เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 320

ฟ้าดินมีความผิดปกติ ต้องมีอะไรแปลกประหลาด ลู่ฝานขมวดคิ้วสังเกตพลังฟ้าดินรอบๆ

ถ้าพูดว่ารัศมีร้อยลี้ในคณะกำแหงมีสัตว์อสูร ลู่ฝานเป็นคนแรกที่ไม่เชื่อ พวกคณะกำแหงชอบหาเรื่อง นักเรียนที่เจอต้นไม้ยังต้องเตะ ปล่อยให้สัตว์อสูรมีชีวิตรอดสักตัว คงเป็นเรื่องแปลก

แต่ถ้าไม่ใช่สัตว์อสูร งั้นพลังที่เปลี่ยนแปลงพลังฟ้าดินคืออะไร

ลู่ฝานเดินไปทางที่พลังฟ้าดินเปลี่ยนแปลงด้วยความสงสัย

เดินพลาง ลู่ฝานรู้สึกหวาดระแวงอยู่ในใจ เหมือนเขากำลังเดินเข้าไปในกับดักอย่างไรอย่างนั้น

ไม่ไกลจางเยว่หานพาหุ่นร้ายความฝันสี่ตัวมา มองผ่านไข่มุกในมือ "เห็น" ลู่ฝานกำลังเดินเข้ามา

จางเยว่หานมีรอยยิ้มโหดเหี้ยมบนใบหน้า เธอชะงักฝีเท้าลง สะบัดมือแล้วพูดว่า "ซ่อนตัว"

หุ่นร้ายความฝันทั้งสี่ตัวหายไปเหมือนวิญญาณ ไม่มีความเคลื่อนไหวอะไรสักนิด

ถ้าพวกมันไม่ออกมา ถึงจางเยว่หานมองการเคลื่อนไหลของชี่ ก็ไม่รู้ว่าพวกมันหลบอยู่ที่ไหน ทำได้เพียงอาศัยไข่มุกในมือ สัมผัสถึงตำแหน่งของหุ่นร้ายความฝันทั้งสี่ตัว

ทันใดนั้น จางเยว่หานยืนอยู่ด้านหลังต้นไม้ใหญ่ แสงหม่นหมองปกคลุมตัวเธอไว้ ออร่าหายไปจนหมด เหมือนหายไปในอากาศ

เธอรอลู่ฝานเดินเข้ามาอย่างเงียบๆ

ไข่มุกในมือไร้แสง กระแสลมสีเทาเหมือนหมอกควัน กำลังเคลื่อนไหวอยู่ด้านใน

"มาสิลู่ฝาน ให้ฉันเห็นเลือดนายสาดลงพื้น ให้ฉันเห็นประกายในดวงตานายหายไป ฉันถึงจะคลายความเกลียดชังในใจได้"

ฝีเท้าของลู่ฝานช้าลง เขารู้สึกผิดปกติเล็กน้อย เริ่มใช้ปราณชี่ตรวจสอบสถานการณ์บริเวณรอบๆ