บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน นิยาย บท 25
ผู้มีวาสนาคนแรกตระหนักได้ทันทีภายใต้การเตือนของผู้มีวาสนาคนที่สอง
ใช่แล้ว!
ก่อนหน้านี้โดนศิลาวิญญาณบังตาจนหน้ามืด ช่างเห็นแก่ได้ยิ่งนัก
นับประสาอะไรกับศิลาวิญญาณเพียงสามพันก้อน
ขอเพียงได้รับความประทับใจจากท่านเซียน ผูกวาสนาร่วมกับท่านเซียนหลายครั้ง
ในอนาคตต้องการเท่าไหร่ก็ได้เท่านั้นไม่ใช่หรือ
เมื่อนึกถึงตรงนี้ ผู้มีวาสนาคนแรกรีบเบียดเสียดฝูงชนไปทางเสิ่นเทียน
ตอนนี้หินแร่วิญญาณก้อนที่สองและสามก็ถูกเปิดออกมาแล้ว
ราคาของหินแร่วิญญาณก้อนที่สองอยู่ที่ศิลาวิญญาณหนึ่งร้อยแปดก้อน สามารถเปิดผลึกวิญญาณออกมาจากด้านในหนึ่งก้อน ราคาคาดการณ์อยู่ที่ประมาณศิลาวิญญาณหนึ่งพันสองร้อยก้อน
มูลค่าเพิ่มขึ้นสิบเท่าตัว แม้จะเทียบกับหินแร่วิญญาณก้อนแรกไม่ได้ แต่ก็ถือว่าได้กำไรมากแล้ว
หินแร่วิญญาณก้อนที่สาม ยิ่งได้กำไรมาก
มันแลดูเป็นสีเทาทื่อไม่มีความมันวาว แต่ราคากลับสูงถึงศิลาวิญญาณหกสิบหกก้อน
ที่ผ่านมาไม่เคยมีคนถามถึง
แต่ตอนนี้นักเปิดหินเปิดมัน กลับพบว่าด้านในมีแก่นแท้เหล็กดำชิ้นหนึ่งซ่อนอยู่
ต้องบอกก่อนว่าแก่นแท้เหล็กดำเป็นหนึ่งในวัตถุดิบหลักที่ผู้บำเพ็ญเซียนใช้หลอมกระบี่บินอาวุธอาคมชั้นสูง
แก่นแท้เหล็กดำขนาดเท่าหัวแม่มือในหินแร่ สามารถขายออกไปในราคาที่สูงถึงศิลาวิญญาณสามพันก้อน
คำนวณตามผลตอบแทนจากกำไร หินแร่ก้อนที่สามได้ผลตอบแทนสูงถึงสี่สิบเท่าขึ้นไป
ถึงขั้นมากกว่าหินแร่ก้อนแรก
ได้กำไรเลือดสาด!
……
หลังจากเห็นภาพนี้ ความเชื่อในใจของผู้มีวาสนาคนแรกยิ่งหนักแน่นมากขึ้น
ผู้คนส่วนใหญ่ที่มาสวนหมื่นวิญญาณล้วนรู้ดี อันที่จริงหินแร่วิญญาณของที่นี่ล้วนแต่เป็นของเหลือที่ผ่านการคัดเลือกมาแล้ว
สามารถเปิดของมีมูลค่าออกมาจากหินแร่วิญญาณเกรดต่ำที่เหลือจากการคัดเลือก และยังสามารถหาหินแร่ที่มีของอยู่ด้านในได้อย่างต่อเนื่องกว่าสี่ก้อน
ยิ่งไปกว่านั้น ผลตอบแทนของหินแร่วิญญาณล้วนแต่เกินสิบเท่าขึ้นไป
นี่คือหลักการอะไร ฝีมือด้านการค้นวิญญาณประเมินแร่ของท่านเซียนค่อนข้างน่าตกใจ!
ช่างน่านับถือยิ่งนัก!
ขอเพียงประจบประแจงท่านเซียนได้สำเร็จ ในอนาคตยังต้องกลัวเรื่องไส้แห้งในสวนหมื่นวิญญาณอีกหรือ
นึกถึงตรงนี้ ผู้มีวาสนาคนแรกกัดฟัน นำศิลาวิญญาณทั้งสามพันก้อนออกมา
เหลือไว้ให้ตนเองสองถุง ที่เหลืออีกยี่สิบแปดถุงวางลงตรงหน้าของเสิ่นเทียน
“นี่คือน้ำใจเล็กน้อยของข้า ท่านเซียนโปรดรับไว้!”
กล่าวจบ ผู้มีวาสนาคนแรกโค้งคำนับให้เสิ่นเทียน
ราวกับเป็นสาวก จริงใจจนถึงขีดสุด!
……
มองผู้มีวาสนาคนแรกที่โค้งคำนับ เสิ่นเทียนชะงักงัน
ว่าแต่เจ้าโค้งคำนับให้ข้าทำไม
แถมยังมอบของขวัญมอบศิลาวิญญาณ
อีกอย่าง นี่คือน้ำใจเล็กน้อยหรือ
เจ้าคงล้วงออกมาแม้กระทั่งทุนแล้วกระมัง!
มา พวกเรามาลองคำนวณดู เจ้าซื้อหินแร่วิญญาณในราคาศิลาวิญญาณหนึ่งร้อยแปดสิบแปดก้อน
หลังจากเปิด ขายให้ร้านวิญญาณสวรรค์ได้กลับมาสามพันพันก้อน
ตอนนี้นำศิลาวิญญาณสองพันแปดร้อนก้อนมากองตรงหน้าข้า มอบให้ข้าหรือ
ปัดเศษทุกอย่างทิ้ง การซื้อขายครั้งนี้เจ้าได้กำไรศิลาวิญญาณสิบสองก้อน?
ทำไม แค่ต้องการความสนุกหรือ
น้องชาย สมองของเจ้ามีปัญหาแล้วกระมัง!
……
มองดูศิลาวิญญาณเป็นถุงที่อยู่บนพื้นเหล่านั้น สารภาพตามตรง เสิ่นเทียนหวั่นไหวแล้ว
นั่นเป็นถึงศิลาวิญญาณสองพันแปดร้อยก้อนเชียวนะ คิดเป็นตำลึงเงินก็คือสองล้านแปดแสนตำลึง!
เจ้าไม่เอ่ยถึง ข้าก็คิดเสียว่ามันไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับข้า
ในใจก็ไม่ได้รู้สึกหวั่นไหวแต่อย่างใด
แต่ปรากฏว่าเจ้าไม่เล่นตามบท ต้องการมอบศิลาวิญญาณมากเช่นนี้ให้ข้า
เจ้าจะให้ข้าทำอย่างไร
ให้ปฏิเสธ?
ข้าก็อยากปฏิเสธ แต่ที่เจ้าให้มาก็มากเสียจริง
จะให้ข้าปฏิเสธได้ลงอย่างไร!
แต่ไม่ปฏิเสธก็ไม่ได้
อย่างไรก็ดีเสิ่นเทียนรู้ว่าชื่อเสียงของตนเองในสวนหมื่นวิญญาณยังไม่มั่นคง
ถ้าหากเรื่องแพร่ออกไป ตนเองช่วยคนค้นวิญญาณประเมินแร่ได้กำไรมาทั้งหมดศิลาวิญญาณสองพันแปดร้อยสิบสองก้อน
ผลปรากฏว่าเจ้าของได้แค่สิบสองก้อน ที่เหลืออีกสองพันแปดร้อยก้อนโดนเขาเอาไว้ทั้งหมด
ต่อไปใครจะกล้าหาเสิ่นเทียนค้นวิญญาณประเมินแร่
ถ้าหากไม่มีคนหาเสิ่นเทียนค้นวิญญาณประเมินแร่ แผนการเพิ่มพูนดวงชะตาก็จะต้องล่าช้าลง
ผลลัพธ์เช่นนั้น เกรงว่าคงจะค่อนข้างน่าหดหู่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน