Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 3234

ตอนที่ 3234 เมื่อตายจึงเกิด นิพพานแล้วเกิดใหม่

ก่อนการประลองครั้งนี้จะเปิดม่าน จักจั่นทองสงบนิ่งมากมาโดยตลอด

เขาเหมือนเป็นคนนอก ไม่สนใจการประลองที่เรียกได้ว่าน่ากลัวที่สุดตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบันนี้

ทว่ายามเขาลงมือกลับเรียกลมเรียกฝนได้

พริบตานั้นที่ใช้ชีวิตของโพธิมาก่อกวนสภาวะจิตของหลินสวิน ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงน่าตกใจ

การเปลี่ยนแปลงก็หมายถึงโอกาส

ไท่ชูฉวยโอกาสเคลื่อนไหว โจมตีหลินสวินจนอันตรายถึงชีวิต!

ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วเกินไป

ยามพวกเฉินซี เฉินหลินคง โพธิเข้าใจกระจ่าง สถานการณ์ทั้งหมดก็เกิดการเปลี่ยนแปลงแล้ว

‘ที่แท้ไพ่ลับของเจ้าลัทธิก็คือจักจั่นทองนี่…’

แม้แต่อีกาดำก็เพิ่งมีปฏิกิริยาตอบสนองในยามนี้ ในใจสั่นไหว ตกตะลึงกับการลงมือของจักจั่นทองเช่นกัน

ก่อนหน้านี้ใครๆ ต่างคิดว่าจักจั่นทองเป็นเพียงขั้นไร้ขอบเขตสัมบูรณ์คนหนึ่งเท่านั้น ใครจะคิดว่ายามเขาลงมือกลับพลิกสถานการณ์ของการประชันหมากครั้งนี้อย่างง่ายดาย

เขาไม่ใช่ขั้นไร้ขอบเขตสัมบูรณ์แล้วอย่างไม่ต้องสงสัย แต่เป็นคนที่สามารถเทียบไท่ชู เฉินซี บรรพจารย์วานร และหลินสวินได้!

ก็เพราะเช่นนี้เขาจึงสามารถกุมตัวโพธิอย่างง่ายดาย

“จักจั่นทอง ข้าอุตส่าห์มองเจ้าเป็นสหาย ไม่คิดว่าเจ้ากลับไร้ยางอายและต่ำทรามเช่นนี้!”

เฉินหลินคงเดือดดาลยิ่ง ถูกภาพนี้กระตุ้น

“นี่คือการประชันหมาก เป็นการต่อสู้มหามรรค จะเรียกว่าไร้ยางอายและต่ำทรามได้อย่างไร เฉินหลินคง อย่าให้ความโกรธส่งผลกระทบต่อสภาวะจิตของเจ้า ไม่เช่นนั้นจะถูกอีกาดำโจมตีจนพินาศ”

จักจั่นทองสีหน้านิ่งสงบ

เขาเว้นช่วงไปก่อนเอ่ยต่อ “อีกทั้งข้าไม่ใช่คนทรยศ ตั้งแต่แรกข้ากับทุกท่านมีจุดยืนแตกต่างกัน เมื่อก่อนพวกเราสามารถเป็นมิตรต่อกันได้ แต่ในการต่อสู้มหามรรคกลับเป็นได้แค่ผู้ที่ยืนอยู่คนละด้านกัน”

พูดถึงตรงนี้เขาถอนหายใจเบาๆ คราหนึ่ง “นี่ก็คือการต่อสู้มหามรรค”

สายตาของเขามองไปยังตำแหน่งที่ไท่ชูและหลินสวินยืนอยู่ห่างออกไป

ความจริงตอนนี้ทุกสายตาแทบจะจับจ้องไปตรงนั้น

……

พูดแล้วเหมือนช้า ความจริงทุกอย่างเกิดขึ้นในเวลาอันสั้น

หลังจากสภาวะจิตของหลินสวินปรากฏความสับสนเสี้ยวหนึ่งจนถูกไท่ชูฉวยโอกาสทำร้ายบาดเจ็บสาหัส เมื่อสารกาย พลังชีวิต และจิตวิญญาณถูกตัดออก ร่างเนื้อก็แตกสลายไปด้วย สูญเสียพลังชีวิตทั้งหมด

แม้แต่จิตวิญญาณของเขายังอ่อนแอหาใดเปรียบ

สารกาย พลังชีวิตและจิตวิญญาณ คือสามสิ่งสำคัญของชีวิต และจิตวิญญาณก็คือที่สถิตของ ‘จิต’

ทว่าสิ่งที่ทำให้ผู้คนตกใจคือ ในร่างมรรคและจิตวิญญาณที่ราวกับสูญเสียพลังชีวิตของหลินสวิน กลับมีพลังชีวิตที่ยิ่งใหญ่กำลังแปรสภาพ นั่นคือพลังของนัยเร้นลับนิพพาน

และเป็นต้นกำเนิดสำคัญของมหามรรคทั้งหมดของหลินสวิน

และตอนนี้เมื่อหลินสวินถูกโจมตีจนอันตรายถึงชีวิต ในช่วงสำคัญนี้พลังของนัยเร้นลับนิพพานปรากฏการแปรสภาพที่แปลกประหลาดมหัศจรรย์ที่ ‘เมื่อตายจึงเกิด’

ทว่าอย่างไรบาดแผลของเขาก็รุนแรงเกินไป เหมือนตะเกียงดวงหนึ่งกลางลมพายุ มีความเป็นไปได้ที่จะถูกดับตลอดเวลา

ไท่ชูจะไม่ให้โอกาสหลินสวินได้นิพพานแล้วเกิดใหม่ ดังนั้นหลังจากทำร้ายจนหลินสวินบาดเจ็บสาหัส เขาก็ลงมืออีกครั้ง

ทว่าเวลานี้เองเงาร่างงดงามสายหนึ่งโจมตีเข้ามาจากไกลๆ ทวนกระดูกขาวในมือแทงทะลุกลางอากาศ เร็วจนน่าเหลือเชื่อ ประหนึ่งผลาญชีวิตไปสิ้น ทำให้การโจมตีนี้ดูแข็งกร้าวและน่ากลัวเป็นพิเศษ

คนผู้นี้ย่อมเป็นซย่าจื้อ

สีหน้าของนางยังคงนิ่งสงบ ใบหน้างดงามไร้ที่ติไม่เห็นคลื่นอารมณ์สักนิด ทว่าในดวงตาคู่นั้นกลับเต็มไปด้วยเพลิงจากความเคียดแค้น

นางไม่กลัวเป็นตาย ไม่กลัวอะไรทั้งสิ้น ใส่ใจเพียงหลินสวินที่สุด

ตั้งแต่เมื่อนานมาแล้วนางก็เคยพูดไว้ ว่าชีวิตนี้จะร่วมรุกร่วมถอย ร่วมเป็นร่วมตายกับหลินสวิน!

และเวลานี้เห็นซย่าจื้อโจมตีมาอย่างไม่กลัวตาย ทว่าไม่รอไท่ชูลงมือจักจั่นทองก็ถอนหายใจเบาๆ “แม่นางน้อย เหตุใดต้องลำบากด้วยเล่า”

ยามเสียงดังขึ้นเขาก็ยื่นมือคว้าออกมาแล้ว

ร่างซย่าจื้อหยุดนิ่งทันที จากนั้นทะยานออกไปอย่างไม่อาจควบคุมได้มาอยู่ข้างกายจักจั่นทอง ถูกกักขังไว้ตรงนั้นอย่างมั่นคง

“วางใจเถอะ ชีวิตของเจ้ามาจากต้นชีวิตอัศจรรย์ จะว่าไปข้ายังมองดูชาติที่แล้วของเจ้าเติบใหญ่ ย่อมไม่ฆ่าเจ้า”

จักจั่นทองเอ่ยเสียงเบา

ดวงตาของซย่าจื้อจ้องหลินสวินที่อยู่ห่างออกไปไม่กะพริบ แววตาอึมครึมโดยพลัน เผยท่าทางสูญสิ้นทดท้อ

โศกเศร้าจนใจสลาย

หากหลินสวินตาย นางจะไม่อยู่อย่างโดดเดี่ยว!

ไท่ชูที่ไม่ได้ถูกรบกวนใดๆ ยื่นมือไปปกคลุมตัวหลินสวินแล้ว

เขารอคอยมาไม่รู้นานเท่าไร สิ่งที่ต้องการก็คือ ‘ผลมรรค’ ที่หลินสวินหลอมออกมา!

ชั่วขณะนี้ก็เหมือนช่วงเวลาแห่งความมืดมน เวลาเหมือนหยุดชะงัก

หัวใจของเฉินซีจมดิ่ง ตั้งแต่ต้นจนจบเขาคิดว่าหลินสวินเป็นตัวแปรที่ไม่เคยมีมาก่อน คิดว่าแม้ปรากฏตัวแปรอื่นๆ บ้างก็จะต้องมาจากไท่ชู

แต่คิดไม่ถึงว่าจักจั่นทองกลับกลายเป็นตัวแปรที่พลิกสถานการณ์ของการประชันหมาก!

เฉินหลินคงตาเบิกโต เขาแค้นการทรยศของจักจั่นทอง รับไม่ได้ที่จักจั่นทองซึ่งถูกตนมองว่าเป็น ‘สหายมรรค’ กลับเป็นศัตรูที่ยืนอยู่คนละฝั่ง

สีหน้าของโพธิเผยความโศกเศร้าและขมขื่น

วางแผนมาหมื่นกาล รอคอยมาถึงตอนนี้ ไม่เคยคิดว่าสุดท้ายกลับเป็นเพราะเขา ทำให้หลินสวินพลอยลำบากไปด้วย ทำให้ต้องเผชิญเคราะห์พิบัติเช่นนี้

นี่ทำให้ในใจเขารู้สึกผิดอย่างบอกไม่ถูก

เขารู้สึกไม่สงบใจยิ่งมานานแล้ว ทั้งสังหรณ์ว่าเคราะห์สังหารนั่นเป็นไปได้สูงมากว่าจะพุ่งมาที่ตน ตอนแรกจึงเตรียมจ่ายค่าตอบแทนด้วยชีวิตไว้แล้ว

แต่กลับไม่เคยคิดว่าเคราะห์สังหารนี้จะมาจากมือจักจั่นทองที่เขาเคยชื่นชม มองเป็นสหายรู้ใจและสหายมรรค!

ตูม!

พลังของไท่ชูปกคลุมทั้งร่างของหลินสวิน ดำเนินการหลอมเต็มกำลัง หมายตัดแยกวิชามรรคทั้งหมดของหลินสวินออก

ทว่าตอนนี้เองกระบี่ครวญสายหนึ่งดังจากบนร่างหลินสวิน

ฉัวะ!

ปราณกระบี่สายหนึ่งพุ่งออกมา ฟันพลังของไท่ชูออกทั้งอย่างนั้น ภายใต้สถานการณ์ที่ไม่ทันตั้งตัว ปราณกระบี่นั่นยิ่งรุนแรง ฟันจนไท่ชูกระเด็นออกไป

ร่างของเขาแทบถูกฟันอผ่า!

การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกะทันหันทำให้สีหน้าของไท่ชูเปลี่ยนไปทันที จิตมรรคเกิดความเดือดดาลที่บอกไม่ถูกในชั่วขณะนี้!