Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ นิยาย บท 529

สรุปบท ตอนที่ 529: Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์

ตอนที่ 529 – ตอนที่ต้องอ่านของ Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์

ตอนนี้ของ Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ โดย Internet ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายกำลังภายในทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง ตอนที่ 529 จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

Battling Records of the Chosen One บันทึกศึกผู้กล้าท้าสวรรค์ – ตอนที่ 529
ตอนที่ 529
โดย
ProjectZyphon
หมัดนั้นเรียบง่าย แน่วนิ่ง ไม่มีกลิ่นอายเผาผลาญแม้เศษเสี้ยว แต่กลับมีอานุภาพยิ่งใหญ่กว้างขวางไร้ขีดจำกัด ราวกับสามารถทะลุผ่านอดีตปัจจุบัน มุ่งตรงไปข้างหน้าอย่างอาจหาญ บดขยี้ทุกสรรพสิ่ง!

ตึง!

มือใหญ่ที่เอื้อมลงมาถูกหมัดเดียวซัดกระจายกลายเป็นฝนแสง

จากนั้นฝนแสงที่แตกกระจายก็ถูกลมหมัดลบล้างไป

ที่น่ากลัวที่สุดคือ หมัดพุ่งไปอย่างไร้สิ่งกีดขวาง ซัดตรงไปยังร่างกำยำซึ่งอยู่ไกลออกไป เรียบง่าย ตรงไปตรงมา และเผด็จการ!

นี่พอที่จะทำให้โลกสั่นสะเทือน นั่นเป็นถึงพลังแห่งราชันระดับสังสารวัฏ แต่เวลานี้กลับถูกหมัดที่จู่ๆ ก็โผล่มาซัดกระจาย

ทุกคนต่างตะลึงงันอยู่ตรงนั้น เดิมทีการปะทะกันระดับนี้ แค่เพียงผลกระทบที่กระจายออกมาก็เพียงพอจะทำลายสรรพสิ่งให้กลายเป็นจุณ กำจัดสิ่งมีชีวิตที่อยู่ตรงนั้นทั้งมวล

เพียงแต่ภายใต้การควบคุมของลมหมัดนั่น ทั้งหมดล้วนถูกคลี่คลายจนมองไม่เห็น!

นี่เป็นพลังที่แข็งแกร่งระดับไหนกัน ถึงสามารถทำได้ถึงขั้นนี้

ผู้แข็งแกร่งระดับหยั่งสัจจะเหล่านั้นพลุ่งพล่านถึงขีดสุด ตระหนักได้ว่าในช่วงเวลาคับขันเช่นนี้ ต้องมีราชันระดับสังสารวัฏผู้อยู่ในระดับเดียวกันอีกคนมาเยือนแน่นอน!

แต่กับตระกูลเหยาที่อยู่ฝั่งตรงข้าม เหล่าคนในตระกูลราวกับถูกฟ้าผ่า ต่างงุนงงกันอยู่ตรงนั้น ราชันระดับสังสารวัฏออกมือเองแต่ถูกคนสกัดกั้นไว้ได้?

นี่เป็นไปได้อย่างไร

โดยเฉพาะเหยาทั่วไห่ ก่อนหน้าเขายังอิ่มเอมยินดี เวลานี้สีหน้ากลับเปลี่ยนไปอย่างมาก ตัวแข็งทื่อไปหมด เดิมคิดว่าสถานการณ์ถูกชี้ชัดไว้แล้ว หลินสวินต้องไม่อาจต้านลิขิตสวรรค์ได้แน่ แต่ใครจะคิดว่าจะเกิดเหตุไม่คาดฝันเช่นนี้ขึ้น

เห็นจะมีเพียงหลินสวินที่ยังคงนิ่งสงบ แต่ในส่วนลึกของจิตใจ ไม่มีใครสังเกตเห็นว่าความจริงแล้วเขาก็ตื่นเต้นถึงขีดสุดเช่นกัน เพียงแต่เวลานี้ในที่สุดก็ผ่อนคลายลงได้

“หนิงปู้กุย!”

ร่างกำยำนั่นประหลาดใจอยู่บ้าง ทั่วร่างปรากฏแสงน้ำเลื่อมพรายน่าพรั่นพรึง เปรียบดั่งสมุทรเทพยืนตระหง่านบนผืนน้ำกว้างขวางสุดลูกหูลูกตา ระลอกคลื่นม้วนซัดสาดอบอวลไปทั่วร่าง

“เหอะๆ ข้าก็ว่าใครช่างหน้าไม่อายเช่นนี้ ถึงขั้นลงมือกับเด็กคนหนึ่งอย่างไร้ยางอาย ที่แท้ก็เจ้าเรือดเฒ่ารักตัวกลัวตายอย่างเจ้านี่เอง! คิดไม่ถึงว่าเจ้าถึงกับกล้าข้ามชายแดนจากจักรวรรดิมืดมาลำพองในจักรวรรดิจื่อเย่าของข้า เช่นนั้นวันนี้ก็จงตายอยู่ที่นี่ซะเถอะ!”

ทันใดนั้นเสียงหัวเราะหยาบกระด้างหนึ่งดังก้องขึ้น ปั่นป่วนเก้าชั้นฟ้า คลื่นเสียงแผ่ขยายเป็นวงกว้าง สั่นสะเทือนจนเหล่าคนตระกูลเหยาสับสนมึนงง เลือดลมสูบฉีดทั่วร่าง แทบจะถูกช่วงชิงจิตวิญญาณ!

ราชันเลือดเหล็กหนิงปู้กุย!

ทุกคนต่างตกตะลึงคาดไม่ถึง ผู้ที่ออกมือถึงกับเป็นบุคคลในตำนานอย่างราชันเลือดเหล็กคนนี้!

เขาเคยสาบานว่า ชีวิตนี้อยู่เพื่อการต่อสู้ แม้ตายก็ต้องหนุนนอนบนภูเขาศพทะเลเลือด เทียบท้านภา หลับใหลไปกับปฐพี!

ราชันผู้นี้ชั่วชีวิตคร่ำหวอดในการศึก ยกทัพปราบปรามกลางสมรภูมิ สั่นสะเทือนเก้าชั้นฟ้าสิบทิศ แต่มาวันนี้กลับปรากฏตัว จะไม่ให้ผู้คนสั่นสะท้านได้อย่างไร

แม้แต่หลินสวิน หลังได้ยินเสียงหัวเราะองอาจผึ่งผายหาใดเปรียบของหนิงปู้กุย ภายในใจก็ปั่นป่วนไม่หยุด คำว่าราชันคืออย่างนี้นี่เอง!

ครืน!

ยังไม่ทันสิ้นเสียง ร่างสูงใหญ่ผ่าเผยร่างหนึ่งปรากฏบนผืนฟ้าก่อนตวาดลั่น “เจ้าเรือดเฒ่า ไสหัวมาสู้กันสักตั้ง!”

อานุภาพผงาดผยอง ราวเทพสงครามเหลือบมองลงมายังมนุษยโลก

“หึ เหตุใดจะไม่กล้า คิดจริงๆ หรือว่าที่ข้าไม่ได้ออกมาข้างนอกหลายปีเป็นเพราะกลัวเจ้าหนิงปู้กุย”

ร่างกำยำนั่นแค่นเสียงเย็นชา ยังไม่ทันเห็นเขาเคลื่อนไหว ทั้งร่างก็หายไปกลางอากาศ พุ่งขึ้นไปเหนือชั้นฟ้า

“ฮ่าๆๆ วันนี้ข้าจะสังหารเจ้าเฒ่าหน้าด้านอย่างเจ้า ดูซิว่าเจ้าจะยังกล้าปากแข็งอยู่ไหม!”

หนิงปู้กุยหัวเราะร่า ก้าวเท้าไปกลางอากาศและตามขึ้นไป

ทันใดนั้นเองบนผืนฟ้าก็เปิดฉากการต่อสู้สะเทือนใต้หล้าของราชันระดับสังสารวัฏ แต่ด้วยระยะที่ห่างไกลกันเกินไป เสมือนกำลังสู้รบอยู่ในหมู่ดาวเหนือฟากฟ้า ทำให้ผู้คนมองเห็นไม่ถนัด

เพียงแต่ได้ยินเสียงสั่นสะเทือนเป็นระลอกราวเสียงคำรามของภูตผีปีศาจ แหวกทลายชั้นบรรยากาศถาโถมทั่วทศทิศ

ทั้งมีสายรุ้งศักดิ์สิทธิ์เรืองแสงเหลือคณานับ เปล่งประกายเจิดจรัสไขว้พาดอยู่นอกผืนฟ้า ประหนึ่งฝนแสงอันเกิดจากดารามากมายที่แตกสลาย น่าพรั่นพรึงหาใดเปรียบ

นี่คือการต่อสู้ระหว่างราชันระดับสังสารวัฏ!

หากปะทุขึ้นบนโลกเพียงครั้ง นั่นต้องเป็นภัยพิบัติราวมหาพิบัติวันสิ้นโลกฉากหนึ่งเป็นแน่ สามารถทำลายใต้หล้าลงได้อย่างง่ายดาย พาให้สรรพชีวิตทุกข์ทรมานแสนสาหัส

มีเพียงกรีธาทัพไปเหนือน่านฟ้าเท่านั้น จึงจะสามารถหลีกเลี่ยงคลื่นสะเทือนที่ก่อให้เกิดโศกนาฏกรรมบนโลกมนุษย์นี้ได้

ทุกคน ณ ที่นั้นต่างตกตะลึง

ไม่ว่าจะเป็นมิตรหรือศัตรู ต่างก็ไม่อาจจินตนาการได้ว่าในวันนี้ ในจังหวัดชิงเฟิงแห่งนี้ ถึงกับมีบุญวาสนาได้เห็นการต่อสู้ของราชันระดับสังสารวัฏด้วยตาตนเอง!

ในอดีตที่ผ่านมาแม้แต่บนสมรภูมิชายแดนนั่น น้อยมากที่จะเกิดการปะทะกันระดับนี้ เนื่องจากความเสียหายที่เกิดนั้นใหญ่โตเกินไป

“เจ้า เหยาทั่วไห่เป็นประชาชนของจักรวรรดิ กลับลอบสมคบคิดกับเผ่ามืด เจตนาไม่ซื่อ เจ้าควรรู้ว่านี่เป็นโทษทรยศแผ่นดิน! ต้องประหารเก้าชั่วโคตร”

ทันใดนั้นหลินสวินก็ลุกขึ้นตะโกนดังลั่น

เพียงประโยคเดียวก็ทำให้เหล่าผู้แข็งแกร่งระดับหยั่งสัจจะตกใจตื่น ปลุกคนตระกูลเหยาที่อยู่ในอาการตกตะลึงตรงหน้านั้นให้ตื่นขึ้น

ชั่วขณะเดียว ผู้คนมากมายในที่นั้นสีหน้าพลันเปลี่ยนสี!

สำหรับจักรวรรดิ เผ่ามืดคือศัตรูตัวฉกาจที่สุดของมนุษยชาติ ตั้งแต่โบราณมาจนถึงปัจจุบันไม่รู้มีผู้แกล้วกล้าเท่าไหร่ที่ตายในสงครามชายแดน ทุ่มเทและเสียสละไม่รู้เท่าไหร่ จึงสามารถนำสันติสุขเฉกเช่นวันนี้กลับมาให้จักรวรรดิ

แต่มาวันนี้ ในฐานะหัวหน้าตระกูลเหยา หนึ่งในผู้ฝึกยุทธ์ระดับหยั่งสัจจะที่มีชื่อเสียงมากที่สุดของมณฑลซีหนานแห่งจักรวรรดิ เหยาทั่วไห่กลับลอบสมคบคิดกับเผ่ามืด เชิญราชันของเผ่ามืดคนหนึ่งมาจัดการกับหลินสวิน นี่ไม่ต่างอะไรกับการทรยศแผ่นดิน!

หากแพร่ออกไป ตระกูลเหยาทั้งหมดต่างต้องตกเป็นเป้าโจมตี ถูกมองว่าทรยศบ้านเมืองต้องลงโทษประหารชีวิต!

คำพูดของราชันเลือดเหล็กหนิงปู้กุยเมื่อครู่ ได้พิสูจน์แล้วว่าทั้งหมดคือเรื่องจริงอย่างไม่ต้องสงสัย ทำให้คนตระกูลเหยาพวกนั้นคิดโต้แย้งก็ไม่อาจทำได้

“ฆ่า! สังหารเจ้าหนอนบ่อนไส้ต่างเผ่าที่แฝงตัวอยู่ในจักรวรรดิซะ!”

“น่าชังนัก ประชาชนแห่งจักรวรรดิที่น่าเกรงขาม กลับเป็นเศษสวะขายชีวิตให้ต่างเผ่า พวกเจ้าตระกูลเหยามีโทษถึงตายจริงๆ!”

“สวรรค์ มีคนต้องการทำลายล้างตระกูลเหยาหรือ”

จังหวัดชิงเฟิงตกอยู่ในความสั่นสะเทือนครั้งใหญ่

กลางสมรภูมิ หลินสวินเองก็เคลื่อนไหวเช่นกัน ผมดำปลิวสยาย เท้าเหยียบก้าวย่างชือน้ำแข็ง ก้าวผ่านความว่างเปล่าพุ่งไปยังเหยาทั่วไห่ราวอสนีบาต

“เหยาทั่วไห่ วันนี้เจ้าต้องตายด้วยมือข้า!”

ท่ามกลางเสียงเย็นเยียบ หลินสวินสะบัดชายเสื้อคราหนึ่ง เสามังกรจตุลักษณ์เปลี่ยนเป็นสายรุ้งศักดิ์สิทธิ์ตกลงมาจากฟากฟ้า กักขังเหยาทั่วไห่ไว้

ครืน!

พริบตาเดียวก็ตัดขาดจากโลกภายนอก ในเขตแดนมายาเหลือเพียงหลินสวินและเหยาทั่วไห่สองคน

“เหอะๆ อาศัยคนอย่างเจ้า? ไม่ต้องพูดถึงว่าเมื่อกี้เจ้าเพิ่งได้รับบาดเจ็บ ต่อให้เป็นตอนที่สภาพสมบูรณ์ สำหรับข้าแล้วเจ้าก็เป็นแค่มดตัวหนึ่ง!”

เหยาทั่วไห่ยิ้มเย็น เขาติดอยู่ในนี้ คราแรกก็ตกใจ แต่ในไม่ช้ากลับยินดี เพราะพบว่าในเขตแดนมายานี้มีหลินสวินเพียงคนเดียว เปรียบเทียบกับโลกภายนอกแล้ว กลับเป็นว่าภยันตรายน้อยกว่ามาก

เคร้ง!

หลินสวินไม่แม้แต่จะพูดมากความ กลางฝ่ามือพลันปรากฏทวนยาวหนึ่งจั้งสองฉื่อเล่มหนึ่ง ตัวทวนสีเทาสนิทขมุกขมัวปรากฏกระบวนรอยสลักวิญญาณลึกลับแน่นขนัดรอยแล้วรอยเล่า

หลังจากนั้นก็พัฒนาเป็นชุดศึกชุดหนึ่งปกคลุมไปทั่วร่างหลินสวิน

พริบตาเดียวเท่านั้น พละกำลังทั่วกายหลินสวินพลันเพิ่มมากขึ้นถึงระดับน่าสะพรึง ประดุจดังเทพสังหารองค์หนึ่ง เต็มไปด้วยกลิ่นอายแห่งการทำลายล้าง

“ชุดศึกสลักวิญญาณ?”

เหยาทั่วไห่ม่านตาหดรัดตัว ในใจสั่นสะท้าน กล่าวอย่างตกตะลึง “นี่คงไม่ใช่ ‘อาสัญสลาย’ ที่เจ้าหลอมขึ้นหรอกกระมัง”

ฉัวะ!

หลินสวินคร้านจะพูดมากความ ทวนยาวดั่งมังกรเปลี่ยนเป็นเงาแสงไพศาลนับหมื่นนับพันพุ่งพิฆาตออกไป

หลายวันมานี้ ในใจเขาสะสมความโกรธแค้นและความเกลียดชังอย่างไม่มีที่สิ้นสุดมาโดยตลอด วันนี้หากไม่ปลิดชีพเหยาทั่วไห่ด้วยมือตนเอง หลินสวินไม่อาจให้อภัยตนเองได้เป็นแน่

ครืน!

เงาทวนทบเป็นชั้นๆ ประหนึ่งพันคีรีทับซ้อนบีบอัดเข้ามา ดุดันรุนแรง ทำให้อากาศปั่นป่วนสับสน เกิดเสียงระเบิดดังสนั่นเสียดแก้วหู

“เหอะๆ ไอ้หนูอย่างเจ้าช่างหลงระเริงเสียจริง คิดหรือว่าอาศัยชุดศึกสลักวิญญาณชุดเดียวก็จะสามารถชนะข้าได้ ในเมื่อเจ้าส่งมาให้ถึงที่ เช่นนั้นก็ทิ้งชีวิตน้อยๆ เอาไว้ที่นี่ซะเถอะ!”

เหยาทั่วไห่หัวเราะเบาๆ ก่อนบุกโจมตีอย่างเหี้ยมหาญ

นัยน์ตาเขาฉายแววโลภโมโทสันร้อนแรงวูบหนึ่ง รู้ว่าหากสามารถนำ ‘อาสัญสลาย’ มาไว้ในมือได้ รวมกับพลังระดับหยั่งสัจจะของตน ไม่แน่ว่าวันนี้อาจสังหารเป็นทางโลหิตเส้นหนึ่ง หนีออกจากสถานการณ์เลวร้ายนี้ไปได้!

……………………