บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน นิยาย บท 431

บทที่ 431 เสิ่นเทียนปะทะสือเทียนจื่อ (2)

ทว่าเสิ่นเทียนก็พุ่งเข้าไปอีกครั้ง พลันปะทะกับสือเทียนจื่อ!

สือเทียนจื่อออกหมัดเทพอหังการ บนกำปั้นมีแสงเทพสว่างจ้าวนเวียน หมุนโคจรพลังแห่งการทำลายโลกและสร้างโลกไม่หยุด

ระหว่างที่เขาควงหมัด ทั้งท้องนภาสั่นไหวตาม พลังเลือดลมไม่มีสิ้นสุดเต็มผืนฟ้า เหมือนจะทำลายแม่น้ำภูเขา ทำลายดวงดารา!

เสิ่นเทียนดูคล่องแคล่วแข็งแรง เหยียบประกายสายฟ้าสีทอง

มือขวาเรียกค้อนนภาม่วงสะท้านฟ้า กระตุ้นสามสิบหกค้อนสวรรค์ร้าง ทุกค้อนเกิดสายลมเข้าปะทะกับสือเทียนจื่อ!

ค้อนใหญ่ในมือเสิ่นเทียนดูไม่ได้เหนือความคาดหมายแม้แต่น้อย แต่ภายใต้ความเร็วสูงสุดกลับดูโหดยิ่ง!

สามสิบหกค้อนสวรรค์ร้าง…ค้อนทุบดาว!

สามสิบหกค้อนสวรรค์ร้าง…ค้อนแยกตะวัน!

สามสิบหกค้อนสวรรค์ร้าง…ค้อนงัดจันทร์!

…..

ทุกค้อนที่ทุบออกไปจะทำให้อากาศรอบๆ พังทลายลง กลายเป็นซากปรักหักพัง

ทุบไปทีละค้อน มีอานุภาพโหดขึ้นเรื่อยๆ!

พริบตาเดียว ห้วงอากาศแตกเป็นรอยร้าวนับไม่ถ้วน

รอยร้าวอากาศลุกลามไปในฟ้าดิน ละลานตาสะท้านใจคน ทำให้ทุกอย่างเข้าสู่เงามืด!

ตะวันจันทราถอดสี ฟ้าดินไร้แสงสว่าง เหมือนว่าฟ้าดินรับพลังนี้ไม่ไหว จะถูกฉีกขาดทั้งหมด!

สองคนล้วนเป็นโอรสสวรรค์ที่สุดของยุค กำลังรบที่ระเบิดออกมาทำให้ฟ้าดินกู่ร้อง พลังกลืนกินภูผานที ไม่ว่าจะทำอะไรก็ทำลายอากาศได้!

ทั้งท้องนภาถูกปกคลุมด้วยแสงเทพไร้พรมแดน ละลานตาแสบตาถึงที่สุด ทำให้คนลืมตาไม่ขึ้น

หากที่นี่ยังมีคนอื่น บางทีอาจจะถูกอำนาจเทพนี้บดทำลายเป็นเศษเนื้อหมอกโลหิต ไม่อาจต่อต้านได้เลย!

จักรพรรดิฮวงสือยืนตัวตรง อำนาจเทพมากมายพลันมอดดับลงรอบกายเขาทันที ราวกับว่าอยู่คนละโลก

แต่เมื่อเห็นภาพนี้ ดวงตาเขาเป็นประกายเสี้ยวหนึ่ง

คนรุ่นใหม่ควรค่าแก่การยกย่องนับถือ!

…..

ในห้วงอากาศมืดมิด สือเทียนจื่อมีความองอาจห้าวหาญเป็นหนึ่ง ไม่ปนเปื้อนธุลีดิน ไม่อาบคราบเลือด เหนือธรรมดา!

เขาควงหมัดเทพมาพร้อมกับพลังแห่งตะวันจันทราและธารดารา พลังอำนาจยิ่งใหญ่ไร้พรมแดน เหมือนดวงดาราบนฟ้าตกลงมา

พริบตาเดียวท้องนภาถูกทำลายเป็นรูใหญ่ เหนี่ยวนำกฎเกณฑ์มากมายตกลงมา ลำดับยังปั่นป่วนถึงที่สุด

เจตจำนงหมัดนี้ไร้พ่ายในโลก ทรงพลังไม่อาจต้านทาน สังหารศัตรูได้ทุกคน!

เสิ่นเทียนมีใบหน้าสงบนิ่ง ไม่ว่าเจ้าจะมาไม้ไหน ข้าทุบค้อนเดียวก็จัดการได้!

สามสิบหกค้อนสวรรค์ร้างไม่ใช่วิชาลับของโลกนี้ มีอานุภาพน่ากลัวถึงที่สุด

ขณะควงค้อนยังมากพอจะทำลายฟ้าดิน บดห้วงอากาศแตกเป็นเสี่ยงๆ!

ตึง!

เกิดเสียงดังสนั่นขึ้นอีกครั้ง!

ในที่สุดสือเทียนจื่อก็ถูกกระแทกถอยไปหลายสิบก้าว

เขาเหยียบอากาศ ทุกก้าวที่ลงจะเหยียบอากาศพังทลาย เห็นได้ชัดว่าอากาศตอนนี้รับน้ำหนักที่มันไม่ควรจะรับไว้แล้ว

เสิ่นเทียนก็ไม่ต่างกัน เพียงแค่ค้อนนภาม่วงสะท้านฟ้าถูกหมัดชกแตกระหว่างทุบสือเทียนจื่อ

หลักๆ เป็นเพราะสือเทียนจื่อใช้พลังของกระดูกจักรพรรดิ ทำให้กายเนื้อแข็งแกร่งยิ่งไม่ด้อยไปกว่าอาวุธอริยะ

ค้อนนภาม่วงสะท้านฟ้าเป็นเพียงอาวุธวิญญาณระดับสูงสุดย่อมรับไว้ไม่ไหว

สือเทียนจื่อมองเสิ่นเทียนด้วยแววตาตื่นตะลึง

เขาไม่คาดคิดเลยว่าก่อนหน้านี้ตนจะมองพลาดไป ไม่อยากเชื่อว่าเสิ่นเทียนจะแกร่งขนาดนี้ ในการปะทะกันครั้งนี้ เขาถูกเสิ่นเทียนกำราบอย่างอยู่หมัด

หากไม่ใช่เพราะค้อนแตกเกรงว่าคงเสียเปรียบหนักแน่

สือเทียนจื่อสูดลมหายใจเข้าลึก ให้ความสำคัญกับเสิ่นเทียนอย่างแท้จริงแล้ว

จิตต่อสู้เขาลุกโชตช่วงเหมือนเปลวไฟ ก่อนจะหัวเราะเสียงดัง “เสิ่นเทียน เจ้าแกร่งมาก! ข้าดูถูกเจ้าไปจริงๆ แต่ศึกนี้เจ้าต้องแพ้แล้ว!”

สือเทียนจื่อเอ่ย ภายในกายก็ปล่อยพลังน่ากลัวยิ่งออกมา

แสงเทพลุกโชตช่วงเหมือนดวงตะวันส่องสะท้อนฟ้าดิน

เกิดปรากฏการณ์ยักษ์ลอยขึ้นมาข้างหลังเขา บดบังฟ้าบังดวงตะวัน สั่นสะเทือนและส่องแสงท้องนภา!

นั่นคือภาพลักษณ์การสร้างโลกจากดินน้ำลมไฟ พลังยิ่งใหญ่มหาศาล เหมือนจะสร้างฟ้าดินกำเนิดฟ้าขึ้น

สือเทียนจื่อมีกำลังรบเป็นหนึ่ง มีพลังบำเพ็ญถึงระดับหลอมรวมเทพตอนปลาย ทั้งยังฝึกศาสตร์หลอมปราณและหลอมกายพร้อมกัน

พลังบำเพ็ญศาสตร์หลอมกายของเขาถึงระดับผ่านเทวะ หลอมรวมเทพสามร้อยหกสิบห้าทวารใหญ่กับสามพันทวารเล็ก สร้างเป็นยอดพลังวิเศษไร้พ่าย แสงวิบัติสร้างโลก

ตอนแรกเขาก็อาศัยพลังวิเศษนี้ข้ามขั้นไปสังหารอริยะแท้ลัทธิวิญญาณร้ายได้

เมื่อปรากฏยอดพลังวิเศษแสงวิบัติสร้างโลก จะเหมือนทำให้ฟ้าดินกลับตาลปัตร อานุภาพเทพเจ้าไม่มีสิ้นสุดพุ่งขึ้นฟ้า!

เวลานี้ท้องนภาถูกแสงเทพปั่นป่วน กลุ่มเมฆสิบทิศถูกสะเทือนแตกกระจาย เหมือนวัฏจักรย้อนกลับ สร้างฟ้าดินขึ้น

พลังของสือเทียนจื่อเปลี่ยนเป็นน่าสะพรึงอย่างยิ่ง ในดวงตาซ้อนทับกันขยับประกายดึงดูดวิญญาณ แสงเทพกระดูกจักรพรรดิในกายสว่างถึงที่สุด!

ตอนนี้ เขาเหมือนกับเทพเจ้าผู้ปกครองฟ้าดินจะมาลงทัณฑ์สวรรค์!

“เสิ่นเทียน นี่คือการโจมตีที่แกร่งที่สุดของข้า! หากเจ้าต้านไว้ได้ก็ถือว่าข้าแพ้!”

จนถึงตอนนี้ ในใจสือเทียนจื่อยอมรับในศักยภาพของเสิ่นเทียนแล้ว แต่เขาก็ยังไม่ยอมแพ้!

เขาเป็นผู้สูงส่งสูงสุดหนุ่ม มีกระดูกโอหังทั้งตัว ตั้งแต่เกิดมาก็ไร้พ่ายต่อโลก สั่นสะเทือนแปดทิศ!

จะไปยอมแพ้คนอื่นได้อย่างไร

ไม่ว่าอย่างไรเขาก็จะตัดสินสูงต่ำกับเสิ่นเทียน!

ตำแหน่งโอรสสวรรค์ที่แกร่งที่สุดในแปดทิศห้าดินแดนมีได้เพียงคนเดียว!

นั่นก็คือเขา…สือเทียนจื่อ!

……

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน