ผู้สูงศักดิ์สวรรค์บัวทองคำกล่าวอย่างเย็นชา “แต่ว่าข้ามีหนึ่งคำถาม หวังว่าศิษย์พี่เจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์จะอธิบายได้”
เจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์พยักหน้าช้าๆ “ศิษย์น้องหญิงเชิญถามมา”
ผู้สูงศักดิ์สวรรค์บัวทองคำชำเลืองตามองเจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์แวบหนึ่ง ก่อนทำเสียงขึ้นจมูก “ข้าจำได้ว่าในบัญญัติบรรพชนฝ่ายเราไม่ได้กำหนดว่าบุตรศักดิ์สิทธิ์จะต้องตบแต่งกับสตรีศักดิ์สิทธิ์! แล้วเหตุใดข้าถึงได้ยินมาว่าบุตรศักดิ์สิทธิ์บางท่านในฝ่ายเราใช้นามบัญญัติบรรพชนบังคับให้ซีเอ๋อร์ยอมพลีกายให้เขา
กระทั่ง…กระทั่งยังมีข่าวลือว่าเขาทำลายความบริสุทธิ์ของซีเอ๋อร์แล้ว”
แม้ยันต์ระเบิดอัสนีหยินหยางจะมีผลประโยชน์พัวพันสูงมาก แต่ไม่ได้หมายความว่าผู้สูงศักดิ์สวรรค์บัวทองคำจะขายวิญญาณตัวเอง
สตรีศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์จางอวิ๋นซีเป็นเหมือนลูกสาวแท้ๆ ของตน จะไม่ยอมให้นางโดนเอาเปรียบไม่ได้รับความเป็นธรรมเด็ดขาด!
โดยเฉพาะคนที่น้ำลายไหลกับความงามของจางอวิ๋นซี และยังเป็นบุตรชายของเยี่ยหลานอวี่ศัตรูเก่าอีก
ขณะพูดอยู่นั้น ผู้สูงศักดิ์สวรรค์บัวทองคำยังมองเสิ่นเทียนด้วยแววตาเจ้าเสน่ห์น่าหลงใหล ทว่าคนที่สนิทสนมกับนางจะรู้ว่านี่หมายความว่านางกำลังโกรธจัด
กระทั่งลมหายใจยังกระชั้นขึ้นเล็กน้อย เกิดระลอกคลื่นขึ้นในใจ
พอได้ฟังคำถามของผู้สูงศักดิ์สวรรค์บัวทองคำแล้ว เสิ่นเทียนมุมปากกระตุก “อาจารย์อาเข้าใจผิดหรือไม่”
ผู้สูงศักดิ์สวรรค์บัวทองคำแค่นเสียงขึ้นจมูก “เข้าใจผิดรึ เจ้ากล้าพูดหรือไม่ว่าเจ้าไม่ได้ใช้บัญญัติบรรพชนบังคับให้ซีเอ๋อร์แต่งงานกับเจ้าน่ะ”
เสิ่นเทียนพูดด้วยความจนปัญญา “ข้าเปล่า”
ผู้สูงศักดิ์สวรรค์บัวทองคำบีบคั้นเสิ่นเทียน พลังโถมเข้าไปดั่งคลื่นลูกใหญ่ “เจ้ากล้าพูดหรือไม่ว่าเจ้าไม่ได้ทำลายความบริสุทธิ์ของซีเอ๋อร์”
เสิ่นเทียนมุมปากกระตุก “อันนี้ข้าเปล่าจริงๆ”
พลังของผู้สูงศักดิ์สวรรค์บัวทองคำช้าลงเล็กน้อย ก่อนจะมองเสิ่นเทียนด้วยความสงสัย “เจ้ากล้าพูดหรือไม่ว่าเจ้าไม่ได้หลงใหลในความงามของนาง”
เสิ่นเทียนรีบส่ายหน้า “ถ้าข้าหลงใหลนาง ขอให้ฟ้าผ่า!”
ผู้สูงศักดิ์สวรรค์บัวทองคำโมโหแล้ว เส้นผมยาวสีทองปลิวไสวอย่างบ้าคลั่ง “เจ้าหมายความว่าไม่ได้ถูกใจนางรึ”
เสิ่นเทียนอยากจะร้องไห้แต่ไม่มีน้ำตา เขาผิดเอง เขาไม่ควรคุยเหตุผลกับผู้หญิง
โดยเฉพาะอาจารย์อาท่านนี้ เหมือนจะเป็นมารดาครึ่งหนึ่งของศิษย์พี่หญิงด้วย
เขาจึงเบนสายตาขอความช่วยเหลือไปหาเจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์ “อาจารย์”
……
เสียงของเจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์ดังเนิบๆ มาจากกลางสายฟ้าประกายเซียน “เอาล่ะศิษย์น้องหญิง เสิ่นเทียนไม่ได้บังคับให้ซีเอ๋อร์แต่งงานกับเขาจริงๆ อีกทั้งในมุมมองข้า เทียนเอ๋อร์รูปหล่อเช่นนี้ ต่อให้เป็นซีเอ๋อร์เองก็ต้องยินดีแน่”
ผู้สูงศักดิ์สวรรค์บัวทองคำทำเสียงขึ้นจมูก “จะเป็นไปได้อย่างไร ซีเอ๋อร์ไม่ชอบการคลุมถุงชนที่สุด สรุป ข้ามีแค่คำพูดเดียว จะมาหารือดีๆ อะไร เรื่องนี้ไม่มีทาง ถึงซีเอ๋อร์จะเป็นบุตรสาวท่าน แต่ข้าก็ดูแลนางมาเหมือนลูกสาวแท้ๆ ภายภาคหน้าซีเอ๋อร์จะยินดีตบแต่งกับใครก็ให้นางเลือกเอง ไม่ว่าใครก็บังคับนางไม่ได้
ถ้าไม่อย่างนั้น แม้ข้าจะยังไม่ก้าวสู่ขอบเขตผู้อริยะ แต่แดนบูรพาก็ต้องมีสหายผู้ยึดมั่นในคุณธรรมยินดีช่วยแน่”
ขณะกล่าวอยู่นั้น ผู้สูงศักดิ์สวรรค์บัวทองคำมองเจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์ลึกๆ ทีหนึ่ง “ศิษย์พี่ท่านตัดอารมณ์และความปรารถนาไปแล้ว ก็อย่าตัดคุณธรรมไปด้วยเลย!”
เจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์เอ่ยนิ่งๆ “ศิษย์น้องเอาที่ไหนมาพูด เทียนเอ๋อร์กับซีเอ๋อร์ยังขาวสะอาด หรือว่าไปฟังพวกลูกศิษย์พูดลือกันมั่วซั่วมาล่ะ”
“ถ้าอย่างนั้นก็ดี” ผู้สูงศักดิ์สวรรค์บัวทองคำพยักหน้า “ต่อให้เป็นเช่นนั้น ข้าก็ขอพาบุตรชายข้ากลับไปหลอมสมบัติที่ยอดเขาบัวทองคำก่อน”
เอ่ยจบ ผู้สูงศักดิ์สวรรค์บัวทองคำก็ยิงแพรสีเงินสายหนึ่งออกจากแขนเสื้อ ม้วนรอบกายฉินอวิ๋นตี๋ในทันที จากนั้นก็แบกฉินอวิ๋นตี๋ที่ถูกห่อไว้หลายชั้นขึ้นด้วยมือ ก่อนจะแปลงเป็นแสงสีทองพุ่งทะยานออกไป
ฉินอวิ๋นตี๋พูด “อู้ๆๆ อู้ๆๆๆๆ!”
ผู้สูงศักดิ์สวรรค์บัวทองคำขี่ปราณเหาะไปอย่างเฉยชา “อย่าดิ้น กลับบ้านกับแม่”
ฉินอวิ๋นตี๋ “อื้อๆๆๆๆๆ!”
ผู้สูงศักดิ์สวรรค์บัวทองคำเอ่ยนิ่งๆ “วางใจเถอะ จากนี้จะไม่บังคับเจ้ารวมแก่นพลังแล้ว”
ฉินอวิ๋นตี๋ “อู้ อู้ๆ”
ผู้สูงศักดิ์สวรรค์บัวทองคำพยักหน้า “ใช่ เจ้าไม่อยากตั้งใจฝึกฝนวิชาอัสนี แม่ก็จะไม่บังคับ แต่กลับยอดเขาบัวทองคำครั้งนี้ แม้จะถ่ายทอดคัมภีร์เสน่ห์ฟ้าใหลหลงให้เจ้า เจ้าต้องพยายามฝึกฝนเข้า”
ฉินอวิ๋นตี๋งุนงง
นัยน์ตาผู้สูงศักดิ์สวรรค์บัวทองคำฉายประกายแวววาว “เยี่ยหลานอวี่เจ้าตายมานานเช่นนี้แล้ว ให้ข้าเสียดายมาร้อยปี แต่อย่าคิดว่าเจ้าตายแล้วจะตัดสินแพ้ชนะระหว่างเราไม่ได้ ยังมีรุ่นต่อไปอีก!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน