บ่วงแค้นแสนรัก บทที่ 47 ควรจะตายไปในคุก

เวินหนิงเปียกไปทั้งตัว หนาวจนรู้สึกสั่น เมื่อได้ยินคำพูดนี้ก็รู้สึกใจหายมากกว่าเดิม

เขาอยู่ในห้องรับแขก ทั้งๆที่เห็นว่าเรื่องพวกนี้เกิดขึ้นได้ยังไง แต่ก็ยังเข้าข้างจางหย่าหลิน

นี่เป็นคุณพ่อของเธอ คนที่แม่ของเธอรักมาทั้งชีวิตแล้วยอมเสียสละให้ทุกอย่าง

เวินหนิงพยายามฝืนยิ้มทำตัวไม่แคร์แล้วนั่งลงบนโซฟาตรงข้าม ไม่สนเลยว่าความสกปรกบนตัวจะทำให้โซฟาที่หรูหรานั่นเปื้อนเปรอะ

ในเมื่อเขาเป็นห่วงของมากกว่า งั้นเธอก็จะทำให้สกปรกมากกว่าเดิม ไม่งั้นจะคุ้มกับสิ่งที่จางหย่าหลินต้อนรับได้ยังไง?

"คุณผู้ชายเวิน คุณมีเวลามาสั่งสอนฉัน ควรจะเอาเวลาไปรักษาสายตาให้ภรรยามากกว่า คนทั้งคนยืนอยู่ข้างนอกแต่เธอไม่เห็น ไม่ใช่ตาบอดมั้งคะ? ถ้ามีโรคก็ควรจะรีบไปรักษาที่โรงพยาบาล เดี๋ยวจะพลาดเวลาที่สำคัญ ถ้าอย่างนั้นก็คงจะแย่เลย"

รอยยิ้มจางหย่าหลินตึงอยู่บนหน้า ไม่คิดเลยว่าเวินหนิงจะไร้ยางอายแบบนี้แล้วไม่รู้สึกขายหน้า

"ฉีโม่ เมื่อกี้ฉันไม่เห็นจริงๆ อย่าพูดถึงเลย เดี๋ยวฉันไปเอาชุดที่สะอาดมาให้เวินหนิง"

"คุณไม่จำเป็นต้องเสแสร้ง" เวินหนิงปฏิเสธอย่างไม่ต้องคิด ใครจะรู้ว่าเสื้อผ้าที่เธอเอามาจะมีเข็มแอบมาด้วยหรือเปล่า นี่เป็นสิ่งที่คนอย่างจางหย่าหลินทำแน่นอน

เวินฉีโม่ก็รู้สึกโมโห "แกหุบปากเดี๋ยวนี้ เธอเป็นผู้ใหญ่ ทำไมแกถึงพูดแบบนี้?"

"หนูไม่นับถือผู้ใหญ่ที่สาดน้ำสกปรกใส่แขก ผู้ใหญ่ของหนูมีแค่แม่ของหนูเท่านั้น" เวินหนิงมองไปที่ใบหน้าของเวินฉีโม่อย่างเยือกเย็นแล้วพูดออกมาทีละคำ

"คุณใจเย็นๆก่อนนะคะ ถ้าทำแบบนี้เดี๋ยวจะมีคนตายได้!" จางหย่าหลินตกใจแล้วรีบดึงตัวเวินฉีโม่ไว้ จากนั้นก็เรียกคนรับใช้มา "เอาตัวเวินหนิงไปขังในห้องเก็บของ ให้มันสงบสติอารมณ์หน่อย!"

เวินหนิงถูกคนลากเข้าไปในห้องเก็บของ เมื่อกี้เพิ่งโดนตบไปแล้วบวกกับคนที่มาจับตัวเธอไว้ก็เป็นผู้ชายร่างสูง เธอไม่มีแรงต่อต้านเลย

เสียงดังขึ้นปึง เธอก็ถูกโยนลงไปบนพื้นกระเบื้องที่เย็น จากนั้นประตูก็ถูกคนล็อคจากข้างนอก

เวินหนิงทำความคุ้นชินไปสักพักแล้วไอออกมา พร้อมกับจับไปที่แก้มที่บวมของตัวเอง ก็รู้สึกเจ็บ เธอทนเจ็บไม่ได้จนโอดครวญแล้วได้กลิ่นคาวเลือดในปาก จนเธอขมวดคิ้วเข้ม

ลงมือหนักขนาดนี้ ถ้าเมื่อกี้ไม่ใช่เพราะจางหย่าหลินห้ามเขาไว้ ตอนนี้เขาก็คงจะฟาดเธอตายไปแล้ว

……

ลู่จิ้นยวนรออยู่ที่บ้าน เลยเวลาครึ่งชั่วโมงแล้วเวินหนิงก็ยังไม่กลับมา

แม้แต่โทรศัพท์เธอก็ไม่โทรมา นี่กำลังยั่วยุงั้นหรอ หรือว่าเธอ……หาที่พึ่งได้แล้ว แล้วคิดที่จะหนีไป?

ในสายตาลู่จิ้นยวนมีความเยือกเย็น เขามีความคิดที่จะตามหาผู้หญิงคนนี้ให้เจอแล้วฉีกเป็นชิ้นๆ

"ไปเช็คดูตอนนี้เวินหนิงอยู่ที่ไหน"