บ่วงแค้นแสนรัก บทที่ 24 ทำไมต้องเป็นเขา
ทันใดนั้นก็เหมือนอากาศหยุดนิ่ง ใบหน้าของชายคนนั้นที่มองไม่เห็นภายใต้แสงจ้า เวินหนิงตกตะลึง เธอเธอถอยห่างเล็กน้อยดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ
ผลลัพธ์นี้ก็เป็นสิ่งที่เธอคาดไม่ถึงเช่นกัน
เธอคิดว่าผู้ชายคนนี้อาจเป็นใครก็ได้ที่ติดต่อกับเธอ แต่เธอไม่คาดคิด ...
ว่ากลับกลายเป็นเขา!
เพล้ง!
ชายคนนั้นคว้าไฟฉายและโยนมันลงไปที่พื้น แสงก็สว่างวาบและในที่สุดห้องก็จมดิ่งลงไปในความมืดรูม่านตาสีดำจางๆ ของชายคนนั้นเปล่งแสงอันเยือกเย็นภายใต้แสงจันทร์
เธอรู้รายละเอียดตั้งมากมาย เธอน่าจะคิดสักนิดว่าเป็นของเขา!
ชายคนนั้นบีบคอของเวินหนิง “เวินหนิง เธอคิดร้ายกับฉัน”
“แท้จริงแล้วเราสองคนใครทำร้ายใครกันแน่ ลู่!จิ้น!ยวน!”
เสียงของเวินหนิงในลำคอของเธอบีบชื่อของเขาออกมาอย่างยากลำบากปรากฎว่าชายคนนี้คือเขาจริงๆ ตอนที่เธอเก็บของในตู้ในวันนี้จู่ๆเธอก็พบว่ามีหุ่นที่เหมือนกับลู่จิ่นหยวนซ่อนอยู่
หุ่นที่เกือบจะเป็นของจริงไม่ว่าจะเป็นการสัมผัสผิวหนังหรืออุณหภูมิร่างกายที่อบอุ่นและแม้แต่หุ่นก็ยังกะพริบตาได้ แล้วยังสามารถพูดได้อีก!
ดังนั้นทุกครั้งที่ชายคนนี้ปรากฏตัวคนที่นอนอยู่ข้างๆเวินหนิงคือหุ่นตัวนี้จริงๆ!
ทุกครั้งที่ลู่จิ้นยวนอยากแกล้งเธอ เขาจะคิดกลอุบายเพื่อทำให้เธอรู้สึกหวาดกลัวและถูกดูถูก!
เพื่อไม่ให้เธอสงสัยเขายังคงเส้นแบ่งระหว่างตัวเองและตระกูลลู่อย่างชัดเจน!
“ลู่จิ้นยวน เกมส์แมวจับหนูสนุกมากไหม”
ไม่ได้หมายความว่าหลังจากที่แมวจับหนูแล้วจะไม่กินหนูทันทีหรือฆ่าหนูทันที แต่จะปล่อยให้หนูหนีตายไปครึ่งหนึ่งภายใต้กรงเล็บของแมว เมื่อมันหนีไปแล้ว มันจะถูกจับและทรมานอีกหนึ่งครั้ง เมื่อมันหนีมันจะถูกจับและถูกทรมานอีกครั้งและต่อไปเรื่อยๆ
ในฝ่ามือของลู่จิ้นยวนเธอไม่ใช่แค่หนูที่ถูกทรมานจากการเล่น!
ในระหว่างวันเขาแสร้งทำเป็นว่าลู่จิ้นยวนที่พูดอย่างเย็นชาและในตอนกลางคืนเขาแกล้งทำเป็นผู้ชายที่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับตระกูลลู่เพื่อแกล้งเธอและให้ความหวังกับเธอ
เป้าหมายของเขาคืออยากทรมานเธอที่เธอทำร้ายเขาในปีนั้นเหรอ
“คุณอยากให้ฉันตายยังไงฉันก็เชื่อฟังคุณ ทำไมคุณต้องทรมานฉันขนาดนี้ ทำให้ฉันกลัวมากในทุกวัน!”
ฉันก็จะไม่ปิดบังเธออีก ใช่ เธอคือของเล่นในกำมือฉัน เพราะฉันเกลียดเธอ จึงไม่อยากให้เธอมีความสุข สิ่งที่เธอทำลายไม่ใช่แค่สามปีของฉัน แต่สิ่งที่ฉันเสียไปในสามปีที่ผ่านมา
แล้วจับไหลเธอแทน “เอาเธอออกมาจากคุกได้ ฉันจะปล่อยให้เธอตายง่ายๆได้ยังไง ไม่ต้องห่วง
เขาผลักเธอออกอย่างรุนแรง ความปรารถนาของชายหนุ่มได้จางหายไปนานแล้ว และในการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันนี้ ชายหนุ่มลุกขึ้น เวินหนิงนอนขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มและร้องไห้อย่างทรมาน
เพราะคนที่เธอเชื่อใจที่สุดในโลก กลับเป็นคนโกหก
เธอแทบจะไร้เดียงสาจริงๆที่อยากจะมอบความไว้วางใจให้กับเขาและต้องการที่จะพึ่งพาเขา!
ช่างหน้าขำจริงๆ เธอเกือบจะรู้สึกดีกับศัตรูของตัวเอง
..................................
ไม่กี่วันต่อมา
เวินหนิงก็ได้รับโทรศัพท์จากสถานีโรงพักว่าหลิวลี่ลี่ถูกจับ
ถ้าเธอไม่ฟ้อง หลิวลี่ลี่ก็จะถูกปล่อยตัวออกมา
“ยังไงก็ควรให้บทเรียนกับเธอ ฉันก็คงไม่ค้าน”
เวินหนิงเปลี่ยนความรับผิดชอบทั้งหมดให้เป็นของลู่จิ้นยวน เหมือนลูกไก่ในกำมือ
ทางสถานีก็ตอบรับทันที หลังจากนั้นก็มีโทรไปตระกูลเวิน บอกว่าพวกเราเตรียมฟ้องหลิวลี่ลี่แล้ว
“นังเด็กคนนี้!” เวินฉีโมที่รับรู้เรื่องนี้ แน่นอนว่าถูกจ้าวหย่าหลินหลอกเข้าให้
คำให้การของจ้าวหย่าหลินในวันนั้น กลายเป็นตอนที่เธอกับหลิวลี่ลี่กำลังซื้อของก็เจอกับเวินหนิง เธอไม่เพียงแค่แย่งของที่ซื้อ แต่ยังเป็นฝ่ายเริ่มตีก่อน
จากนั้นก็อาศัยคนมีอำนาจให้หลิวลี่ลี่ถูกขังเอาไว้
“วันนั้นฉันเห็นยัยจิ้งจอกนั่นยังหน้าแดงตาแดงอยู่เลย เธอคงไม่ใช่เอาอำนาจมาจากตระกูลลู่ใช่ไหม”
“ตระกูลลู่จะเอามาสนใจอะไรเธอ หน้าไม่อาย เธอกำลังดูถูกครอบครัวอยู่”
เวินฉีโม่โกรธมากที่ไม่สามารถปล่อยหลิวลี่ลี่ออกมาได้ ทำให้เขาเสียหน้า โดยเฉพาะตระกูลจ้าวที่พึ่งเขามาตลอด เรื่องนี้สร้างความอับอายและทำให้เขาโกรธมากยิ่งขึ้น
“อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เวินหนิงมีอำนาจของตระกูลลู่แล้ว คงไม่มีทางปล่อยหลิวลี่ลี่ออกมาแน่ เฮ้อ ต้องโทษฉันท่ตอนนั้นไม่อดทนเอง”
จ้าวหย่าหลินที่เห็นเวินฉีโม่ที่กำลังเดือดจัดก็เสแสร้งก้มหน้าเช็ดน้ำตาที่ไม่มีอยู่จริง ทำเหมือนว่าเธอน่าสงสาร
“จะทนทำไม เธอเป็นแม่ของเขานะ ตอนนี้ฉันจะโทรไปหานังตัวดีเพื่อสั่งสอนเสียหน่อย”
……
ไม่ได้กลับมาบ้าน เวินหนิงก็ไม่รู้จะทำหน้ายังไงเวลาเจอ เธอไม่สามารถออกจากตระกูลลู่ได้
เวินหนิงเปิดคอมพิวเตอร์และค้นข้อมูล
ไป๋อี้อันที่โทรมาเมื่อกี้ว่าเธอจัดการงานให้เธออยู่ ถึงจะไม่ได้ยุ่งมากแต่เธอก็รู้สึกกังวล
เธอออกจากวงสังคมมาหลายปีเพราะเธอต้องทำงานเลี้ยงตัวเอง
ยังไงก็ตาม เพราะรอบตัวไม่มีคนที่น่าเชื่อถือได้ เธอก็ไม่แต่พึ่งตัวเอง ต้องมีสักวันที่เธอจะพาแม่ของเธอหนีไปให้ไกล
พอดีกับที่พยายามเลี่ยงโอกาสที่จะเจอกับลู่จิ้นยวน
เวินฉีโม่โทรเข้ามา เวินหนิงก็เข้ามาทำงาน
ไป๋อี้อันแนะนำให้เธอรู้จักกับบริษัทโฆษนาขนาดกลาง เพราะเป็นเด็กใหม่งานเลยยังไม่เยอะ หลักๆแค่ช่วยเพื่อนที่ทำงานจัดการเอกสารต่างๆ
จู่ๆก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เวินหนิงที่เห็นว่าเวินฉีโม่โทรเข้ามา เธอก็กดวางสายโดยไม่คิดอะไร
อีกด้านหนึ่ง เวินฉีโม่โกรธเป็นฟืนเป็นไฟจนแทบจะปาโทรศัพท์ทิ้ง คิดว่าพอไปอยู่กับตระกูลลู่ เป็นคนรักฝั่งนู้นแล้วจะปีกกล้าขาแข็งสินะ
อ่าน บ่วงแค้นแสนรัก บทที่ 24 ทำไมต้องเป็นเขา TODAY
นวนิยาย บ่วงแค้นแสนรัก ได้รับการอัปเดต บทที่ 24 ทำไมต้องเป็นเขา พร้อมรายละเอียดที่ไม่คาดคิดมากมายลบปมความรักมากมายสำหรับนักแสดงนำชายและหญิง นอกจากนี้ผู้แต่ง ชิวเซิง ยังมีความสามารถมากในการทำให้สถานการณ์แตกต่างไปจากเดิมอย่างมาก มาติดตาม บทที่ 24 ทำไมต้องเป็นเขา ของ บ่วงแค้นแสนรัก ที่นี่
ค้นหาคำหลัก:
นวนิยาย บ่วงแค้นแสนรัก บทที่ 24 ทำไมต้องเป็นเขา
นวนิยาย บ่วงแค้นแสนรัก โดย ชิวเซิง