล่านั้นจะไปช่วงชิงโอกาสการมุ่งหน้าสู่แหล่งสถานอัศจรรย์ ส่วนพวกเขากลับทำได้เพียงมองดูตาปริบๆ อย่างไรในใจก็ไม่สบอารมณ์อย่างยิ่ง

อีกทั้งยังฝากความหวังไว้กับค่าตอบแทนที่ศัตรูต้องจ่ายไปยามช่วงชิงโอกาส นี่ยิ่งเห็นชัดว่าพวกเขาไร้ความสามารถอย่างไม่ต้องสงสัย

“สหายน้อยรั่วซู่กล่าวไม่ผิด ยังมีเวลาก่อนการมาถึงของเคราะห์แห่งยุคสมัยอีกแปดร้อยปีเศษ หลังจากนี้บัวชะตามหามรรคจะต้องปรากฏขึ้นเรื่อยๆ แน่นอน ขุมอำนาจศัตรูเหล่านั้นไปช่วงชิงครั้งแล้วครั้งเล่า ไม่ว่าจะสำเร็จหรือล้มเหลว สำหรับพวกเราล้วนมีแต่ประโยชน์ไร้โทษ”

สิงเจี้ยนสยากล่าวเสียงเบา “หากสำเร็จ ฝั่งพวกเขาก็จะมีคนามคนไปจากโลกวิญญาณยุทธ์ มุ่งหน้าสู่แหล่งสถานอัศจรรย์ หากล้มเหลว พวกเขาก็ต้องจ่ายค่าตอบแทน เป็นเช่นนี้ต่อไปกำลังพลที่พวกเขามีอยู่ทั้งหมดต้องลดน้อยลงอย่างต่อเนื่องแน่ ส่วนพวกเราแค่ต้องรอต่อไป ย่อมมีโอกาสโจมตีกลับไม่ช้าก็เร็ว”

ฟู่หนานหลีส่ายหน้ากล่าวว่า “แต่ข้ากังวล เกรงว่าพวกเราจะรอไม่ถึงเวลานั้น ขุมอำนาจศัตรูพวกนั้นก็จะบุกเข้ามาเสียก่อน”

ประโยคเดียวทำเอาหัวใจของทุกคนล้วนหนักอึ้ง

ปีนั้นลัทธิพ่อมดและลัทธิฌานเคยลั่นวาจา ว่าเว้นแต่พวกเขาจะส่งตัวผู้สืบทอดคีรีดวงกมลออกมา ไม่เช่นนั้นไม่ช้าก็เร็วจะบุกเข้าไปแน่นอน

เผ่าเทพนิรันดร์สิบสองตระกูลยิ่งแสดงจุดยืนชัดเจนว่าจะไม่รามือเช่นนี้เด็ดขาด

บางทียามขุมอำนาจศัตรูเหล่านี้ลงมือ ก็อาจจะเหมือนกับครั้งก่อนที่บุกมาเต็มกำลัง!

ท่ามกลางบรรยากาศหนักอึ้งเช่นนี้ จ้งชิวกล่าวเสียงหนักแน่นว่า “ผู้อาวุโสทุกท่าน หากยามเรื่องราวร้ายแรงถึงขั้นนั้นจริงๆ พวกเราผู้สืบทอดคีรีดวงกมลย่อมไม่มีทางเป็นภาระพวกท่านแน่”

“ไม่ผิด”

ผู้สืบทอดคีรีดวงกมลทั้งกลุ่มอย่างพวกรั่วซู่ หลี่เสวียนเวย ผู่เจิน เสวี่ยหยาล้วนพยักหน้าโดยพร้อมเพรียง

“เหอะๆ หากให้พวกเจ้าถูกศัตรูเหล่านั้นสังหาร ต่อให้ข้าสิงเจี้ยนสยามีชีวิตอยู่ ภายหน้ายังจะเอาหน้าที่ไหนไปเจออาจารย์ของพวกเจ้าอีก”

สิงเจี้ยนสยาหัวเราะออกมา “พวกเจ้าไม่ต้องกังวล ที่นี่คือทะเลโชคชะตา หากออกไปต่อสู้จริงๆ ศัตรูเหล่านั้นก็ต้องจ่ายค่าตอบแทนสาหัสเช่นกัน ก่อนหน้านี้ก็เป็นเพราะพวกเขาตระหนักถึงจุดนี้ หลายปีที่ผ่านมาจึงไม่กล้ายกขบวนมาโจมตีอีก เพราะอย่างไรต่อให้พวกเขาจะแค้นพวกเจ้าคีรีดวงกมลแค่ไหน แต่การชิงโอกาสไปแหล่งสถานอัศจรรย์กลับสำคัญกับพวกเขามากกว่า”