Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 3118

ตอนที่ 3118 กระบี่กำราบทั้งลาน

มีเพียงพวกสิงเจี้ยนสยาที่รู้ดีว่าหลินสวินหลุดพ้นการสับเปลี่ยนของยุคสมัยไปแล้ว เหยียบย่างบนยอดมรรคานานแล้ว ไม่ถูกเคราะห์ดับสิ้นไร้ชีพกีดกั้นอีกต่อไป!

ก็มีแต่พวกเขาที่รู้ว่าการมายังด่านนภาจตุลักษณ์คราวนี้เดิมก็เพื่อให้หลินสวินขัดเกลาตัวเอง เพื่อเตรียมแจ้งมรรคขั้นไร้ขอบเขต

และตอนนี้หลินสวินทำสำเร็จแล้ว!

ตูม!

ในสนามรบ หลังทำลายการโจมตีร่วมกันของเหล่าสัตว์ประหลาดเฒ่าได้แล้วหลินสวินก็ไม่ร่ำไรแต่อย่างใด เงาร่างปลดปล่อยอานุภาพไร้ขอบเขตโจมตีออกไป

ร่างของเขาเปล่งประกาย พลังกฎระเบียบวิวัฒน์เป็นปรากฏการณ์ประหลาดทั้งปวงเคลื่อนคล้อยอยู่รอบตัว ทุกลมหายใจ ทุกการเคลื่อนไหวล้วนมีอานุภาพเหนือใต้หล้า กวาดล้างจักรวาล

“ฆ่า!”

ชายที่ทั้งร่างถูกปกคลุมอยู่ใต้ชุดเกราะนิลเขียวคนหนึ่งตะคอกลั่น โบกทวนฟันออกมาอย่างเกรี้ยวกราด

สวบ!

ทวนเล่มนั้นเฉียบคมหาใดเทียบ คล้ายแสงคมแหวกท้องฟ้า ซัดพลังกฎระเบียบขึ้นนับไม่ถ้วน

หลินสวินยกมือขึ้นดีดนิ้ว

ปัง!

คมทวนแหลกกระจุยเหมือนกระดาษเปื่อย

ด้านหลินสวินมาถึงเบื้องหน้าชายชุดเกราะนิลเขียวผู้นั้นแล้ว ยื่นมือออกมาตบอย่างแผ่วเบาราบเรียบ

ปัง!

ชุดเกราะนิลเขียวแตกระเบิดออกก่อน จากนั้นสัตว์ประหลาดเฒ่าที่เคยข้ามเคราะห์ดับสิ้นไร้ชีพมาสี่ครั้งผู้นี้ก็ถูกฝ่ามือนี้ตบตาย แหลกสลายเป็นฝุ่นผงในทันที

ระหว่างนี้สัตว์ประหลาดเฒ่าที่อยู่ใกล้ๆ กันคนอื่นก็ลงมือโจมตีทันที แต่ถูกหลินสวินทำลายการโจมตีทั้งหมดของพวกเขาอย่างง่ายดาย

ตูม!

และเมื่อเตากระบี่ไร้ก้นบึ้งโฉบออกมา ก็สังหารเงาร่างสูงใหญ่ที่หลบไม่ทันผู้หนึ่งตายคาที่ เสียงร้องโหยหวนนั้นดังไปทั่วลาน ทำให้ผู้คนขนลุกซู่

แข็งแกร่งเกินไปแล้ว!

หลินสวินในตอนนี้ ต่อให้เผชิญหน้ากับเหล่าสัตว์ประหลาดเฒ่าก็ยังเผยอานุภาพอหังการไร้ศัตรูต้าน!

เอาชนะขั้นไร้ขอบเขตใหญ่หนึ่งคนเป็นเรื่องง่าย แต่จะฆ่าให้ตายกลับยากกว่าขึ้นสวรรค์

ทว่าตอนนี้เพียงเวลาสั้นๆ ขั้นไร้ขอบเขตใหญ่จากฝั่งเจียงหมิงสุ่ยที่ตายด้วยน้ำมือเขาก็มีสี่คนแล้ว!

นี่เป็นการล้มตายที่ร้ายแรงหาใดเทียบแล้ว

หากเป็นเมื่อก่อน การต่อสู้ในโลกบัวชะตาทุกครั้งก็มีแต่ตอนชิงแท่นมรรคบัวชะตาเท่านั้นจึงจะเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น

บัดนี้เจียงหมิงสุ่ยถูกกระตุ้นจนตาแทบหลุดจากเบ้า

“ไป!”

เขาไม่กล้าลังเลอีก กัดฟันตะคอกลั่น ตัดสินใจถอยหนี

สถานการณ์ในตอนนี้ยุ่งเหยิงไปหมดแล้ว ทำให้ความได้เปรียบที่พวกเขาเคยมีมลายไปสิ้น

ส่วนหลินสวินก็อานุภาพแก่กล้า

ในสถานการณ์เช่นนี้ ถ้าเลือกต่อสู้ต่อไปย่อมเป็นวิธีที่โง่เขลาอย่างไม่ต้องสงสัย

หลินสวินมีหรือจะให้พวกเขาจากไปต่อหน้าต่อตาเช่นนี้

“ไป!”

ดวงตาดำเขาเย็นชา กลิ่นอายทั้งร่างปะทุออกมาจนหมดสิ้นในชั่วพริบตานี้

ครืน!

ก็เห็นปราณกระบี่แปดร้อยสี่สิบล้านสายโฉบออกมาจากเงาร่างสูงโปร่งนั้นของเขา มืดฟ้ามัวดิน ม้วนตลบสิบทิศราวกับมหาสมุทรกระบี่

มหาศาลดุจเม็ดทรายในสายธาร มากมายไร้สิ้นสุด!

และปราณกระบี่ทุกแสนสายจะควบรวมเป็นกระบวนค่ายกลกระบี่กระบวนหนึ่ง ประหนึ่งโลกกระบี่ใบแล้วใบเล่า ภายในบรรจุนัยเร้นลับไร้ขอบเขต

กระบวนค่ายกลกระบี่ทุกเจ็ดสิบสองกระบวนจะกลายเป็นกระบวนใหญ่ไร้เทียมทานกระบวนหนึ่งเคลื่อนกวาดอากาศลงมา

ชั่วขณะเดียวกลางฟ้าดินมีแต่ปราณกระบี่มหาศาลไม่มีสิ้นสุด!

กระบวนท่านี้ผสานนัยเร้นลับคัมภีร์กระบี่ไท่เสวียนและมหามรรคทั้งร่างของหลินสวินทั้งหมด

และชั่วพริบตานี้…

ทุกคนในที่นั้นร้องเสียงหลง ต่างหันมองกันอย่างตกตะลึง ฟ้าดินยังจมสู่บรรยากาศน่าสะพรึงกลัวและพังพินาศยิ่ง

ไม่ว่าจะเป็นผู้ชมการต่อสู้ พวกอิงเทียนเซิง พวกสิงเจี้ยนสยา หรือพวกจอมเทพหวงหลงกับซู่หวั่นจวินที่กำลังต่อสู้อย่างดุเดือดอยู่

บัดนี้ยังตะลึงไปกับการโจมตีนี้อย่างลึกซึ้ง

ทุกที่ที่มองเห็น เจตกระบี่ไร้สิ้นสุด ไร้ขอบเขตไม่รู้สิ้น!

พรูด!

เลือดสาดกระเซ็นไปหมด ชั่วพริบตาก็ถูกเจตกระบี่ไพศาลนั้นกลบอีก

นั่นเป็นชายชราที่อยู่ใกล้ที่สุด เพิ่งหันกายหนีมาไม่ถึงพันจั้งก็ถูกเจตกระบี่ที่คล้ายกระแสโลกกำราบมาจากห้วงอากาศ จากนั้นพลันหายลับไปประหนึ่งฟองคลื่นแดงฉาน

พลังมหามรรคทั้งร่างชายชราผู้นั้นถึงกับไม่อาจต้านได้สักนิด!

กระทั่งเสียงร้องโหยหวนยังไม่ทันได้เปล่งออกมาด้วยซ้ำ!

จากนั้น…

เสียงปะทะสะท้านฟ้าดินดังสะเทือน เสียงร้องแหลม เสียงตวาดกราดเกรี้ยว เสียงสมบัติระเบิดกระจุย เสียงคำรามหดหู่ก่อนตาย… ต่างดังขึ้นเป็นระลอก

เพียงพริบตาเจตกระบี่กลบท่วมฟ้าดินนั้นก็หายลับไป

ก็ในชั่วพริบตานี้เองที่มีขั้นไร้ขอบเขตใหญ่ห้าคนถูกสังหารคาที่ คนอื่นๆ ต่างบาดเจ็บ เลือดสดๆ ไหลกระจาย

แม้แต่คนแข็งแกร่งอย่างเจียงหมิงสุ่ยยังเงาร่างทุลักทุเล สีหน้าดุร้ายโกรธเกรี้ยว ดวงตาแทบหลุดออกจากเบ้า!

“รีบไป ไป!”

เขาคำรามลั่น

ความจริงแล้วไม่ต้องให้เขาเตือนสักนิด ภายใต้การกระตุ้นของความตาย พวกเฒ่าชราที่ยังรอดอยู่เหล่านั้นแต่ละคนต่างหลบหนีลนลานบ้าคลั่ง

พวกเขาทุกคนล้วนบีบไข่มุกชะตามหามรรคแหลก หนีออกจากโลกบัวชะตาทันทีโดยไม่กล้าลังเลสักนิด กลัวแต่จะถูกหลินสวินโจมตีเข้ามา

ชั่วพริบตาเท่านั้น เจียงหมิงสุ่ยกับเฒ่าชราคนอื่นๆ ต่างหายลับไปหมด

หลินสวินนิ่วหน้าเล็กน้อย

จากนั้นสายตาเขาก็มองไปที่พวกจอมเทพหวงหลงกับจู๋เทียนจวิน

สัตว์ประหลาดเฒ่าเหล่านี้หน้าเปลี่ยนสีทันที ความหนาวเยือกผุดขึ้นในใจ จะยังกล้าอยู่ต่อได้อย่างไร ปลีกตัวถอยหนีออกไปไกลในทันที