บ่วงแค้นแสนรัก นิยาย บท 13

เวินหลานหน้าเบ้ เห็นเวินหนิงทำหน้าหัวเราะเยาะ ยิ่งเกลียดเข้าไปใหญ่ ทั้งโกรธพลางเดินเขย่งกลับไปวิลล่าของตน

จ้าวหย่าหลินรู้สึกสงสารเวินหลาน แต่ก็กลัวตระกูลลู่ ทำได้เพียงกลืนความโกรธลงคอ แล้วก็ลากยวี๋เฟยหมิงออก “พอแล้วเฟยหมิง ห้าล้านก็ห้าล้าน พวกเราก็ชดใช้ให้เขาไปเถอะ ถ้าหากครั้งนี้ถูกโยนออกไป นายต้องคิดแทนหลานหลานด้วยนะ ถ้าหากเรื่องที่พวกเธออยู่บนรถเมื่อกี้แพร่งพรายออกไป งานของหลานหลานต้องได้รับผลกระทบแน่......”

จ้าวหย่าหลินมักใช่วิธีนี้เสมอเพื่อเลื่อนตำแหน่ง พอเธอเห็นว่าทั้งสองคนยังมีอารมณ์อยู่ก็รู้ทันทีว่าบนรถเมื่อกี้ยวี๋เฟยหมิงกับเวินหลานทำอะไรกันบนรถ ถ้าหากเรื่องนี้แพร่ออกไป คนที่ได้รับผลกระทบมากที่สุดคือลูกสาวของเธอ เวินหลาน ยังไงจ้าวหย่าหลินก็ต้องคิดถึงลูกสาวตัวเองไว้ก่อน

ถึงยังไงคนที่ชดใช้ค่าเสียหายก็คือยวี๋เฟยหมิง ไม่ได้ใช้เงินตระกูลเวินจ่ายเสียหน่อย

เวินฉีโม่ก็เดินขึ้นมาข้างหน้า “ใช่แล้ว ชดใช้ให้เขาเถอะ ถ้าหากเรื่องไปถึงทางการ น่าจะไม่ใช่แค่ห้าล้านนะ”

ยวี๋เฟยหมิงกัดฟันจ้องไปที่คนขับรถอยู่พักใหญ่ ในใจอยากจะเอามีดมาแทงคนที่อยู่ดีๆไม่รู้มาจากไหนก็ขับรถมาชน ปกตินายน้อยแห่งตระกูลยวี๋ก็ไม่ได้มีศัตรูที่ไหน แต่ครั้งนี้ทำให้เขายอมเสียเปรียบ แล้วเขาจะยอมได้ยังไง!

ภายใต้ความกดดัน เขายังควักบัตรออกมา โยนไปให้

คนขับรถก็เอาเครื่องรูดบัตรออกมา แล้วรูดบัตรไปห้าล้าน ก่อนจากไปก็ยังยิ้มให้พร้อมเอ่ยว่า “คุณชายยวี๋ ครั้งหน้าขับรถต้องระวังหน่อยนะ ขอให้มีความสุขนะ”

จากนั้นคนขับนถก็ขึ้นรถ ขับรถไปจอดที่ข้างเวินหนิง แล้วลงจากรถมาเปิดประตูให้เวินหนิง “คุณหนูเวิน เชิญขึ้นรถครับ”

เวินหนิงเห็นคนตระกูลเวินกับยวี๋เฟยหมิงเสียเปรียบเทียบ ก็รู้สึกตลก คนอย่างยวี๋เฟยหมิงที่หยิ่งยโส ยังมีวันนี้ที่ถูกทำให้เสียเปรียบ

ในใจของเวินหนิงมีหลายเรื่องที่ทำให้คิดได้ บนรถดูเป็นระเบียบสะอาดตาอยู่ไม่น้อย

พอรถขับออกไป เวินฉีโม่ได้แต่กระพริบตามองดูเวินหนิงที่นั่งรถของตระกูลลู่

“ยัยเด็กคนนี้ ไปอยู่กับตระกูลลู่จริงๆด้วย” พอจ้าวหย่าหลินเห็นคนขับรถคู่ไปกับเวินหนิง ยิ่งโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ