Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 3172

ราชันวิญญาณหมอก!

พวกถูซานเหลิ่งสูดหายใจหนาวเยือก

เมื่อนานมาแล้วพวกเขาก็เคยเห็นความน่ากลัวของสิ่งมีชีวิตแสนดุร้ายนี้ รู้ดีว่านอกจากจอมมรรคไร้ขอบเขตมาด้วยตัวเอง มิฉะนั้นก็ไม่มีใครกำราบสัตว์ร้ายนี้ได้

พวกเขาหันหลังหนีตามจิตใต้สำนึกทันที ไม่กล้ารั้งอยู่โดยสิ้นเชิง

ขณะกำลังหนีถูซานเหลิ่งพลันสังเกตเห็น หลินสวินกับหญิงสาวข้างกายนั่นกลับไม่จากไป

ภาพต่อมายิ่งทำให้ถูซานเหลิ่งอึ้งงัน

ด้วยตอนนี้หลินสวินทะยานขึ้นฟ้า ถึงกับจู่โจมไปทางราชันวิญญาณหมอก!

“เขา…”

ถูซานเหลิ่งกับทุกคนข้างกายเขาล้วนหยุดเท้า สีหน้าตื่นตะลึงไปพักหนึ่ง

“เขาจะรนหาที่ตายหรือ”

มีคนเอ่ยถามโดยไม่รู้ตัว

สีหน้าทุกคนพลันแปรเปลี่ยน

ก่อนหน้านี้พวกเขาคิดล่อหลินสวินมา เดิมก็คิดยืมดาบอย่างราชันวิญญาณหมอกกำจัดหลินสวิน

แต่พวกเขากลับคิดไม่ถึงว่าวิญญาณหมอกนับร้อยนั่นไม่อาจปิดล้อมหลินสวิน แผนการของพวกเขาจบสิ้นเพียงเท่านี้ เตรียมประกาศรับความพ่ายแพ้

เดิมพวกเขาคิดว่าภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ หลินสวินคงเลือกถอยร่น ใครจะคิดว่าหลินสวินกลับพุ่งเข้าหาราชันวิญญาณหมอกนั่นด้วยตัวเอง!

สิ่งนี้อยู่เหนือความคาดหมายของพวกเขาโดยสิ้นเชิง กระทั่งรู้สึกแปลกใจอยู่บ้าง

“เคยเจอพวกหาเรื่องใส่ตัว แต่ไม่เคยเจอพวกหาเรื่องใส่ตัวเช่นนี้ นี่กลับเป็นว่าช่วยพวกเราได้มาก!”

โหย่วเจียงยิ้มเย็นขึ้นมา

เวลานี้พวกเขาต่างไม่รีบหนีแล้ว

ตูม!

ห่างออกไปหลินสวินต่อสู้ดุเดือดกับราชันวิญญาณหมอก ฟ้าดินแถบนั้นปั่นป่วน แสงมรรคพุ่งสาดเก้าชั้นฟ้าสิบแผ่นดิน ลักษณ์ประหลาดชวนตะลึง

ก็เห็นว่าบนตัวหลินสวินมีแสงมรรคอบอวล สง่างามโดดเด่น ยามขยับตัวเหมือนนายเหนือหัวผู้ยิ่งใหญ่ควบคุมหมื่นมรรคทั่วหล้า อานุภาพน่าหวาดกลัว

ส่วนราชันวิญญาณหมอกนั้นก็ไม่อาจดูถูกได้ง่ายๆ เงาร่างสูงหมื่นจั้งหลั่งชโลมด้วยไอคลุมเครือ วิวัฒน์เป็นพลังกฎระเบียบน่าเหลือเชื่อนานัปการ ปั่นป่วนฟ้าดินแถบนั้น

“ดี!”

ในการต่อสู้นัยน์ตาหลินสวินเป็นประกาย นั่นคือความรู้สึกฮึกเหิมว่าในที่สุดก็เจอคู่ต่อสู้อย่างหนึ่ง

เขาไม่เก็บงำอีก สู้กับราชันวิญญาณหมอกเต็มกำลัง

ตั้งแต่เข้าสู่โลกแปรปุถุชนจนปัจจุบัน มรรควิถีทั้งตัวเขาเลื่อนขั้นมาหลายครั้ง เคยได้รับผลมรรคแรกกำเนิดมาสองครั้ง เคยทำให้สภาวะจิตเกิดการเปลี่ยนแปลงกระทั่ง ‘จิตท่องหมื่นเร้น ใจท่องหมื่นกาล’ ในการต่อสู้กับวิชามรรคของอาจารย์เจ้าแห่งคีรีดวงกมล ทั้งเคยมองทะลุหยั่งรู้ยอดมรรคาบนตัวคู่ต่อสู้ทุกคนในการต่อสู้มหามรรค…

การเปลี่ยนแปลงแต่ละครั้งทำให้พลังต่อสู้ที่หลินสวินมียกระดับหลายครั้งนานแล้ว

กระทั่งตอนนี้ตัวหลินสวินเองยังไม่แน่ใจอยู่บ้างว่าพลังต่อสู้ของตนแข็งแกร่งถึงระดับใดกันแน่

ถึงอย่างไรกระทั่งเข้าสู่โลกมืดมนนี้เขาก็ไม่เคยเจอพวกที่พอจะประลองกันได้

ตอนนี้การปรากฏตัวของราชันวิญญาณหมอกย่อมเป็นคู่ต่อสู้ที่ไม่เลวอย่างไม่ต้องสงสัย

โดยเฉพาะยามห้ำหั่นต่อสู้กับอีกฝ่าย หลินสวินยิ่งรู้สึกได้ว่าบนตัวอีกฝ่ายมีพลังต้นกำเนิดลึกลับอยู่ ทำให้พลังของราชันวิญญาณหมอกนี้ต่างไปโดยสิ้นเชิง แข็งแกร่งจนเหนือความคาดหมาย

หลินสวินถึงขั้นสงสัย ว่าต่อให้เป็นจอมมรรคไร้ขอบเขตก็คงด้อยกว่าราชันวิญญาณหมอกนี้อยู่บ้าง

เหตุผลนั้นง่ายมาก บุคคลระดับจอมมรรคไร้ขอบเขตแค่ครองอานุภาพ ‘หมื่นมรรครวมเป็นหนึ่ง หนึ่งวิวัฒน์หมื่นมรรค’

เหมือนรูปจำลองวิชามรรคอันดับหนึ่งทั้งห้า ในระเบียบมรรควัฏจักรของโลกแปรปุถุชนที่ครองพลังระดับนี้

แต่ตอนอยู่โลกแปรปุถุชนหลินสวินก็เอาชนะพวกเขาได้ทั้งหมด!

เทียบกันแล้วพลังที่ราชันวิญญาณหมอกเผยออกมายามนี้ กลับเห็นชัดว่าแข็งแกร่งกว่าช่วงหนึ่ง

ความแข็งแกร่งนี้ใช่ว่ามาจากตัวราชันวิญญาณหมอก แต่เป็นอานุภาพจากพลังต้นกำเนิดที่ติดตัว

กล่าวอีกนัยคือราชันวิญญาณหมอกนี้กำลังยืมใช้พลังต้นกำเนิดบางอย่าง!

แต่ยิ่งเป็นเช่นนี้ก็ยิ่งทำให้หลินสวินพอใจ

คู่ต่อสู้ทั่วไปไหนเลยจะมีพลังพอจะประลองกันเช่นนี้

ตูม… โครม…

การต่อสู้น่ากลัวยิ่งกว่าเดิมแล้ว ฟ้าดินแถบนั้นกลายเป็นภาพอลหม่านพลิกตลบ

เมื่อเห็นหลินสวินห้ำหั่นกับราชันวิญญาณหมอกได้ถึงขั้นนี้ ในใจพวกถูซานเหลิ่งพลันหนาวเยือกราวตกสู่ถ้ำน้ำแข็ง

หากรู้ว่าหลินสวินแข็งแกร่งเช่นนี้ พวกเขามีหรือจะกล้าบุ่มบ่าม

กระทั่งในใจพวกเขาหลายคนยังมีความรู้สึกว่าโชคดี ด้วยก่อนหน้านี้ไม่ได้ไปปะทะกับหลินสวิน มิฉะนั้นผลลัพธ์คงเป็นสิ่งที่ใครต่างก็แบกรับไม่อยู่!

“ไป ต้องจากไปโดยเร็ว ถ้ารอจนหลินสวินรู้สึกตัว พวกเราคิดหนีก็หนีไม่พ้นแล้ว”

ถูซานเหลิ่งอยู่เฉยไม่ได้แล้ว หันหลังจะจากไป ไม่กล้าอยู่ชมการต่อสู้ต่อ

คนอื่นเห็นดังนี้มีหรือจะกล้าลังเลอีก หนีตามไปยังที่ห่างไกล

ซย่าจื้อเห็นทุกอย่างนี้อยู่ในสายตา แต่ไม่ได้ตามไปไล่ล่า เปรียบเทียบกับศัตรูพวกนั้นแล้ว นางสนใจความปลอดภัยของหลินสวินมากกว่า

ยิ่งไปกว่านั้นในโลกมืดมนนี้ ภายหน้ายังมีโอกาสจัดการศัตรูพวกนั้นอีก

ตูม!

ผ่านไปครึ่งเค่อราชันวิญญาณหมอกสูงหมื่นจั้งยืนหยัดไม่อยู่ ร่างพังทลาย ไอขุ่นมัวโหมกระหน่ำ