บ่วงแค้นแสนรัก นิยาย บท 290

รถบรรทุกคันนั้นปรากฏขึ้นกะทันหัน มันเร็วสุดๆ หลังจากเวินหนิงเห็นมัน ก็กรีดร้องขึ้นมาอย่างควบคุมไม่ได้

ในตอนนี้ เธอคิดว่าทุกอย่างจบเห่แล้ว……

เดนิสเห็นเป็นเช่นนั้น ก็ตกใจ เขารู้ว่าความเร็วรถเมื่อครู่นี้ของเขานั้นเร็วมาก แต่จังหวะที่รถคันนี้ปรากฏตัวออกมามันก็น่าประหลาดใจเช่นกัน เขาไม่ได้สังเกตเลยสักนิด

ด้วยสัญชาตญาณ เขามองไปที่รั้วด้านข้าง ไม่มีทางเลือกอื่น รถบรรทุกคันนั้นพุ่งตรงมาด้วยความเร็วขนาดนั้น ถ้าโดนชน แม้ว่าจะเป็นรถหรูราคาหลายสิบล้าน ก็จะโดนชนจนกลายเป็นเศษเหล็ก

เขาเหยียบคันเร่งทันที ไม่ได้หยุด รถพุ่งออกไปจากรั้ว บินลงแม่น้ำด้านล่างทันที

อุบัติเหตุที่เกิดขึ้นกะทันหัน ทำให้รถคันหลังตกใจจนรถชนท้าย รถสิบกว่าคันชนต่อๆ กัน เกิดเหตุวุ่นวายโกลาหลขึ้น

รถตกลงในแม่น้ำ นี่คือทางเลือกของเดนิส เป็นวิธีเดียวที่จะรักษาชีวิต

แต่เพราะแรงกระแทก เดนิสจึงสลบไป เวินหนิงรัดเข็มขัดนิรภัย ไม่ได้หมดสติ แต่สิ่งที่น่าเศร้าคือรถเริ่มจมลงไปในน้ำเรื่อยๆ ……

น้ำขุ่นไหลเข้ามาทีละนิด เวินหนิงดิ้นรนจะเปิดประตูรถ พบว่าภายใต้แรงดันน้ำอันรุนแรง เธอดิ้นไม่ได้ทำได้แค่ลืมตาทีละนิดมองออกซิเจนในรถที่ถูกพรากออกไป

มันจะจบ……แบบนี้เหรอ?

ความสิ้นหวังเพิ่มขึ้นในหน้าอกเวินหนิงอย่างช้าๆ ภาพตรงหน้าพร่ามัว

“อันหราน……”

สุดท้าย สิ่งที่ปรากฏตรงหน้าก็คือลูกของเธอ และ……ผู้ชายคนนั้นที่เธอเคยคิดว่าจะเกลียดไปตลอดชีวิต

คนขับรถบรรทุกชนกับรถคันอื่นๆ อุบัติเหตุครั้งนี้เขาต้องรับผิดชอบไม่น้อย เกรงว่าจะติดคุก แต่ไม่มีความกลัวหรือความตื่นตระหนกบนใบหน้าเขา แต่กลับมีความหลุดพ้นมากขึ้น

นอนบนพวงมาลัย พูดกับคนที่อยู่ปลายสายอย่างหมดสติ “เรื่องที่นายอยากให้ฉันทำ ฉันทำหมดแล้ว นายต้องรักษาคำพูด!”

ลู่จิ้นยวนที่กำลังออกจากโรงแรมไปตามหาเวินหนิง ฝีเท้าชะงัก จู่ๆ หัวใจก็เต้นแรง ความเจ็บปวดนั้นเหมือนถูกเข็มทิ่มแทง ทำให้ร่างกายเขาโซเซ

เกิดอะไรขึ้น?

เดินตามออกมาจากข้างใน เหอจื่ออันที่ต้องการไปรวมตัวกับเวินหนิงเห็นท่าทางแปลกประหลาดของลู่จิ้นยวน ก็หัวเราะเยาะ “เป็นอะไร ถูกฉันต่อยจนเดินไม่ไหวเลยเหรอ? ดูเหมือนนายจะไม่ได้มีความสามารถอะไร”

ลู่จิ้นยวนระงับการสั่นไหวของหัวใจ และไม่มองเหอจื่ออัน “หุบปาก”

ความรู้สึกไม่สบายใจเพิ่มขึ้น จู่ๆ ลู่จิ้นยวนก็ยื่นมือไปดึงคอเสื้อเหอจื่ออัน “นายทำอะไรอีก? ตอนนี้เวินหนิงอยู่ที่ไหน?”

ความรู้สึกนี้ เหมือนตอนแรกที่เวินหนิงคลอดลูกยาก เขารู้สึกเหมือนกัน ดังนั้นเวินหนิงเจออันตรายอะไรหรือเปล่า?

“ฉันทำอะไร มันก็ไม่เกี่ยวกับนาย ถอยไป!”

เหอจื่ออันก็หงุดหงิดนิดหน่อย จะสะบัดมือลู่จิ้นยวนออก และในตอนนี้ จู่ๆ โทรทัศน์ในล็อบบี้โรงแรมก็ฉายข่าวฉุกเฉิน

“บนสะพานข้ามแม่น้ำ มีรถบรรทุกขนาดใหญ่ขับรถผิดกฎหมายชนกับรถมาเซราติที่เร่งความเร็ว ตอนนี้รถมาเซราติพลิกคว่ำตกลงไปในแม่น้ำ ความเป็นความตายของคนในรถยังไม่แน่นอน เพราะกระแสน้ำไหลเชี่ยวมาก ยังไม่มีความคืบหน้าในการช่วยเหลือ……”

เหอจื่ออันมองข่าวนั้นอย่างตกตะลึง ภาพถ่ายจากกล้องวงจรปิด ทำให้ผู้คนต่างหวาดผวา อยากรู้ว่าเหตุการณ์รถชนนั้นน่าเศร้าแค่ไหน แต่……

สิ่งที่ทำให้เขาตกใจก็คือ รถคันนั้น เขาให้เดนิส สั่งให้เขาเอามาพาเวินหนิงไป!

ลู่จิ้นยวนเห็นเหอจื่ออันที่ไร้จิตวิญญาณกะทันหัน เขามองหน้าเจอด้วยท่าทางที่ปวดร้าว ในใจเขาเกิดลางสังหรณ์ที่ไม่ดี เขาปล่อยมือ “นายอย่าบอกฉันนะ……รถคันนั้นเป็นของนาย……เวินหนิง อยู่ในนั้น?”

เหอจื่ออันตอบไม่ได้ ริมฝีปากเขาขยับ แต่ไม่ได้เปล่งเสียงเลยสักนิด