บัญชามังกรเดือด นิยาย บท 1083

เถิงจู้ทั้งคนนั้น ตอนนี้ที่ยังตกอยู่ในอาการตกใจและถูกหลอกอยู่ และยากที่จะดึงสติคืนมาได้

จนกระทั่ง เถิงธงนั้นถามถึงความลับของ ปิ่นปักผมกระดูก เธอนั้นตกใจเหมือนเห็นผี และเอ่ยส่ายหัว “ฉันนั้นไม่รู้ถึงมนต์การเป่าปิ่นปักผมกระดูกหรอกนะ นั่นเป็นของของคุณปู่ ใช้เพียงแค่เอาไว้รำลึกถึงเขา และไม่ได้มีประโยชน์อะไร”

“ไร้สาระ！”

เถิงธงเอ่ยออกมาด้วยความโกรธ“เธอยัยเด็กน้อยนี่ ไม่เข้าใจอะไรเลยนะ！”

“ปิ่นปักผมกระดูกนั้น จะต้องเกี่ยวข้องกับตำรากู่อย่างแน่นอน！จะมีแต่เจ้าของเท่านั้นแหละถึงจะมีคุณสมบัติที่จะใช่มันได้！”

“เจ้าบอกว่าไม่มีสูตรลับหรอ？หลอกผีสะเถอะ！”

“ฉันนั้นไม่รู้สูตรท่องมนต์ของปิ่นนั้นจริงๆนะ ท่านคืนมันให้ฉันเถอะ！”เถิงจู้รีบเอ่ยออกมา และคิดอยากที่จะเอาปิ่นปักผมกระดูกคืนมาให้

เถิงธงนั้นได้ใช้ตีนถีบเถิงจู้ออก หลังจากนั้นก็เหยียบเธอไว้ใต้ตีน “ยัยบ้านี่ ข้านั้นไม่ได้มาเล่นตลกกับเธอหรอกนะ”

“วันนี้หากเจ้านั้นไม่ยอมบอกสูตรลับปิ่นปักผมกระดูกมา ข้าจะหักกระดูกของเจ้า เหมือนข้าในปีนั้น ที่โดนเจ้าเถิงหมิงไล่ออกจากสำนัก！”

เมื่อเอ่ยแล้ว เถิงธงนั้นก็ออกแรงที่เท้า

ส่วนเถิงจู้ที่โดนเหยียบเจ็บอย่างทรมานมาก เลยทำได้เพียงแค่กัดฟันเอาไว้

แรงของเถิงธงนั้นเป็นที่น่าตกใจเป็นอย่างมาก และภายในใจของเขานั้นเต็มไปด้วยความโกรธแค้น

และภายในใจนั้นอยากที่จะได้ตำรากู่มา และบนใบหน้าของเขานั้นไม่ได้มีความเมตตาหลงเหลืออีกต่อไป！

และสายตานั้นมองไปที่เถิงจู้ ที่โดนเหยียบเท้าจนกระดูกแทบหัก ก่อนที่ชะนีขาวที่อยู่ข้างๆ ทันใดนั้นก็ได้ฟื้นขึ้น

ถึงแม้ว่ามันนั้นจะอยู่ในอาการเมาเหล้า แต่ว่ากลับอยากที่จะปกป้องเถิงจู้ ก่อนที่จะพุ่งทะยานเข้ามาหาเถิงธง

เถิงธงนั้นได้หลบไปที่ด้านข้าง และชะนีขาวนั้นก็จับคว้าอากาศ และตกลงไปจากเรือ แล้วตกลงไปในแม่น้ำ

แต่ว่าเพราะที่ชะนีขาวนั้นได้พุ่งเข้ามา ทำให้เถิงธงนั้นปล่อยขาจากข้อเท้าของเถิงจู้ ก่อนที่จะได้ช่วยเหลือเธอนั้นจากการที่กระดูกเกือบจะหัก

เถิงจู้นั้นจึงได้ไปดิ้นรนอยู่ข้างๆ แต่ว่าเธอลืมว่าเธอนั้นอยู่บนเรือ ก่อนที่จะดินจนทำให้ตกลงไปในน้ำเหมือนกัน

แม่น้ำที่เย็นชา ทันใดนั้นก็ได้เข้าไปในจมูกของเถิงจู้ ทำให้เธอนั้นยากที่จะหายใจ

และขาดสภาพเหมือนไร้น้ำหนัก ก่อนที่เธอนั้นจะพยายามตะกุยน้ำ ก่อนที่จะโดนกดลงอีก ก่อนที่จะจมลงไปในแม่น้ำ

เถิงจู้นั้นตอนเด็กๆที่ได้โตมากับชะนีขาวไปภูเขาป่าเท่านั้น ไม่รู้ถึงเรื่องพวกน้ำเลย

ถึงแม้ว่าจะมีฝีมือทักษะการต่อสู้ที่ดี แต่ว่าก็ไม่สามารถที่จะแสดงออกมาได้

ในท้องของเถิงจู้ได้ถูกน้ำเข้าไปแทนที่ ก่อนที่จะได้มีมือหนึ่ง ได้มาจับคอเสื้อของเธอเอาไว้ลากขึ้นมา！

ในตอนที่เธอนั้นโผล่พ้นน้ำขึ้นมา ก่อนที่จะมองเห็นสีหน้าของชะนีขาว ที่ร้อนรนเป็นอย่างมาก

และทักษะการว่ายน้ำของชะนีขาวนั้นก็ไม่ได้ดีมาก แต่ก็พอจะเข้าใจได้บ้าง

ถ้าหากมีแค่นางคนเดียว นางก็พอจะหนีพ้นจากน้ำได้ ไม่มีปัญหา

แต่ว่าตอนนี้ ที่ยังมีเถิงจู้ที่ตกลงมาในน้ำอีกด้วย

หนึ่งคนหนึ่งชะนีหนึ่งตัว ที่ได้ว่ายตะกุยอยู่ในแม่น้ำ และอยากที่จะหลบหนีจากเรือของ เถิงธง

และหญิงชราสีหน้าตอนแรกที่ยังพอเป็นมิตรนั้น ตอนนี้เมื่อค้นพบตำแหน่งของพวกเธอแล้ว กลับรีบชี้ให้เถิงธงได้ดู “พวกมันอยู่ที่นั่น！”

“พายเรือไปทางนั้น คนเดียวก็อย่าคิดที่จะหนี！เพียงแค่สามารถที่จะถามเอาสูตรลับปิ่นปักผมกระดูกมาได้ พวกเรานั้นก็จะสามารถที่จะหาตำรากู่เจอได้！”

เถิงธงเอ่ยดุออกมาแล้ว ก่อนที่จะรีบหันเรือพายไปหาทางเถิงจู้

ก่อนที่คลื่นพวกนั้นจะพัดเข้ามา จนทำให้ชะนีขาวและเถิงจู้ต่างก็ลอยถอยหลังออกไป

แต่ว่าความเร็วของพวกเขานั้น มิอาจเทียบเรือที่ติดเครื่องยนต์ได้

เร็วๆนั้น เรือเร็วนั้นก็มาหยุดทางของพวกเธอทั้งสองคน

เถิงธงที่ยืนสง่าอยู่บนเรือนั้น ก่อนที่จะเอาไม้พายในมือนั้น เล็งไปที่ชะนีขาว

“ยัยบ้า！หากเจ้านั้นไม่ยอมบอกสูตรลับปิ่นปักผมกระดูกมานั่นมา！จ้าจะเอาไม้พายนี้ตีเจ้าชะนีขาวจนตายไปส่ะ！”

“วางใจเถอะ พวกเรานั้นจะไม่เจ้าตายหรอก แต่จะมองพวกเจ้านั้นลอยอยู่ในน้ำ รอให้พวกเจ้านั้นใกล้จะตาย แล้วค่อยลากเอาพวกเจ้าขึ้นมาก็แล้วกัน”

“ในตอนไหนที่เจ้านั้นอยากที่จะบอกสูตรลับปิ่นปักผมกระดูกมานั่นมา ตอนนั้นข้าก็จะช่วยเจ้าขึ้นมาบนบกก็แล้วกัน”

“เจ้าไปคิดพิจารณานะ อยากที่จะได้รับบาดเจ็บกันทั้งสองคน สุดท้ายแล้วก็แค่ยอมบอกมานั่น หรือว่าจะบอกออกมาตอนนี้สะดีๆ เพื่อที่จะได้ไม่ต้องมาคอยรับกรรมกันนะ？”

เมื่อต้องเผชิญหน้าได้รับการข่มขู่จากเถิงธง เถิงจู้นั้นโกรธจนแทบจะบ้า

“มึงมันคนเลวจริงๆเลย เสียดายที่เมื่อก่อนฉันนั้นเรียกแกว่าคุณลุง！”