บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน นิยาย บท 281

บทที่ 281 เคราะห์สวรรค์คือปีศาจโอหัง (2)

แต่ตอนนี้เสิ่นเทียนกลับไม่รู้สึกถึงจิตต่อสู้ของฉีเซ่าเสวียน

เดิมทีเขากำลังอาบน้ำสบายไปทั้งตัว จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงกระแสจิตของเอ๋าปิงบอกว่านางจะออกจากไข่แล้ว

เอ๋าปิงนิพพานเป็นไข่ก็เพื่อบ่มเพาะต้นกำเนิดพลังที่เสียไป ใช้วิชาลับเผ่ามังกรกำเนิดชีวิตที่สอง ตอนนี้อึดอัดมานานในที่สุดก็จะได้ออกมาสักที

เสิ่นเทียนเป็นสหายทำสัญญากับเอ๋าปิง เขาย่อมให้ความร่วมมือกับนางเต็มที่

ถึงอย่างไรหากเจ้านี่ฝ่าด่านเคราะห์ล้มเหลวตายบนยอดเขาบุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์ หากแพร่งพรายไปถึงเกาะมังกรดำล่ะจะทำอย่างไร!

ดังนั้น เสิ่นเทียนจึงตัดสินใจอย่างเด็ดขาดถอนค่ายกลพิทักษ์บนยอดเขาบุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์และคิดหาทางช่วยเอ๋าปิงให้ฝ่าเคราะห์สวรรค์ออกไข่ไปได้

แต่สิ่งที่ควรค่ายินดีคือ ตอนนี้เคราะห์สวรรค์ของเอ๋าปิงเป็นเพียงเคราะห์นิพพานที่นางเกิดใหม่เท่านั้น ไม่ใช่เคราะห์สวรรค์เป็นผู้อริยะ ดังนั้นจึงไม่ได้มีอานุภาพแข็งแกร่งเป็นพิเศษ

อานุภาพของสายฟ้าเคราะห์สวรรค์หนึ่งก็พอจะสังหารผู้ฝึกบำเพ็ญจุดสูงสุดดวงจิตดรุณตายได้กระมัง!

แน่นอนว่าไม่ใช่จุดสูงสุดดวงจิตดรุณจากสำนักทุกซอกทุกมุมขนาดนั้น แต่ดวงจิตดรุณนั้นก็ถือว่าเป็นดวงจิตดรุณไม่ใช่รึ

พูดแบบนี้แล้วกัน!

ถ้าสุ่มจุดสูงสุดดวงจิตดรุณสิบคนจากในศิษย์สายตรงเทพสวรรค์ ให้เคราะห์สวรรค์ผ่าลงมา ก็คงจะมีตายเจ็ดรอดสาม

“ผู้อาวุโสปิง ท่านต้านเคราะห์สวรรค์นี่ไหวหรือไม่”

เสิ่นเทียนยืนอยู่หน้าวิหารบุตรศักดิ์สิทธิ์ มองไข่มังกรสีดำตรงกลางเคราะห์อัสนีพลางเอ่ยถาม

ไข่มังกรเปล่งแสงมืดหม่น เสียงของเอ๋าปิงดังในความคิดเสิ่นเทียน “ยังเรียกข้าว่าผู้อาวุโสอีกรึ บอกแล้วว่าให้เรียกข้าว่าพี่สาว

กับอีแค่เคราะห์สวรรค์ระดับนี้ ทำอะไรพี่สาวไม่ได้หรอก ตอนนี้ข้ายังอยู่ในไข่ จึงใช้โอสถฟื้นพลังฤทธิ์ไม่ได้”

เปลือกไข่มังกรขยับแสงหม่น รวมขึ้นเป็นกรงเล็บสีดำฉีกเคราะห์อัสนี “เจ้ายังมีของเหลวศักดิ์สิทธิ์นิพพานอยู่หรือไม่ เทให้ข้าหน่อย”

ของเหลวศักดิ์สิทธิ์นิพพานฟื้นพลังฤทธิ์ให้เอ๋าปิงได้หรือ

เสิ่นเทียนครุ่นคิดก่อนจะหยิบขวดกองหนึ่งออกมาจากอกเสื้อ ส่วนใหญ่ในนั้นเป็นสีขาว

เขาเลือกขวดสีแดงออกมาขวดหนึ่งก่อนเดินไปทางไข่มังกรสีดำ “พี่เอ๋าปิง ท่านหาหลุมลงเถอะ ข้าจะให้ของเหลวศักดิ์สิทธิ์”

เอ่ยจบแล้ว เสิ่นเทียนก็เดินไปยังส่วนลึกของเคราะห์อัสนีที่มีสายฟ้าตัดสลับกัน

ใช่ว่าเขาจะไม่เคยคิดจะโยนขวดเข้าไป แต่ก็กลัวว่าจะโดนสายฟ้าผ่าขวดแตกขึ้นมาจะสิ้นเปลือง เอาให้มั่นใจดีกว่า

เมื่อเห็นเสิ่นเทียนเข้าไปในเขตสายฟ้าช้าๆ สายตาของผู้คนกลางอากาศก็เร่าร้อนขึ้นมา นี่บุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์กำลังจะแสดงพลังแล้วรึ

เสียงประหลาดใจของเอ๋าอูดังมาจากกลางไอม่วงเข้มข้น “พี่เซ่าเสวียน เคราะห์สวรรค์ระดับนี้ พี่ต้านไหวหรือไม่”

ฉีเซ่าเสวียนหัวเราะเยาะ “ขอแค่มีง้าวมังกรสวรรค์ในมือ สายฟ้าระดับนี้มาเท่าไรแซ่ฉีจะทำลายให้หมด ทำลายมันได้หลายสิบครั้ง ไม่กดดันแม้แต่นิด”

ฉีเซ่าเสวียนไม่ได้โม้ ถึงเขาจะอยู่เพียงแก่นพลังทอง แต่กำลังรบแท้จริงมากพอจะกำราบจุดสูงสุดดวงจิตดรุณ ต่อให้ผู้แข็งแกร่งระดับหลอมรวมเทพที่ค่อนข้างอ่อนแอออกมือ ฉีเซ่าเสวียนก็ระเบิดพลังปะทะกับเขาได้สองกระบวนท่า

แน่นอนได้แค่สองกระบวนท่า กระบวนท่าที่สามวิ่งไม่ออกอีกก็คงต้องตัวเย็น

เมื่อเห็นการโจมตีระดับนี้จากเคราะห์นิพพานของเอ๋าปิง ฉีเซ่าเสวียนในสภาพสมบูรณ์ผนวกกับโอสถเยียวยาก็ต้านได้ยี่สิบสามสิบครั้งไม่ยาก

ฉีเซ่าเสวียนมองเสิ่นเทียนด้วยความสนใจ เขาอยากอาศัยโอกาสนี้ดูว่าเสิ่นเทียนจะต้านสายฟ้าได้กี่ครั้ง

ในบางด้าน นี่ยังเป็นโอกาสดีงามที่ได้หยั่งเชิงตื้นลึกหนาบางของเสิ่นเทียน

………..

เสิ่นเทียนก้าวเข้าไปในเขตใจกลางเคราะห์อัสนีท่ามกลางสายตาของทุกคน

ตรงนี้หลังจากโดนฟ้าผ่าแล้ว พืชไม้แทบจะเหี่ยวเฉา ทว่าเมื่อเสิ่นเทียนก้าวออกมา พืชที่เดิมทีแห้งและไหม้พลันแตกหน่ออีกครั้ง ดอกไม้วิญญาณเบ่งบาน

หากบอกว่าเคราะห์สวรรค์ยิ่งใหญ่นี้เหมือนกับอำนาจเทพทำลายล้างโลก เช่นนั้นแสงสีเขียวที่วนเวียนรอบตัวเสิ่นเทียนก็เหมือนกับการสรรเสริญของชีวิต

เขาผ่านไปที่ใด ทุกสรรพสิ่งคืนชีพอีกครั้ง

ครืน~

สายฟ้าบนฟ้าเหมือนจะถูกเสิ่นเทียนยั่วโมโห

ข้าผ่าไม้ดอก แต่เจ้ากล้าช่วยกลับมา คิดว่าหล่อแล้วเจ๋งนักรึ!

ได้ ข้าจะไม่ผ่าไม้ดอกแล้ว แต่จะผ่าเจ้าแทน!

อัสนีเทพสว่างจ้าสายหนึ่งพุ่งลงมาจากฟ้า ผ่าลงกลางศีรษะเสิ่นเทียน สายฟ้าผ่านไปที่ใด แม้แต่อากาศยังบิดเบี้ยว

มาแล้ว!

ต่อไปจะได้เห็นว่าเสิ่นเทียนต้านเคราะห์สวรรค์นี่อย่างไร

ฉีเซ่าเสวียนเบิกตาโต ตอนนี้เขามองเสิ่นเทียนเป็นศัตรูเก่าในชีวิตไปแล้ว

เขาอยากเข้าใจกำลังรบของเสิ่นเทียนให้เร็วที่สุดว่าเป็นอย่างไรกันแน่ จะเทียบเท่ากับเขาและตัดสินสูงต่ำกันได้หรือไม่!

เคราะห์สวรรค์เข้าใกล้เสิ่นเทียนมาทุกที ใกล้มาเรื่อยๆ ใกล้มาเรื่อยๆ…

ในที่สุดเคราะห์สวรรค์นั้นก็กลายเป็นดาบเทพเล่มหนึ่งฟันลงมา

แต่สิ่งที่เหนือความคาดคิดของทุกคนคือ เมื่อเผชิญหน้ากับดาบเทพจากเคราะห์สวรรค์นั้น เสิ่นเทียนกลับไม่ได้จู่โจมก่อน ไม่ได้สำแดงวิชาต่อต้าน แต่กางสองแขนช้าๆ

ใช่แล้ว เขากำลังโอบกอดเคราะห์สวรรค์

คนมากมายพลันตกใจจนคางร่วง แบบนี้ก็ได้หรือ

นั่นคือเคราะห์สวรรค์ ต่อให้เป็นเคราะห์นิพพานฉบับอ่อนแอก็สังหารโอรสสวรรค์จุดสูงสุดดวงจิตดรุณได้

ต่อให้บุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์อย่างเจ้าจะมีปรีชาสามารถจริงๆ องอาจห้าวหาญ แต่ตายไปเช่นนี้จะดีจริงๆ หรือ เจ้าคิดว่าเคราะห์สวรรค์จะเอ็นดูเพราะใบหน้าเจ้าหรือ

บึ้ม~!

ดาบเทพผ่าลงเหนือศีรษะเสิ่นเทียน กลับเกิดเพียงเสียงดังแก๊ง

จากนั้น ดาบเทพสายฟ้านั้นแตกกระจายเป็นพลังงานสายฟ้าที่เปี่ยมล้นอย่างยิ่งหลั่งไหลเข้าไปในกายเสิ่นเทียน และศีรษะของเขาไม่มีเส้นผมขาดสักเส้น

ทันใดนั้นเองก็เกิดเสียงสูดลมหายใจเย็นๆ ดังขึ้นโดยรอบทั้งยอดเขาบุตรศักดิ์สิทธิ์

ซี้ด~ ซี้ด~ ซี้ด~

น่ากลัวมาก

ง้าวมังกรสวรรค์ในมือฉีเซ่าเสวียนตกลงพื้นดังปึก ไอม่วงเข้มข้นหมุนม้วนอย่างรุนแรง

มองผ่านรูสองรูบนกลุ่มไอม่วงนั้นจะเห็นดวงตาคู่หนึ่งเต็มไปด้วยความตกตะลึง

นี่มันบ้าอะไรกัน

บุตรศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์นี่ไม่ได้ฝึกคัมภีร์จักรพรรดิอัสนีเทพสวรรค์รึ

คัมภีร์จักรพรรดิอัสนีเทพสวรรค์ผนวกกับวิชาหลอมกายจักรพรรดิอัสนี ฝึกออกมาศีรษะแข็งเช่นนี้ตั้งแต่เมื่อไร

ต่อให้ฝึกพระสูตรหัวใจสุดยอดวิชาของแดนศักดิ์สิทธิ์เสียงอัสนีถึงขั้นสูงหรือขั้นสมบูรณ์ ก็อาจจะทำถึงขนาดนี้ไม่ได้!

ศีรษะของเจ้านี่ทำจากทองคำรึ

สารภาพตามตรง ฉีเซ่าเสวียนสงสัยในชีวิตนิดๆ แล้ว และคนที่สงสัยในชีวิตไม่ได้มีแค่เขาคนเดียว

ตอนนี้ผู้ฝึกบำเพ็ญทุกคนที่ดูเคราะห์อัสนีบนยอดเขาบุตรศักดิ์สิทธิ์ต่างมีความคิดเดียวกับฉีเซ่าเสวียน

นั่นคือ เจ้าเด็กนี่ใช้กลโกงกระมัง!

…….

ในกลุ่มศิษย์เทพสวรรค์ พวกศิษย์จากกลุ่มสวรรค์พิทักษ์ก็ไม่ได้ว่างเช่นกัน

อัสนีเทพหลากสีที่ฉินอวิ๋นตี๋ตั้งใจผลิตขึ้นระเบิดบนฟ้าดังเปรี้ยงปร้าง กระบี่ยาวบินตัดสลับกันบนฟ้า รวมเป็นคำว่า ‘เทียน’

“จุดสูงสุดแห่งเซียน โอหังต่อโลก พยายามฝึกฝนทุกวัน ติดตามศิษย์พี่จักต้องเป็นเซียน!”

เสียงดังปานฟ้าผ่า อานุภาพดั่งสายรุ้ง ปณิธานของทุกคนรวมเป็นปึกแผ่น ทำให้คนตื่นตกใจ

เวลานี้ บุตรศักดิ์สิทธิ์และศิษย์พี่ใหญ่จากแดนศักดิ์สิทธิ์อื่นที่แอบดูอยู่ลับๆ พกวนั้นต่างรู้สึกถึงกลิ่นเปรี้ยวไปทั้งตัว

เหมือนกับกินของเหลวศักดิ์สิทธิ์จากปีศาจมะนาวหมื่นปีบรรลุนิพพาน กลิ่นเปรี้ยวอันน่าคับอกคับใจแผ่ออกมาจากในไขกระดูก

นี่คือศิษย์น้องของบุตรศักดิ์สิทธิ์คนอื่นเขารึ เหตุใดศิษย์น้องฝั่งข้าถึงไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลย