บทที่ 207 นักรบมังกร ใครขี่ใครกันแน่
เมื่อเห็นหญิงมังกรเอ๋าปิงที่ใช้อำนาจบาตรใหญ่แล้ว เสิ่นเทียนถึงกับปาดเหงื่อ
“ผู้อาวุโส เมื่อครู่ท่านสาบานแล้วว่าจะไม่โมโหพาลให้ข้า”
เอ๋าปิงพูดด้วยความลำพองใจ “ข้าเคยสาบานไว้จริงๆ ถ้าเจ้าช่วยข้าออกมาไม่ได้ ข้าจะไม่โมโหพาลใส่เจ้ากับสหายของเจ้า แต่เจ้าช่วยข้าออกมาได้ จึงไม่มีเงื่อนไขคำสาบานก่อนหน้านี้แล้ว คำสาบานยังมีผลอีกรึ”
เสิ่นเทียนงุนงง
ดีเลวอย่างไรเจ้าก็เป็นเผ่ามังกรผู้โอหัง เล่นลิ้นปลิ้นปล้อนเช่นนี้เหมาะสมจริงๆ หรือ
เอ๋าปิงโค้งตัวมาใกล้ตรงหน้าเสิ่นเทียน จ้องเขาเขม็ง เวลานี้ดูมีบารมีอำนาจยิ่งใหญ่
นางยิ้ม “วางใจเถอะ! ข้าคือองค์หญิงขั้นหนึ่งของเผ่ามังกรผู้ยิ่งใหญ่ ไม่หลอกเจ้าหรอก รีบตั้งจิตต่อเทพมังกรเถอะ! หลังจากตั้งจิตแล้ว เจ้าจะเป็นนักรบมังกรที่พานพบได้ยากในรอบพันปี
ถึงตอนนั้นข้ากับเกาะมังกรดำจะปกป้องเจ้า ทั้งห้าดินแดนไม่มีใครกล้ารังแกเจ้า การดูแลดีเช่นนี้ มีตั้งไม่รู้กี่คนที่แม้แต่ฝันยังไม่กล้าฝัน!”
เสิ่นเทียนก็ยังรู้สึกแปลกๆ “แต่ว่าผู้อาวุโส…”
เอ๋าปิงยื่นนิ้วมืองามออกมากดหน้าผากเสิ่นเทียน “จะทำสัญญาแล้วยังมาเรียกผู้อาวุโสอะไร”
ดวงตานางขยับประกายแสงอ่อนๆ พูดยิ้มทีเล่นทีจริง “เรียกข้าว่าพี่สาวปิงแล้วกัน!”
พี่สาวปิงหรือ
เสิ่นเทียนมองเอ๋าปิงแปลกๆ มุมปากกระตุกเล็กน้อย
ท่านอายุมากกว่าข้าอย่างน้อยหมื่นปี ไม่กระดากอายที่ให้ข้าเรียกพี่สาวเลยหรือ
เอ๋าปิงเหมือนอ่านความคิดเสิ่นเทียนออกถึงกับกัดฟันกรอด “มีอะไร ไม่เห็นด้วยหรือ ถึงข้าจะโดนผนึกมาหมื่นปี แต่ก็อยู่ในสภาวะหลับใหลมาตลอด ทั้งยังใช้วิชาลับเข้าสู่สภาวะ ‘ละสังขารนิพพาน’ ในหมื่นปีนี้อายุขัยข้าไม่ได้ไหลไปพันปี หรือก็คืออายุจริงๆ ของข้ายังสาวอยู่มาก!”
เสิ่นเทียนครุ่นคิด แต่สายตาที่มองเอ๋าปิงยังคงแปลกประหลาด พี่สาวอายุหลายพันปีหรือ
เปลวเพลิงสีดำลุกโชนขึ้นมาบนผิวกายวิญญาณมังกรของเอ๋าปิง แผ่กลิ่นอายร้อนระอุ
นางจ้องเสิ่นเทียนเขม็ง “เจ้าหนู เจ้าทำเกินไปแล้ว! ช่างเถอะ ถึงอย่างไรตอนนี้ก็ยังไม่ทำสัญญา ตอนนี้ข้าจะฆ่าเจ้า!”
เมื่อสัมผัสได้ถึง ‘จิตสังหารเด่นชัด’ ที่อบอวลอยู่ในอากาศแล้ว ความกระหายในการมีชีวิตของเสิ่นเทียนก็พุ่งขึ้นมาอย่างเด็ดขาด
เขาพูดทำสัญญากับวิญญาณมังกรในอากาศทันที
“วันนี้ข้าเสิ่นเทียนกับเอ๋าปิงยินดีทำสัญญากัน เป็นสหายร่วมรบเคียงบ่าเคียงไหล่กัน ภายภาคหน้าไม่ว่าจะดีหรือร้าย ไม่ว่าจะร่ำรวยหรือยากจน ก็จะประคับประคองดูแลกัน จวบจนความตายที่จะแยกเราได้”
เพิ่งกล่าวจบ กลุ่มแสงสีดำในอากาศก็แยกออก
กลุ่มแสงในนั้นจมไปในร่างเสิ่นเทียน กลุ่มแสงอีกก้อนจมไปในร่างเอ๋าปิง
เมื่อดูดแสงสว่างเข้ามาแล้ว เสิ่นเทียนก็ได้เข้าใจว่าสัญญาเทพมังกรนี่อยู่ในรูปแบบใด สัญญาเทพมังกรนี่จริงๆ เป็นการเชื่อมต่อร่วมชีวิตกัน ก็เหมือนกับผึ้งกับดอกไม้ในธรรมชาติ อาศัยร่วมกันเกื้อกูลกัน
มนุษย์ที่ทำสัญญากับเทพมังกรจะได้รับพลังมังกรดั้งเดิมส่วนหนึ่งของเผ่ามังกร กระทั่งฝึกฝนคัมภีร์จักรพรรดิมังกรแท้
ขณะเดียวกัน เผ่ามนุษย์กับเผ่ามังกรที่ทำสัญญาเทพมังกรจะมีสัญญาลับกันสูงสุด สามารถฝึกฝนวิชาจู่โจมประสานที่พิเศษได้
เมื่อสองคนร่วมรบกัน ไม่ว่าจะเผ่ามนุษย์หรือเผ่ามังกร กำลังรบก็จะเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล
สำหรับนักรบมังกรที่แข็งแกร่งอย่างแท้จริงแล้ว การต่อสู้ข้ามขั้นง่ายเหมือนกับกินข้าวดื่มน้ำ
“ถือว่าเจ้ารู้จักเอาตัวรอด” เมื่อเห็นเสิ่นเทียนสัญญาแล้ว เอ๋าปิงก็พยักหน้าอย่างพอใจ “จากนี้เจ้าจะเป็นบุรุษที่ข้าปกป้อง หากเจอปัญหาที่แก้ไขไม่ได้ก็ขานนามของข้า จะไม่มีใครกล้าไม่ไว้หน้าข้า!”
ขณะพูดอยู่นั้น วิญญาณมังกรของเอ๋าปิงก็จางลง “คร่าวๆ ประมาณนี้ ข้าจะเตรียมนิพพานแล้ว ต่อไป เจ้าจงปกป้องไข่มังกรที่เกิดจากการนิพพานของข้าให้ดี
วางใจเถอะ เมื่อข้าบรรลุนิพพานคืนชีพสำเร็จ จะไม่เอาเปรียบเจ้าอย่างแน่นอน!”
เมื่อเอ่ยจบ วิญญาณมังกรของเอ๋าปิงก็หลอมรวมเข้าไปในไข่มังกรสีดำนั้น ต่อมาแสงของไข่มังกรสีดำทั้งหมดหุบเข้าไปข้างในก่อนจะเข้าสู่ความเงียบสงัด
ผนึกหมื่นปีก็ยังทำให้พลังปราณเดิมของเอ๋าปิงบาดเจ็บหนัก การนิพพานเกิดใหม่คือวิธีการฟื้นฟูพลังปราณเดิมที่เร็วที่สุด ขณะเดียวกันนั้นยังมีประกายแสงวิญญาณดวงหนึ่งมุดเข้าไปในความคิดเสิ่นเทียน
นั่นคือมรดกที่ชื่อว่าคัมภีร์จักรพรรดิมังกรแท้ นอกจากบทต้องห้ามแล้ว แทบจะสมบูรณ์ทั้งหมด!
นี่มีเพียงคนที่ได้รับการยอมรับจากราชวงศ์เผ่ามังกรดำเท่านั้นถึงจะมีสิทธิ์ฝึกฝนมรดกสูงสุดของเผ่ามังกร!
ทันทีที่ดูดซับความหมายอันลึกลับของมรดกนี้ ดวงตาเสิ่นเทียนก็ค่อยๆ เร่าร้อนขึ้นมา
คัมภีร์จักรพรรดิมังกรแท้เป็นมรดกสูงสุดของเผ่ามังกรดำแห่งทะเลอุดร ซึ่งต่างจากคัมภีร์จักรพรรดิเทพสวรรค์ที่ชำนาญเรื่องเขตแดน
ความจริงแดนศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ฝึกฝนวิชาเวทมนตร์เป็นหลัก กระบวนท่าสังหารที่แกร่งที่สุดในคัมภีร์จักรพรรดิอัสนีส่วนใหญ่เป็นจำพวกวิชาเวท
แม้ในนั้นจะมีวิชาหลอมกายจักรพรรดิอัสนีที่เป็นศาสตร์หลอมกายเทพมาร ก็ยังเป็นวิชาเวทเสริม
ส่วนคัมภีร์จักรพรรดิมังกรแท้ต่างกัน มันแทบจะเป็นวิชาหลอมกายสูงสุดขนานแท้!
เนื้อหาในนั้นบรรยายว่าจะหล่อหลอมกายหยาบอย่างไรถึงมีกายแห่งมังกรสงครามสูงสุด
ขณะเดียวกัน ในนั้นยังบันทึกทักษะการรบโบราณที่แข็งแกร่งที่สุดของเผ่ามังกรมากมาย อย่างเช่น ‘กรงเล็บมังกรสวรรค์ เก้าย่างมังกรทระนง ง้างมังกรเทวา ลมหายใจมังกรชาด แส้มังกรเฉือนกาย เกราะเทพหมื่นมังกร ค้อนเหมันต์ลี้ลับ…’
ทักษะการรบโบราณเผ่ามังกรพวกนี้ล้วนสร้างขึ้นจากผู้แข็งแกร่งที่สุดของเผ่ามังกรในยุคโบราณ
ในนั้นมีความเข้าใจลึกซึ้งต่อการต่อสู้ของเผ่ามังกรโบราณ หากฝึกฝนถึงจุดสูงสุด ถึงขั้นสำแดงเป็นสุดยอดวิชาต่างๆ ทำให้ทั้งห้าดินแดนต้องสั่นสะเทือน
สำหรับเสิ่นเทียนที่ตอนนี้มีเพียงกายและจิตที่แข็งแกร่งแต่ไม่ชำนาญการต่อสู้ระยะประชิดนั้น ทักษะการรบโบราณพวกนี้ล้ำค่ามาก
อย่างเช่นกรงเล็บมังกรสวรรค์ สามารถเปลี่ยนห้านิ้วมือให้แข็งดั่งกรงเล็บมังกร กระทั่งถึงระดับฉีกสมบัติวิญญาณได้
อย่างเช่นเก้าย่างมังกรทระนง เมื่อฝึกถึงระดับสูงจะย่อแผ่นดินเป็นหน่วยวัดนิ้ว เดินก้าวเดียวเหยียบขุนเขาพังทลาย
และอย่างแส้มังกรเฉือนกาย นี่เหมาะกับเสิ่นเทียนที่มีเถากลืนกินเซียนที่สุด ทำให้อานุภาพของเถากลืนกินเซียนเพิ่มขึ้นอย่างมาก
และยังมีค้อนเหมันต์ลี้ลับ สร้างโดยองค์รัชทายาทที่สามที่เป็นอัจฉริยะของเผ่ามังกรยุคโบราณ เป็นวิชาค้อนทรงพลังธาตุน้ำแข็ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน