บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน นิยาย บท 446
บทที่ 446 ของที่พี่ใหญ่เยอะมากจริงๆ!
แสงเทพไม่มีสิ้นสุดยิงมาจากกลางท้องนภา กลิ่นอายพลังดั่งลูกคลื่น โหมซัดสาด
เสียงดังสนั่นแว่วมา จิตต่อสู้มหาศาลไม่อาจคาดเดา พลังอำนาจมีมาไม่ขาดสาย!
ไม่ต้องคิด นั่นคือจักรพรรดิอริยะสัประยุทธ์กำลังฝึกให้กับฉีจ้าน
เสิ่นเทียนเงยหน้ามองฟ้า ก่อนจะลูบคาง
จักรพรรดิอริยะสัประยุทธ์ชี้แนะด้วยตนเอง เป็นมหาโชคลิขิตยิ่งใหญ่!
เจ้าเด็กนี่โชคดีจริง!
ดูจากสถานการณ์น่าจะยังไม่เจ็บเร็วนัก
ข้าจะว่างไม่ได้ ต้องหาอะไรทำหน่อย!
เวลาเป็นเงินเป็นทอง การเสียเวลาเป็นเรื่องน่าอับอาย
ควรทำอะไรล่ะ
เสิ่นเทียนเกาศีรษะพลางครุ่นคิด ก่อนจะตาเป็นประกายขึ้นมา!
เช่นนั้นก็หลอมโอสถแล้วกัน!
ถึงอย่างไรก็ว่างไม่มีอะไรทำ จะได้หลอมโอสถเสริมสวรรค์เบิกฟ้าพอดี!
ต้องรู้ว่าโอสถเสริมสวรรค์เบิกฟ้าเป็นของดี ไม่ใช่แค่เอามาขายเป็นเงินได้ แต่ยังไว้ผูกมิตรได้อีก!
เงินตราที่ใช้ได้ทั่วไปเช่นนี้ มีเยอะๆ เป็นเรื่องดี!
……
หลักๆ เป็นเพราะครั้งนี้เสิ่นเทียนได้ทรัพยากรมาเยอะมาก ไม่ใช่แค่ได้สมุนไพรศักดิ์สิทธิ์จำนวนมาก แม้แต่สมุนไพรจักรพรรดิยังได้มาสิบต้น!
นี่คือทรัพย์สินมหาศาล!
สมุนไพรศักดิ์สิทธิ์มากมายเช่นนี้ เอาออกมากินเป็นผลไม้ก็อาจจะเลี่ยนไปหน่อย สู้เอามาหลอมโอสถ เปลี่ยนรสชาติดีกว่า
อีกอย่างของพวกนี้มีประโยชน์กับเสิ่นเทียนไม่มาก ได้แต่เอามากินเป็นผลไม้!
การหลอมเป็นโอสถออกมา มีการจัดการได้มากกว่ากล้วยหอม
ถึงอย่างไรก็ไม่ใช่ทุกคนที่ชอบกินกล้วย!
อีกอย่างพบหน้ากันก็ให้กล้วย แบบนี้ดีจริงๆ หรือ
ไม่ว่าอย่างไรก็จะทำให้คนเข้าใจผิดได้ง่าย โดยเฉพาะให้กับสตรี
……
จักรพรรดิฮวงสือเคยบอกว่าจะเอาโอสถเสริมสวรรค์หนึ่งเม็ด แต่เขาเอาท้อเซียนอมตะไปแลกเป็นกล้วยหอมอมตะแล้ว ย่อมเอามาหลอมโอสถไม่ได้อีก!
ดังนั้นครั้งนี้จึงได้ใช้กล้วยหอมอมตะหลอมพอดี ถึงอย่างไรกล้วยหอมท้อเซียนก็ไม่ต่างกันมาก!
เมื่อนึกถึงตรงนี้ เสิ่นเทียนไม่ลังเลอีก เริ่มเตรียมหลอมโอสถ!
เขาสะบัดแขนเสื้อ ลายเทพหม้อหลอมจักรพรรดิครามพลันใหญ่ขึ้น
หม้อหลอมครามยักษ์ตั้งตรงหน้า แผ่อำนาจเทพยิ่งใหญ่!
เสิ่นเทียนทำมุทรามือ ไฟแท้สุริยะลุกโชตช่วงขึ้น เต็มไปด้วยอำนาจเทพร้อนแรง จมเข้าไปในหม้อจักรพรรดิคราม
ไฟแท้สุริยะเป็นไฟศักดิ์สิทธิ์อันดับสองในรายนามไฟศักดิ์สิทธิ์ มีอานุภาพไม่มีสิ้นสุด ใช้หล่อหลอมสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์เหมาะสมเป็นที่สุด!
เสิ่นเทียนทำอย่างชำนาญ นำสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์กองหนึ่งออกมาเริ่มหลอม
สมุนไพรศักดิ์สิทธิ์ถูกโยนไปในหม้อหลอมทีละต้น ภายใต้การหล่อหลอมด้วยไฟเทพสุริยะ ไม่นานก็กลายเป็นของเหลวเทพบริสุทธิ์
ของเหลวเทพมีกลิ่นหอมฟุ้งกระจาย แสงทองสว่างจ้า เหมือนหลอมขึ้นจากทองคำ สีสันหลากสี!
อืม เป็นก้อนๆ สีเหลือง…
ในสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์พวกนี้ รวมกล้วยหอมทองกำเนิดฟ้าระดับกลางยี่สิบสี่ลูกกับกล้วยหอมทองระดับสูงสิบสองลูก
การหลอมโอสถครั้งนี้ เสิ่นเทียนนำวัตถุดิบออกมาเยอะมาก!
กล้วยหอมทองกำเนิดฟ้าได้จักรพรรดิอริยะสัประยุทธ์ตั้งใจเพาะปลูก แฝงไว้ด้วยพลังชีวิตแก่กล้า เหนือกว่าสมุนไพรศักดิ์สิทธิ์อื่นไปไกลมาก
สมุนไพรศักดิ์สิทธิ์มากมายเช่นนี้หลอมเป็นยาเหลว จึงมีประสิทธิภาพแข็งแกร่งยิ่ง!
ของเหลวเทพสีทองขยับแสงวาววับ แสงเทพวนเวียน กลิ่นอายพลังมหาศาล กลิ่นหอมฟุ้งกระจาย
พลังงานในยาเหลวหยดเดียวทำให้ผู้อริยะเพิ่มพลังขึ้นอย่างมากได้!
แต่นี่ยังไม่จบ เสิ่นเทียนนำกล้วยหอมออกมาอีกสามลูก!
เมื่อกล้วยหอมพวกนี้ปรากฏมา พลังชีวิตเหมือนกับกระแสวิญญาณพลิกกลับ ปกคลุมฟ้าดิน
ทันใดนั้น พื้นที่นี้ถูกพลังชีวิตรุนแรงยิ่งปกคลุม พลังชีวิตเอ่อล้น เหมือนจะทำให้ทุกสรรพสิ่งคืนชีพ!
เพราะว่านี่คือกล้วยหอมอมตะสามลูก!
กล้วยหอมระดับจักรพรรดิสามลูก มีประสิทธิผลเทียบได้กับท้อเซียนอมตะกับบัวครามระดับสิบสอง
กระทั่ง เหนือกว่า!
……
การทำสมุนไพรจักรพรรดิออกมาทีเดียวสามลูก แม้แต่มหาจักรพรรดิยังปวดใจ!
ถึงอย่างไรนั่นก็เป็นสมุนไพรจักรพรรดิ หาได้ยากในโลก!
แต่เสิ่นเทียนไม่สนใจ เพราะในแหวนมิติยังมีอีกเจ็ดลูก
กล้วยหอมอมตะใส่ลงในหม้อหลอมจักรพรรดิคราม ก่อนเสิ่นเทียนจะกระตุ้นไฟแท้สุริยะหล่อหลอม
พริบตาเดียวมีแสงสีทองสว่างจ้าพุ่งมาจากหม้อหลอมโอสถ
แสงเทพหลากสีลอยขึ้นเหมือนดวงตะวัน ยิ่งใหญ่ถึงที่สุด ถาโถมอำนาจเทพเจ้ามหาศาล!
พลานุภาพดั่งคลื่นลูกใหญ่สั่นสะเทือนในหม้อหลอม เปล่งแสงสว่างจ้า พลังเทพสั่นกระเพื่อม!
“สมุนไพรจักรพรรดิสามลูกหลอมกัน มีประสิทธิภาพรุนแรงจริงๆ”
สมุนไพรจักรพรรดิแฝงไว้ด้วยฤทธิ์ยารุนแรงอยู่แล้ว กล้วยหอมอมตะสามลูกซ้อนทับกัน พลังย่อมแกร่งจนน่ากลัวยิ่งกว่า!
ต่อให้เป็นไฟแท้สุริยะที่มีพลังอำนาจไม่มีสิ้นสุดยังไม่อาจหล่อหลอมมันได้
เสิ่นเทียนไม่สนใจ เขาส่งพลังไปอีก ทำให้ไฟแท้สุริยะรุนแรงยิ่งกว่าเดิม!
เปลวเพลิงเทพร้อนแรงกลายเป็นอีกาทองเพลิง บินฉวัดเฉวียนในหม้อหลอมกระแทกกล้วยหอมสามลูก
แสงทองสั่นไหว สะท้อนออกมาในเปลวเพลิงไม่หยุด แต่ประสิทธิผลก็ยังคงไม่มาก
เสิ่นเทียนขมวดคิ้วเล็กน้อย “พลังงานธาตุหยางแกร่งยิ่ง ธาตุเดียวกันต่อต้านกัน ไม่อาจหล่อหลอมได้ ข้าต้องลดไฟให้เจ้าลง!”
เสิ่นเทียนนำพัดเหมือนกับใบตองออกมา แต่กลับเต็มไปด้วยลายสีทอง!
สิ่งนี้คืออาวุธเตรียมจักรพรรดิพัดตอง เป็นสมบัติสุดยอดที่จักรพรรดิครามใช้หลอมโอสถ
เมื่อก่อนตอนที่เสิ่นเทียนหลอมโอสถ คุณสมบัติยาโอนอ่อนมาก ไม่ต้องใช้อาวุธเตรียมจักรพรรดินี้
ครั้งนี้หลอมสมุนไพรจักรพรรดิทีเดียวสามลูก พลังงานบ้าคลั่งอย่างยิ่ง ต้องใช้พัดตองแก้
พัดตองหลอมขึ้นจากใบของปีศาจแห่งจันทรา มีพลังแห่งจันทรา ใช้ปรับพลังธารหยางที่ปะทุมาตอนหลอมโอสถได้ดีที่สุด!
เสิ่นเทียนถือพัดตองพัดเบาๆ กลิ่นอายแห่งจันทราหมุนม้วนออกไป
พริบตาเดียวเกิดพายุคลั่งขึ้น ถาโถมมาไม่ขาดสาย ทำให้แสงทองสั่นกระเพื่อม
พลังงานธาตุหยางรุนแรงในตอนแรกพลันอ่อนลงเล็กน้อย!
ไม่ได้ถูกกำจัดไป แต่หดมารวมกัน!
“ได้ผลจริงๆ ด้วย!”
เสิ่นเทียนโบกพัดตองอีกครั้ง ม้วนพลังแห่งจันทราออกไป
แสงทองกระเพื่อมในหม้อหลอมจักรพรรดิคราม พลังแห่งจันทราและตะวันหลอมรวมกัน ต่างฝ่ายต่างปรับให้สมดุลกัน เหนี่ยวนำกฎเกณฑ์มหามรรคตกลงมา!
สุดท้ายทุกอย่างสงบนิ่งลง ฤทธิ์ยาโอนอ่อนอย่างยิ่ง
สำเร็จแล้ว!
เสิ่นเทียนตาเป็นประกาย รีบส่งพลังไฟเข้าไป
ภายใต้การหล่อหลอมด้วยไฟแท้สุริยะ กล้วยหอมอมตะสามลูกถูกหล่อหลอมไปเรื่อยๆ กลายเป็นหยดของเหลวทองหลายหยด
จัดการส่วนที่ยากที่สุดในการหลอมโอสถได้แล้ว ต่อไปคือการดำเนินการตามขั้นตอน เริ่มหลอม
เสิ่นเทียนเปลี่ยนท่ามือ เริ่มส่งพลังไฟเข้าไป หล่อหลอมยาเหลว!
เพียงแต่ขั้นตอนนี้กินเวลานานมาก
……
สิบแปดวันต่อมา
เกิดเสียงดังสนั่นกลางนภา แสงเทพสว่างจ้า!
แต่ส่วนใหญ่จะเป็นเสียงกายเนื้อกระแทก!
เห็นได้ชัดว่าฉีจ้านยังถูกจักรพรรดิอริยะสัประยุทธ์กระทืบอย่างบ้าคลั่ง
ตอนนี้แสงสีแดงบนผิวกายเขาสว่างขึ้นเรื่อยๆ จิตต่อสู้แกร่งขึ้นเรื่อยๆ
หลังจากผ่านการขัดเกลาช่วงนี้ไป ฉีจ้านได้ประโยชน์มามากมาย ถึงอย่างไรมหาจักรพรรดิก็ชี้แนะด้วยตนเอง ทั้งยังเป็นจักรพรรดิอริยะสัประยุทธ์ที่ใช้การต่อสู้สำเร็จมรรค เห็นผลชัดเจน
ฉีจ้านได้ตระหนักความหมายแท้จริงในคัมภีร์จักรพรรดิสัประยุทธ์ จิตต่อสู้ในกายแกร่งขึ้นเรื่อยๆ กำลังรบเพิ่มขึ้นอย่างมาก!
กระทั่งเขายังสู้กลับไปหลายครั้งในการประมือกับจักรพรรดิอริยะสัประยุทธ์ ไม่ใช่ถูกกดขี่อยู่ฝ่ายเดียว อีกไม่นาน ฉีจ้านจะฝึกโลหิตยุทธ์ผลาญฟ้าถึงขั้นสูง
ตอนนี้เอง กลิ่นหอมรุนแรงลอยโชยเข้ามา ปกคลุมฟ้าดิน
ฉีจ้านทำจมูกฟุดฟิด เหมือนได้กลิ่นหอมชวนฝัน ทำให้จิตใจเขาปลอดโปร่ง
เขาทำหน้าตื่นเต้น รีบตะโกนเสียงดัง “ท่านบรรพบุรุษหยุดสู้ก่อน! กลิ่นหอมมาก มีสมบัติสุดยอดอะไรปรากฏหรือไม่!”
กลิ่นหอมนี้เหมือนมีพลังงานเกี่ยววิญญาณคน ทำให้ฉีจ้านหลงใหล
จักรพรรดิอริยะสัประยุทธ์กำลังสนุกกับการกระทืบ จึงไม่ได้สนใจ
เขาเอ่ยราบเรียบ “ถิ่นข้า ข้าจะไม่รู้ได้อย่างไร พวกเจ้าเอาของข้าไปหมดแล้ว จะมีสมบัติสุดยอดอะไรอีก เจ้าหนู อย่าคิดอู้เชียว! ถ้าไม่ฝึกโลหิตยุทธ์ผลาญฟ้าถึงขั้นสูงก็ห้ามไป!”
เมื่อเอ่ยจบ จักรพรรดิอริยะสัประยุทธ์ก็ควงหมัดชกใส่ฉีจ้านอีกครั้ง
ฉีจ้านพลันร้องเสียงดัง “ท่านบรรพบุรุษ ข้าพูดความจริง ไม่เชื่อท่านก็ลองดมดู!”
เขาทำหน้าตาน่าสงสาร
สิบแปดวันมานี้ เขาถูกฝึกหนักกว่าเมื่อสามวันครั้งก่อนมาก
ฉีจ้านคับแค้นใจอย่างยิ่ง
ท่านบรรพบุรุษ ท่านทุบตีอย่างมีความสุขเลย!
หากไม่ใช่เพราะข้ากระดูกแข็ง เกรงว่าคงลงไปนอนกับพื้นลุกไม่ขึ้นแล้ว!
…….
จักรพรรดิอริยะสัประยุทธ์เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง “หากเจ้ากล้าหลอกข้านะ! เย็นนี้จะฝึกหนักอีกเป็นเท่าตัว!”
จักรพรรดิอริยะสัประยุทธ์ใช้จมูกดมดู ก่อนนัยน์ตาจะฉายแววแปลกๆ
“มีกลิ่นหอมจริงด้วย!”
ฉึก!
ม่านทองบนฟ้าถูกมือใหญ่เขาฉีกออก
สองลิงมองไปก็เห็นเสิ่นเทียนกำลังหลอมโอสถ และกลิ่นหอมก็มาจากหล้อหลอมโอสถ!
ฉีจ้านอึ้งไปเล็กน้อย “พี่ใหญ่หลอมโอสถได้ด้วยหรือ นี่กำลังหลอมโอสถอะไรถึงหอมขนาดนี้”
ฉีจ้านตกตะลึงในใจ ปลงอนิจจังอย่างยิ่ง
เขาไม่นึกเลยว่าเสิ่นเทียนจะไม่ได้แค่มีกำลังรบแข็งแกร่ง พรสวรรค์สูงส่ง แต่ยังหลอมโอสถได้อีก
ดูจากท่าทางการหลอมโอสถของเสิ่นเทียนแล้ว ดูลึกลับมหัศจรรย์ เห็นได้ชัดว่าเป็นระดับยอดฝีมือหลอมโอสถ!
พี่ใหญ่เป็นผู้วิเศษจริงๆ!
เป็นราชันในทุกด้านเลย!
ฉีจ้านเลื่อมใสอยู่ในใจยิ่งกว่าเดิม
จักรพรรดิอริยะสัประยุทธ์เพ่งสายตามองหม้อหลอม มุมปากกระตุกขึ้นมาเล็กน้อย
เขาแบะปาก ก่อนจะพูดขึ้น “เจ้าหนูนี่…กำลังทำเสียของดี!
แค่เจ้าหนูหัวขนจะไปเข้าใจการหลอมโอสถอะไร สิ้นเปลืองสมบัติสุดยอด กล้วยหอมอมตะเอามากินสดๆ ไม่ดีกว่าหรือ แต่เจ้าหนูนี่เอามาหลอมเป็นโอสถ ทำเสียรสชาติดั้งเดิมหมด!”
จักรพรรดิอริยะสัประยุทธ์เห็นเสิ่นเทียนใช้กล้วยหอมอมตะหลอมโอสถแล้วพลันคับแค้นใจ!
เขาคิดว่าเสิ่นเทียนกำลังสิ้นเปลืองกล้วย!
ผลไม้เลิศรสเช่นนี้ควรจะกินสดๆ สิ!
แต่ไม่นานนักเขาก็เบิกตาโต นัยน์ตาเต็มไปด้วยความตื่นตกใจ
“อะไรกัน เจ้าหนูนี่ยังควบคุมไอเบิกฟ้าได้ด้วยหรือ”
จักรพรรดิอริยะสัประยุทธ์เห็นเสิ่นเทียนกำลังเคลื่อนไอเบิกฟ้าเข้าไปในหม้อหลอมเรื่อยๆ ใช้ไอเบิกฟ้าหลอมโอสถ!
เขาทำหน้างุนงง เหลือเชื่อ
จักรพรรดิอริยะสัประยุทธ์เป็นการคงอยู่สุดยอดเมื่อแสนแปดหมื่นปีก่อน พลังบำเพ็ญถึงจุดสูงสุด ย่อมรู้ว่าไอแห่งเบิกฟ้าหมายถึงอะไร
นั่นคือพลังน่าสะพรึงที่แม้แต่มหาจักรพรรดิยังไม่อาจควบคุมหลอมรวมได้!
ทว่า เขากลับเห็นไอเบิกฟ้าในตัวรุ่นเยาว์ที่ยังไม่บรรลุผู้อริยะ อีกทั้งยังอ่อนโยนยิ่ง ควบคุมได้ตามใจ
ล้อเล่นอะไรกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน