บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน นิยาย บท 281

บทที่ 281 เคราะห์สวรรค์คือปีศาจโอหัง (2)

แต่ตอนนี้เสิ่นเทียนกลับไม่รู้สึกถึงจิตต่อสู้ของฉีเซ่าเสวียน

เดิมทีเขากำลังอาบน้ำสบายไปทั้งตัว จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงกระแสจิตของเอ๋าปิงบอกว่านางจะออกจากไข่แล้ว

เอ๋าปิงนิพพานเป็นไข่ก็เพื่อบ่มเพาะต้นกำเนิดพลังที่เสียไป ใช้วิชาลับเผ่ามังกรกำเนิดชีวิตที่สอง ตอนนี้อึดอัดมานานในที่สุดก็จะได้ออกมาสักที

เสิ่นเทียนเป็นสหายทำสัญญากับเอ๋าปิง เขาย่อมให้ความร่วมมือกับนางเต็มที่

ถึงอย่างไรหากเจ้านี่ฝ่าด่านเคราะห์ล้มเหลวตายบนยอดเขาบุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ หากแพร่งพรายไปถึงเกาะมังกรดำล่ะจะทำอย่างไร!

ดังนั้น เสิ่นเทียนจึงตัดสินใจอย่างเด็ดขาดถอนค่ายกลพิทักษ์บนยอดเขาบุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์และคิดหาทางช่วยเอ๋าปิงให้ฝ่าเคราะห์สวรรค์ออกไข่ไปได้

แต่สิ่งที่ควรค่ายินดีคือ ตอนนี้เคราะห์สวรรค์ของเอ๋าปิงเป็นเพียงเคราะห์นิพพานที่นางเกิดใหม่เท่านั้น ไม่ใช่เคราะห์สวรรค์เป็นผู้อริยะ ดังนั้นจึงไม่ได้มีอานุภาพแข็งแกร่งเป็นพิเศษ

อานุภาพของสายฟ้าเคราะห์สวรรค์หนึ่งก็พอจะสังหารผู้ฝึกบำเพ็ญจุดสูงสุดดวงจิตดรุณตายได้กระมัง!

แน่นอนว่าไม่ใช่จุดสูงสุดดวงจิตดรุณจากสำนักทุกซอกทุกมุมขนาดนั้น แต่ดวงจิตดรุณนั้นก็ถือว่าเป็นดวงจิตดรุณไม่ใช่รึ

พูดแบบนี้แล้วกัน!

ถ้าสุ่มจุดสูงสุดดวงจิตดรุณสิบคนจากในศิษย์สายตรงเทพสวรรค์ ให้เคราะห์สวรรค์ผ่าลงมา ก็คงจะมีตายเจ็ดรอดสาม

“ผู้อาวุโสปิง ท่านต้านเคราะห์สวรรค์นี่ไหวหรือไม่”

เสิ่นเทียนยืนอยู่หน้าวิหารบุตรศักดิ์สิทธิ์ มองไข่มังกรสีดำตรงกลางเคราะห์อัสนีพลางเอ่ยถาม

ไข่มังกรเปล่งแสงมืดหม่น เสียงของเอ๋าปิงดังในความคิดเสิ่นเทียน “ยังเรียกข้าว่าผู้อาวุโสอีกรึ บอกแล้วว่าให้เรียกข้าว่าพี่สาว

กับอีแค่เคราะห์สวรรค์ระดับนี้ ทำอะไรพี่สาวไม่ได้หรอก ตอนนี้ข้ายังอยู่ในไข่ จึงใช้โอสถฟื้นพลังฤทธิ์ไม่ได้”

เปลือกไข่มังกรขยับแสงหม่น รวมขึ้นเป็นกรงเล็บสีดำฉีกเคราะห์อัสนี “เจ้ายังมีของเหลวศักดิ์สิทธิ์นิพพานอยู่หรือไม่ เทให้ข้าหน่อย”

ของเหลวศักดิ์สิทธิ์นิพพานฟื้นพลังฤทธิ์ให้เอ๋าปิงได้หรือ

เสิ่นเทียนครุ่นคิดก่อนจะหยิบขวดกองหนึ่งออกมาจากอกเสื้อ ส่วนใหญ่ในนั้นเป็นสีขาว

เขาเลือกขวดสีแดงออกมาขวดหนึ่งก่อนเดินไปทางไข่มังกรสีดำ “พี่เอ๋าปิง ท่านหาหลุมลงเถอะ ข้าจะให้ของเหลวศักดิ์สิทธิ์”

เอ่ยจบแล้ว เสิ่นเทียนก็เดินไปยังส่วนลึกของเคราะห์อัสนีที่มีสายฟ้าตัดสลับกัน

ใช่ว่าเขาจะไม่เคยคิดจะโยนขวดเข้าไป แต่ก็กลัวว่าจะโดนสายฟ้าผ่าขวดแตกขึ้นมาจะสิ้นเปลือง เอาให้มั่นใจดีกว่า

เมื่อเห็นเสิ่นเทียนเข้าไปในเขตสายฟ้าช้าๆ สายตาของผู้คนกลางอากาศก็เร่าร้อนขึ้นมา นี่บุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์กำลังจะแสดงพลังแล้วรึ

เสียงประหลาดใจของเอ๋าอูดังมาจากกลางไอม่วงเข้มข้น “พี่เซ่าเสวียน เคราะห์สวรรค์ระดับนี้ พี่ต้านไหวหรือไม่”

ฉีเซ่าเสวียนหัวเราะเยาะ “ขอแค่มีง้าวมังกรสวรรค์ในมือ สายฟ้าระดับนี้มาเท่าไรแซ่ฉีจะทำลายให้หมด ทำลายมันได้หลายสิบครั้ง ไม่กดดันแม้แต่นิด”

ฉีเซ่าเสวียนไม่ได้โม้ ถึงเขาจะอยู่เพียงแก่นพลังทอง แต่กำลังรบแท้จริงมากพอจะกำราบจุดสูงสุดดวงจิตดรุณ ต่อให้ผู้แข็งแกร่งระดับหลอมรวมเทพที่ค่อนข้างอ่อนแอออกมือ ฉีเซ่าเสวียนก็ระเบิดพลังปะทะกับเขาได้สองกระบวนท่า

แน่นอนได้แค่สองกระบวนท่า กระบวนท่าที่สามวิ่งไม่ออกอีกก็คงต้องตัวเย็น

เมื่อเห็นการโจมตีระดับนี้จากเคราะห์นิพพานของเอ๋าปิง ฉีเซ่าเสวียนในสภาพสมบูรณ์ผนวกกับโอสถเยียวยาก็ต้านได้ยี่สิบสามสิบครั้งไม่ยาก

ฉีเซ่าเสวียนมองเสิ่นเทียนด้วยความสนใจ เขาอยากอาศัยโอกาสนี้ดูว่าเสิ่นเทียนจะต้านสายฟ้าได้กี่ครั้ง

ในบางด้าน นี่ยังเป็นโอกาสดีงามที่ได้หยั่งเชิงตื้นลึกหนาบางของเสิ่นเทียน

………..

เสิ่นเทียนก้าวเข้าไปในเขตใจกลางเคราะห์อัสนีท่ามกลางสายตาของทุกคน

ตรงนี้หลังจากโดนฟ้าผ่าแล้ว พืชไม้แทบจะเหี่ยวเฉา ทว่าเมื่อเสิ่นเทียนก้าวออกมา พืชที่เดิมทีแห้งและไหม้พลันแตกหน่ออีกครั้ง ดอกไม้วิญญาณเบ่งบาน

หากบอกว่าเคราะห์สวรรค์ยิ่งใหญ่นี้เหมือนกับอำนาจเทพทำลายล้างโลก เช่นนั้นแสงสีเขียวที่วนเวียนรอบตัวเสิ่นเทียนก็เหมือนกับการสรรเสริญของชีวิต

เขาผ่านไปที่ใด ทุกสรรพสิ่งคืนชีพอีกครั้ง

ครืน~

สายฟ้าบนฟ้าเหมือนจะถูกเสิ่นเทียนยั่วโมโห

ข้าผ่าไม้ดอก แต่เจ้ากล้าช่วยกลับมา คิดว่าหล่อแล้วเจ๋งนักรึ!

ได้ ข้าจะไม่ผ่าไม้ดอกแล้ว แต่จะผ่าเจ้าแทน!

อัสนีเทพสว่างจ้าสายหนึ่งพุ่งลงมาจากฟ้า ผ่าลงกลางศีรษะเสิ่นเทียน สายฟ้าผ่านไปที่ใด แม้แต่อากาศยังบิดเบี้ยว

มาแล้ว!

ต่อไปจะได้เห็นว่าเสิ่นเทียนต้านเคราะห์สวรรค์นี่อย่างไร

ฉีเซ่าเสวียนเบิกตาโต ตอนนี้เขามองเสิ่นเทียนเป็นศัตรูเก่าในชีวิตไปแล้ว

เขาอยากเข้าใจกำลังรบของเสิ่นเทียนให้เร็วที่สุดว่าเป็นอย่างไรกันแน่ จะเทียบเท่ากับเขาและตัดสินสูงต่ำกันได้หรือไม่!

เคราะห์สวรรค์เข้าใกล้เสิ่นเทียนมาทุกที ใกล้มาเรื่อยๆ ใกล้มาเรื่อยๆ…

ในที่สุดเคราะห์สวรรค์นั้นก็กลายเป็นดาบเทพเล่มหนึ่งฟันลงมา

แต่สิ่งที่เหนือความคาดคิดของทุกคนคือ เมื่อเผชิญหน้ากับดาบเทพจากเคราะห์สวรรค์นั้น เสิ่นเทียนกลับไม่ได้จู่โจมก่อน ไม่ได้สำแดงวิชาต่อต้าน แต่กางสองแขนช้าๆ

ใช่แล้ว เขากำลังโอบกอดเคราะห์สวรรค์

คนมากมายพลันตกใจจนคางร่วง แบบนี้ก็ได้หรือ

นั่นคือเคราะห์สวรรค์ ต่อให้เป็นเคราะห์นิพพานฉบับอ่อนแอก็สังหารโอรสสวรรค์จุดสูงสุดดวงจิตดรุณได้

ต่อให้บุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์อย่างเจ้าจะมีปรีชาสามารถจริงๆ องอาจห้าวหาญ แต่ตายไปเช่นนี้จะดีจริงๆ หรือ เจ้าคิดว่าเคราะห์สวรรค์จะเอ็นดูเพราะใบหน้าเจ้าหรือ

บึ้ม~!

ดาบเทพผ่าลงเหนือศีรษะเสิ่นเทียน กลับเกิดเพียงเสียงดังแก๊ง

จากนั้น ดาบเทพสายฟ้านั้นแตกกระจายเป็นพลังงานสายฟ้าที่เปี่ยมล้นอย่างยิ่งหลั่งไหลเข้าไปในกายเสิ่นเทียน และศีรษะของเขาไม่มีเส้นผมขาดสักเส้น

ทันใดนั้นเองก็เกิดเสียงสูดลมหายใจเย็นๆ ดังขึ้นโดยรอบทั้งยอดเขาบุตรศักดิ์สิทธิ์

ซี้ด~ ซี้ด~ ซี้ด~

น่ากลัวมาก

ง้าวมังกรสวรรค์ในมือฉีเซ่าเสวียนตกลงพื้นดังปึก ไอม่วงเข้มข้นหมุนม้วนอย่างรุนแรง

มองผ่านรูสองรูบนกลุ่มไอม่วงนั้นจะเห็นดวงตาคู่หนึ่งเต็มไปด้วยความตกตะลึง

นี่มันบ้าอะไรกัน

บุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์นี่ไม่ได้ฝึกคัมภีร์จักรพรรดิอัสนีเทพสวรรค์รึ

คัมภีร์จักรพรรดิอัสนีเทพสวรรค์ผนวกกับวิชาหลอมกายจักรพรรดิอัสนี ฝึกออกมาศีรษะแข็งเช่นนี้ตั้งแต่เมื่อไร

ต่อให้ฝึกพระสูตรหัวใจสุดยอดวิชาของแดนศักดิ์สิทธิ์เสียงอัสนีถึงขั้นสูงหรือขั้นสมบูรณ์ ก็อาจจะทำถึงขนาดนี้ไม่ได้!

ศีรษะของเจ้านี่ทำจากทองคำรึ

สารภาพตามตรง ฉีเซ่าเสวียนสงสัยในชีวิตนิดๆ แล้ว และคนที่สงสัยในชีวิตไม่ได้มีแค่เขาคนเดียว

ตอนนี้ผู้ฝึกบำเพ็ญทุกคนที่ดูเคราะห์อัสนีบนยอดเขาบุตรศักดิ์สิทธิ์ต่างมีความคิดเดียวกับฉีเซ่าเสวียน

นั่นคือ เจ้าเด็กนี่ใช้กลโกงกระมัง!

…….

ในกลุ่มศิษย์เทพสวรรค์ พวกศิษย์จากกลุ่มสวรรค์พิทักษ์ก็ไม่ได้ว่างเช่นกัน

อัสนีเทพหลากสีที่ฉินอวิ๋นตี๋ตั้งใจผลิตขึ้นระเบิดบนฟ้าดังเปรี้ยงปร้าง กระบี่ยาวบินตัดสลับกันบนฟ้า รวมเป็นคำว่า ‘เทียน’

“จุดสูงสุดแห่งเซียน โอหังต่อโลก พยายามฝึกฝนทุกวัน ติดตามศิษย์พี่จักต้องเป็นเซียน!”

เสียงดังปานฟ้าผ่า อานุภาพดั่งสายรุ้ง ปณิธานของทุกคนรวมเป็นปึกแผ่น ทำให้คนตื่นตกใจ

เวลานี้ บุตรศักดิ์สิทธิ์และศิษย์พี่ใหญ่จากแดนศักดิ์สิทธิ์อื่นที่แอบดูอยู่ลับๆ พกวนั้นต่างรู้สึกถึงกลิ่นเปรี้ยวไปทั้งตัว

เหมือนกับกินของเหลวศักดิ์สิทธิ์จากปีศาจมะนาวหมื่นปีบรรลุนิพพาน กลิ่นเปรี้ยวอันน่าคับอกคับใจแผ่ออกมาจากในไขกระดูก

นี่คือศิษย์น้องของบุตรศักดิ์สิทธิ์คนอื่นเขารึ เหตุใดศิษย์น้องฝั่งข้าถึงไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลย

“จะให้ลอกแบบท่วงท่าอันยิ่งใหญ่ที่ท่านปรมาจารย์สวรรค์ชำเลืองตามองเคราะห์สวรรค์ตอนนี้ไว้หรือไม่ แบบนี้จะได้ผลิตเป็น ‘ยันต์ระเบิดอัสนีหยินหยาง’ ฉบับจำกัด เดาว่าคงขายได้ราคาเป็นเท่าตัว”

“อืม จะได้ผลิต ‘ปืนหยินหยางพิฆาตอสูร’ ฉบับจำกัดได้ด้วย ประทับท่วงท่าอันยิ่งใหญ่ของท่านปรมาจารย์สวรรค์ลงไป มอบเป็นรางวัลให้สมาชิกในกลุ่ม”

ซ่งฟู้กุ้ยเหมือนจะคว้าโอกาสทำการค้าใหม่ได้แล้ว

หลิวไท่อี่ถือม้วนหยก เขียนหนังสือด้วยดวงตาเร่าร้อน ‘บุตรศักดิ์สิทธิ์เคหาสน์ม่วงมาเยือนเทพสวรรค์ หยิ่งยโสโอหังไม่เห็นใครในสายตา กวาดล้างสี่ทิศยากจะพบคู่ต่อกร

ชั่วพริบตานั้นเคราะห์อัสนีมาเยือนจากสวรรค์ บุตรศักดิ์สิทธิ์เคหาสน์ม่วงตัวสั่นซ่อนอยู่ในไอม่วง ขายผ้าเอาหน้ารอดต่อฟ้าดิน ไม่กล้าโอหังต่อเคราะห์สวรรค์

ท่านปรมาจารย์สวรรค์บุตรศักดิ์สิทธิ์วางอำนาจบาตรใหญ่ ยืนใต้เคราะห์สวรรค์อย่างโอหัง ดาบขวานฟันใส่กายแต่กลับไม่มีสีหน้าเปลี่ยนไป จ้องถมึงทึงชี้นิ้วใส่เมฆเคราะห์ เป็นอิสระไม่ยำเกรงสวรรค์!’

กุ้ยกงกงสวมชุดคลุมแดง เงยหน้ามองเสิ่นเทียนที่ทุกคนจับตามองและมีประกายแสงไม่มีสิ้นสุดปกคลุม แววตาเขาเต็มไปด้วยความปลื้มใจ

เวลาผ่านไปนานมาก พริบตาเดียวก็ผ่านไปสิบหกปี ในที่สุดองค์ชายก็เติบใหญ่แล้ว

วันนั้นที่องค์ชายประสูติ ฟ้าดินเปลี่ยนไปอย่างรุนแรง พลังประหลาดรุกรานเข้ามา

พระสนมหลานเอาชีวิตเข้าแลกถึงได้ช่วยองค์ชายกลับมาได้ แต่ตัวเองกลับต้องสิ้นชีพลงดั่งดอกไม้โรยรา

ตอนนี้ในที่สุดองค์ชายก็เติบใหญ่ อีกทั้งยังเป็นโอรสสวรรค์ที่โดดเด่นมากที่สุดในดินแดนบูรพา หญิงเซียนมากมายต่างคลุ้มคลั่งเพราะเขา

หากพระสนามหลานมีดวงจิตบนฟ้า เห็นภาพนี้เข้าจะต้องยิ้มร่าไปทั่วแดนปรโลกอย่างแน่นอน

……

เสิ่นเทียนไม่ได้สนใจเสียงพูดคุยของคนอื่น แต่เพ่งสมาธิทั้งหมดไปที่เคราะห์สวรรค์

ความจริงพิสูจน์แล้ว เขาเดาไว้ไม่ผิด

ขอแค่ไม่รนหาที่ตายโจมตีใส่เคราะห์สวรรค์กับเมฆเคราะห์ก่อน เคราะห์สวรรค์ก็จะไม่เพ่งเล็งเจ้าเป็นพิเศษ

แน่นอน เคราะห์สวรรค์ที่ไม่เพ่งเล็งเป็นพิเศษจะถูกบิดเบือนเป็นแบบใดในสายตาพวกผู้ชมพวกนั้น เสิ่นเทียนก็ไม่รู้แล้ว

เพราะอย่างไรภายในใจเขาก็เคารพเคราะห์สวรรค์มาก เดินหนึ่งก้าวพูด ‘สวรรค์สูงส่งยิ่ง’ ร้อยรอบ

ถึงอย่างไรการประจบที่ดีและเกรงใจต่อเคราะห์สวรรค์จะต้องไม่มีข้อเสียแน่ๆ

ดังนั้น จึงเกิดภาพที่ประหลาดมากขึ้นในสายตาทุกคน

นั่นคือหลังจากเสิ่นเทียน ‘ยั่วยุ’ เคราะห์สวรรค์แล้วก็ยังเดินต่อไปอย่างสบายๆ ใต้เมฆเคราะห์

และที่แปลกกว่านั้นคือเคราะห์สวรรค์พวกนั้นไม่ได้ผ่าใส่เสิ่นเทียนต่อ แต่มองข้ามเขาไปผ่าใส่ไข่มังกร

นี่คืออะไร เคราะห์สวรรค์กลัวหรือ

เสิ่นเทียนถือขวดเล็กสีแดงเดินมาถึงหน้าไข่มังกรจนได้

ตอนนี้เคราะห์นิพพานของเอ๋าปิงผ่านไปมากกว่าครึ่งแล้ว เห็นได้ชัดว่าเสียพลังฤทธิ์ไปไม่น้อย

เคราะห์สายฟ้าจะยิ่งมีอานุภาพมากขึ้นในช่วงหลังๆ หากไม่มีพลังฤทธิ์เสริม เกรงว่าเอ๋าปิงคงต้องบาดเจ็บจากการฝ่าด่านเคราะห์ครั้งนี้เล็กน้อย

“เร็ว รีบเอาของเหลวศักดิ์สิทธิ์ให้ข้า ข้าอยากได้…ข้าต้องฟื้นพลังปราณ กำเนิดชีวิตที่สองด้วยสภาพที่สมบูรณ์ที่สุด”

เสียงของเอ๋าปิงดูเหนื่อยนิดๆ เสิ่นเทียนรีบเทของเหลวศักดิ์สิทธิ์นิพพานในขวดสีแดงลงหลุม

ของเหลวศักดิ์สิทธิ์สีขาวเงินอ่อนๆ แช่ไข่มังกรไว้ตรงกลาง พลังวิญญาณเข้มข้นทำให้พืชวิญญาณในระยะหลายร้อยจั้งเติบโตอย่างรวดเร็ว

ส่วนไข่มังกรดำที่เดิมทีเปล่งแสงหม่นอ่อนๆ เริ่มฟื้นพลังปราณเดิมกลับมาอย่างรวดเร็ว มีชีวิตชีวาขึ้นมาเต็มสิบ

“อืม เหตุใดถึงรู้สึกว่าของเหลวศักดิ์สิทธิ์นิพพานครั้งอ่อนกว่าครั้งก่อนไม่น้อยเลย แต่ปริมาณตรงนี้ ถือว่าเจ้าใจกว้างกับข้ามาก วางใจเถอะ รอข้าสร้างร่างไร้พ่ายขึ้นมาใหม่ก่อน จะไม่ปฏิบัติกับเจ้าอย่างไม่ยุติธรรมแน่”

เป็นเสียงเด็กน้อยเยาว์วัยแท้ๆ แต่คำพูดกลับวางอำนาจยิ่ง ทำให้เสิ่นเทียนถึงกับยิ้มแห้งๆ

แม้จะรู้ดีว่าคนที่แช่น้ำอยู่ตรงหน้าตนเป็นปีศาจแก่อายุหมื่นปีขึ้นไป แต่เสียงเด็กหญิงนี่ก็ยังให้ความรู้สึกว่าน่าแกล้งมาก

ไม่รู้ว่าเอ๋าปิงที่ฟักออกมาจากไข่จะมีหน้าตาเป็นอย่างไร

จะเติบใหญ่เป็นสนมจักรพรรดิ หรือเป็นสาวน้อยชุดคลุมดำชั่วร้ายที่สร้างภาพจำตราตรึงใจ

ว่าแต่จะขี่ได้จริงๆ รึ

…………………………….