Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 3188

ตอนที่ 3188 ฆ่าตัวตายสิ

คำเตือนของฉือเชียนจีแฝงความเป็นห่วงและกังวลอย่างเต็มเปี่ยม

เขาไม่รู้ว่าหลินสวินมาจากโลกแปรปุถุชนถึงที่นี่อย่างไร ยิ่งไม่รู้ว่าหลินสวินในตอนนี้แตกต่างจากเมื่อก่อนนานแล้ว

ทว่ายิ่งเป็นเช่นนี้ยิ่งทำให้ในใจหลินสวินซาบซึ้ง

เปลี่ยนเป็นคนอื่น ภายใต้สถานการณ์ที่รู้ดีว่าตนถูกเก้าภาคีไท่ชูมองเป็นศัตรู ยังจะกล้าเตือนตนเหมือนอย่างฉือเชียนจีหรือ คงรีบตัดขาดความสัมพันธ์นานแล้ว!

ถึงอย่างไรขุมอำนาจของราชันไท่ชูก็กระจายไปทั่วแหล่งสถานอัศจรรย์ เรียกได้ว่าเป็นขุมอำนาจอันดับหนึ่ง ใครจะกล้าเข้ามายุ่งในน้ำขุ่นนี้

‘ผู้อาวุโส ท่านวางใจเถอะ ต่อให้พวกเขาไม่มาเล่นงานข้า ข้าก็จะไปหาพวกเขา’ หลินสวินสื่อจิตเสียงเบา

ฉือเชียนจีอึ้ง อดพูดไม่ได้ ‘เจ้าจะฝืนไม่ได้เชียว ที่นี่คือแหล่งสถานอัศจรรย์ แตกต่างจากทะเลโชคชะตาโดยสมบูรณ์’

หลินสวินกล่าว ‘ผู้อาวุโสคิดว่าข้าเป็นคนบ้าคลั่งวู่วามหรือ’

‘แน่นอนว่าไม่ใช่’

ฉือเชียนจีตอบโดยไม่คิดด้วยซ้ำ เขาพลันเข้าใจทันที อดมองหลินสวินอีกรอบไม่ได้ “เจ้ามั่นใจมากพอหรือ”

หลินสวินพยักหน้า

สายตาของฉือเชียนจีเปลี่ยนเป็นละเอียดอ่อน ไม่ได้เกลี้ยกล่อมอะไรอีก

ตั้งแต่ยามอยู่ทะเลโชคชะตาเขาก็เข้าใจการกระทำของหลินสวินแล้ว และรู้ดีว่ายามหลินสวินกล้าเผยท่าทีเช่นนี้ ย่อมต้องมีความมั่นใจ!

‘ก็ถูก ไม่ได้เจอกันแค่ไม่กี่ปี เขาก็มาถึงโลกพันเคราะห์ได้แล้ว มรรควิถีของเขาคงเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างพลิกฟ้าพลิกดินนานแล้ว…’

ฉือเชียนจีลอบกล่าวในใจ

เพียงแต่เข้าใจก็ส่วนเข้าใจ เขาดูไม่ออกว่ามรรควิถีในตอนนี้ของหลินสวินแข็งแกร่งถึงขั้นไหนแล้ว

เวลาหนึ่งถ้วยชาหลังจากนั้น

จู่ๆ…

เหนือห้วงอากาศบนแท่นเคราะห์มรรคสวรรค์ที่ถูกกลิ่นอายด่านเคราะห์แรกกำเนิดปกคลุมโดยสมบูรณ์เกิดคลื่นรุนแรงระลอกหนึ่ง จากนั้นประตูสวรรค์บานหนึ่งผุดขึ้น

“นี่… ผ่านมหาเคราะห์เก้าด่านแล้วหรือ”

ในที่นั้นฮือฮาขึ้นมาทันที สัตว์ประหลาดเฒ่าเหล่านั้นต่างเผยสีหน้าตกใจ

เพิ่งมาถึงโลกพันเคราะห์ ผู้หญิงคนนั้นก็ผ่านมหาเคราะห์เก้าด่านแล้ว ชักนำผลมรรคแรกกำเนิด ได้รับโอกาสไปจากโลกนี้!

จุดนี้ทำให้พวกเขาไม่กล้าเชื่อ

ฉือเชียนจีเองก็อดสูดหายใจสะท้านด้วยความตกใจไม่ได้ “ช่างสมกับที่เป็นผู้ที่ครอบครองกฎเกณฑ์โชคชะตา แม่นางซย่าจื้อคนนี้สุดยอดมากจริงๆ…”

“หลินสวิน ข้ารอเจ้าที่โลกสร้างยุค”

ซย่าจื้อมีเวลาเพียงทิ้งประโยคนี้ไว้ก่อนที่ร่างนางจะหายไปในประตูสวรรค์นั่น

เห็นทั้งหมดนี้หลินสวินกลับนิ่งสงบมาก

“ผู้อาวุโส ท่านเคยได้ยินเรื่องที่ราชันไท่ชูนั่นเคยได้รับบ่อเกิดแรกกำเนิดในโลกนี้ จนครอบครองเคราะห์ดับสิ้นไร้ชีพหรือไม่” เขาถาม

“แน่นอนว่าเคยได้ยิน”

ฉือเชียนจีพูด “ว่ากันว่าเรื่องนี้เป็นไปได้สูงมากว่าอาจเป็นจริง ข้าอยู่ที่นี่มาหลายปีและเคยสืบเรื่องนี้กับสหายยุทธ์มากมาย แทบจะยืนยันได้ว่าบ่อเกิดแรกกำเนิดในโลกพันเคราะห์เกี่ยวข้องกับต้นกำเนิดมรรคเคราะห์ ว่ากันถึงที่สุดเคราะห์ดับสิ้นไร้ชีพก็เป็นเคราะห์หนึ่ง หากหยั่งถึงต้นกำเนิดของเคราะห์ แน่นอนว่าย่อมเป็นไปได้สูงมากในการไปควบคุมและใช้เคราะห์ดับสิ้นไร้ชีพ”

“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ข้าจะไปลองด้วยตัวเอง”

หลินสวินพยักหน้าแล้วก้าวเดินออกไปทันที

ฉือเชียนจีอึ้งงัน อ้าปากแล้วหุบลง ซย่าจื้อยังสามารถข้ามมหาเคราะห์เก้าด่านได้ ด้วยความสามารถของหลินสวินจะข้ามไม่ได้ได้อย่างไร

และสายตาของผู้ฝึกปราณบริเวณนั้นก็ถูกหลินสวินดึงดูดทันที สีหน้าแฝงความแปลกประหลาด

ก่อนหน้านี้ซย่าจื้อได้นำพาแรงจู่โจมยิ่งใหญ่มาให้พวกเขาแล้ว ตอนนี้หลินสวินยังคิดจะขึ้นแท่นเคราะห์มรรคสวรรค์อีก นี่จะไม่ได้ผู้คนตกใจได้อย่างไร

ฟุ่บ!

เงาร่างของหลินสวินพริบไหว พลันพุ่งผ่านสายฟ้าไพศาล ปรากฏตัวบนแท่นเคราะห์มรรคสวรรค์แล้ว

เมื่ออยู่บนนั้นจริงๆ จึงพบว่าแท่นเคราะห์นี้แม้จะสูงพันจั้งแต่กลับแบ่งเป็นเก้าชั้นหิน ทุกชั้นล้วนปกคลุมด้วยกลิ่นอายบ่อเกิดแรกกำเนิดที่น่ากลัวและหนาแน่น

ครืน…

ไม่รอหลินสวินสัมผัสต่อ มหาเคราะห์ด่านที่หนึ่งก็มาเยือนแล้ว

พริบตานั้นหลินสวินรู้สึกเพียงว่ามาถึงโลกที่ว่างเปล่าแห่งหนึ่ง กลิ่นอายด่านเคราะห์ไร้สิ้นสุดกลายเป็นหมู่ดาวมากมายพุ่งเข้าใส่ตน

หลินสวินรู้สึกเพียงว่าตนเหมือนฝุ่นเม็ดหนึ่ง

เศษฝุ่นเทียบกับดวงดาวแล้ว เป็นความต่างราวกับฟ้ากับดินอย่างแน่นอน

แต่ตอนนี้กลับมีดวงดาวที่แปรจากพลังด่านเคราะห์ไพศาลดวงพุ่งมาทางเขา ภาพนั้น ช่างทำให้คนสิ้นหวังจริงๆ

หลินสวินไม่ได้ถอยหนี แต่ยืนอยู่ตรงนั้นทั้งอย่างนั้น

โครม!

ดวงดาวด่านเคราะห์ดวงหนึ่งส่งเสียงดังสนั่น ถูกฝ่ามือของเขาตบจนแหลกละเอียด แสงเคราะห์สาดกระเซ็นทั่วฟ้า

ดูเหมือนสบายๆ มาก ทว่าจากนั้น มีดวงดาวนับไม่ถ้วนโจมตีมาอย่างแน่นขนัด ท่วมท้นเงาร่างของหลินสวินในทันที

ตูม… ตูม โครม…

ในฟ้าดินปานว่างเปล่านั้นมีเสียงดังไม่หยุด ราวกับสายฟ้าจำนวนมหาศาลกำลังสั่นไหว สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่า ตำแหน่งที่หลินสวินยืนอยู่ตอนแรก ดวงดาวที่แน่นขนัดระเบิดออก เลิกกระแสแสงเคราะห์ที่ไม่มีที่สิ้นสุดขึ้น แต่จากนั้นก็มีดวงดาวมากมายพุ่งมาอีก

ทำให้ในฟ้าดินผืนนั้นเต็มไปด้วยแสงเคราะห์และเสียงอึงอลที่ไม่มีที่สิ้นสุด

ก็ไม่รู้นานเท่าไร……

โครม!

หุบเหวใหญ่แห่งหนึ่งปรากฏขึ้น เริ่มแรกมีขอบเขตเพียงสิบจั้ง จากนั้นกลายเป็นร้อยจั้ง พันจั้ง หมื่นจั้ง…ในระหว่างนี้ ดวงดาวด่านเคราะห์นับไม่ถ้วนถูกกลืนกินราวกับวัวโคนจมทะเลอย่างไรอย่างนั้น

จนสุดท้าย ฟ้าดินผืนนั้นถูกกลืนกิน แสงเคราะห์และดวงดาวหายไปทั้งหมด!

มหาเคราะห์ด่านที่หนึ่ง กลับถูกกลืนกินในคราเดียว!

หุบเหวใหญ่กลืนกินฟ้านั่นค่อยๆ ย่อเล็กลงท่ามกลางเสียงคำรามระลอกแล้วระลอกเล่า สุดท้ายกลายเป็นเงาร่างที่สูงใหญ่ของหลินสวิน

พลันเห็นว่า ผิวหนังทั่วตัวเขาแสงเคราะห์ไหลเคลื่อน กลิ่นอายทำลายล้างแพร่กระจาย ราวกับเทพที่เดินออกจากด่านเคราะห์ อานุภาพยากจะคาดเดา

ตอนนี้ การหยั่งรู้ที่น่าแปลกประหลาดมหัศจรรย์มากมายพลุ่งพล่านขึ้นในใจหลินสวิน นั่นเป็นนัยเร้นลับของต้นกำเนิดแห่งเคราะห์