บ่วงแค้นแสนรัก นิยาย บท 254

"ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วยครับ?"

ลู่จิ้นยวนมองไปที่เย่หวานจิ้ง แล้วใช้น้ำเสียงเยือกเย็นที่เขาไม่เคยพูดต่อท่านผ่านมาก่อน

เขาคิดว่า เย่หวานจิ้งจะเกลียดเวินหนิงแค่ไหน ก็คงไม่จงใจลงมือกับเธอแบบนี้

แล้วอีกอย่าง เธอยังเป็นคนท้อง จะกระทบอะไรไม่ได้

"ฉันจะทำเพื่ออะไร จิ้นยวน ที่ฉันทำไปทั้งหมดเพื่อแก"

"ผมกับเธอ……ไม่เกี่ยวข้องอะไรกันแล้ว……"

ลู่จิ้นยวนจำใจพูด แต่เย่หวานจิ้งกลับส่ายหน้า "ถ้าไม่เกี่ยวข้องอะไรกันอีก แกจะพูดแบบนี้กับฉันหรอ? จิ้นยวน ฉันเป็นแม่แก ฉันรู้จักแกดี! ไว้ใจเถอะ เด็กคนนั้น ฉันจะเอากลับมาเลี้ยง จะไม่ทำให้เขาลำบากแน่นอน……"

เอากลับมาเลี้ยง?

สีหน้าของลู่จิ้นยวนนิ่งไป ตระกูลลู่ไม่ได้ใจดีขนาดนี้ แล้วจะเลี้ยงลูกของคนอื่นสิ่ง เดียวที่อธิบายได้คือ เด็กในท้องเวินหนิงเป็นทายาทของตระกูลลู่

เพราะฉะนั้นเพื่อตัดปัญหา เย่หวานจิ้งก็เลยพาตัวเวินหนิงไป

แต่ว่า……เป็นไปไม่ได้……

ลู่จิ้นยวนคิดไปด้วย มือของเขาก็กดลงไปบนโต๊ะ จนทำให้เห็นเส้นเลือดอย่างชัดเจน

ลูกของเวินหนิง……

ในหัวของเขามีภาพเหตุการณ์ต่างๆลอยเข้ามา

ตอนนั้นเวินหนิงบอกกับเขาว่า ผู้หญิงที่เขาใช้ระบายอารมณ์ในโรงแรมคืนนั้นคือเธอ แล้วตอนที่อยู่ต่างประเทศ เธอเคยดึงผมของเขาไป จากนั้นก็เอาเอกสารอะไรบางอย่างมาให้ตัวเองดู แต่เขากลับไม่ทันได้ดูเอกสารฉบับนั้น

หรือว่า……

ของวันนั้นที่เวินหนิงจะให้เขาดู ก็เป็นผลตรวจดีเอ็นเอลูกในท้องของเธอ……

อยู่ดีๆลู่จิ้นยวนก็รู้สึกปวดหัวมาก เหมือนหัวจะระเบิด ทันใดนั้น ทุกอย่างในสมองก็ว่างเปล่าทันที

เขาทำอะไรลงไปบ้าง?

ทำไมถึงไม่เชื่อว่าเด็กในท้องเวินหนิงเป็นของเขา เอาแต่สงสัย เอาแต่ทำร้ายเธอ

ลู่จิ้นยวนกำหมัดชกไปบนโต๊ะ เขาลงแรงหนักมาก จนทำให้นิ้วมือเลือดซึมออกมา แล้วไหลลงบนโต๊ะหินอ่อนสีขาว แต่ดูเหมือนว่าเขาไม่รู้สึกเลย แล้วเอาแต่ชกแบบนั้น……

ตอนนั้น เวินหนิงต้องใช้อารมณ์ความรู้สึกแบบไหนที่ต้องเห็นเขาเดินเข้าไปในโรงแรมกับผู้หญิงคนนั้น?

เธอคงเกลียดเขามากเลยใช่ไหม?

เขายังรู้สึกว่าตัวเองดีกับเธอมากแล้ว ทำเพื่อเธอมากแล้ว แต่สุดท้าย คนที่ทำร้ายใจเวินหนิงมากที่สุดก็เป็นของเขา!

"จิ้นยวน แกใจเย็นหน่อย"

เย่หวานจิ้งไม่คิดเลยว่าลู่จิ้นยวนจะแสดงปฏิกิริยาแบบนี้ จากนั้น ท่านก็นึกอะไรได้ หรือว่า ตั้งแต่ต้นลู่จิ้นยวนไม่รู้ว่านั่นเป็นลูกของเขา?

เขาคิดมาโดยตลอดว่าเด็กคนนั้นเป็นของผู้ชายคนอื่น แต่ก็ยังยอมรับผู้หญิงคนนั้น?

พอนึกถึงที่นี่ เย่หวานจิ้งก็เริ่มรู้สึกกลัว ยังโชคดีที่ท่านจับตัวเวินหนิงไว้ ไม่งั้นต้องมีปัญหาตามมาแน่นอน!

"เธออยู่ไหน? ผมจะไปหาเธอ!"

ลู่จิ้นยวนดึงสติกลับมา ตอนนี้เขาไม่สนงานหมั้นอะไรแล้ว ไม่สนเรื่องอะไรทั้งนั้น เขาแค่อยากเจอเวินหนิง อยากจะเห็นกับตาตัวเองว่าเธอไม่เป็นอะไร แล้วชดใช้ความผิดที่เขาเคยทำไว้กับเธอ