บ่วงแค้นแสนรัก นิยาย บท 496

ลู่จิ้นยวนพูดด้วยสีหน้าไร้ความรู้สึก

แต่กลับให้ความรู้สึกกดดัน เหมือนหายนะกำลังจะมาเยือน

เวินฉีโม่กับจางหย่าหลินตกใจตัวสั่น พวกเขารู้ ฐานะตอนนี้ของพวกเขา ลู่จิ้นยวนแค่เหยียบ คงง่ายเหมือนเหยียบมดตาย

แต่ยังไงเวินหลานยังรอเงินไปช่วยชีวิต พวกเขาก็เลยไม่ยอมถอย

ทั้งสี่คนตึงเครียดอยู่อย่างนั้น

สุดท้ายเวินหนิงไอเสียงเบา ดึงชายเสื้อของลู่จิ้นยวน

"ช่างเหอะ ถ้าไม่ได้จริงๆ เงินนี่ฉันจะ……"

กับนิสัยของลู่จิ้นยวน เวินหนิงก็ต้องรู้ดีอยู่แล้ว

ผู้ชายคนนี้ ต้องคุยดีๆกับเขา คนอื่นกล้าขู่เขา คนคนนั้นคงอยู่ไม่เป็นสุขแน่ๆ

แต่ตอนนี้ เพราะยังไม่มีเบาะแสอื่น เวินหนิงก็เลยไม่อยากให้เรื่องไปถึงทางตัน

เพราะอาการป่วยของไป๋หลินยวี่ ตอนนี้เป็นสิ่งที่เธอให้ความสำคัญมากที่สุด

ลู่จิ้นยวนหันกลับมา มองเห็นความกังวลในตาเวินหนิง ทำอะไรไม่ได้ เลยไม่เอาเรื่องต่อ "ส่งตัวผู้หญิงคนนี้ไปโรงพยาบาลก่อน"

พอเขายอม เวินฉีโม่ค่อยโล่งอกไปที จากนั้นรีบส่งตัวเวินหลานขึ้นรถพยาบาล จากนั้นก็ไปโรงพยาบาลที่ดีที่สุด

……

เวินหลานถูกส่งตัวเข้าห้องฉุกเฉินอย่างรวดเร็ว ลู่จิ้นยวนมองไปทางพวกเขา เอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา "ตอนนี้ คุณบอกผมมาเลยว่าเกิดเรื่องอะไรกันแน่"

"ไม่ได้ ยังไงก็ต้องรอหลานหลานของเราฟื้นก่อน"

จางหย่าหลินอยากใช้โอกาสนี้ล้วงเงินให้เยอะกว่าเดิม ก็เลยดึงตัวเวินฉีโม่ไว้

เวินฉีโม่รู้สึกไม่มั่นใจอยู่แล้ว เพราะเขาจำเรื่องอดีตตอนนั้นไม่ค่อยได้ ครั้งก่อนเวินหนิงมาหา เขาเล่าทุกอย่างที่จำได้กับเธอหมดแล้ว

ตอนนี้ ถ้าตัวเองไม่พูดอะไรที่ทำให้ลู่จิ้นยวนพอใจ ผลที่ตามมาคงแย่น่าดู

"ผมก็ว่าอย่างนั้นครับ"

เวินฉีโม่หลบอยู่หลังจางหย่าหลิน ผ่านไปสักพัก ก็รีบหาข้ออ้างเรียกตัวเธอออกไป

"เป็นเพราะเธอไม่ดูแลเวินหลานดีๆ เลยทำให้ลูกเกิดเรื่องแบบนี้ ฉันจำเรื่องตอนนั้นไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง เธอจะให้ฉันเผชิญหน้ากับความโมโหของลู่จิ้นวนยังไง?"

"ตอนนั้น?"

พอจางหย่าหลินได้ยิน ก็รีบถามทันที

เวินฉีโม่กังวลว่าลู่จิ้นยวนจะคิดบัญชี เลยเล่าให้เธอฟัง

"ที่แท้……เวินหนิงไม่ใช่ลูกของแก?"

พอจางหย่าหลินรู้ เธอก็ยิ้มอย่างเยือกเย็น

ไป๋หลินยวี่นั่น จะได้ใจแค่ไหนแล้วยังไง?

ลูกของพวกเขาอยู่ไหนก็ไม่รู้ รั้งผู้ชายไว้ไม่ได้ ลูกก็หาย น่าสมเพชมาก

"ตระกูลหยง คงไม่ใช่ตระกูลหยงเมืองจิงเฉิงใช่ไหม? ฉันเคยได้ข่าว ถ้าเวินหนิงเป็นคนตระกูลหยงจริงๆ ถ้าอีกหน่อยมันจะกลับมาคิดบัญชี เรารับมือไม่หวแน่"

ปกติจางหย่าหลินชอบทำตัวเป็นผู้ดีอยู่แล้ว กับวงศ์ตระกูลดังๆมีอำนาจ เธอรู้หมด

แต่ตระกูลหยงนี่ เธอเคยโลภ อยากจะแต่งเวินหลานไป แล้วกระชับความสัมพันธ์

พอได้ยินแบบนี้ เวินฉีโม่ก็เริ่มกังวล

ที่แท้พ่อแม่ของเวินหนิง เป็นคนที่มีอำนาจขนาดนั้นเลยเหรอ

ไม่รู้ว่าลูกสาวเขาอยู่ที่นั่นเป็นยังไงบ้าง

จางหย่าหลินจะไม่รู้ได้ยังไงว่าเขาคิดอะไรอยู่?

อดไม่ต้องจนต้องแซะ "แกอย่าคิดว่าแกจะไปหาลูกสาวแท้ๆแล้วจะกลับมาเหมือนเดิม คนเขาอยู่ที่ตระกูลหยงมาตั้งกี่ปี จะนับว่าแกเป็นพ่อหรือเปล่ายังไม่แน่เลย"