เวินหนิงอดนึกถึงลู่จิ้นยวนไม่ได้ บางทีให้เขาออกหน้าช่วยหาอาจจะเร็วกว่านี้
แต่เวินหนิงก็รู้สึกแปลก ๆ ยังไงไม่รู้พอมีเรื่องทีไรก็ไปรบกวนเขาทุกที ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้คนๆนั้น ... กลัวว่าตอนนี้น่าจะอยู่กับหยงซือเหม่ยอยู่ เธอต้องยอมรับความเป็นจริงหน่อยสิ อย่าไปรบกวนเขาดีกว่า
แต่เวลาค่อยๆผ่านไป เวินหนิงยิ่งอยู่ยิ่งวิตกกังวลมากขึ้นเรื่อย ๆ
ถ้าหากเป็นการเรียกค่าไถ่จริงๆ ตอนนี้ที่ตัวเองกำลังคิดนู่นคิดนี่ จะทำให้สถานการณ์ยิ่งเลวร้ายไปอีกหรือที่
ในขณะที่เธอกำลังวิตกกังวลอยู่ เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น
“ สวัสดีครับ คุณเวินหนิงใช่หรือไม่
เราคือเจ้าหน้าที่ของสถานีตำรวจเมืองเจียงเฉิงครับ ตอนนี้ลูกชายของคุณอยู่กับเราที่สถานีครับ "
เมื่อเธอได้ยินว่าลู่อันหรานอยู่ที่สถานีตำรวจ เวินหนิงตกใจกลัวจนตัวแข็งทื่อไปหมด แทบจะล้มลงไปพื้น " เขา เขาเป็นอะไรคะ "
ในสมองของเวินหนิงเต็มไปด้วยเรื่องที่เลวร้ายมากมาย ไม่ใช่มีคนลงมือกับลู่อันหราน ก็คงจะเป็นลู่อันหรานไปก่อเรื่อง ที่สำคัญสามารถเข้าไปถึงในสถานีตำรวจได้ แสดงให้เห็นว่าเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องเล็กอย่างแน่นอน
" โอ้ ไม่ต้องกังวลครับ ตอนนี้ลูกของคุณสบายดี เพียงแค่ว่าเขาแจ้งว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งทำร้ายร่างกายเด็ก ตอนนี้ถูกพวกเราพามาสอบสวนเพิ่มเต็มครับ "
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เวินหนิงค่อยถอนหายใจด้วยความโล่งอก " ฉันจะไปเดียวนี่"
หลังจากพูดจบ ก็ทำกันขอบคุณครูที่มาช่วยตามหาด้วยความจริงใจ แล้วรีบตรงไปที่สถานีตำรวจทันที
...
ที่บริษัทตระกูลลู่
หลังจากที่หยงซือเหม่ยออกจากตระกูลลู่ เธอก็รีบตรงมาที่นี่ทันที เพื่อช่วยส่งยามาให้ลู่จิ้นยวน
แต่ยังไม่ทันได้เข้าไปก็โดนพนักงานห้ามเอาไว้ "คุณผู้หญิงท่านนี้ ไม่ทราบว่าคุณมีนัดหรือเปล่าคะ"
สีหน้าหยงซือเหม่ยหงุดหงิดไม่น้อย เธอเป็นถึงคุณหนูใหญ่ของตระกูลหยง เธอพบใครไม่เคยต้องนัดหมายมาก่อน
" คุณช่วยโทรหาเจ้านายของคุณ บอกเขาว่าฉันถูกคุณแม่ของเขารบกวนมาส่งยาให้เขา ฉันชื่อหยงซือเหม่ย เขาก็รู้แล้ว "
หยงซือเหม่ยพูดอย่างไม่สบอารมณ์
แผนกต้อนรับเห็นว่าการแต่งตัวของหยงซือเหม่ยเต็มไปด้วยเสื้อผ้าราคาแพง ยังมีรถที่เธอขับก็เป็นรุ่นลิมิเต็ดอิดิชั่นระดับโลกอีกด้วย ไม่น่าจะใช่คนธรรมดาทั่วไป ก็เลยโทรไปแจ้งลู่จิ้นยวน
เมื่อลู่จิ้นยวนได้ยินการมาของเธอ สีหน้าที่มืดมนและหงุดหงิดของเขาก็ดูน่าเกลียดยิ่งขึ้น
ผู้หญิงคนนี้ มาทำอะไรที่นี่อีก
ครั้งที่แล้วเรื่องที่อยู่ในบาร์ เขายังไม่ได้คิดบัญชีกับเธอ ตอนนี้เธอยังกล้ามาหาเขาที่นี่อีกเหรอ
แถมยังกล้าบอกว่าคุณแม่ให้เธอมา ...
หรือว่า คุณแม่ได้เจอเธอแล้ว
" บอกว่าฉันไม่อยู่ "
ลู่จิ้นยวนไม่มีกะจิตกะใจที่จะไปพัวพันกับเธอจนมากเกินความจำเป็น จึงสั่งให้คนด้านล่างบอกว่าเขาออกไปประชุมข้างนอกทันที
จากนั้น ก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอีกครั้ง แล้วทำการโทรกลับไปที่บ้านคฤหาสน์หลังเก่าของตระกูลลู่
เย่หวานจิ้งกำลังนั่งดื่มชาที่ห้องรับแขก ในมือของพ่อบ้านถือโทรศัพท์แล้วพูดว่า " เป็นสายจากคุณชายครับ "
" คุณแม่ครับ แม่กำลังทำบ้าอะไรอีก "
ครั้งล่าสุดก็เป็นเฉิ่นหรูเย่ว์ที่ไม่เคยเจอหน้ากันมาก่อน แล้วครั้งนี้ก็มาหยงซือเหม่ยอีกคน แค่คิดเรื่องเหล่านี้ลู่จิ้นยวนก็รู้สึกยิ่งปวดหัวเข้าไปใหญ่
“ จิ้นยวน ทำไมลูกพูดอย่างไงกับแม่ล่ะ
นี่แม่กลัวว่าลูกจะลืมกินยา พอดีว่าคุณหนูของตระกูลหยงมาพอดี ก็เลยรบกวนเธอไปส่งยาให้ลูก ลูกน่าจะขอบคุณเธอถึงจะถูก "
ขอบคุณอะไร
ลู่จิ้นยวนหลบเธอยังมาไปทัน ในสายตาของลู่จิ้นยวนหยงซือเหม่ยเป็นตัวปัญหาอย่างมาก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงแค้นแสนรัก