หยงซือเหม่ยโกรธมาก จึงโทรไปหาซ่งรั่วอวิ้นอีกครั้ง จะโทรไปด่าสักหน่อย
แต่ว่า สายก็ไม่มีคนรับสักที
หลังจากที่ซ่งรั่วอวิ้นวางสาย เธอก็เข้าไปในห้องผ่าตัด
ทั้งหมดดำเนินไปตามขั้นตอน ก็เลยไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์อยู่แล้ว
หยงซือเหม่ยโทรไปตั้งหลายสาย แต่ก็ไม่มีคนรับ เธอเลยมีลางสังหรณ์อะไรไม่ดีบางอย่าง
จากนั้นก็รีบไปโรงพยาบาลที่ไป๋หลินยวี่อยู่ทันที
เธอเพิ่งถึง ก็เห็นซ่งรั่วอวิ้นถูกเข็นออกมาจากห้องผ่าตัด
พอบริจาคไขสันหลังไป สีหน้าซ่งรั่วอวิ้นก็ซีดมาก ดูสภาพร่างกายอ่อนแอมาก
หยงซือเหม่ยไม่มีอารมณ์สนใจเรื่องนี้ เห็นเธอสภาพนั้น เธอรู้ทันทีว่าเพิ่งทำอะไรมา
"ซ่งรั่วอวิ้น แกบริจาคไขสันหลังแล้ว?"
พอคิดว่าซ่งรั่วอวิ้นไม่ทำตามแผนตัวเอง แล้วแอบบริจาคไขสันหลังให้ผู้หญิงคนนั้น หยงซือเหม่ยก็โกรธจนจะเป็นบ้า
นี่เป็นไพ่ใบสำคัญของเธอ ตอนนี้ไม่เหลือแล้ว เธออยากจะฉีกซ่งรั่วอวิ้นให้เละด้วยซ้ำ
"ร่างกายคนอื่นทนเสียเวลากับเธอไม่ได้ ฉันแค่ช่วยคน มีปัญหาอะไรเหรอ?"
ซ่งรั่วอวิ้นเอ่ยอย่างเรียบนิ่ง ไม่มีกระจิตกระใจทำตัวตามใจอีก
"แก……แก……เหมือนที่คุณลุงเขาพูดจริงๆ แกมันเนรคุณ ตอนนี้ช่วยคนนอกแล้วมาทำลายแผนของฉัน ฉันจะกลับไปบอกคุณตาเรื่องนี้ ให้ท่านไล่แกออกจากบริษัท"
พอซ่งรั่วอวิ้นได้ยิน ไม่ได้แสดงสีหน้าหวาดกลัวอย่างที่หยงซือเหม่ยคิดไว้ แต่กลับยิ้มอย่างไม่แคร์
ความจริง ด้วยความสามารถของซ่งรั่วอวิ้น ถึงไม่ทำงานที่ตระกูลหยง ก็สามารถพึ่งพาความสามารถตัวเองได้ แต่เพราะจะตอบแทนบุญคุณตระกูลหยง เงินเดือนของเธอเลยน้อยกว่าคนทั่วไป
แต่ว่า แต่ก่อนเธอไม่ได้ใส่ใจมาก คิดว่ายังไงก็ครอบครัวเดียวกัน
แต่ตอนนี้เธอเข้าใจแล้ว พวกเขาไม่ใช่ครอบครัวเดียวกัน เธอก็แค่สุนัขที่ตระกูลหยงเลี้ยง อารมณ์ดีก็ให้กระดูก ให้ขนมเธอดีใจ
แต่พออารมณ์เสีย ก็เหมือนหยงซือเหม่ยเมื่อกี้ ชี้หน้าด่าเธอ คำพูดที่ไม่น่าฟังก็เอามาด่าว่า
"ถ้าเธออยากก็ไปบอกสิ ฉันก็เหนื่อยพอดี อยากจะลาออกไปพักสักระยะ เธอไปพูด ฉันก็ไม่ต้องเสียเวลาอีก"
"นังสารเลว……" พอหยงซือเหม่ยได้ยิน ก็โมโหจนจะพุ่งมาตบซ่งรั่วอวิ้น
ทันใดนั้น มือของเธอก็ถูกตรึงไว้ ขยับไม่ได้เลย
พอหันไป จึงเห็นว่าเวินหนิงออกมาพอดี
เมื่อกี้เวินหนิงเข้าไปในห้องผ่าตัดกับคุณแม่ พอออกมา ก็เห็นหยงซือเหม่ยกำลังอาละวาดอยู่ ทีแรกเป็นเรื่องในครอบครัวคนอื่น เธอไม่อยากยุ่ง
แต่พอเห็นหยงซือเหม่ยจะทำร้ายร่างกายคน ซ่งรั่วอวิ้นเพิ่งให้ไขสันหลังไป ตอนนี้ร่างกายกำลังอ่อนแอ เวินหนิงเลยรีบไปห้ามทันที
"หยงซือเหม่ย คุณมาที่นี่ทำไม? เรื่องที่คุณทำไว้ ปั่นหัวฉันเหมือนคนโง่ ฉันยังไม่ได้คิดบัญชีกับคุณเลย ตอนนี้ยังจะทำร้ายคนอื่นอีกเหรอ?"
หยงซือเหม่ยรู้ว่าเรื่องโป๊ะแตกแล้ว ก็เลยไม่แสแสร้งต่อ จากนั้นก็ดึงมือกลับมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บ่วงแค้นแสนรัก