บ่วงแค้นแสนรัก นิยาย บท 228

สีหน้าลู่จิ้นยวนเย็นชาขึ้น รอบกายมีไอเย็นที่ทำให้หายใจไม่ออก

ซุนเฟยเอ๋อร์ตกใจทันที เธอไม่รู้ว่าตัวเองพูดอะไรผิด

แต่เธอเหมือนเห็นความโกรธในดวงตาลู่จิ้นยวน เห็นความหงุดหงิด และเห็นความเศร้าเล็กน้อย

ผู้ชายแบบนี้อย่างเขา มีเรื่องอะไรให้เสียใจด้วยเหรอ?

ซุนเฟยเอ๋อร์คิดว่าตัวเองมองผิด กำลังจะขอโทษ มุมปากลู่จิ้นยวนก็ขยับ “ก็ได้……เธอขึ้นไปข้างบนกับฉันหน่อย”

ซุนเฟยเอ๋อร์ตกใจไปชั่วขณะหนึ่ง ทันใดนั้นหัวใจก็เต้นแรงเหมือนจะกระโดดออกมา นี่……มีความหมายแฝงหรือเปล่า?

เธอทำงานในบาร์มาช่วงระยะเวลาหนึ่ง แต่ไม่เคยยอมจำนนกับใครมาก่อน ไม่เคยคิดจะขายร่างกายเพื่อสร้างรายได้ แต่……

ถ้าเป็นผู้ชายคนนี้ ผู้ชายคนนี้ที่ช่วยชีวิตเธอเอาไว้ บางทีก็อาจจะไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้สำหรับเธอ

ลู่จิ้นยวนไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะสนใจความรู้สึกของเธอ ลงจากรถ ซุนเฟยเอ๋อร์เหมือนเพิ่งตื่นจากฝัน หน้าแดงเดินมาปิดประตูรถให้เขา เดินเข้าไปใกล้อย่างใจกล้า จับแขนชายหนุ่มเอาไว้

“คุณคะ ฉันจะไปส่งคุณข้างบน……”

ลู่จิ้นยวนไม่ได้พูดอะไร สายตาเขา หยุดอยู่ตรงนั้นที่อยู่ไกลๆ เวินหนิงยืนอยู่ เหมือนกับแข็งทื่อไป หยุดนิ่ง ไม่ขยับเลบ

เมื่อครู่นี้ลู่จิ้นยวนเอารถไป ถึงแม้เธอจะโกรธมาก แต่ก็ไม่ได้ตามไป อย่างไรแล้วผู้ชายคนนี้หุนหันพลันแล่นขับรถไม่ค่อยเหมาะสมนัก เธอกลัวว่าเขาจะเกิดอุบัติเหตุ

แต่ไม่คิดว่า กลับเห็นฉากแบบนี้……

เด็กผู้หญิงสาวที่ดูสาวและสวยคนหนึ่ง สวมชุดพนักงานเสิร์ฟ จับแขนเขาไว้อย่างคาดหวังเต็มเปี่ยม ลู่จิ้นยวนไม่ได้ปฏิเสธ แต่ปล่อยให้เธอสัมผัส

เฮอะๆ ……ช่างเป็นละครโรแมนติก ถ้าไม่มีเธออยู่ เกรงว่านี่คงเป็นเรื่องราวซินเดอร์เรลล่าได้พบกับเจ้าชายรูปงามที่สมบูรณ์แบบ

เวินหนิงเดินเข้าไปใกล้ทีละก้าว มองใบหน้าลู่จิ้นยวน “ทำไม?”

ตอนนี้เธอ ไม่รู้แล้วว่าต้องพูดอะไร

ทั้งๆ ที่คราวก่อน เขายังให้เธอรอเขา ให้เธอให้เวลากับเขา บอกว่าจะดูแลเธอให้ดี แต่ตอนนี้ทำไมเปลี่ยนไปแล้ว

เขาที่อยู่ตรงหน้าเธอ ควงผู้หญิงคนอื่น ไม่ได้อธิบายแม้แต่ประโยคเดียว ไม่รู้สึกผิดแม้แต่ครึ่งเดียว มือทั้งสองคนเกี่ยวพันกัน ดูสนิทสนมอย่างมากเลยด้วยซ้ำ

ในตอนนี้ เวินหนิงรู้สึกว่าร่างกายไม่ใช่ของตัวเอง เจ็บปวดหัวใจอย่างมาก หัวใจเต้นเร็ว ทุกครั้งมันทำให้เธอหายใจไม่ออก หน้าเธอค่อยๆ กลายเป็นซีดเซียว

ลู่จิ้นยวนไม่ใช่คนที่รักษาความสะอาดเหรอ รู้สึกแย่และอึดอัดเวลาคนอื่นสัมผัสตัวไม่ใช่เหรอ?

ทำไมถึงได้สนิทสนมกับคนแปลกหน้าแบบนี้? ถึงเขาไม่สนใจเธอเลยสักนิด แต่เธอก็ท้องลูกของเขานะ เขาไม่คิดถึงพวกเธอสองแม่ลูกเลยสักนิดเหรอ?

ทันใดนั้น เวินหนิงก็หัวเราะเยาะตัวเองออกมา เธอลืมไปเลย ลู่จิ้นยวนไม่เคยเชื่อคำพูดเธอ เขาไม่เชื่อว่าเด็กคนนี้เป็นลูกของเขา

ตอนนี้ในมือเธอมีรายงานผลตรวจสอบ เหมือนมันเป็นเรื่องตลกสุดๆ เยาะเย้ยความไม่รู้และความรู้สึกของเธอ

“……”

ซุนเฟยเอ๋อร์รู้สึกบรรยากาศมันกระอักกระอ่วน แต่แค่ไม่อยากถอนมือออกมา ผู้หญิงคนนี้ อาศัยความท้องโตของตัวเองมายุ่งกับลู่จิ้นยวน เธอไม่สามารถทำให้หล่อนทำสำเร็จได้

“คุณคะ ฉันจะไปส่งคุณข้างบน”