บ่วงแค้นแสนรัก บทที่ 5 ตอนนั้นน่าจะปล่อยให้เธอตาย
ผู้ชายคนนั้นพูดที่ข้างๆหูของเวินหนิง " ถ้าคนตระกูลลู่มาเห็น เธอคิดว่าพวกเขาจะพาตัวเธอกลับไปอยู่ในคุก หรือประณามเธอว่าเพิ่งแต่งเข้ามาก็พาผู้ชายมานอนด้วย แล้วพาเธอไปฆ่า!?"
ร่างกายของเวินหนิงเย็นยะเยือก ไม่ได้ เธอไม่มีทางกลับไปแน่นอน และไม่มีทางยอมตาย!
ผู้ชายคนนั้นเห็นเธอไม่ดิ้นแล้ว ยิ่งทำตามอำเภอใจ!
เวินหนิงได้สติ กัดเข้าไปที่ลิ้นของผู้ชายคนนั้น ทันใดนั้นเลือดก็เต็มปากทั้งสองคน
ถึงแม้ไม่สามารถให้คนตระกูลลู่รู้ได้ เธอก็ไม่ยอมให้พรากความบริสุทธิ์ของเธอไป!
"โอ้ย! เธอ！"
ผู้ชายคนนั้นเจ็บก็เลยปล่อยเธอ เวินหนิงถือโอกาสดิ้น เสียงโคมไฟหัวเตียงตกดังโครม
ก็มีคนวิ่งมาเคาะประตู และถามว่า " คุณเวินคะ
ในช่วงเวลากลางคืน เวินหนิงพยายามเบิกตาทั้งสองจ้องเงาของผู้ชายคนนั้น อยากจะมองท่าทางเขาให้ออก แต่นอกจากไอเย็นที่พุ่งเข้าสู่ดวงตาทั้งสองข้าง ก็มองไม่เห็นอะไรเลย
เวินหนิงอ้าปาก อยากจะเรียกให้คนมา แต่เธอไม่กล้า สายตาที่เย็นชาของผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าทำให้เธอกลัวจนสุดขีด
สุดท้ายผู้ชายคนนั้นจ้องเธอครั้งหนึ่ง พลิกตัวลงจากเตียง วิ่งออกไปทางระเบียง และหายไปในความมืด
เวินหนิงถึงค่อยๆได้สติ ตอบออกไปโดยไม่รู้สึกตัว " ไม่ ไม่มีอะไร พอดีไม่ทันระวังเลยทำโคมไฟตกน่ะ เดี๋ยวฉันเก็บเองก็ได้ ไม่ต้องเข้ามาแล้ว"
รอจนเสียงฝีเท้าข้างนอกหายไป เธอรีบคว้าผ้าห่มมาห่อตัว และวิ่งไปที่ระเบียง มองซ้ายมองขวาไม่เจอเงาของผู้ชายคนนั้น ก็เลยกลับเข้าห้องไปและล็อคประตูระเบียงอย่างแน่นหนา เปิดผ้าม่านเพื่อให้แสงพระจันทร์ลอดเข้ามาในห้องที่มืดมิด แล้วค่อยๆถอนหายใจ กลับไปนอนบนเตียงอีกครั้ง
ลู่จิ้นยวนนอนบนเตียงนิ่งๆ บนร่างกายมีไออุ่นๆ เวินหนิงยังคงกลัวและตกใจ เลยขยับไปข้างๆเขา แล้วกอดแขนของเขา
แสงพระจันทร์ส่องมาที่ลู่จิ้นยวนอย่างอบอุ่น เธอคิดถึงสายตาที่เย็นยะเยือกของผู้ชายคนนั้น เวินหนิงตระหนักได้ว่า กอดลู่จิ้นยวนตอนนี้ทำให้จิตใจเธอสงบนิ่ง
เช้าวันถัดมา เวินหนิงตื่นขึ้น ความตกใจจากเหตุการณ์เมื่อคืนทำให้เธอหลับไม่สนิท ตื่นและลงไปกินข้าวด้วยใต้ตาดำคล้ำ
จู่ๆมีเสียงคนรับใช้ดังมาจากห้องนอนของลู่จิ้นยวนด้วยน้ำเสียงตกใจ "รีบมาหน่อย คุณหนูได้รับบาดเจ็บ!"
คนที่วิ่งไปถึงห้องคนแรกคือนายท่าน ต่อมาเป็นแม่ของลู่จิ้นยวน กลุ่มคนพากันตรงไปยังห้องของลู่จิ้นยวน
ช้อนที่ใช้กินโจ๊กของเวินหนิงตกลงบนโต๊ะ ลู่จิ้นยวนบาดเจ็บได้อย่างไร?
เธอรีบลุกขึ้นวิ่งไปยังห้องนอน เวินหนิงยังไม่ทันได้เห็นว่าตกลงเกิดอะไรขึ้นกันแน่ จู่ๆก็มีฝ่ามือลอยมาอย่างแรง
เสียงกระทบดังเพี้ยะ หน้าของเวินหนิงหันไปอีกฝั่ง รู้สึกเจ็บร้อนบนหน้า
อัปเดต บทที่ 5 ตอนนั้นน่าจะปล่อยให้เธอตาย ของ บ่วงแค้นแสนรัก
ประกาศ บ่วงแค้นแสนรัก ได้อัปเดต บทที่ 5 ตอนนั้นน่าจะปล่อยให้เธอตาย พร้อมรายละเอียดที่น่าทึ่งและคาดไม่ถึงมากมาย ในการเขียนที่คล่องแคล่วในข้อความที่เรียบง่าย แต่จริงใจบางครั้งความโรแมนติคที่สงบของผู้แต่ง ชิวเซิง ใน บทที่ 5 ตอนนั้นน่าจะปล่อยให้เธอตาย พาเราไปสู่ขอบฟ้าใหม่ ลองอ่านซีรี่ส์ บทที่ 5 ตอนนั้นน่าจะปล่อยให้เธอตาย บ่วงแค้นแสนรัก ที่นี่ แป้นค้นหา: บ่วงแค้นแสนรัก บทที่ 5 ตอนนั้นน่าจะปล่อยให้เธอตาย