บ่วงแค้นแสนรัก นิยาย บท 130

"ก็แค่อะไร?"

ลู่จิ้นยวนให้เธอพูดให้จบ

เวินหนิงสูดหายใจเข้าลึก "ที่ฉันทำแบบนั้นฉันมีจุดประสงค์ของตัวเอง"

เธอไม่ใช่คนสำส่อน ถ้าไม่ใช่เพราะหลักฐาน แล้วเพื่อตามหาคุณแม่ จะยุ่งกับยวี๋เฟยหมิงได้ยังไง

"จุดประสงค์อะไร?"

ลู่จิ้นยวนไม่พอใจกับคำตอบนั้นอย่างชัดเจน "สรุป เธอคิดจะอยากทำอะไร?"

เวินหนิงสูดหายใจเข้าลึกๆ เธอมองสบตาลู่จิ้นยวน จนลืมไปว่าท่าทางที่ใกล้ชิดของทั้งสอง "ถ้าฉันบอกแล้ว นายจะเชื่อหรอ?"

ลู่จิ้นยวนขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาค่อยนึกขึ้นได้ สำหรับคำพูดของเวินหนิงที่พูดกับเขา ก็แค่ฟังผ่านๆ ไม่เคยตั้งใจฟังเลย แล้วไม่เคยเชื่อด้วย

ด้วยเหตุผลอะไรบางอย่างที่อธิบายไม่ถูก เขาก็พยักหน้า "ขอแค่เธอพูด ฉันก็จะเชื่อ"

เวินหนิงยิ้ม "ถ้าฉันบอกว่า คนที่ชนนายตอนนั้นไม่ใช่ฉัน แต่เป็นเวินหลาน วันนั้นเป็นวันเกิดครบรอบสิบแปดปีของฉัน เธอกับคนในครอบครัวฉันหลอกให้ฉันใส่ชุดนั้น แล้วให้ฉันขับรถคันนั้นออกไปรับลม นายจะเชื่อไหม?"

เวินหนิงไม่รู้ว่าเป็นอะไร มองเห็นสายตาคู่นั้นก็พูดเรื่องทุกอย่างออกมา

หรือว่า ลู่จิ้นยวนอาจจะไม่เชื่อ แต่อย่างน้อย เธอก็ไม่ได้โกหก

ลู่จิ้นยวนเงียบไปสักพัก คำพูดนี้ทำให้รู้สึกตกใจมาก แขนที่เขาวางอยู่บนตัวเวินหนิงก็คลายออกไม่น้อย

เวินหนิงรู้สึกได้ ก็เลยยิ้มเยาะเย้ยให้ตัวเอง

ดูเหมือนว่า เธอจะโลกสวยเกินไป ลู่จิ้นยวนยังฝังใจกับเรื่องตอนนั้น กับเรื่องที่ผ่านไปแล้ว จะเชื่อฟังคำพูดด้านเดียวของเธอได้ยังไง?

คิดไปด้วย เธอก็ลุกขึ้น แต่ลู่จิ้นยวนก็จับแขนไว้

"นั่งลง"

เสียงของผู้ชายคนนี้ มีความแหบแห้ง

ถึงแม้จะเป็นเขา เป็นผู้ถูกกระทำ จะให้เข้าใจเรื่องตอนนั้นก็ถือว่ายากลำบากอยู่

"เธอพูดว่า คนที่ชนฉันตอนนั้นเป็นเวินหลาน?"

คำพูดแบบนี้ ดูตลกมาก ถ้าเกิดขึ้นกับคนอื่น ลู่จิ้นยวนก็จะคิดว่ามันเป็นไปไม่ได้

แต่ เขารู้เรื่องที่ตระกูลเวินทำกับเวินหนิง เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นกับเธอ ก็ไม่ใช่ว่าเป็นไปไม่ได้

แต่ว่า อยากจะให้ยอมรับ ก็ยังลำบากอยู่ เพราะยังไง ถ้าเวินหนิงพูดความจริง นี่ก็จะเป็นข่าวที่เสียหายรุนแรงมาก

ตอนนั้น คนตระกูลลู่เกลียดเธอที่เธอชนแล้วหนี ก็เลยใช้เส้นสาย พูดตามหลักแล้ว ชนแล้วหนีปกติจะไม่ได้รับโทษหนักขนาดนั้น

เวินหนิงมองเห็นสายตาที่ลึกลับของลู่จิ้นยวน เธอไม่รู้ว่าลู่จิ้นยวนจะเชื่อเธอหรือเปล่า แต่เธอหวังว่าเขาจะเชื่อ

ลู่จิ้นยวนมองสบตาเวินหนิง ในสายตาเธอ มีความคาดหวังเล็กน้อย เป็นความคาดหวังที่อยากจะได้รับความเชื่อใจ

ลู่จิ้นยวนไม่ใช่คนใจอ่อนอยู่แล้ว แต่มองเห็นเวินหนิงในตอนนี้ เขาก็รู้สึกเจ็บปวดใจ

"เรื่องนี้ ฉันเชื่อเธอ เดี๋ยวฉันจะให้คนไปสืบ แล้วคือความบริสุทธิ์ให้เธอ"

ลู่จิ้นยวนพูดออกมาทีละคำ เวินหนิงก็รู้สึกแสบจมูกทันที เธอคิดว่าก่อนเธอจะพลิกคดีได้ ลู่จิ้นยวนจะไม่เชื่อเธอเด็ดขาด แต่ว่าตอนนี้ พูดคำไม่กี่คำ ก็ทำให้เธอทำตัวไม่ถูก

สำหรับเวินหนิง สิ่งที่มีค่าที่สุดก็คือความเชื่อใจ

"ฉันหาหลักฐานเจอแล้ว อีกไม่นาน ก็สามารถพลิกคดีได้แล้ว"

เวินหนิงพูดไปด้วย ก็รู้สึกเหมือนมีแสงสว่างที่ห่างหายไปนาน

ขอแค่แลกเปลี่ยนหลักฐานในมือยวี๋เฟยหมิงได้ เธอก็จะสามารถลบล้างความผิดตัวเอง อนาคตของเธอก็จะไม่มืดมนกับเรื่องนี้อีก