บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน นิยาย บท 441
บทที่ 441 หรือว่าร่างแยกเจ้าจะแยกร่างได้อีก
เสิ่นเทียนยืนกลางอากาศอย่างโอหัง รอบกายเปล่งแสงเทพ ปกคลุมท้องนภา!
ตรงหน้าเขา เข็มอริยะอัคคีชาดสามสิบหกเล่มขยับแสงดั่งดวงตะวัน กลิ่นอายพลังน่ากลัวถึงที่สุด!
เข็มทุกเล่มแผ่อำนาจเทพน่าสะพรึง เหมือนจะทำลายล้างฟ้าดิน!
สิ่งนี้เป็นอาวุธมหาอริยะ หลังกระตุ้นพลังทั้งหมดจะมีพลังอำนาจไม่มีสิ้นสุด ทะลวงอริยะแท้ได้ง่ายดาย
หากเข็มสามสิบหกเล่มรวมกัน แม้แต่เจ้าอริยะยังบาดเจ็บสาหัส แต่ดีที่เสิ่นเทียนไม่ใช่ตัวคนเดียว เขามีสิบคนเต็มๆ!
เสิ่นเทียนสิบคนช่วยกันแบ่งรับพลังของเข็มอริยะอัคคีชาดไปได้ทั้งหมด พวกเขาออกมือพร้อมกัน สำแดงพลังเทพไหลเข้าไปในเข็มอริยะอัคคีชาดเรื่อยๆ
ครืนๆๆ!
เกิดเสียงระเบิดดังขึ้นเบาๆ
เข็มอริยะอัคคีชาดสามสิบหกเล่มถูกกำราบลง ไม่ทะลวงเข้าไปอีก อีกทั้งอานุภาพของเข็มอริยะอัคคีชาดพวกนี้ยังลดทอนลงเรื่อยๆ
ไม่นานนัก พลังงานของอาวุธมหาอริยะนี้ก็หมดลง ถูกเขาเก็บไป!
“มารดาเถอะ เจ้าหนูนี่เก็บได้จริงๆ รึ”
เมื่อเห็นอาวุธมหาอริยะระเบิดพลังแล้วยังทำอะไรเสิ่นเทียนไม่ได้ กระทั่งถูกเอาไป
หัวใจของเจ้าอริยะเสียหั่วกำลังหลั่งเลือด!
นั่นคืออาวุธมหาอริยะ แม้แต่อริยะแท้ยังใฝ่หากันอย่างบ้าคลั่ง เจ้าอริยะก็อาจจะไม่ได้ไปครอง!
ตอนแรกเขายอมทำคุณูปการยิ่งใหญ่ให้ลัทธิวิญญาณร้าย เจ้าลัทธิถึงมอบเข็มอริยะอัคคีชาดให้เป็นรางวัล
แต่ไม่นึกเลยว่าวันนี้เขาจะต้องระเบิดอาวุธมหาอริยะเพื่อหนีเอาตัวรอด!
ประเด็นคือระเบิดอาวุธมหาอริยะแล้วยังไม่มีประโยชน์อะไร สังหารคู่ต่อสู้ยังไม่ได้ ได้แค่ถ่วงเวลาครู่เดียว!
คราวนี้ขาดทุนเลือดสาดไปถึงบ้านเลยจริงๆ!
เจ้าอริยะเสียหั่วแอบด่าทออยู่ในใจ
นี่มันตัวบ้าอะไรกัน
ไม่ใช่แค่เรียกร่างแยกมาได้มากขนาดนี้ ศักยภาพยังแข็งแกร่งถึงเพียงนี้อีก!
เจอผีแล้วจริงๆ!
แม้ภายในใจจะเจ็บปวดอย่างยิ่ง เจ้าอริยะเสียหั่วก็ไม่ได้ออกมือเรียกเข็มอริยะอัคคีชาดคืน แต่หันหน้าหนีมุดเข้าไปในมิติ
เขาระเบิดอาวุธมหาอริยะก็เพื่อรั้งเสิ่นเทียน ตนจะได้หาโอกาสหนีออกไป ขืนยื้อต่อไป เสิ่นเทียนตั้งตัวได้เมื่อไรเขาก็จะไปไม่ได้แล้ว
ต่อให้ต้องทิ้งอาวุธมหาอริยะ เจ้าอริยะเสียหั่วก็ไม่อยากกลับไปรนหาที่ตาย!
“เจ้าหนู เจ้ารอข้าก่อนเถอะ เก่งจริงก็อย่าหนีล่ะ! ตอนนี้ข้าจะไปขอกำลังเสริม เตรียมตัวตายได้เลย!”
เจ้าอริยะเสียหั่วรวดเร็วมาก พริบตาเดียวก็หายวับไป มุดเข้าไปในกระแสมิติปั่นป่วน
แต่ก่อนไปเขายังอดด่าทอเสียงดังมิได้ ไม่มีมาดของเจ้าอริยะแม้แต่น้อย
ช่วยไม่ได้ เจ้านี่เป็นบ้าไปแล้ว!
ถูกเสิ่นเทียนสิบคนทุบค้อนใส่ และยังเสียอาวุธมหาอริยะอีก!
ต่อให้เป็นเจ้าอริยะก็ต้องเป็นบ้า!
ตอนนี้เจ้าอริยะเสียหั่วคิดแค่อยากหนีไปหากำลังเสริม เรียกผู้อาวุโสลัทธิวิญญาณร้ายพวกนั้นมา!
แบบนั้นไม่ใช่แค่สังหารเสิ่นเทียนได้ กระทั่งยังได้เข็มอริยะอัคคีชาดคืนมา
ยอมทิ้งอาวุธมหาอริยะชิ้นหนึ่ง ทำให้เจ้าอริยะเสียหั่วปวดใจจนแทบกระอักเลือด!
…..
แน่นอน เจ้าอริยะเสียหั่วก็รู้ดีอยู่ในใจ เมื่อเขาติดต่อผู้อาวุโสคนอื่นมา กำลังเสริมของราชวงศ์เซียนต้าฮวงต้องมาถึงเช่นกัน
ถ้าจะกู้สถานการณ์ก็คงไม่มีหวัง
แต่ถึงจะเข้าใจหลักการ ก็ต้องหาข้ออ้างพูดจาปากเก่งให้กับตนเองด้วย!
ไม่เช่นนั้นเสียอาวุธมหาอริยะหนีไปเช่นนี้ น่าขายหน้าตายเลย!
เมื่อเห็นดังนั้น ฉีจ้านตกใจใหญ่ “พี่ใหญ่ ตาแก่นั่นจะหนีไปแล้ว!”
เขาไม่นึกเลยว่าเจ้าอริยะเสียหั่วจะไม่สู้และหนีไป นี่เป็นเรื่องที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
ใครเคยเห็นเจ้าอริยะถูกผู้สูงศักดิ์สวรรค์ทุบตีจนหนีไปด้วยสภาพจนตรอกบ้าง
ฉีจ้านตั้งสติได้ก็รีบตามไปขวางเขา
ถึงอย่างไรก็เป็นเจ้าอริยะลัทธิวิญญาณร้าย หากสังหารเขาที่นี่ได้ จะทำให้ลัทธิวิญญาณร้ายเสียพลังปราณเดิมอย่างหนัก
แต่ก็จนปัญญาเพราะเจ้าอริยะเสียหั่วรวดเร็วยิ่ง ฉีจ้านตามไม่ทันเลย
“พี่ใหญ่ ตอนนี้จะเอาอย่างไรดี”
ฉีจ้านมีใบหน้าเต็มไปด้วยความร้อนใจ เจ้าอริยะเสียหั่วหนีไปแล้ว ไม่นับว่าเป็นเรื่องใหญ่มาก
ถึงอย่างไรเจ้าอริยะก็ยังสู้เสิ่นเทียนไม่ได้
แต่ฉีจ้านกังวลว่าเจ้าอริยะเสียหั่วจะไปเรียกกำลังเสริม ในละแวกนี้ยังมีเจ้าอริยะคนอื่นอีก
หากมีเจ้าอริยะมาอีกสองสามคน พวกเขาคงตายแน่!
อีกทั้งดูจากท่าทางของเจ้าอริยะเสียหั่วแล้ว ไม่อยากจบลงด้วยดีเลย!
เสิ่นเทียนกลับทำหน้าเฉยเมย เอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ไม่เป็นไร เขาหนีไม่รอดหรอก!”
เขาไม่ได้สนใจเจ้าอริยะเสียหั่ว แต่กำราบเข็มอริยะอัคคีชาดต่อไป!
เมื่อพลังเทพไหลเข้าไปเรื่อยๆ ในที่สุดอาวุธมหาอริยะก็สิ้นพลังงาน ตกลงบนพื้น
เสิ่นเทียนโบกมือกว้าง ยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย
การเดินทางครั้งนี้ไม่ใช่แค่ช่วยฉีจ้าน แต่ยังได้อาวุธมหาอริยะ!
กำไรเลือดสาด!
ส่วนเจ้าอริยะเสียหั่ว ย่อมมีคนจัดการอยู่แล้ว
……
ในกระแสมิติปั่นป่วน เจ้าอริยะเสียหั่วกำลังข้ามผ่านไปอย่างรวดเร็ว หนีตายอย่างบ้าคลั่ง
เมื่อเห็นไม่มีใครตามมา ในที่สุดเขาก็โล่งอก
ช่วยไม่ได้ พลังที่เสิ่นเทียนสำแดงออกมาทำให้เขาตกใจจริงๆ
เจ้าอริยะผู้ยิ่งใหญ่กลับถูกรุ่นเยาว์ทุบตีจนไม่มีแรงสวนกลับ ได้แต่หนีหัวซุกหัวซุน
เจ้าอริยะเสียหั่วอึดอัดใจยิ่งนัก กล้ำกลืนความแค้นนี้ไม่ลง!
เขาตัดสินใจแล้วว่าจะไปรายงานเรื่องเจ้านี่กับเจ้าผู้คุมกฎลัทธิวิญญาณร้าย ขอแค่ทำให้เจ้าผู้คุมกฎหรือเจ้าลัทธิเกรงกลัวได้ จะต้องสังหารเสิ่นเทียนแน่!
แบบนั้นจะได้แก้ปมความแค้นในใจเขาด้วย!
เจ้าอริยะเสียหั่วกระตุ้นพลังฤทธิ์เดินทางในกระแสมิติปั่นป่วนอย่างรวดเร็ว
ทันใดนั้นปรากฏร่างหนึ่งขึ้นขวางหน้าเขา คนนั้นสวมเกราะนักรบสีสันหลากสี แสงเรืองรองวนเวียนหนาทึบ กฎเกณฑ์ไหลหลาก
รอบกายยังอาบประกายสายฟ้าสว่างจ้า ยืนเอามือไพล่หลัง หันหลังให้เจ้าอริยะเสียหั่ว
เขาอยู่ในกระแสมิติปั่นป่วนเหมือนหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน กลิ่นอายพลังแข็งแกร่งอย่างยิ่ง!
เมื่อเห็นภาพนี้ เจ้าอริยะเสียหั่วพลันหยุดชะงัก มองร่างเงาตรงหน้าด้วยความหวาดกลัว
“สหายเป็นใครกัน ไฉนต้องขวางทางข้า”
เจ้าอริยะเสียหั่วพูดอย่างจริงจัง ร่างนี้ดูไม่ธรรมดามาก ไม่ใช่คนธรรมดาเลย
ร่างนั้นหมุนตัวกลับมา ใบหน้ามีรอยยิ้ม “ตกใจหรือไม่ แปลกใจหรือไม่!”
เจ้าอริยะเสียหั่วพลันม่านตาหดตัวลง ใบหน้ามีความตื่นตกใจ “เหตุใดถึงเป็นเจ้า ไม่มีทาง เจ้าจะอยู่ที่นี่ได้อย่างไร หรือว่ายังมีร่างแยกอีกกัน”
เจ้าอริยะเสียหั่วงุนงงไปหมด เมื่อครู่เขาเพิ่งหนีรอดมาจากเงื้อมมือเสิ่นเทียน ปรากฏว่าเสิ่นเทียนมาโผล่ตรงหน้าเขาอีกหรือ
เป็นไปได้อย่างไร!
เขาเห็นชัดว่าเสิ่นเทียนเรียกร่างแยกออกมาเก้าร่าง ทั้งยังกำลังต้านเข็มอริยะอัคคีชาดอยู่ เหตุใดถึงมีอีกคนตามมา ทั้งยังขวางไว้หน้าข้าอีกล่ะ
เจ้าอริยะเสียหั่วมองไปรอบๆ พบว่ามีเพียงเสิ่นเทียนคนเดียว ร่างแยกอื่นไม่ได้ตามมา
เขาถอนหายใจแรงๆ จิตใจผ่อนคลายลง
ตกใจเสียเปล่าเลย!
เดิมทีข้าก็คิดว่าเจ้าหนูนั่นไม่ยอมเลิกรา พาเก้าร่างแยกตามมาด้วย
ที่แท้ก็มีแค่คนเดียวเท่านั้น!
….
เจ้าอริยะเสียหั่วเผยแววตาเหี้ยมโหด ทำเสียงขึ้นจมูก “ใจกล้านัก ไม่อยากเชื่อว่าจะตามมาคนเดียว ข้าจะให้เจ้ารู้ว่าอำนาจของเจ้าอริยะล่วงเกินมิได้!”
เจ้าอริยะเสียหั่วหัวเราะเยาะ
แม้เขาจะสู้เสิ่นเทียนสิบคนไม่ได้ แต่ก็รับมือกับคนเดียวได้ง่ายดาย
เขาจะฉีกร่างแยกนี้ของเสิ่นเทียนให้เป็นชิ้นๆ ขจัดความแค้นในใจเขา!
หลังเห็นเจ้าอริยะเสียหั่ว เสิ่นเทียนก็ยิ้มกว้างกว่าเดิม
เสิ่นเทียนไม่นึกเลยว่าตาแก่นี่จะหนีมาทางที่เขากำลังมาที่นี่พอดี ไม่เสียเวลาเปล่าเลย!
เสิ่นเทียนส่ายหน้าแล้วเอ่ยอย่างเฉยชา “ดูท่าเจ้าคงดวงไม่ค่อยดีเอาเสียเลย!”
ในเมื่อส่งมาถึงหน้าประตู เสิ่นเทียนย่อมไม่มีเหตุผลปล่อยเขาไป!
เจ้าอริยะเสียหั่วโกรธแล้ว ไม่อยากเชื่อว่าจะโดนเสิ่นเทียนคนเดียวดูถูก
“โอหัง เป็นแค่ร่างแยกยังกล้ามาขวางทางข้า หรือเจ้าจะยังแยกร่างได้อีกกัน ตายเสียเถอะ!”
เจ้าอริยะเสียหั่วตะโกนด้วยความโกรธ กระตุ้นไฟชั่วร้ายพุ่งใส่เสิ่นเทียน
เสิ่นเทียนหัวเราะเยาะ “เจ้าฉลาดจริงๆ เดาถูกอีกแล้ว!”
เขากระตุ้นเคล็ดวิชา ผนึกห้วงมิติไว้!
จากนั้นเคล็ดวิชาในมือเสิ่นเทียนเปลี่ยนไปอีกครั้ง ข้างหลังเขาเป็นแดนเทวาขมุกขมัวลอยขึ้นมา!
แสงเทพยิ่งใหญ่วนเวียนหนาทึบ เหมือนฟ้าดินถูกเปิด
เมื่อเห็นภาพนี้ เจ้าอริยะเสียหั่วพลันหยุดชะงัก ใบหน้าเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ เหมือนไม่กล้าเชื่อสายตาตนเอง
เพราะว่าภาพนี้เขาเพิ่งเคยเห็นมาเมื่อไม่นานมานี้!
วิชานี้ย่อมเป็นจำแลงกายสรรพสัตว์!
มีเก้าร่างเดินออกมาจากข้างหลังเสิ่นเทียน อีกทั้งกลิ่นอายพลังยังน่ากลัวกว่าเจ้าพวกนั้น!
เสิ่นเทียนสิบคนยืนกลางอากาศ สถานการณ์เหมือนกับก่อนหน้านี้ทุกประการ!
เจ้าอริยะเสียหั่วเห็นภาพนี้แล้วก็ตาเหม่อลอย หลุดเสียงร้องด้วยความตกใจกลัว “มะ…ไม่มีทาง! ร่างแยกจะแยกอีกได้อย่างไร”
เจ้าอริยะเสียหั่วมุมปากกระตุกรัว
เจ้าเด็กนี่เรียกร่างแยกออกมาทีเดียวเก้าร่างยังไม่เท่าไร!
ข้าก็ยอมรับว่าอาจจะฝึกวิชาสะท้านโลกาอะไรบางอย่าง
ปรากฏว่าร่างแยกยังแยกร่างได้อีกรึ
เล่นอะไรกัน
เจ้าเด็กนี่เป็นตัวโกงแห่งสวรรค์รึ
เจ้าอริยะเสียหั่วเป็นบ้าไปแล้ว กว่าเขาจะหนีมาจากการปิดล้อมของเสิ่นเทียนไม่ใช่ง่ายๆ
ปรากฏว่าตอนนี้มีเสิ่นเทียนโผล่มาอีกสิบคนหรือ
นี่จะให้เล่นอะไรได้อีก
หรือว่าจะต้องระเบิดอาวุธมหาอริยะอีกชิ้นกัน
แต่ยังไม่ทันช่างมัน ภาพต่อมาก็ทำให้เขาอึ้งค้างอยู่ที่เดิม!
เสิ่นเทียนเคลื่อนไหวอีกแล้ว ปรากฏแสงสว่างจ้าตรงหน้า เรียกสมบัติวิเศษออกมาอีกครั้ง
กลิ่นอายพลังน่าสะพรึงปะทุออกมา แสงเทพสว่างจ้าปกคลุมทั่วกระแสมิติปั่นป่วน สว่างพร่างพราวถึงที่สุด ส่องสะท้อนฟ้าดิน
สมบัติวิเศษมากมายลอยขึ้นมาตรงหน้าเขา ลักษณะต่างๆ พลังหนาทึบไหลเวียน
มีกระบี่ยาว มีหม้อหลอมใหญ่ มีค้อน และยังมีถาดหยกเป็นต้น
ต่างกับอาวุธอริยะพวกนั้นก่อนหน้านี้ สมบัติวิเศษพวกนี้มีกลิ่นอายพลังน่ากลัวถึงที่สุด ทำให้เจ้าอริยะหวาดกลัว!
อำนาจคุกคามน่าสะพรึงพลันแผ่กระจายออกมา เหมือนดวงดาราระเบิดกดทับใส่เจ้าอริยะเสียหั่ว ทำให้เขาจิตใจแตกร้าว!
สมบัติวิเศษที่เสิ่นเทียนนำออกมาคืออาวุธเตรียมเซียนกระบี่ฟ้าสังหาร อาวุธเตรียมเซียนค้อนเทพกำราบสมุทร อาวุธเซียนถาดวัฏจักรหกมรรค อาวุธเตรียมจักรพรรดิพัดใบตอง อาวุธเตรียมจักรพรรดิหม้อสำริดจักรพรรดิชิง อาวุธจักรพรรดิเตาหลอมเทพสุริยะ…
ภาพนี้ทำให้เจ้าอริยะเสียหั่วตะลึงตาค้าง!
ไม่ใช่กระมัง!
มารดาเถอะ ของพวกนี้มีขั้นต่ำคืออาวุธเตรียมเซียนหรือ และยังมีอาวุธเซียน อาวุธเตรียมจักรพรรดิ อาวุธจักรพรรดิอีก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน