บ่วงแค้นแสนรัก นิยาย บท 429

เย่ซือเยวี่ยเห็นการเคลื่อนไหวของอันเฉิน รู้สึกว่าเขาทำดีแล้ว สีหน้าก็ผ่อนคลายลง และอันเฉินก็รู้สึกว่าอีกไม่นานผู้หญิงบัดซบคนนี้ก็จะออกไปแล้ว ก็โล่งอกมาก

ดีมาก ถ้าเป็นแบบนี้ทุกอย่างก็จะน่าพึงพอใจ

……

ในพริบตาเดียว เวินหนิงก็ทำงานในบริษัทตระกูลลู่มาหนึ่งเดือนแล้ว ถึงแม้เวลาไม่ยาวนาน แต่ก็เพียงพอให้เธอมีคุณสมบัติครบถ้วนในตำแหน่งนี้

เธอเชี่ยวชาญในเรื่องที่เกี่ยวข้องกับแผนกแล้ว

วันนี้ เธอมาทำงานที่บริษัทตระกูลลู่เหมือนแต่ก่อน แต่พอเข้าประตูใหญ่บริษัทตระกูลลู่ เธอก็เกิดความอ่อนไหวรู้สึกอะไรผิดปกติบางอย่าง

แผนกออกแบบเป็นสาขาที่สำคัญมากของสำนักงานใหญ่บริษัทตระกูลลู่ เวินหนิงเพิ่งทำงานในช่วงแรก เพราะเป็นการปรากฏตัววันแรก ทั้งบริษัทจึงรู้ว่ามีคนแบบเธออยู่

ไม่ใช่แค่ผู้อำนวยการออกแบบ B แม้แต่ผู้ช่วยอันคนดังข้างๆ ประธานก็เคารพเธอมาก เป็นประเภทที่ทำตามคำขอ

ด้วยเหตุนี้ ตอนไปทำงานในทุกๆ วัน แค่เห็นพนักงานของเธอ ก็จะก้มหัวทักทายเธอ

แต่วันนี้……

เธอเห็นสายตาของหญิงสาวแผนกต้อนรับไม่กี่คนนั้น และมีพนักงานคนอื่นๆ รวมตัวกันสองสามคนไม่รู้กำลังกระซิบอะไรกันอยู่

แต่จากสายตาที่พวกเขามองมาเป็นครั้งคราว เวินหนิงก็รู้สึกได้ว่าบางคนกำลังพูดถึงตัวเอง

เธออดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว นี่มันเกิดเรื่องอะไรที่ตนไม่รู้เหรอ?

ไม่รู้ทำไม จู่ๆ นี่มันทำให้เธอนึกถึงบริษัทตระกูลลู่สาขาย่อยที่เมืองเจียงเฉิง ในวันที่ตัวเองโดนคัดลอกผลงาน เธอไปทำงาน ก็เจอกับสถานการณ์แบบเดียวกัน ในใจเกิดความไม่สบายใจอย่างบอกไม่ถูก

เกิดเรื่องอะไรขึ้น เดี๋ยวก็รู้แล้ว ตอนนี้เดาไม่ออก

เธอหายใจเข้าลึกๆ รีบขึ้นลิฟต์ไปด้วยสีหน้าไร้อารมณ์

เมื่อเธอออกมา พนักงานในห้องโถงก็เปล่งเสียงดังขึ้นทันที

“พวกเธอดูท่าทางเธอสิ คิดว่าคงยังไม่รู้เรื่องล่ะมั้ง เดี๋ยวก็มีละครสนุกๆ ให้ดูแล้ว”

“พวกเธอว่าเรื่องนั้นเป็นเรื่องจริงไหม?”

“จะไม่ใช่เรื่องจริงได้ไง? JC มาหาถึงที่ ที่นี่บริษัทตระกูลลู่นะ ถ้าไม่มีหลักฐาน ผู้อำนวยการออกแบบบริษัทตระกูลลู่จะบอกว่าจะจับก็มาจับเลยได้ยังไง”

“ก็จริงนะ ถ้าไม่ใช่ความตั้งใจของเบื้องบน คนแบบนั้นจะมาได้ยังไง”

“จึ๊ๆ เวินหนิงมาที่นี่แค่หนึ่งเดือน เมื่อก่อนจะดีแค่ไหน ตอนนี้ไม่แน่ว่าอาจจะต้องติดคุก เรื่องบนโลกนี้มันคาดเดายากจริงๆ เลยนะ”

แน่นอนว่าบทสนทนาของคนเหล่านี้ เวินหนิงไม่รู้อย่างแน่นอน เธอเดินตรงไปที่แผนกออกแบบ B ท่ามกลางสายตาแปลกๆ ของทุกคน

เหมยซานรออยู่ที่ประตูตลอดเวลา หลังจากเห็นเธอมาแล้ว การแสดงออกบนใบหน้านั้นก็ทำให้ทิ่มแทงสายตาเหลือเกิน

“โอ้ ในที่สุดผู้อำนวยการออกแบบของเรามาแล้ว” ใบหน้าเธอเต็มไปด้วยการประชดประชัน ดวงตาเต็มไปด้วยความมุ่งร้ายและมีรอยยิ้มยินดีในความโชคร้ายคนอื่น ทำให้เวินหนิงเห็นมันแล้วมึนงงไปสักพัก

อย่างไรแล้ว หนึ่งเดือนนี้เหมยซานทำตัวสำรวมมาก กลัวว่าจะทำอะไรผิดพลาด จู่ๆ เห็นอีกฝ่ายทำท่าทางแบบนี้ เวินหนิงก็ไม่ได้รู้สึกแปลก ดูเหมือนนี่จะเป็นใบหน้าที่แท้จริงของเหมยซาน