บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน นิยาย บท 178

บทที่ 178 ข้าไม่ใช่บุตรแห่งโชคจริงๆ

เจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์เดินหนึ่งก้าว ก็ปรากฏประตูขึ้นตรงหน้า

เสิ่นเทียนตามไป สองคนก้าวเข้าไปในประตูและหายไปจากยอดเขาบัวขาว

จนเมื่อปรากฏแสงสว่างตรงหน้าอีกครั้ง ก็มาอยู่ที่วิหารเจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์บนยอดเขาเจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์แล้ว

เจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์นั่งบนบัลลังก์เจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์ มองเสิ่นเทียน สายฟ้าประกายเซียนกระเพื่อมเบาๆ วันนี้เสิ่นเทียนทำให้แดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์มีหน้ามีตาขึ้นมา แม้เจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์จะมีเจ็ดอารมณ์เฉยชา ตอนนี้ก็ยังอดชื่นชมมิได้

โดยเฉพาะเมื่อเห็นสีหน้าของผู้สูงศักดิ์สวรรค์บัวมรกต เจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์รู้สึกสบายไปทั้งตัว มาสงสัยสายตาของเขาเสียได้!

พลาดรับศิษย์แห่งสวรรค์ไปแล้ว สำนึกเสียใจล่ะสิ!

อิจฉาริษยาหรือไม่ อยากเรียกท่านปู่หรือไม่?

แค่กๆ เรื่องพวกนี้ไม่สำคัญ รอให้จัดการเรียบร้อยแล้วค่อยว่ากัน

เจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ฝืนปรับสายฟ้าประกายเซียนบนผิวกายให้สงบนิ่ง “ข้าปลื้มใจมาก เทียนเอ๋อร์เจ้าไม่ใช่แค่มีสวรรค์พิทักษ์ แต่ยังมีมหาดวงชะตาสูงสุด และที่หายากยิ่งกว่านั้นคือสวรรค์มอบให้ด้วยความเต็มใจ ข้าเลือกไม่ผิดจริงๆ ในศิษย์มากมายของฝ่ายเรา เจ้าเหมาะสมกับฐานะบุตรศักดิ์สิทธิ์ที่สุด”

เมื่อได้ฟังคำพูดจริงจังของเจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์แล้ว เสิ่นเทียนเกาหัว รู้สึกว่าเขากำลังแต่งเรื่องโกหก

อะไรคือท่านเลือกไม่ผิด ในศิษย์มากมายในแดนศักดิ์สิทธิ์ ข้าเหมาะกับบุตรศักดิ์สิทธิ์ที่สุด

พูดอย่างกับข้าว่าไม่ได้ถูกบุตรสาวท่านบังคับกลับมาอย่างนั้นแหละ

คนอื่นเขาเป็นลูกศิษย์ก่อนจากนั้นก็ค่อยๆ ไต่เต้าขึ้นมาและถูกเลือกเป็นบุตรศักดิ์สิทธิ์ แต่ข้าเป็นบุตรศักดิ์สิทธิ์ก่อนจากนั้นคารวะท่านเป็นอาจารย์ ท่านมั่นใจนะว่าท่านตั้งใจเลือกจริงๆ น่ะ

อีกอย่าง เหตุใดอาจารย์ถึงคิดว่าข้ามีสวรรค์พิทักษ์กัน ก่อนหน้านี้ไม่นานข้าดวงซวยจะตาย!

ต่อให้ถึงตอนนี้ วงรัศมีเหนือศีรษะเสิ่นเทียนยังแค่สีเขียวอมแสงสีแดง ไม่ใช่บุตรแห่งโชคจริงๆ!

เมื่อคิดได้ดังนั้นเสิ่นเทียนก็คิดว่าควรจะอธิบายหน่อย “ก็เพราะว่ามีอาจารย์คอยชี้แนะขอรับ”

ได้ยินคำตอบของเสิ่นเทียนแล้ว เจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์พยักหน้าเล็กน้อยและยิ่งปลื้มใจกว่าเดิม

ไม่หยิ่งไม่ใจร้อนไม่ถ่อมตัวไม่จองหอง รู้จักบุกรู้จักถอย อีกทั้งที่สำคัญที่สุดคือฉลาดและมีความสามารถสูงถึงเพียงนี้ นี่สิถึงรับหน้าที่เป็นหน้าเป็นตาให้แดนศักดิ์สิทธิ์อย่างสมบูรณ์แบบที่สุดได้ นักบวชเทียนซิ่ว ตอนนี้เจ้าจะต้องอิจฉาอยู่แน่นอน!

เจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์พยักหน้าเล็กน้อย “เทียนเอ๋อร์ เจ้านำของเหลวศักดิ์สิทธิ์นิพพานมาช่วยฟางฉาง สร้างคุณูปการยิ่งใหญ่ให้ฝ่ายเรา

ข้าให้รางวัลและลงโทษไม่เคยใช้อารมณ์ส่วนตัว เทียนเอ๋อร์เจ้าอยากได้รางวัลอะไรก็พูดมาได้เลย”

เสิ่นเทียนตาเป็นประกาย อาจารย์จะให้รางวัลรึ เช่นนั้นจะไปเกรงใจอะไรล่ะ!

เมื่อคิดได้ดังนั้นเสิ่นเทียนก็ตอบไปว่า “อาจารย์ ศิษย์ขอทองคำเซียนนิดหน่อยได้หรือไม่ หากไม่มีทองคำเซียนก็ให้ดินดำก็ได้ ศิษย์ไม่เลือกหรอก”

สายฟ้าประกายเซียนบนผิวกายเจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์สั่นไหวอย่างรุนแรง ตอนนี้ยังอดใจจนปัญญามิได้ กล้าพูดจริงๆ

สมบัติทุกชิ้นในรายนามสมบัติมหัศจรรย์ฟ้าดินล้วนหายากและล้ำค่ายิ่ง เป็นสมบัติล้ำค่าที่เหล่าผู้บำเพ็ญไม่สามารถร้องขอได้

แม้ของเหลวศักดิ์สิทธิ์นิพพานจะล้ำค่ามาก แต่ก็ยังเป็นของที่ใช้แล้วหมดไป เทียบกับสิ่งมหัศจรรย์ฟ้าดินไม่ได้จริงๆ แน่นอน หากเจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์มีทองคำเซียนหรือดินดำจริงๆ ก็ยินดีให้เสิ่นเทียน

แต่ปัญหาหลักคือเขาไม่มีทองคำเซียนกับดินดำ ถึงอย่างไรเมื่อได้สิ่งมหัศจรรย์ฟ้าดินชนิดนี้แล้วก็ต้องแบ่งให้โอรสสวรรค์ใช้อย่างแน่นอน

ในมือผู้อาวุโสสูงสุดบางท่านก็มีดินดำอยู่บ้าง แต่ก็จะสังหารบรรพบุรุษของตนเพื่อชิงสมบัติไม่ได้ใช่หรือไม่ล่ะ!

เจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์มองเสิ่นเทียน เวลานี้จนปัญญานิดๆ เขารู้ว่าตอนนี้เสิ่นเทียนขาดสิ่งมหัศจรรย์ฟ้าดินปัญจธาตุแค่ธาตุทองกับดินเท่านั้น

เป็นอาจารย์ แต่ช่วยเสิ่นเทียนรวมให้ครบไม่ได้นี่ช่างขายหน้าจริงๆ เหตุใดเขาถึงไม่ขาดธาตุไฟกันนะ!

หากเขาขาดไฟศักดิ์สิทธิ์ เจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์มั่นใจว่าจะหลอกผู้สูงศักดิ์สวรรค์บัวมรกตมาได้ ถึงตอนนั้นให้ผู้สูงศักดิ์สวรรค์บัวมรกตแบ่งต้นกำเนิดเพลิงสวรรค์ทะเลมรกตมาให้บ้าง เท่านี้ก็แก้ปัญหาได้จบแล้วไม่ใช่รึ

เจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์พยายามให้ใจสงบลง “แค่กๆ วันข้างหน้าหากมีทองคำเซียนหรือดินดำ ข้าจะมอบให้เจ้า”

อ้อ เสิ่นเทียนมีไอคิวสูงมาก ภายภาคหน้าหากมีทองคำเซียนหรือดินดำจะให้เจ้า ก็คือตอนนี้ไม่มี

พอคิดได้ดังนั้น เสิ่นเทียนก็คิดว่าควรไว้หน้าอาจารย์หน่อย “ขอบคุณที่อาจารย์สนับสนุน”

เจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์รู้สึกหนังหน้าร้อนขึ้นมานิดๆ หลังจากห่างหายมานาน “เปลี่ยนเป็นอย่างอื่นเถอะ! นอกจากทองคำเซียนกับดินดำแล้ว เทียนเอ๋อร์เจ้าอยากได้อะไร ข้าจะตอบตกลงทุกอย่าง”

พูดความจริง หลังจากมั่นใจว่าเสิ่นเทียนคือบุตรแห่งสวรรค์ เจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ก็ไม่เสียดายอะไรแล้ว แม้แต่บุตรสาวยังเตรียมมอบให้เสิ่นเทียน แดนศักดิ์สิทธิ์ก็คิดจะส่งต่อให้เสิ่นเทียน ของอย่างอื่นก็ไม่เท่าไรเลย

แน่นอน ปัจจัยสำคัญที่สุดคือตนเป็นเจ้าแดนศักดิ์สิทธิ์ผู้ยิ่งใหญ่ แต่กลับให้ผลประโยชน์ไม่ได้ นี่ช่างหน้าอายยิ่งนัก!

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน