บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน นิยาย บท 97

บทที่ 97 ปรากฏการณ์เต่าดำ
บนดาดฟ้าเรือ ผู้สูงศักดิ์สวรรค์บัวมรกตฉู่หลงเหอหายไปตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้

เถ้าแก่ซ่ง หลิวไท่อี่ เจินจื้อเจี่ย และสยงเหมิ่งกำลังหารือกันเรื่องกลยุทธ์ประจบท่านเซียนในภายภาคหน้า ส่วนกุ้ยกงกงกับฉินเกากำลังนั่งฌานฝึกบำเพ็ญ แปลงอัสนีเทพกำเนิดฟ้าในกายให้เป็นห้าอัสนีหยิน เพิ่มพูนศักยภาพ

เดิมทีทุกอย่างดำเนินไปตามขั้นตอน จู่ๆ ก็มีเสียงดังมาจากในห้องพิเศษ

เสียงนั้น ทุกคนคุ้นหูอย่างยิ่ง “อ้าก ออกมาแล้ว!”

ใช่ วินาทีที่ได้ยินเสียงนี้ ทุกคนฟังออกทันที

นี่คือเสียงของปรมาจารย์สวรรค์บุตรศักดิ์สิทธิ์ อีกทั้งจะต้องประสบเรื่องใดอยู่แน่ๆ

ฉินเกาหน้าเปลี่ยนสีเล็กน้อย จะชักกระบี่อ่อนตรงเอวออกมา “เหมือนว่าฝ่าบาทจะเจอปัญหาอะไรบางอย่าง”

เอ่ยจบ ฉินเกาก็กลายเป็นเศษเงาสีแดงพันรอบด้วยประกายแสงสายฟ้าสีม่วงเข้มข้นพุ่งไปยังห้องพิเศษ

กุ้ยกงกงมองบนก่อนจะสำแดงท่าร่างขวางไว้หน้าฉินเกา “เสี่ยวเกา ใจเย็นหน่อย!”

แก๊งๆๆ!

ต้องบอกว่าคุณสมบัติกายของฉินเกาเหมาะกับการฝึกฝนคัมภีร์มารสู่สุริยันจริงๆ ในไม่กี่วันสั้นๆ พลังบำเพ็ญรุดหน้าอย่างมาก ความเร็วขนาดนี้แม้แต่เถ้าแก่ซ่งที่อยู่ช่วงสร้างฐานยังชำเลืองตามอง

แต่เพราะเวลาฝึกบำเพ็ญน้อยเกินไป ไม่ว่าอย่างไรพลังบำเพ็ญก็ยังด้อยกว่ากุ้ยกงกงหนึ่งขั้นจึงถูกขวางเอาไว้

“ลุงกุ้ย เสียงฝ่าบาทเหมือนกำลังแย่เลย เราจะไม่ไปดูจริงๆ รึ”

กุ้ยกงกงมองเด็กหนุ่มริมฝีปากแดงฟันขาวตรงหน้าพลางถอนหายใจ “เสี่ยวเกาเจ้าใจเย็นก่อน มันเป็นสิ่งที่เราจินตนาการไม่ได้หรอก”

ฉินเกาอึ้งไปก่อนจะเหมือนนึกอะไรออก สีหน้าตึงเครียดค่อยๆ กลายเป็นปิติยินดี

ตอนนี้ดูแล้วลุงกุ้ยก็ยังเป็นลุงกุ้ย ข้าเทียบกับประสบการณ์เกือบหลายสิบปีในวังของเขาไม่ได้จริงๆ

แต่ตอนนี้ฝ่าบาทอยู่ในห้องพิเศษไม่ใช่หรือ

นัยน์ตาฉินเกาฉายแววประหลาดใจและจินตนาการอยู่ ไม่รู้ว่ามันจะจริงหรือไม่!

…….

‘สมกับเป็นท่านปรมาจารย์สวรรค์ ไม่อยากเชื่อว่าจะเอาลงได้กระทั่งสตรีศักดิ์สิทธิ์เทพสวรรค์’

‘สหายทุกท่าน ดูท่าภายภาคหน้าเราคงไม่ได้แค่ต้องประจบท่านปรมาจารย์สวรรค์แล้ว ต้องประจบสตรีศักดิ์สิทธิ์อวิ๋นซีด้วย’

‘เฝ้ารอมานานขนาดนี้ ในที่สุดก็มีวันนี้ หากพระสนมหลานในแดนปรโลกรู้เข้าจะต้องยิ้มร่าไปทั่วแดนปรโลกแน่นอน’

ทุกคนยืนบนดาดฟ้าเรือพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย ต่างมีความคิดต่างกัน แต่ไม่ได้เอ่ยออกมาสักคำแบบยอมรับกันโดยนัยแล้ว

…..

ขณะเดียวกันในห้องพิเศษ

เห็นจางอวิ๋นซีจ้องบนศีรษะตนด้วยสีหน้าแปลกๆ แล้ว เสิ่นเทียนมุมปากกระตุกเล็กน้อย

ก็ยังทนไม่ไหวจริงๆ เผยเรื่องที่ตนรวมอัสนีเทพเต่าดำแล้วออกมาจนได้

เฮ้อ คนอย่างข้านี่ไม่ใช่แค่หล่อเหลายิ่ง แม้แต่การฝึกบำเพ็ญยังมีพรสวรรค์เหนือกว่าใคร จะไม่ทำตัวเด่นมันยากไปจริงๆ

เสิ่นเทียนถอนหายใจด้วยความสิ้นหวัง ศิษย์พี่หญิงจับได้แล้วจริงๆ จะตอบอย่างไรดี

ตอนนี้สถานการณ์เร่งด่วน เสิ่นเทียนขบคิดอย่างรวดเร็ว “อันนี้ข้าไม่รู้เรื่องนะ!”

เมื่อได้ฟังเสิ่นเทียนอธิบาย จางอวิ๋นซีก็พยักหน้า

จางอวิ๋นซีเผยอมุมปากเล็กน้อย “ศิษย์พี่ขอลูบมันหน่อยได้หรือไม่”

เห็นจางอวิ๋นซีทำหน้าเฝ้ารอคอยแล้ว เสิ่นเทียนมุมปากกระตุกนิดๆ เต่าดำนี่มีอะไรให้น่าลูบกัน

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บุตรแห่งโชคที่ว่า ไม่ใช่ข้าแน่นอน