บ่วงแค้นแสนรัก นิยาย บท 615

พอเย่หว่านจิ้งมาแล้วไม่เห็นหยงซือเหม่ย เลยเอ่ยถาม "จิ้นยวน แกทำอะไรไม่ดีกับคนอื่นหรือเปล่า? คนเขาอยากมาดูแลแก ทำไมแกไม่รับไว้ล่ะ?"

"คุณย่าครับ ทำไมคุณย่าถึงชอบผู้หญิงใจร้ายคนนั้นครับ? เธอไม่ใช่คนดีจริงๆนะครับ"

ลู่อันหรานได้ยินเย่หว่านจิ้งถามถึงหยงซือเหม่ย ก็รู้สึกปวดหัว

ไม่รู้ว่าทำไมคุณย่าที่ฉลาดคนนี้พอเจอผู้หญิงคนนั้นกลับมองไม่ออก ท่านมองไม่ออกเหรอว่าเธอใจดำมากแค่ไหน?

"อันหราน หนูกำลังพูดอะไร? ครั้งก่อนเพราะหนูไม่มีมารยาทเลยทำให้คนอื่นไม่พอใจ เพราะเวินหนิงสอนหนูพูดอะไรที่ไม่มีสัมมาคารวะแบบนั้นหรือเปล่า"

"แม่ ที่อันหรานพูดแบบนี้ ก็ต้องมีเหตุผลอยู่แล้ว แม่อย่าด่าว่าเขาอย่างไม่มีเหตุผลสิครับ"

ลู่จิ้นยวนทนฟังไม่ได้ อะไรเรียกว่าเวินหนิงสอนให้ไม่รู้จักสัมมาคารวะ ลู่อันหรานก็แค่พูดความจริง

"ใช่ครับคุณย่า วันนั้นที่คุณย่าออกไปแล้ว หยงซือเหม่ยนั่นเอายาของคุณพ่อมาผสมที่แก้วชานมผม เพื่อนผมเกือบจะกินลงไป คนแบบนี้ คุณย่ายังคิดว่าเป็นคนดีเหรอครับ?"

ลู่อันหรานได้ยินว่าคุณพ่อหนุนหลัง ก็กล้าหาญทันที จึงเล่าเรื่องที่เก็บกดมานาน

ลู่จิ้นยวนก็กำลังอยากให้ลู่อันหรานพูดความจริง ไม่ว่ายังไง ลู่อันหรานก็เป็นหลานของเย่หว่านจิ้ง เขาไม่เชื่อว่าเย่หว่านจิ้งจะไม่รู้สึกอะไรที่ผู้หญิงคนนั้นจะทำร้ายหลานตัวเอง

แต่ที่คาดไม่ถึงคือ พอเย่หว่านจิ้งฟังจบ กลับทำหน้าไม่เชื่อ "อันหราน หนูกำลังพูดอะไร ซือเหม่ยเป็นคุณหนูผู้ดี จะทำเรื่องแบบนั้นได้ยังไงกัน หนูอยากให้พ่อแม่คืนดีกัน เลยพูดแบบนี้ใช่ไหม หรือว่า มีใครสอนให้หนูพูด?"

พอได้ยินแบบนี้ สายตาลู่อันหรานก็หม่นหมอง

ปกติไม่ว่าจะเป็นยังไงค่อยว่าไปอย่าง แต่ตอนนี้เย่หว่านจิ้งกลับสงสัยตัวเอง เขารู้สึกผิดหวังมาก

หรือว่า เพื่อที่จะแต่งผู้หญิงทั้งรวยทั้งมีอำนาจเข้าบ้าน แม้แต่ความเป็นความตายของตัวเองคุณย่าก็ไม่สนแล้ว?

"ผมพูดความจริง ทำไมคุณย่าไม่เชื่อ คุณย่านิสัยไม่ดี"

ลู่อันหรานโกรธ เลยวิ่งออกไปนอกห้องทันที

"แม่! ทำไมแม่ต้องว่าอันหรานแบบนั้นด้วย"

ลู่จิ้นยวนก็ใจร้อนไปด้วย