บ่วงแค้นแสนรัก บทที่261 มีคนมาแล้ว

ได้ยินคำพูดนี้ คุณหมอปวดใจมาก ในฐานะที่เป็นเพื่อนร่วมงานของคนที่รักษาคนเจ็บและช่วยชีวิตคนให้พ้นจากความตาย พวกเขาดูเหมือนจะไม่มีความเห็นอกเห็นใจต่อผู้ป่วยเลย

นัยน์ตาของชายหนุ่มเข้มขึ้น เดินเข้าไปในห้อง ไปใกล้ๆใบหูของเวินหนิง "ตอนนี้ ผมสามารถที่จะช่วยคุณติดต่อคนภายนอกได้ แต่ว่า มีโอกาสเพียงแค่ครั้งเดียว คุณคิดให้ดีแล้วกันอยากจติดต่อใคร!"

เวินหนิงมองชายตรงหน้าด้วยความประหลาดใจ เธอนึกว่าคนๆนี้จะเป็นหุ่นยนต์ทำเป็นแค่ฟังคำสั่งของตระกูลลู่ นึกไม่ถึง เขากลับจะช่วยเธอ?

"ทำไมคุณถึงจะช่วยฉัน?"

"......"

เพราะว่าทำไม?

แม้แต่ตัวคุณหมอเองก็ยังรู็สึกเหลือเชื่อ บางที คงเพราะว่าตัวเขานั้นยังมีจิตใจดีอยู่บ้างมั้ง เขาก็แค่ทำไม่ได้ที่จะต้องนั่งมองอีกครึ่งชีวิตของเวินหนิงโดนทำลาย

อย่างนี้ ชาตินี้เขาคงรู้สึกว่าจิตใจไม่สงบ

"คุณช่วยติดต่อคนๆนี้ให้ฉัน!"

เวินหนิงเห็นว่าเขาไม่พูด ก็ไม่ได้ถามต่อ สติที่เพิ่งจะตื่นขึ้นมา เพราะว่าเสียเลือดและความเจ็บปวดเริ่มแพร่กระจาย เธอไม่มีเวลาแล้ว

ตอนนี้เธอเองก็ไม่มีวิธีอื่น เพียงแต่หวังว่าคนที่อยู่ตรงหน้านี้จะช่วยเธอจริงๆ และไม่ได้กำลังแกล้งเธอ

พอได้เบอร์โทรมา คุณหมอก็หาเหตุผลแล้วเดินออกไป กลิ่นเลือดคละคลุ้งที่นี่ทำให้คนหายใจได้ลำบาก

ต่อให้ทำเรื่องสุดท้ายที่เขาจะทำให้เวินหนิงได้ ก็นับว่าทำให้เขาสบายใจแล้วกัน

ตามความต้องการของเธอ คุณหมอนำข้อความที่เธอขอความช่วยเหลือส่งไปให้เจ้าของเบอร์นั้น

แต่ว่าเพื่อปกป้องตัวเอง เขาไม่ได้เขียนชื่อลงไป

เธอพยายามบังคับให้ตัวเองมีสติอยู่ตลอด ไม่ให้ตัวเองสลบไป

ในขณะเดียวกัน ก็ภาวนาอยู่ในใจ ให้เหอจื่ออันเห็นข้อความขอความช่วยเหลือของเธอ

ที่จริงเวินหนิงเองก็เบื่อมากๆเหมือนกัน แต่ว่า ในคนที่เธอรู้จัก ที่สามารถช่วยเหลือเธอได้

"คุณหนูเวิน อาการของคุณแย่มากจริงๆ พวกเราคิดว่าจะผ่าตัดมดลูกของคุณออก......."

เหล่าแพทย์ผดุงครรภ์เห็นว่าอาการยิ่งหนักขึ้นเรื่อยๆ เอาเอกสารออกมาให้เวินหนิงเซ็นต์

ในมุมมองของพวกเขา แทนที่จะลองเสี่ยงดูสักตั้ง ไม่สู้จบความทรมานครั้งนี้ไปเลยดีกว่า

ส่วนเรื่องเวินหนิงจะเป็นยังไงต่อจากนั้น ล้วนเป็นเรื่องที่ตระกูลลู่ต้องไปพิจารณา

คนพวกนี้ ตกลงแล้วยังเป็นหมอกันอยู่อีกหรือเปล่า อนาคตของเธอ

"ฉันไม่เอา!"

ผ่าตัดมดลูกออก ในอนาคตเธอก็ไม่มีโอกาสจะได้เป็นแม่คนอีกแล้ว

ทำไมถึงได้โหดร้ายแบบนี้? เอาตัวลูกของเธอไป

"เป็นเพราะพวกคุณที่ถ่วงเวลาการคลอดของฉันถึงได้เป็นแบบนี้ พวกคุณนี่มัน ไม่เหมาะที่จะเป็นหมอ......."

แค่คิดถึงช่วงเวลาหลายชั่วโมงที่เธอทรมานกับการคลอดราวกับอยู่ในนรกนั่น เวินหนิงก็เกลียดเข้าไส้ เธอเกลียดคนดีจอมปลอมพวกนี้

เวินหนิงพยายามตั้งสติเอาไว้ แต่ว่าคนสองสามคนเริ่มมองเธอด้วยความรำคาญ