นัยน์ตาเสิ่นเอ้าเต็มไปด้วยความตื่นกลัว
เถ้าแก่ซ่งเองก็ลมหายใจกระชั้นขึ้น ดูตึงเครียดมาก คิดๆ แล้วก็หมุนตัวกลับมาพลิกมือตบหน้าคุณชายซ่งอีกที
“ไอ้ลูกอกตัญญู เจ้าเป็นคนหาเรื่องมา เจ้าก็ต้องจัดการเอง”
เอ่ยจบ เถ้าแก่ซ่งก็ยัดมีดใส่มือบุตรชายตน
“เจ้าไม่ต้องกลัวนะ นี่เป็นโอกาสให้เจ้าฝึกฝน”
คุณชายซ่งมุมปากกระตุก โอกาสฝึกฝนบ้าบออะไรกัน ใครจะอยากได้โอกาสฝึกฝนเช่นนี้
ร้านวิญญาณสวรรค์เราทำการค้าอย่างถูกต้อง ไม่ใช่ร้านโจรสักหน่อย!
แม้คุณชายซ่งจะเป็นผู้ฝึกบำเพ็ญ ทว่าผู้บำเพ็ญมีความต่างกัน ผู้บำเพ็ญบางคนสังหารปีศาจสะสมเงินทอง มีประสบการณ์ต่อสู้สูง กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งมือ
ผู้บำเพ็ญบางคนอาศัยมันสมองทำการค้าทำกำไรจากโอสถวิญญาณ สมบัติวิญญาณและหินแร่
ตระกูลซ่งทำการค้าแร่วิญญาณมาทุกรุ่น ปกติยังไม่เชือดไก่เลย จึงยิ่งไม่ต้องพูดถึงสังหารคนเป็นๆ ต่อหน้า
“ท่านพ่อ ข้าก็ไม่กล้าฆ่าเหมือนกันนะ!”
……..
เสิ่นเทียนมองบุรุษที่มีสีหน้าตื่นกลัวทั้งสามพลางรู้สึกปวดหัวยิ่งนัก แต่ต่อให้ปวดหัวกว่านี้ก็จะเบิกตามองเจ้าสองคนนี่ลงมีดกับพี่หกจริงๆ ไม่ได้หรอก!
เสิ่นเทียนถอนหายใจ ว่าจะเอ่ยปรามพ่อลูกเถ้าแก่ซ่ง ถึงเขาจะรู้สึกว่าถ้าตนไม่ห้าม เจ้าสองคนนี้ก็จะไม่กล้าลงมือจริงๆ ก็เถอะ
แต่ทันใดนั้นเอง เสิ่นเอ้าตะโกนเสียงแหบแห้ง “อย่าฆ่าข้า!”
ทุกคนมองเสิ่นเอ้าพร้อมกัน ก่อนจะเห็นว่าตอนนี้ใบหน้าเขาเต็มไปด้วยความตื่นกลัวและหวาดผวา
เสิ่นเอ้ากลืนน้ำลายอึกหนึ่งก่อนยิ้มแหยๆ เหมือนจะร้องไห้ “น้องสิบสาม บุรุษทั้งสองท่าน พวกเจ้ากลัวว่าปล่อยข้าแล้วข้าจะพาคนมาล้างแค้นพวกเจ้ารึ?
พวกเจ้าวางใจเถอะ ข้าขอสาบานด้วยเกียรติว่าจะไม่ทำเช่นนั้นเด็ดขาด ถ้าพวกเจ้ายังไม่วางใจจริงๆ ก็ให้ข้ากินโอสถลบความจำก็ได้นะ!”
คำพูดของเสิ่นเอ้าทำให้พ่อลูกเถ้าแก่ซ่งกับเสิ่นเทียนอึ้งไป
จริงด้วย!
ถ้ากลัวว่าเสิ่นเอ้าจะมาล้างแค้น ก็ให้กินโอสถลบความจำก็สิ้นเรื่องไม่ใช่รึ
…….
โอสถลบความจำเป็นโอสถที่พบเห็นได้บ่อยมากในโลกบำเพ็ญ สรรพคุณของมันก็ง่ายมาก สามารถลบความทรงจำช่วงสั้นๆ ที่ผ่านมาของผู้กินได้
บำเพ็ญเซียนคือการฝึกจิตใจ
บ่อยครั้งที่ผู้บำเพ็ญเจอกับโศกนาฏกรรมบางอย่างที่กระทบถึงสภาพจิตใจ อย่างเช่นคู่ชีวิตขอเลิกรากับตน อาจารย์และสำนักถูกคู่อาฆาตสังหาร หรือคนอื่นมาตบแต่งบุตรสาวอันเป็นที่รักออกเรือนไป
เรื่องเหล่านี้ทำให้สภาพจิตใจของผู้บำเพ็ญสั่นคลอนและเกิดผลกระทบที่ไม่ดีนัก ถ้าการฝึกฝนวิชามีเงื่อนไขด้านสภาพจิตใจสูงมาก ก็อาจจะถึงขั้นเกิดจิตมารได้เลย
ดังนั้น หลังจากนักหลอมโอสถศึกษาและทดสอบอย่างหนักมาหลายยุคหลายสมั ยถึงได้กำเนิดโอสถลบความจำขึ้น
…..
เจ้าเลิกรากับคู่ชีวิตหรือ
คืนนั้น สายฝนเย็นฉ่ำราดผ่านหัวใจเจ้าหรือ
เจ้าเจ็บปวดเจียนตาย มีแต่ภาพนั้นลอยมาในความคิดตลอดเวลาหรือ
ไม่เป็นไร กินโอสถลบความจำหนึ่งเม็ด มันจะลบความทรงจำในวันนั้นให้เจ้า
อาจารย์ บุพการี คู่ชีวิต หรือบุตรชายบุตรสาวโดนสังหารอย่างโหดเหี้ยมล่ะ
คืนนั้น สีแดงโลหิตข้นบดบังดวงตาเจ้าหรือ
เจ้าเจ็บปวดเจียนตาย มีแต่ภาพนั้นลอยมาในความคิดตลอดเวลาหรือ
ไม่เป็นไร กินโอสถลบความจำหนึ่งเม็ด มันจะลบความทรงจำในวันนั้นให้เจ้า
ขอแค่เขียนหมายเหตุเอาไว้ให้ดี บันทึกผลเอาไว้ จากนั้นกินโอสถลบความจำ ก็จะลืมความทรงจำที่เจ็บปวดที่สุด เช่นนั้นแล้วก็จะเลี่ยงผลจิตมารพันกายจากเรื่องเศร้าในการฝึกบำเพ็ญได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน